Η τελευταία έρευνα της Palmos Analysis που δημοσιεύει η ΑΥΓΗ έρχεται να επιβεβαιώσει την αίσθηση ότι κάθε θετική προοπτική και αφήγημα, που ενδεχομένως είχε επιχειρήσει να οικοδομήσει η κυβέρνηση κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και στο τέλος του πολύμηνου λοκντάουν, έχει εξανεμιστεί.
Η κοινωνία βιώνει τη μία κρίση πάνω στην άλλη: από την πανδημία και τις συνέπειες που είχε όχι μόνο στη σωματική και ψυχική υγεία των πολιτών, αλλά και στην οικονομία, την κοινωνική ζωή και τους θεσμούς, περάσαμε στις πυρκαγιές του καλοκαιριού αλλά και στις πλημμύρες της περασμένης εβδομάδας. Όπου το τεράστιο και παγκόσμιο θέμα της κλιματικής κρίσης αποτελεί μεν το πλαίσιο των φαινομένων αυτών, το οποίο ποτέ δεν πρέπει να ξεχνάμε και να υποβαθμίζουμε.
Ο γυμνός βασιλιάς
Ωστόσο, όπως αποτυπώνεται στην έρευνα της Palmos Analysis, η κοινωνία αντιλήφθηκε ότι «ο βασιλιάς», δηλαδή το περίφημο επιτελικό κράτος, «είναι γυμνός» και ανίκανος να παρέχει ουσιαστική ασφάλεια στους πολίτες του.
Συγκεκριμένα το 26% των πολιτών αποδίδει τις καταστροφές στην ανετοιμότητα της κυβέρνησης και στην έλλειψη συντονισμού του κρατικού μηχανισμού, ενώ το 45% κατονομάζει τις ελλιπείς ή κακές υποδομές ως αιτία των πυρκαγιών και των πλημμυρών -ένας τομέας που επίσης ανάγεται κατά κύριο λόγο στην ευθύνη των κυβερνήσεων διαχρονικά, αλλά προφανώς και της εν ενεργεία.
Στον κύκλο των αλλεπάλληλων κρίσεων των τελευταίων δεκαοκτώ μηνών, αυτό που έρχεται σήμερα να κορυφώσει την κοινωνική δυσαρέσκεια είναι οι εφιαλτικές ανατιμήσεις στην ενέργεια, αλλά και σε μια σειρά άλλα αναγκαία αγαθά, των τροφίμων μη εξαιρουμένων.
Ήδη είναι εξαιρετικά ανησυχητικό το ότι η πολύ μεγάλη πλειοψηφία έχει αντιληφθεί στην πράξη τις ανατιμήσεις (63% μεγάλες και 29% μικρές ανατιμήσεις), παρότι ακόμη απέχουμε από την καρδιά του χειμώνα και τις πρόσθετες δαπάνες που αυτός συνεπάγεται. Ανασφάλεια, άγχος και ανησυχία είναι τα τρία συναισθήματα που επιλέγει περίπου ένας στους τέσσερις πολίτες μπροστά στην μεγάλη αύξηση του κόστους της ζωής.
Ανοχύρωτη κοινωνία
Μπροστά σε αυτή την τρομακτική προοπτική, που κινδυνεύει να εξανεμίσει τα εισοδήματα εργαζομένων και συνταξιούχων, να υπονομεύσει ακόμη περισσότερο τη βιωσιμότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και τελικά να αμφισβητήσει ακόμα και την πρόσβαση σε βασικά αγαθά, όπως η θέρμανση και τα είδη διατροφής, η κοινωνία αισθάνεται ανυπεράσπιστη και ανοχύρωτη: σχεδόν επτά στους δέκα πολίτες χαρακτηρίζουν ανεπαρκή και αναποτελεσματικά τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση.
Το αίσθημα πραγματικής, ουσιαστικής ασφάλειας, το να μπορεί να θεωρεί δηλαδή κάθε πολίτης δεδομένες τις βασικές παραμέτρους της καθημερινότητάς του, είναι σε τελική ανάλυση το βασικό κριτήριο της επιτυχούς διακυβέρνησης. Και είναι σαφές ότι εδώ η κυβέρνηση αποτυγχάνει ξανά και ξανά.
Η αρχική συσπείρωση της κοινωνίας γύρω από την κυβερνητική ηγεσία με το ξέσπασμα της πανδημίας δεν ήταν, όπως είχαμε ξαναπεί, λευκή επιταγή, αλλά αποτελούσε έκφραση ενός αιτήματος προστασίας σε καιρό κινδύνου. Πολύ κακώς λοιπόν η κυβέρνηση θεώρησε ότι μπορεί να εξασφαλίζει τη στήριξη της κοινωνίας στο διηνεκές με μόνο όχημα τη σκανδαλώδη στήριξή της από τα μέσα ενημέρωσης, χωρίς να αντιμετωπίσει κανένα από τα τεράστια προβλήματα και κινδύνους που βιώνουν οι πολίτες.
Μάλιστα, αυτή η σκανδαλώδης επικοινωνιακή στήριξη όχι απλώς δεν αρκεί πια για να εξασφαλίσει τη συναίνεση της κοινωνίας, αλλά αντίθετα λειτουργεί ως πρόκληση και επισύρει την κοινωνική αγανάκτηση. Η επιλεκτική στήριξη των φιλικών μέσων με τις λίστες Πέτσα με αντάλλαγμα τον διαρκή εξωραϊσμό της πραγματικότητας, η οποία όμως γίνεται όλο και πιο σκληρή, όλο και λιγότερο δεκτική “φτιασιδώματος”. Έτσι δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το 71% των πολιτών συμφωνεί με την πρόταση για τη σύσταση Εξεταστικής Επιτροπής για τις ενισχύσεις των ΜΜΕ.
Τα δύο αυτά στοιχεία που αναφέραμε συγκροτούν και το σημερινό εκρηκτικό κοινωνικό και πολιτικό μείγμα. Μια κοινωνία που αισθάνεται (και είναι) ανοχύρωτη δεν μπορεί να εναποθέσει την εμπιστοσύνη και τις ελπίδες της σε μια κυβέρνηση που φαίνεται (και είναι) ανυπόληπτη.
Κώστας Πουλάκης
Πηγή: Η Αυγή
