Macro

Το κέντρο του γηπέδου και η έκκεντρη αντιπολίτευση

Θα λεγε κανείς και καμία ότι όσο δρομολογούνται με μεγαλύτερη ευκρίνεια οι επόμενοι σταθμοί, και τα δεδομένα δείχνουν ότι αυτοί θα οδηγούν σε πιο ευνοϊκό περιβάλλον για να ασκηθεί πολιτική ασφαλούς διαδρομής προς την έξοδο από το μνημόνιο και συγκρότησης σχεδίου για το μετά, τόσο θα περίμενε από την αξιωματική αντιπολίτευση να βάλει τα δυνατά της να ανταγωνιστεί την κυβέρνηση που αρχίζει να κερδίζει χώρο άσκησης και της δικής της πολιτικής. Να την ανταγωνιστεί, δηλαδή, επί του πραγματικού πεδίου, έχοντας με το μέρος της, μάλιστα, τον αέρα της δημοσκοπικής υπεροχής της. Εντούτοις, αυτό δεν συμβαίνει, εμφανίζοντας τη ΝΔ να πελαγοδρομεί και να αρπάζεται από την όποια επικαιρότητα. Μετά τη συζήτηση στη βουλή για την εγκληματικότητα, την ανομία κ.λπ., κ.λπ. η διήμερη άδεια Κουφοντίνα αποτέλεσε το επόμενο θέμα: «Η κυβέρνηση, πλέον, πέρασε τον Ρουβίκωνα, απελευθερώνει και τους τρομοκράτες»!

Διευκολύνει τη Χρυσή Αυγή

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης προσήλθε πάραυτα στη βουλή, για να δηλώσει ότι είναι «σοκαρισμένος ως πολίτης που παρακολουθεί το πιστόλι της “17 Νοέμβρη” να βγαίνει από την φυλακή». Και η κ. Μπακογιάννη, ακόμη οξύτερη, μίλησε για ένα «παρεάκι», δηλαδή τρομοκράτες και κυβερνητικούς, που δρουν συνεργαζόμενοι. Βοηθοί τους, υπήρξαν οι συνήθεις, τελευταία, βουλευτές, οι κ. Γεωργιάδης και Βορίδης αλλά, παραδόξως, με πιο ήπιο λόγο! Η απάντηση του υπουργού Δικαιοσύνης Σταύρου Κοντονή ήταν εύκολη, νομικά και πολιτικά, ύστερα από αυτόν τον εκτραχηλισμό, καθώς υποστήριξαν ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι έπρεπε να παρέμβει η κυβέρνηση σ’ ένα θεσμό, για να αποτρέψει την αδειοδότηση.
Μπορεί να υποστηριχθεί ότι σε μια στιγμή που η ΝΔ ανακαλύπτει ότι έχει αγγίξει τα όρια της, η προσφυγή της σε τέτοια αντιπολίτευση, που δεν την βοηθάει προς το χώρο του Κέντρου με το να επιλέγει αυτή την ατζέντα, κάνει κακό του κεφαλιού της. Κανένα πρόβλημα. Δεν είναι, όμως, ακριβώς έτσι. Δυναμιτίζει το ευρύτερο πολιτικό κλίμα, ασκεί τρομοκρατία στους πολίτες και διαμορφώνει κλίμα για να προσεγγίζει οπαδούς η Χρυσή Αυγή. Αυτό δείχνει και η εμπειρία, δυστυχώς, διεθνώς.

Σε άλλο γήπεδο

Η πολιτική αυτή επιλογή έχει, βεβαίως, το κοινό της. Όλοι το ξέρουμε αυτό και γι’ αυτό δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να προσέξουν πολύ, καθορίζοντας την τακτική τους. Θα ήταν λάθος, για παράδειγμα, να αδυνατίζει, επικοινωνιακά και ουσιαστικά, τον κεντρικό της στόχο που είναι η διασφάλιση της πορείας εξόδου από το μνημόνιο με την κοινωνία όρθια, καθώς και η θεμελίωση του «μετά», ρίχνοντας βάρος, έστω και ευκαιριακά, σε ζητήματα περιφερειακά. Η μεγάλη έμφαση και μάλιστα δια του πρωθυπουργού που δόθηκε σε ζητήματα όπως η εξωχώριες εταιρίες της συζύγου του προέδρου της ΝΔ, και οι κατηγορίες κατά του γραμματέα της ΝΔ για ύποπτες συνομιλίες του, είναι υπερβολή έως και λάθος. Μας βγάζει από την κυρία εργασία μας. Ασφαλώς είναι ζητήματα που δεν πρέπει να αποσιωποιηθούν, αλλά αντίθετα πρέπει να διαλευκανθούν από τα αρμόδια θεσμικά όργανα. Αλλά σε άλλο σημείο είναι το κέντρο του γηπέδου, και η ΝΔ δεν το έχει ακόμη εντοπίσει, ως φαίνεται.

Έξυπνη επιχειρηματική επίθεση

Από το ευρύτερο συντηρητικό και επιχειρηματικό χώρο η επίθεση προς την κυβέρνηση οργανώνεται πιο έξυπνα. Τελευταίο παράδειγμα είναι η επίθεση με μια μέρα διαφορά από την Eldorado Gold και την Lamda Development. Η κυβέρνηση κατηγορείται ότι εμποδίζει τις επενδύσεις, προφανώς εκβιάζοντας αποφάσεις σύμφωνα με τα συμφέροντά τους ή υπονομεύοντας πολιτικά την κυβέρνηση. Ευθύς αμέσως το πρακτορείο Bloomberg έσπευσε να σχολιάσει το γεγονός, ισχυριζόμενο ότι η κυβέρνηση θέτει σε κίνδυνο δύο από τα μεγαλύτερα projects συνολικής αξίας 11 δισ. ευρώ. Μια ανακοίνωση κυβερνητικών πηγών υπαινίσσεσαι  τα παιχνίδια που παίζονται: «Η ελληνική κυβέρνηση διαβεβαιώνει, ότι θα τηρηθούν από την Ελληνική Πολιτεία όλες οι συμβατικές δεσμεύσεις της ως προς την επένδυση του Ελληνικού. Αυτονόητη προϋπόθεση είναι η τήρηση από τον επενδυτή των δικών του δεσμεύσεων», σημειώνει. «Καλούμε λοιπόν τον επενδυτή σε καλόπιστη συνεργασία, που όπως έχει αποδειχθεί είναι η μόνη μέθοδος για την επίλυση όλων των προβλημάτων».

Ζητούμενο η ηγεμονία

Ασφαλώς η κυβέρνηση δεν ασχολείται μόνο με όσα της προσάπτει η ΝΔ ή οι επιχειρηματίες-εκβιαστές. Μιλώντας στο Ν. Ηράκλειο, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Γιάννης Δραγασάκης, θα σημειώσει ότι: «ταυτόχρονα με το τέλος αυτού του κύκλου, νέες ευθύνες πηγάζουν. Η σταθεροποίηση και η ανάκαμψη εδραιώνονται, αλλά δεν αρκούν. Χρειάζεται οριστική ρήξη με το παρελθόν της χρεοκοπίας και χρειάζεται να βρούμε νέους τρόπους για να αποφύγουμε την επανάληψη ίδιων πρακτικών.» «Η ανάκαμψη της οικονομίας είναι ανάγκη αλλά δεν αρκεί. Το μέλλον της μεταμνημονιακής Ελλάδας θα κριθεί από το πολιτικό σχέδιο που θα καταστεί ηγεμονικό και θα θέσει τους όρους της ανασυγκρότησης της χώρας», πρόσθεσε.
Στο ίδιο μήκος κύματος θα κινηθεί και ο υπουργός Επικρατείας, Δημ. Τζανακόπουλος, μιλώντας «Στο Κόκκινο» της Καβάλας. Αναφέρθηκε στους τελευταίους δείκτες της οικονομίας και τις προβλέψεις ευρωπαϊκών θεσμών. «Βλέπουμε τις προβλέψεις, οι οποίες μιλούν για μια αρκετά δυναμική ανάκαμψη, η οποία ξεκινάει το 2017 και ακόμα πιο υψηλή το 2018 και το 2019. Ήδη ξέρουμε ότι το 2017, για πρώτη φορά, θα κλείσει με ρυθμούς ανάπτυξης που θα είναι κοντά στο 2%, αλλά αυτό δεν είναι το σημαντικότερο.» Έσπευσε, όμως, να προσθέσει: «βεβαίως, σε καμία περίπτωση εμείς δεν πανηγυρίζουμε, ούτε επαναπαύομαστε, διότι ξέρουμε πάρα πολύ καλά ότι υπάρχουν πολλά κοινωνικά προβλήματα. Υπάρχουν πολλές δυσκολίες, τις οποίες οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε με τη μέγιστη σοβαρή δυνατότητα. Πρώτα και κύρια το ζήτημα της ανεργίας που είναι ύψιστη προτεραιότητα για την ελληνική κυβέρνηση».

 

Ένα φόρουμ για μια εναλλακτική Ευρώπη

Από τη γόνιμη παράδοση των Κοινωνικών Φόρουμ (Ευρωπαϊκό και Παγκόσμιο) φαίνεται ότι επιχειρούν να αντλήσουν οι ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις, κινήματα και προσωπικότητες, που συναντήθηκαν στις 10 και 11 Νοεμβρίου στη Μασσαλία, με στόχο τη δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Φόρουμ Προοδευτικών Δυνάμεων. Το Φόρουμ αυτό φιλοδοξεί να έχει τακτικές συναντήσεις με κοινό στόχο το συντονισμό όλων εκείνων των δυνάμεων στην Ευρώπη, που θέλουν να αλλάξουν την τροπή των πραγμάτων στη γηραιά ήπειρο.
Συγκεκριμένα, στο κάλεσμα για την πρώτη συνάντηση της Μασσαλίας αναφέρεται ότι η πολιτική παρέμβαση του Φόρουμ αποβλέπει στην ανατροπή της σημερινής κατάστασης, που «βυθίζει την ΕΕ σε μια διαρκή, υπαρξιακή κρίση», καθώς εμφανίζει σαν μόνες εναλλακτικές την επικράτηση «από τη μια, των ξενοφοβικών και ακροδεξιών δυνάμεων και, από την άλλη, των δυνάμεων που προτείνουν ως λύση την ενίσχυση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών λιτότητας που απορρέουν από τις Συνθήκες».
Στη θέση αυτής της αντιπαράθεσης προτείνουν την ενίσχυση και τη συνεργασία των δυνάμεων της αριστεράς, της οικολογίας, της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας, με στόχο «την οικοδόμηση μιας Ευρώπης κοινωνικής, οικολογικής, αντιρατσιστικής και ειρηνικής», η οποία θα αποτελεί υπόδειγμα για «την οικοδόμηση ενός νέου κοινωνικού και οικολογικού μοντέλου για την ανάπτυξη της ανθρωπότητας».
Η μορφή του Φόρουμ προτείνεται ως «νέος χώρος για μακροπρόθεσμη πολιτική συνεργασία, που θα συγκεντρώνει ένα ευρύτατο φάσμα από αριστερά, πράσινα και προοδευτικά κινήματα, συνδικαλιστικές και κοινωνικές οργανώσεις (…) ώστε να συντονίζει τις πρωτοβουλίες που αναπτύσσονται στην Ευρώπη και να οικοδομεί κοινές δράσεις».
Από πολιτική άποψη, η συγκρότηση του Φόρουμ είναι εμφανές ότι αποσκοπεί στην ανατροπή των σημερινών πολιτικών συσχετισμών και την απόσπαση των προοδευτικών δυνάμεων από τη μακρόχρονη επιλογή της τυπικής ή ουσιαστικής σύμπλευσης με τις συντηρητικές πολιτικές δυνάμεις. Στόχος, η εναλλακτική πρόταση που θα εκτεθεί στις ευρωπαϊκές κοινωνίες να εκφράζει μια διέξοδο προς τα αριστερά, υποστηρίζοντας αντί για την διαλυτική προοπτική από την εφαρμογή της θεσμοποιημένης λιτότητας, την προοπτική μιας νέας Ευρώπης, όπου δεν θα κυριαρχεί η λογική του Συμφώνου Σταθερότητας, αλλά η λογική της αντικατάστασής του από μια νέα συμφωνία για το μέλλον της Ευρώπης, που θα επαναφέρει την ήπειρό μας στον πυρήνα των αρχικών αξιών, οι οποίες υπήρξαν η έμπνευση για την έναρξη της ενοποιητικής προσπάθειας.

Παύλος Κλαυδιανός

Πηγή: Εποχή