Macro

Η μετάληψη και το Θείο: Απόψεις επιστημονικές και… «επιστημονικές»

Τελευταία έχουμε γεμίσει «επιστήμονες» που εκτός των αυστηρά επιστημονικών και ιατρικών τους αναλύσεων για την πανδημία, παίρνουν δημόσια θέση για ζητήματα που αφορούν την φιλοσοφία και την θρησκεία.

Εκεί η άποψη τους ”απογυμνώνεται” από οποιαδήποτε επιστημονική ανάλυση και τεκμηρίωση και υιοθέτει τις μεταφυσικές και επικίνδυνες απόψεις (για την δύσκολη περίοδο που περνάμε) ότι η θεία μετάληψη ‘’δεν είναι υπεύθυνη για την μετάδοση του ίου’’ ότι οι ίδιοι-ες είναι πιστοί-ες Χριστιανοί και δεν έχουν πρόβλημα να μεταλάβουν σε αυτές τις συνθήκες.

Οι απόψεις της κας Λινού της κας Γιαμαρελλου δεν θα ήταν αντικείμενο σχολιασμού εάν γινόντουσαν σε ιδιωτικές συζητήσεις σαν έκφραση προσωπικών τους απόψεων .

Το πρόβλημα είναι ότι οι κυρίες αυτές μιλάνε σαν ειδικοί λοιμωξιολογοι ,έχουν δημόσιο λόγο και απευθύνονται σε εκατομμύρια τηλεθεατές προτρέποντας τους έμμεσα να πηγαίνουν ‘’στην πίσω πόρτα της εκκλησίας’’ και να κοινωνούν (όπως πολλοί με την παρότρυνση των παπάδων κάνουν σήμερα).

Με εντυπωσιάζει το γεγονός ότι οι «επιστήμονες» αυτοί υιοθετούν τις απόψεις των ποιο σκοτεινών και επικίνδυνων κύκλων (ο Αμβρόσιος το ποιο χαρακτηριστικό παράδειγμα)

Και αναιρούν οι ίδιοι την επιστημονική τους υπόσταση .

Επίσης με εντυπωσιάζει οτι η κα Λινού προτάθηκε από τον Αλέξη Τσίπρα σαν ”κοινή” υπουργος υγείας …με ποια κριτήρια αραγε?

ΤΙ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΠΑΝ ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΗ;

Ο Α’Ι’ΝΣΤΑΙΝ

Σε όλους είναι γνωστό ότι ο Αϊνστάιν είχε εβραϊκή καταγωγή.

Ένας Εβραίος συνάδελφός του τον κάλεσε κάποτε να μελετήσει το βιβλίο «Διάλεξε τη ζωή» του φιλοσόφου Έρικ Γκούτκιντ, το οποίο αναφερόταν στη σχέση ανάμεσα στην Εβραϊκή θρησκευτική παράδοση και το σύγχρονο κόσμο. Σε αυτό το βιβλίο του ο Γκούντκιντ καλούσε τους Εβραίους να εμπνευστούν, μεταξύ άλλων, από την ιουδαϊκή θρησκεία, κάτι που δεν άρεσε στον διάσημο φυσικό.

Ο Αϊνστάιν, το διάβασε και στις 3 Ιανουαρίου του 1954 έγραψε στον ίδιο τον Γκούντκιντ ότι είναι ευχαριστημένος που είναι Εβραίος αλλά: «Η λέξη Θεός για μένα δεν είναι τίποτα παραπάνω από την έκφραση και το προϊόν της ανθρώπινης αδυναμίας. Η Βίβλος είναι μια συλλογή έντιμων αλλά πρωτόγονων μύθων. Για μένα η εβραϊκή -όπως και όλες οι θρησκείες- είναι η ενσάρκωση πρωτόγονων προκαταλήψεων»..

Με τη λέξη «πρωτόγονες» εννοούσε ότι πρόκειται για προσεγγίσεις του Θεού που έγιναν προτού ο άνθρωπος ανακαλύψει την επιστημονική μέθοδο

Επισης σε μια Επιστολή του στον ελβετό συνάδελφό του Edgar Meyer, 2 Ιανουάριου 1915.εγραφε: ‘’Συμπερασματικά, λοιπόν, θεωρώ ότι επειδή τα προσωπικά πιστεύω ενός ανθρώπου, εμού ή κάποιου άλλου, δεν μπορούν να αποδειχθούν, γι’ αυτό κι εγώ, για να μην παρεξηγηθούν και παρανοηθούν οι σχετικές αυτές απόψεις μου, αποφεύγω στον δημόσιο λόγο μου να απαντάω απλοϊκά σε τέτοια ερωτήματα. Οι όποιες, άλλωστε, προσωπικές μου δοξασίες είναι μία απόλυτα προσωπική υπόθεση που δεν αφορά, και ούτε πρέπει να αφορά, το ευρύ κοινό». Γιατί μου γράφεις «ο Θεός πρέπει να τιμωρήσει τους Άγγλους»; Δεν διατηρώ στενές σχέσεις ούτε με τον έναν ούτε με τους άλλους. Βλέπω απλώς με μεγάλη λύπη ότι ο Θεός τιμωρεί τόσο πολλά παιδιά Του για τις πολυάριθμες ανοησίες τους, για τις οποίες όμως μόνο Αυτός ο Ίδιος μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνος. Κατά τη γνώμη μου, μόνο η ανυπαρξία Του μπορεί να τον δικαιολογήσει.
Αυτά τα λογια του Αϊνστάιν ότι οι ‘’προσωπικές μου δοξασίες είναι μία απόλυτα προσωπική υπόθεση που δεν αφορά, και ούτε πρέπει να αφορά, το ευρύ κοινό’’, θα μπορούσαν να είναι οδηγός για την δημόσια συμπεριφορά των επιστημόνων και κυρίως αυτήν την περίοδο για την συμπεριφορά των κων Λινού και Γιαμαρελλου .

Ο ΣΤΙΒΕΝ ΧΟΚΙΝΓΚ

Σε ένα βιβλίο του ο Χόκινγκ έγραψε ότι «δεν υπάρχει Θεός», μια άποψη που είχε εκφράσει πολλές φορές τονίζοντας σε όλους τους τόνους ότι «σύμπαν δεν έχει Διευθυντή». Διότι δεν τον χρειάζεται.

Το σύμπαν τόνιζε ‘’ Είναι αυτοδιαχειριζόμενο και η δημιουργία του οφείλεται στους νόμους της Φυσικής και όχι τη βούληση κάποιου Θείου. «Εάν θέλετε μπορείτε να αποκαλέσετε τους
Φυσικούς νόμους ‘Θεό’, αλλά δεν είναι το είδος του προσωπικού Θεού που μπορείς να συναντήσεις και να τον ρωτήσεις πράγματα», εγραφε ο Χόκινγκ.

Κάτι αντίστοιχο είχε αναφέρει για τη μετά θάνατο ζωή: «Το μυαλό είναι ένας υπολογιστής. Όταν πεθαίνεις, απλώς σταματάει», είχε πει το 2011 σε συνέντευξή του στον Guardian «Δεν υπάρχει Παράδεισος για χαλασμένους υπολογιστές. Αυτά είναι παραμύθια για ανθρώπους που φοβούνται το σκοτάδι».

Ο Χοκινγκ δεν πίστευε στη μετά θάνατο ζωή και τόνιζε : «Μια ζωή είναι αρκετή για μένα»…και συνέχιζε λέγοντας: «Μου φαίνεται ότι η ιδέα ενός προσωπικού Θεού είναι ένα ανθρωπολογικό εφεύρημα που δεν μπορώ να πάρω στα σοβαρά»,

Ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΙΜΟΠΟΥΛΟΣ

Ας δούμε πως απαντάει γι’ αυτά τα ζητήματα ένα Έλληνας επιστήμονας.

Ο Διονύσης Σιμόπουλος,σε ένα κείμενο του που δημοσιεύθηκε στην Καθημερινή έγραφε.

«Τους τελευταίους μερικούς μήνες αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα υγείας. Ορισμένοι θεωρούν ότι, λόγω της κατάστασης που αντιμετωπίζω, θα έπρεπε να με απασχολούν ιδιαίτερα και διάφορα θρησκευτικά και μεταφυσικά θέματα που άπτονται, για παράδειγμα, στην ύπαρξη ή μη του Θείου. Σε κάτι δηλαδή που, εδώ και δεκαετίες, είχα αποφασίσει να μη δίνω δημοσίως μια απλοϊκή απάντηση, αν και έχω κι εγώ φυσικά τις δικές μου απόψεις πάνω στο θέμα. […]

Καθένας από εμάς είναι φυσικό να έχει τα δικά του πιστεύω και τις δικές του δοξασίες σχετικά με το θέμα, αφού τα πιστεύω και οι δοξασίες μας δεν χρειάζονται απόδειξη. Εάν, μάλιστα, αναλογιστούμε ότι σήμερα στον πλανήτη μας υπάρχουν περίπου 7,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι, με 7,5 δισεκατομμύρια διαφορετικά πιστεύω, δοξασίες και αντιλήψεις για την ύπαρξη ή την ανυπαρξία ενός Υπέρτατου Όντος, καταλαβαίνετε ότι μια αποδεκτή από όλους απάντηση στο δεδομένο ερώτημα είναι σχεδόν αδύνατη, αφού κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει ότι ο δικός του ορισμός του Υπέρτατου Όντος είναι καλύτερος από του διπλανού του. Η έννοια του Υπέρτατου Όντος είναι, άλλωστε, μια εντελώς προσωπική υπόθεση για τον καθένα μας, αφού σε αυτή την περίπτωση δεν μπορεί να μιλήσει το λογικό, μιλούν μόνο το συναίσθημα και το εσωτερικό του ανθρώπου.

Αντίθετα στη Φυσική, τα πράγματα είναι πολύ πιο εύκολα, επειδή χρειάζονται και απαιτούνται αποδείξεις. Γι’ αυτό, λοιπόν, και εγώ περιορίζομαι μόνο στην επιστήμη, στην οποία, για να είναι κάτι αποδεκτό πρέπει να αποδειχθεί, επανειλημμένως και από διαφορετικούς ερευνητές, είτε με το πείραμα είτε με την παρατήρηση.’’

ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Οι επιστήμονες στον δημόσιο λόγο τους δεν πρέπει σε τόσο σοβαρά ζητήματα να δίνουν απλουστευτικές ‘’μεταφυσικές ‘’ απαντήσεις και να αρκούνται στην επιστημονική τους γνώση και γνώμη, γιατί μπορούν να προκαλέσουν περισσότερα προβλήματα από αυτά που καλούνται να λύσουν .

ΑΙΝΣΤΑΙΝ ‘’ΓΙΑΤΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ’’

Θα ήθελα κλείνοντας αυτό το κείμενο να παραθέσω αποσπάσματα από ένα κείμενο του Αϊνστάιν ‘’Γιατί Σοσιαλισμός’’ που ο μεγάλος αυτός επιστήμονας εξηγεί την αναγκαιότητα του Σοσιαλισμού σαν ‘’φάρμακο’’ στην βαρβαρότητα που μας οδηγεί ο καπιταλισμός και που δυστυχώς καμία ‘’θεϊκή παρέμβαση’’ δεν μας έχει γλυτώσει.

Όπως εγραφε ο Αϊνστάιν: ‘’Η οικονομική αναρχία της καπιταλιστικής κοινωνίας, όπως υπάρχει σήμερα, είναι κατά τη γνώμη μου η πραγματική πηγή του κακού.
Βλέπουμε μια τεράστια μάζα παραγωγών που πασχίζουν ακατάπαυστα να αφαιρέσουν ο ένας από τον άλλο τους καρπούς της συλλογικής εργασίας τους – όχι με τη βία, αλλά σύμφωνα με τους νόμιμα καθιερωμένους κανόνες….

Από την άποψη αυτή είναι σημαντικό ότι τα μέσα παραγωγής, δηλαδή όλες οι παραγωγικές δυνάμεις, απαραίτητα για την παραγωγή καταναλωτικών εμπορευμάτων, καθώς και οι ολοένα νέες επενδύσεις μπορούν να είναι νόμιμα και κατά το μεγαλύτερο μέρος αποτελούν ατομική ιδιοκτησία ξεχωριστών προσώπων….

Βρισκόμαστε μπροστά στην τάση του ιδιωτικού κεφαλαίου προς την όλο και μεγαλύτερη συγκέντρωση…

Αποτέλεσμα της ανάπτυξης αυτής είναι η ολιγαρχία του ιδιωτικού κεφαλαίου, η κολοσσιαία εξουσία του οποίου δεν μπορεί να ελέγχεται αποτελεσματικά ακόμη και σε μια δημοκρατική κοινωνία. Αυτό συμβαίνει, γιατί τα μέλη των νομοθετικών οργάνων εκλέγονται από τα πολιτικά κόμματα, τα οποία χρηματοδοτούνται και επηρεάζονται βασικά από τους ιδιώτες επιχειρηματίες, που επιδιώκουν για πρακτικούς σκοπούς να απομακρύνουν το εκλογικό σώμα από τους νομοθέτες…

Πολύ περισσότερο, στις υπάρχουσες συνθήκες οι ιδιώτες επιχειρηματίες ελέγχουν αναπόφευκτα τις κύριες πηγές πληροφόρησης (τύπο, ραδιόφωνο, εκπαίδευση). Για το λόγο αυτό, ο απλός πολίτης είναι πολύ δύσκολο και στις περισσότερες περιπτώσεις απλώς αδύνατο να καταλήξει σε αντικειμενικά συμπεράσματα και να ασκεί με εξυπνάδα τα πολιτικά του δικαιώματα…

Η παραγωγή πραγματοποιείται για χάρη του κέρδους και όχι για το όφελος…

Σχεδόν πάντα υπάρχει στρατιά ανέργων. 0 εργάτης φοβάται συνεχώς να μη χάσει τη δουλειά του. Επειδή οι άνεργοι και οι χαμηλόμισθοι εργάτες δεν αποτελούν προσοδοφόρα αγορά, η παραγωγή καταναλωτικών εμπορευμάτων είναι περιορισμένη με αποτέλεσμα να υπάρχουν σοβαρές δυσκολίες. Η τεχνική πρόοδος οδηγεί συχνά στην αύξηση της ανεργίας και όχι στην ελάφρυνση από τα βάρη της εργασίας….

Θεωρώ την παραμόρφωση αυτή των προσωπικοτήτων το μεγαλύτερο κακό του καπιταλισμού. Ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα πάσχει από αυτό το κακό. Το υπέρμετρο αίσθημα του ανταγωνισμού εμφυτεύεται στους φοιτητές, που τους μαθαίνουν να θέτουν υπεράνω την επιτυχία, ως προετοιμασία για τη μελλοντική καριέρα.

Είμαι πεισμένος ότι μόνο ένας δρόμος υπάρχει για να μπει τέλος σε όλο αυτό το κακό, δηλαδή τη δημιουργία της σοσιαλιστικής οικονομίας με το αντίστοιχο σε αυτή σύστημα παιδείας, προσανατολισμένης σε κοινωνικούς σκοπούς. Σε μια τέτοια οικονομία η κοινωνία κατέχει τα μέσα παραγωγής και τα διαχειρίζεται με βάση το σχεδιασμό. Η σχεδιασμένη οικονομία προσαρμόζει την παραγωγή στις ανάγκες της κοινωνίας, κατανέμει την εργασία στους ικανούς για εργασία και εγγυάται τα μέσα προς το ζειν για κάθε άνδρα, γυναίκα και παιδί. Αντί για την εξύμνηση της εξουσίας και της επιτυχίας, όπως γίνεται στη σημερινή μας κοινωνία, η παιδεία που συμπληρώνεται με την ανάπτυξη των εσωτερικών ικανοτήτων της προσωπικότητας, θα αποβλέπει στην ανάπτυξη σε αυτή της συναίσθησης της ευθύνης για τους άλλους ανθρώπους….

Οι σκοποί και τα προβλήματα του σοσιαλισμού δεν είναι τόσο απλά και η σαφής κατανόησή τους έχει μέγιστη σημασία στο μεταβατικό μας αιώνα.’’

Εγώ δεν έχω σαν τέλος τίποτε άλλο να προσθέσω παρά μόνο ότι συμφωνώ με αυτά που ο μεγάλος επιστήμονας έγραψε πριν αρκετές δεκαετίες και τα προσυπογράφω, γιατί ακόμα και σήμερα ισχύουν οι ίδιοι κανόνες που έχει επιβάλει ο καπιταλισμός και οδηγούν την ανθρωπότητα στην βαρβαρότητα.

Λεωνίδας Καρίγιαννης

Πηγή: TVXS