Δεν είναι τυχαίο που στο θέμα δεν χρησιμοποιείται η φωτογραφία του γλυπτού «Phylax» που… κάποιοι έριξαν τη νύχτα. Ένα πεσμένο έργο τέχνης είναι η εικόνα μιας κοινωνίας που βουλιάζει. Το γλυπτό έπεσε αφού πρώτα οι οπαδοί του σκοταδισμού, με άφθονη προβολή από τα Μέσα, το βάφτισαν Σατανά, το ράντισαν με αγιασμό, του πέταξαν λευκή μπογιά…
Ο δήμαρχος Παλαιού Φαλήρου, Δ. Χατζηδάκης, αποκάλυψε ότι το γλυπτό δεν το πήρε ο αέρας, όπως αρχικά θεωρήθηκε, αλλά τα… μεσαιωνικά χέρια κάποιων, πιθανόν χρυσαυγιτών. Δεν έλειψαν άλλωστε οι θριαμβολογίες από τον συγκεκριμένο φασιστικό χώρο για την πτώση του… Σατανά.
Η ουσία, όμως, της είδησης και της εικόνας με το γλυπτό στο έδαφος είναι η παρακμή και ο σκοταδισμός που αναδεικνύονται από τον βανδαλισμό. Ο φασισμός κάποιων. Η προσπάθεια πρόκλησης τρόμου. Ο φανατισμός που πλήττει την ελευθερία της έκφρασης. Το θρησκόληπτο «δικαίωμα» κάποιων να μετατρέπουν την αντίθετη άποψη σε καταστροφή. Στην πυρά του σύγχρονου Μεσαίωνα ρίχνεται αυτό που φαντάζει διαφορετικό, αφού πρώτα βαφτιστεί δαιμονικό.
Το φαινόμενο, άλλωστε, δεν είναι μοναδικό. Από την προβολή του «Τελευταίου Πειρασμού», της ταινία του Σκορτσέζε που βασιζόταν στο βιβλίο του Καζαντζάκη, μέχρι τις «μεσαιωνικές» σκηνές με θρησκόληπτους και χρυσαυγίτες έξω από το θέατρο «Χυτήριο» να διαμαρτύρονται για την παράσταση «Corpus Christi», το περιεχόμενο της οποίας θεωρούσαν βλάσφημο, πλήθος τα κατορθώματα των φανατικών.
Ο γλύπτης δήλωσε ότι το έργο του θα αποκατασταθεί, αλλά και ότι θεωρεί αυτονόητο ότι θα επανατοποθετηθεί στον ίδιο χώρο. Και εδώ είναι, λοιπόν, το ζήτημα…
Θα αντιδράσει η τοπική -και όχι μόνο κοινωνία- στον σκοταδισμό; Θα απαιτήσει το έργο, αναξερτήτως του πώς το κρίνει καλλιτεχνικά ο καθένας, να επανέλθει στη θέση του; Ο καλλιτεχνικός χώρος, αυτοί που λέμε άνθρωποι της τέχνης, θα αντιδράσει; Ο φασισμός μίλησε με πράξεις. Η κοινωνία θα απαντήσει;
Γιατί μόνο όταν την εικόνα της πτώσης την αντικαταστήσει η εικόνα της πλήρους αποκατάστασης και επαναφοράς του έργου στη θέση του θα μπορούμε να πούμε ότι το φως νίκησε το σκοτάδι, ότι υπάρχουν ζωντανές δυνάμεις στην κοινωνία που ενεργοποιούνται απέναντι στα φαινόμενα παρακμής και δεν υποχωρούν μπροστά σε σκοταδιστικές απειλές και τραμπουκισμούς με τις ευλογίες του Κλήρου…
Μαρία Λυκούρα
Πηγή: Left
