Ο κορωνοϊός δεν κάνει διακρίσεις στο ποιος θα νοσήσει, αλλά είναι διαφορετικές οι συνθήκες υπό τις οποίες καθένας τον αντιμετωπίζει και οι συνέπειες που θα μείνουν πίσω στη ζωή του, με βάση την τάξη, το περιβάλλον, την καταγωγή, την ηλικία, κτλ., σημείωσε ο κ. Παπαϊωάνννου και μία σημαντική περίπτωση είναι οι κρατούμενοι, τόσο στα σωφρονιστικά ιδρύματα όσο και οι πρόσφυγες και μετανάστες στις δομές, αλλά και οι καταυλισμοί των Ρομά, άνθρωποι αδύναμοι και οικονομικά και κοινωνικά.Η περίπτωση του θανάτου της γυναίκας κρατούμενης στις φυλακές του Ελαιώννα, ασχέτως αν πέθανε ή όχι από τον κορωνοϊό, ήταν ουσιαστικά μία προαναγγελθείσα εξέλιξη, καθώς είναι κοινή διαπίστωση διαχρονικά η ελλιπέστατη πρόσβαση κρατούμενων στην Υγεία, ο συνωστισμός σε μικρά κελιά, οι κακές συνθήκες υγιεινής, κτλ. Η Ελλάδα έχει δεχθεί πολλές φορές σκληρές παρατηρήσεις από φορείς στο εσωτερικό και διεθνώς και έχει πληρώσει εκατομμύρια σε πρόστιμα. Όσες προσπάθειες αποσυμφόρησης των φυλακών έγιναν στο παρελθόν είτε έμειναν ανολοκλήρωτες είτε δεν αντιμετώπισαν συνολικά το πρόβλημα, όπως θύμισε.Σήμερα, τόνισε ο κ. Παπαίωάννου, η πανδημία του κορωνοϊού κάνει το πρόβλημα πολύ χειρότερο, καθώς αυτοί οι άνθρωποι ζουν σε κακές συνθήκες για τις οποίες δεν είναι οι ίδιοι υπεύθυνοι. Είναι υπεύθυνοι για τις πράξεις τους και τις ποινές που εκτίουν, αλλά δεν είναι δυνατόν να στερούνται κάθε δικαιώματος, όπως αυτό της προστασίας της υγείας τους. Η Πολιτεία έχει ευθύνη για την ζωή και την ασφάλειά τους και οφείλει να λάβει άμεσα μέτρα αποσυμφόρησης.Η Ελληνική Ένωση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει προτείνει έγκαιρα, όπως η υπό όρους απόλυση, για μη βίαια αδικήματα να υπάρχει κατ` οίκον περιορισμός με ηλεκτρονική επιτήρηση (όπως γίνεται αλλού ασχέτως πανδημίας), όπως και σε περιπτώσεις κρατούμενων άνω των 65 και για ευπαθείς ομάδες. Αυτό, όπως είπε χαρακτηριστικά, «δεν θα ήταν μία πολυτελής μέριμνα, δεν είναι χάρη το να μην τους αφήσεις να πεθάνουν».
Η εναλλαγή εξουσίας φέρνει μετατοπίσεις μεταξύ συντηρητικών και προοδευτικών πολιτικών, αλλά σε ιδιαίτερες συνθήκες όπως μία πανδημία οι κλασικοί όροι του παιχνιδιού αίρονται, συνέχισε ο ίδιος, καθώς κινδυνεύουμε να αρχίσει να πεθαίνει ο κόσμος όπως στα κρουαζιερόπλοια που δεν δέχεται κανένα λιμάνι, έχουμε έναν πληθυσμό σε άθλιες συνθήκες που είναι σαν να ζει σε καράβι στην στεριά.
Αντίστοιχα, στις προσφυγικές δομές παίζεται ένα αναποτελεσματικό και τελείως ανόητο παιχνίδι με το χρόνο, φάνηκε στη Ριτσώνα και τη Μαλακάσα. Πώς μετράς τα κρούσματα; Τι κάνεις στο εσωτερικό για να σταματήσεις τον ιό; Και η συζήτηση σταματά αν πιάσουμε τη Μόρια, με 2.000 κόσμο μέσα και 30.000 έξω. Πώς θα αντιμετωπίσεις εκεί έξαρση της πανδημίας; Αυτά που βλέπουμε είναι τεκμήριο μίας μετάθεσης στο μέλλον, να κερδηθούν ημέρες και εβδομάδες, αλλά είναι αναπόδραστο αυτό που θα συμβεί, ο ιός θα βρεθεί εκεί και θα έχει την εξέλιξη που θα έχει, όπως προειδοποίησε.
