Ιούνιος 1974. Η αποστολή της εθνικής ομάδας της Χιλής ετοιμάζεται να αναχωρήσει για τη Δυτική Γερμανία, προκειμένου να πάρει μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ο δικτάτορας Αουγκούστο Πινοτσέτ βρίσκεται στο αεροδρόμιο προκειμένου να αποχαιρετήσει τους παίκτες. Χαιρετά έναν-έναν τους παίκτες. Φτάνει στον Κάρλος Κασέλι. Ο δικτάτορας τείνει το χέρι του στον Κασέλι, αλλά αυτός αρνείται να ανταποκριθεί στη χειραψία. «Κρύος ιδρώτας έλουσε τη πλάτη μου, μόλις αντίκρισα αυτό το χιτλεροειδές πράγμα να πλησιάζει με πέντε άντρες πίσω του. Όταν άρχισε να έρχεται όλο και πιο κοντά έβαλα το χέρι μου πίσω από την πλάτη και δεν του το έδωσα…», θα πει λίγα χρόνια μετά. Ο Πινοτσέτ δεν θα ξεχάσει το περιστατικό. Η μητέρα του, Όλγα Γκαρίντο, απήχθη και υπέστη βασανιστήρια στα χέρια των πρακτόρων της ασφάλειας το 1974. «Είπα όχι στη δικτατορία σε κάθε επίπεδο: όχι στη δικτατορία, όχι στα βασανιστήρια. Έτσι με έκαναν να πληρώσω γι’ αυτό με αυτά που έκαναν στη μητέρα μου», θα πει ο Κασέλι που έξι χρόνια αργότερα με δημόσια δήλωση θα καλέσει τους Χιλιανούς να απορρίψουν το προτεινόμενο από τη Χούντα σύνταγμα στο δημοψήφισμα του 1980! Επτά χρόνια μετά έδωσε συνέντευξη σε εφημερίδα της Χιλής, καταφερόμενος κατά του καθεστώτος Πινοτσέτ, με αποτέλεσμα να φυλακιστεί για 8 μήνες! Το 1988 συμμετείχε, μαζί με τη μητέρα του σε τηλεοπτικό spot που υποστήριζε το «Όχι» σε σχετικό δημοψήφισμα του ίδιου έτους. Ήταν από τους λίγους μεγάλους παίκτες της Χιλής που αντιστάθηκε στη χούντα του Πινοτσέτ.
Αριστερός από… κούνια!
Γεννήθηκε στην πρωτεύουσα της Χιλής, το Σαντιάγο, στις 5 Ιουλίου 1950 και μεγάλωσε σε περιβάλλον με αριστερές καταβολές. Η ανατροφή αυτή τον ακολούθησε και στη μετέπειτα πορεία και τον χαρακτήρισε ως προσωπικότητα. Σπούδασε Φυσική Αγωγή στο Πανεπιστήμιο του Σαντιάγο. Ήταν ενεργό μέλος της Ένωσης Ποδοσφαιριστών και όπως ο ίδιος σημειώνει: «Από τότε που χρησιμοποιούσα τη δική μου κρίση, μου άρεσε η Αριστερά και δεν σκέφτομαι να αλλάξω τα ιδανικά μου».
Τρεις φορές πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα Χιλής (1979, 1980, 1981), πρώτος σκόρερ στο Copa Libertadores του 1973, καλύτερος παίκτης του Copa America το 1979. Ευλογημένος για το ταλέντο του και καταραμένος για τα πιστεύω του, ο Κάρλος Κασέλι, γνωστός και ως Rey del metro cuadrado, «Βασιλιάς του τετραγωνικού μέτρου», έμελλε να μείνει στην ιστορία, όχι μόνο για τις εκπληκτικές ποδοσφαιρικές του ικανότητες, αλλά κυρίως για τη ριζοσπαστική του στάση απέναντι σε έναν από τους πιο σκληρούς δικτάτορες του 20ου αιώνα.
Το Μουντιάλ του 1974
Η χούντα βρήκε ευκαιρία να στοχοποιήσει τον Κασέλι στο Μουντιάλ της Δυτικής Γερμανίας. Στο πρώτο ματς με τους Δυτικογερμανούς, ο Κασέλι αποβλήθηκε στο 67ο λεπτό, η Χιλή χάνει 1-0 και τα ελεγχόμενα Μέσα Ενημέρωσης τον προέβαλαν ως υπαίτιο της ήττας! Αποτέλεσμα; Με την ολοκλήρωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, ο Κασέλι απομακρύνεται από την εθνική ομάδα. Στο Μουντιάλ του 1982 στα γήπεδα της Ισπανίας θα είναι παρών. Στο πρώτο κιόλας παιχνίδι εναντίον της Αυστρίας έχει την ευκαιρία να εξιλεωθεί για την πολύκροτη κόκκινη κάρτα του 1974. Κερδίζει πέναλτι και αναλαμβάνει να το εκτελέσει, παρακούοντας τις οδηγίες του προπονητή του. Στέλνει, όμως, τη μπάλα άουτ. Η Χιλή χάνει 1-0.
Το αντίο…
Στις 12 Οκτωβρίου του 1985, έπαιξε τον τελευταίο του αγώνα με την Κόλο-Κόλο στο Εθνικό Στάδιο του Σαντιάγο. 80.000 θεατές τιμούν όχι μόνο τον ποδοσφαιριστή, αλλά και τον άνθρωπο που αντιστάθηκε και αυτός με τον τρόπο του στην καταπίεση και την τρομοκρατία του δικτάτορα. Κανένα τηλεοπτικό κανάλι δεν τολμά να μεταδώσει τον αποχαιρετιστήριο αγώνα του Carlos, υπό το φόβο της μετατροπής του σε πολιτική διαμαρτυρία εναντίον της χούντας.
Τρία χρόνια αργότερα σε τηλεοπτική συνέντευξη, η μητέρα του μιλάει δημόσια για τα βασανιστήρια που υπέστη, με το γιο της να στέκεται πίσω της. «Στη μνήμη μας, η υποστήριξη στον πρόεδρο Allende, στον Corvalan, στην Gladys Marin και στον Volodia Teitelboim στις τελευταίες ελεύθερες εκλογές της Χιλής ήταν τα πάντα. Η μεγάλη του αξία εντός και εκτός γηπέδων “κέρδισε” το μίσος της δεξιάς. Υπάρχει μεγαλύτερη τιμή;», θα πει η Όλγα Γκαρίντο.
Ο Κάρλος Κασέλι συνεχίζει και σήμερα να παίζει ποδόσφαιρο στην ομάδα «Colo-Colo 1973» που έχουν δημιουργήσει οι παλαίμαχοι παίκτες της κορυφαίας ομάδας της Χιλής, της θρυλικής Κόλο-Κόλο.
Μάκης Διόγος
Πηγή: Η Εποχή
