Ήδη από την συγκρότηση του νέου υπουργικού συμβουλίου είναι αντιληπτό ότι ο Κ. Μητσοτάκης προσπαθεί να ενισχύσει ακόμη περισσότερο την θεσμική και πολιτική του θέση ως πρωθυπουργός, σημείωσε η κ. Καμτσίδου. Είναι εύστοχη, όπως είπε, η παρομοίωση του κυβερνητικού σχήματος με μία κλεψύδρα, με διευρυμένη κεφαλή (το ισχυρό πρωθυπουργικό επιτελείο), στενό υπουργικό συμβούλιο και μεγάλη κυβέρνηση με πολλούς τεχνοκράτες.Αυτό σημαίνει ότι η θέση του πρωθυπουργού, που συνταγματικά είναι «πρώτος μεταξύ ίσων», αλλά με την συνταγματική πρακτική έχει γίνει πρώτος υπεράνω όλων, ενισχύεται δραματικά, γιατί ο ίδιος έδωσε τις αρμοδιότητες στους υφυπουργούς και άρα ελέγχει και το έργο τους, είναι αυτός που παρεμβαίνει ακόμη και στην διαμόρφωση κάθε δημόσιας πολιτικής. Στην ελληνική συνταγματική πράξη ο υπουργός δίνει τις αρμοδιότητες στον υφυπουργό, πρώτη φορά έδωσε τις αρμοδιότητες ο ίδιος ο πρωθυπουργός, τόνισε η κ. Καμτσίδου, επαναλαμβάνοντας ότι αυτός που δίνει την αρμοδιότητα είναι αυτός που παρακολουθεί και το έργο.
Και αυτό δυστυχώς επεκτάθηκε και στις επιχειρήσεις του Δημοσίου και της εθνικής και κρατικής ασφάλειας, συνέχισε, καθώς δομείται γύρω από τον πρωθυπουργό ένα σχήμα με το οποίο διεκδικεί απόλυτη επικυριαρχία στις δημόσιες πολιτικές.Οι υφυπουργοί δεν συμμετέχουν στο υπουργικό συμβούλιο, ωστόσο το υπουργικό συμβούλιο είναι το κέντρο της εκτελεστικής εξουσίας, εκεί πρέπει να συζητούνται και να αποφασίζονται τα μείζονα θέματα, κατά το Σύνταγμα και τους νόμους, όπως υπογράμμισε. Τώρα, φαίνεται το υπουργικό συμβούλιο να τείνει προς έναν διακοσμητικό ρόλο (θα δούμε και κάθε πότε θα συγκαλείται και με ποια θέματα) με την εκτελεστική εξουσία να ασκείται από τον ίδιο τον πρωθυπουργό μέσα από τα έμπιστα πρόσωπα που έχει ορίσει στα υφυπουργεία, στα οποία έχει εκχωρήσει τις επιχειρησιακές αρμοδιότητες, την κατάρτιση των σχεδίων, την παρακολούθηση της εφαρμογής τους.
Οι υπουργοί τείνουν να γίνουν απλοί διαμεσολαβητές ανάμεσα στον πρωθυπουργό και στο Κοινοβούλιο, από την στιγμή που δεν θα διαμορφώνουν αυτοί την πολιτική, απλώς θα αναλαμβάνουν την πολιτική ευθύνη. Μόνο που την πολιτική ευθύνη κάποιος την αναλαμβάνει για πράξεις δικές του, την δράση που αναπτύσσει … αυτή την στιγμή, οι υπουργοί θα εμφανίζονται απλώς στο Κοινοβούλιο και θα παρουσιάζουν τις πολιτικές που θα διαμορφώνουν οι «υφιστάμενοί» τους, είπε χαρακτηριστικά η κ. Καμτσίδου.
Η ίδια αναφέρθηκε στη συνέχεια στον αντίστοιχο συγκεντρωτισμό που προωθείται για την ΕΡΤ και το Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο που θα υπάγονται απευθείας στον πρωθυπουργό, την ώρα που σε όλο τον δυτικό κόσμο επιδιώκεται αυτά να είναι αυτοδιοικούμενα, ενώ εξήγησε και το τι προβλέπει το Σύνταγμα και η νομοθεσία για τον έλεγχο του κράτους στην ραδιοφωνία και την τηλεόραση. Επιτρέπει στο κράτος να θέτει όρους λειτουργίας για την προστασία του δημοκρατικού πολιτεύματος, να ιδρύει διαδικασίες για την ισότιμη και ισόρροπη έκφραση των απόψεων, αυτό μόνο, προφανώς ο άμεσος έλεγχος του κράτους δεν επεκτείνεται στο περιεχόμενο και την λειτουργική διαδικασία.
Υπάρχουν πολλά ανοιχτά ζητήματα, η οργάνωση της κυβέρνησης δείχνει μετατόπιση δημόσιων πολιτικών που μπορεί να προξενήσουν αλλοιώσεις στο πώς λειτουργεί το δημοκρατικό μας πολίτευμα, τόνισε η κ. Καμτσίδου, αναφέροντας δύο παραδείγματα.
Ο Κ. Μητσοτάκης στην περίπτωση της μετάθεσης της αρμοδιότητας για τις φυλακές και τους μετανάστες στο υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, άλλαξε τον σκοπό δημόσιου συμφέροντος για τον οποίο ασκούνται συγκεκριμένες δημόσιες πολιτικές και δραστηριότητες. Το ότι οι φυλακές ήταν στο υπουργείο Δικαιοσύνης, σηματοδοτούσε ότι όλες οι κρατικές δράσεις που διενεργούνται στο εσωτερικό τους συνδέονται με την εκπλήρωση των λειτουργιών της Δικαιοσύνης. Με την μεταφορά, τις συνδέει με άλλο σκοπό δημόσιου συμφέροντος, την ευταξία και την κοινωνική ειρήνη. Το ίδιο με την μετανάστευση, μέχρι τώρα συνδεόταν με την ενσωμάτωση, την ανάπτυξη πολιτικών επαφής με τους γείτονες και τον κόσμο, την ένταξη στον ελληνικό πολιτισμό και τα γράμματα με την εκπαίδευση των παιδιών. Τώρα αποσυνδέθηκαν όλα αυτά και η μετανάστευση συνδέεται αποκλειστικά με την δημόσια τάξη. Είναι μία φτώχεια που επέρχεται στο πεδίο αυτών των πολιτικών και μία αλλαγή που πρέπει να μας προβληματίσει σοβαρά, όπως τόνισε η κ. Καμτσίδου.
Μάλιστα, κλείνοντας είπε ότι την ίδια την πόνεσε ιδιαίτερα η κατάργηση της ΓΓ Ισότητας των Φύλων.
