Η απόπειρα δολοφονίας του Προέδρου Μαδούρο και μεγάλου μέρους της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας της Βενεζουέλας πραγματοποιήθηκε σε μια πολύ δύσκολη στιγμή για τη χώρα, και κυρίως τη Λατινική Αμερική. Τα μεγάλα διεθνή μέσα ενημέρωσης μιλούν ακόμη για “πιθανή” απόπειρα, υιοθετώντας τις θέσεις της αντιπολίτευσης στον Μαδούρο, της Κολομβίας και του μεγάλου επιστάτη της γεωπολιτικής αυτής περιφέρειας, των ΗΠΑ.
Από το Μαϊάμι, όμως, το κέντρο του αντιδραστικού παρακράτους της Λατινικής Αμερικής, ένας Περουβιανός δημοσιογράφος, ο Χάιμε Μπάιλι, δεν κουράζεται να εξιστορεί στα τοπικά τηλεοπτικά κανάλια για τη συμμετοχή του σε συνάντηση των συνωμοτών μία εβδομάδα πριν την απόπειρα και για το πώς περάσαν τα drones κομμάτι – κομμάτι, “χωρίς εκρηκτικά”, για να φτάσουν στο Καράκας, προσπαθώντας να ελαφρύνει τη θέση του συλληφθέντος βουλευτή Ρεσκουέσενς. Θα είναι είναι δύσκολο όμως να φανταστούμε ότι οι βουλευτές της αντιπολίτευσης ήθελαν να φέρουν τα drones στο Καράκας για να παίζουν τα παιδιά τους στο πάρκο… Ο Μπάιλι επιβεβαίωσε επίσης και την τιμή που έχει το κεφάλι του Μαδούρο και της ηγεσίας της Βενεζουέλας στο Μαϊάμι: 50 εκατομμύρια δολάρια.
Σε περίπου δέκα ημέρες η Βενεζουέλα θα δρομολογήσει οικονομικές μεταρρυθμίσεις στοχεύοντας να αντιμετωπίσει τις κυρώσεις και να βγει από την κρίση στηριζόμενη στην επιτυχή υιοθέτηση του ψηφιακού νομίσματος Petro και της αναρρίχησης της τιμής του πετρελαίου σε τριψήφιο αριθμό. Τα drones στόχευαν πιθανώς και αυτή τη μεταρρύθμιση.
Ο Πρόεδρος Τραμπ προσπάθησε μάταια να πείσει τους δεξιούς Προέδρους των χωρών της περιοχής για μια εισβολή στη Βενεζουέλα με τη βοήθεια του αμερικανικού στρατού. Ας υποθέσουμε πως ο Τραμπ και η κυβέρνησή του δεν είχαν ανάμειξη στην απόπειρα. Το γεγονός όμως ότι σχεδιάστηκε στο Μαϊάμι αποτελεί ένα σαφές μήνυμα ότι επιστρέφουμε σε άλλες εποχές, καθώς τον Οκτώβριο θα στηθούν οι κάλπες στη Βραζιλία και το επόμενο έτος στην Αργεντινή, ενώ μόλις πριν από λίγες εβδομάδες στο Μεξικό γίναμε μάρτυρες μιας μεγάλης ειρηνικής επανάστασης στις προεδρικές εκλογές.
Οι «γορίλες» επιστρέφουν στη Λατινική Αμερική; Θα ήταν δύσκολο να το πιστέψουμε μετά την τεράστια κινητοποίηση των ανήλικων κοριτσιών και των γυναικών της πολύπαθης Αργεντινής για να υπερασπιστούν το δικαίωμά τους στις εκτρώσεις. Δεν υπάρχει χώρος για “γορίλες”. Αλλά θα ήταν ανόητο να πιστέψει κανείς ότι τα drones πετούν τυχαία στον ουρανό του Καράκας. Μας το λέει η πολύπαθη Ιστορία της Λατινικής Αμερικής και οι ποταμοί αίματος που χύθηκαν για τη χειραφέτησή τους και την κοινωνική Δικαιοσύνη. Γιατί στη Λατινική Αμερική η Αριστερά δεν είναι “παρένθεση”, άλλα άνεμος προοδευτικών και δημοκρατικών αλλαγών.
Βραζιλία: “Δεν υπάρχει σχέδιο Β, υπάρχει μόνο σχέδιο Λ: το σχέδιο Λούλα”
Ο Λούλα, παραμένοντας στις δημοσκοπήσεις στο 33%, φαίνεται πως θα μπορούσε να κερδίσει τις προεδρικές εκλογές στις 7 Οκτωβρίου ακόμη και από τη… φυλακή. Τον φοβάται η νεοφιλελεύθερη Δεξιά του Τέμερ και οι στρατιωτικοί, που φαίνεται να ταυτίζονται με τον ακροδεξιό πρώην συνάδελφό τους Μπολσονάρο, ο οποίος, εξαιτίας της έλλειψης σοβαρού αντιπάλου από τη Δεξιά, πλησιάζει το 17%. Στο Ρίο Ντε Τζανέιρο μια μεγάλη συναυλία με επικεφαλής τον Ρομπέρτο Τζιλ και τους πιο γνωστούς καλλιτέχνες της χώρας ζήτησε την απελευθέρωση του Λούλα.
Δεξιά και στρατιωτικοί αιφνιδιάστηκαν από την απόφαση του Λούλα να αποσύρει το αίτημα αποφυλάκισής του για να μην επιτρέψει στο συντηρητικό Ανώτατο Δικαστήριο να συζητήσει πρόσκαιρα τον πιθανό αποκλεισμό του από τις προεδρικές εκλογές.
Το Κόμμα των Εργαζομένων P.T. ανακήρυξε τον φυλακισμένο πρώην Πρόεδρο “αιώνιο” υποψήφιό του και τόνισε ότι “δεν υπάρχει Σχέδιο Β, δεν υπάρχει σχέδιο Γ, το σχέδιό μας είναι το Λ, είναι ο Λούλα”, ανεβάζοντας τον πήχη της αντιπαράθεσης με τη Δεξιά τη στιγμή που βαθαίνει η οικονομική και κοινωνική κρίση και μεγαλώνουν η ανεργία και οι ανισότητες. Στις 15 Αυγούστου, ο Λούλα κατέθεσε την υποψηφιότητά του στην εκλογική επιτροπή, ενώ φουντώνει το κίνημα για την απελευθέρωση και επανεκλογή του: “Ο Λούλα ελεύθερος, ο Λούλα Πρόεδρος”.
Η Δεξιά του Προέδρου Τεμέρ, που έχει καταρρεύσει δημοσκοπικά στο 3%, επέλεξε ως υποψήφιο Πρόεδρό της τον υπουργό Οικονομικών Μεϊρέλες, του οποίου η δημοτικότητα βρίσκεται μόλις στο 1%.
Ο νέος αριστερός Πρόεδρος του Μεξικού AMLO: Δεν δεχόμαστε απειλές
«Κανείς δεν θα μπορεί να μας απειλεί με τοίχους», τόνισε πριν από λίγες ημέρες ο νέος Πρόεδρος του Μεξικού Λόπες Οβραδόρ, ο γνωστός ως AMLO από τα αρχικά του ονόματός του (Andrés Manuel López Obrador), μιλώντας στους μηχανικούς της μεγάλης αυτής δημοκρατίας που γνώρισε την κηδεμονία ενός και μόνο κόμματος για περίπου έναν αιώνα.
“Στόχος μας είναι να μετατραπεί το Μεξικό σε μια δύναμη και να αλλάξει τις σχέσεις ισορροπίας και δυνάμεων. Κανείς δεν θα μας απειλεί ότι θα μας κλείσει τα σύνορα, ότι θα στρατιωτικοποιήσει τα σύνορα ή ότι θα κατασκευάσει ένα τείχος στα σύνορα, γιατί πρόκειται να οδηγήσουμε τη χώρα στην ανάπτυξη, θα υπάρχει δουλειά στη χώρα μας» τόνισε ο AMLO παρουσιάζοντας 25 στρατηγικά σχέδια που θα προωθήσει η κυβέρνησή του. Στις 15 Αυγούστου, η νέα κυβέρνηση θα έχει ολοκληρώσει τις προτάσεις της και στις 15 Σεπτεμβρίου θα τις θέσει στη διάθεση των συλλόγων των μηχανικών της χώρας, ζητώντας να αναλάβουν θέση συμβούλων με τη δωρεάν συμμετοχή τους στην ανοικοδόμηση του Μεξικού, ανοίγοντας παράλληλα την πόρτα της συνεργασίας με τον Μεξικανό κροίσο Κάρλος Σλιμ. Την ίδια στιγμή, όμως, ο AMLO προειδοποίησε ότι η κυβέρνησή του θα συνεργαστεί μόνο με τις έντιμες εταιρείες, που δεν χρησιμοποιούν την διαφθορά και τις μίζες για να κερδίσουν συμβόλαια. “Δεν θέλουμε να συνεχίσουν να μολύνουν με τις μίζες τη δημόσια ζωή του Μεξικού” προειδοποίησε ο AMLO, εκτιμώντας πως με την καταπολέμηση της τεράστιας διαφθοράς που κοστίζει 500 δισ. πέσος, θα μπορούσαν να λυθούν πολλά προβλήματα, αφού φτάνει περίπου στο χρέος της χώρας. Έχει ήδη αρχίσει μια διεξοδική μελέτη των συμφωνιών των ενεργειακών εταιρειών της χώρας με τις αμερικανικές, ενώ επανεξετάζονται όλες οι συμφωνίες με τις ΗΠΑ και τον Καναδά. Η Νάλε Γκαρθία, που θα αναλάβει το υπουργείο Ενέργειας, κατέστησε σαφές ότι μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου θα έχει ενημερωθεί πλήρως για τις συμβάσεις με τις ξένες πετρελαϊκές εταιρείες, για να αλλάξει από το επόμενο έτος το καθεστώς των προνομίων τους και να αντιμετωπίσει τη διαφθορά στον τομέα.
Ο AMLO στοχεύει σε μια συνταγματική μεταρρύθμιση για να καταπολεμήσει τη διαφθορά και τη βία και να φέρει στα δημόσια ταμεία 764 δισ. πέσος, υιοθετώντας πρωτοφανείς κανόνες διαφάνειας για τη δημόσια διοίκηση και τους υπαλλήλους της, να μειώσει τον ΦΠΑ στα βόρεια σύνορα της χώρας, να ελέγξει τις τιμές των πετρελαιοειδών, να μειώσει τις αποδοχές των υψηλόβαθμων αξιωματούχων και να ξεπεράσει το νεοφιλελεύθερο ταμπού της δημοσιονομικής προσαρμογής και του χρέους.
Αργεντινή: Κεντροαριστερή στροφή λόγω σκληρής Δεξιάς και ΔΝΤ
Η επιστροφή της Αργεντινής στα πλοκάμια του ΔΝΤ, για ένα δάνειο 50 δισ. δολαρίων, οδηγεί στην κατακόρυφη πτώση της Δεξιάς και την άνοδο της Κεντροαριστεράς, που στοχεύει στην επανεκλογή της Κιρτσνέρ, παρόλο που η πρώην Πρόεδρος κρατά ακόμη κλειστά τα χαρτιά της υποψηφιότητάς της.
Στο Μπουένος Άιρες και στην επαρχία του, το μεγαλύτερο στην πράξη κρατίδιο της χώρας, το 63% είναι κατά της πολιτικής του Προέδρου Μακρί και μόνο το 26,1% υπέρ, ενώ το 47,9% βλέπει θετικά τη γερουσιαστή της Ένωσης Πολιτών U.C. και πρώην Πρόεδρο Κιρτσνέρ, η οποία κερδίζει περισσότερο τους νέους και τα λαϊκά στρώματα ενώ καταγράφει χαμηλότερα ποσοστά στους συνταξιούχους και όσους έχουν υψηλούς τίτλους σπουδών, δηλαδή τους ευκατάστατους.
Η Κιρτσνέρ καθυστερεί πιθανώς την ανακοίνωση της υποψηφιότητάς της κυρίως για δύο λόγους. Πρώτον, αναμένει την τελεσίδικη απόφαση του δικαστηρίου για τον πρώην αντιπρόεδρο της χώρας επί προεδρίας της Μποουντόου, ο οποίος καταδικάστηκε την Τετάρτη σε φυλάκιση 5 ετών και 10 μηνών για παθητική δωροδοκία στην υπόθεση της πώλησης του μοναδικού τυπογραφείου που μπορεί να τυπώνει χαρτονομίσματα. Δεύτερον, περιμένει να αξιολογήσει τις συνέπειες της σκληρής λιτότητας που αποφάσισε η κυβέρνηση Μακρί.
Η αντιπολίτευση προσπάθησε ανεπιτυχώς να ακυρώσει τις αυξήσεις μισθών στους στρατιωτικούς και τις αυξήσεις στις τιμές βασικών καταναλωτικών προϊόντων, όπως επίσης και να περάσει τον νόμο για τις εκτρώσεις από τη Γερουσία. Τα επιτόκια τρέχουν ήδη με ρυθμούς 40%, που εξανεμίζουν τις όποιες αυξήσεις μισθών και συντάξεων έκανε ή θα κάνει η κυβέρνηση. Το αλεύρι αυξήθηκε 88% το πρώτο εξάμηνο, τα αυγά 50,2%, τα ζυμαρικά 39,9%, το ψωμί 35,9%, το ρύζι 34,2%, το ηλιέλαιο 26,2% και το κρέας 16,3%.
Η Βολιβία, παράγοντας σταθερότητας και ανάπτυξης
Ο σοσιαλισμός του 21ου αιώνα στη Λατινική Αμερική ίσως έχει βρει το καλύτερό του πρότυπο στη Βολιβία του Μοράλες, που συνεχίζει να αναπτύσσεται, με ρυθμούς 4,44% το πρώτο τρίμηνο του 2018, ενώ ο πληθωρισμός φαίνεται πως θα κινηθεί με άξονα το 3%, σε χαμηλότερα επίπεδα από τις κυβερνητικές προβλέψεις για άνοδο κατά 4,49% φέτος.
Χιλή: Το “Μαϊάμι της Λατινικής Αμερικής” σε κρίση
Η Χιλή του Πινιέρα φαίνεται πως θα σταματήσει να αποτελεί το “Μαϊάμι της Λατινικής Αμερικής”, γιατί η σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική του δεν φαίνεται να ανταποκρίνεται στις επιθυμίες του κόσμου. Η επιστροφή της γειτονικής Αργεντινής στο ΔΝΤ σταμάτησε και το τεράστιο κύμα των καταναλωτών που αναζητούσαν στην αγορά της Χιλής καλύτερες τιμές.
Η σοσιαλίστρια πρώην Πρόεδρος της χώρας Μπατσελέτ αναλαμβάνει επικεφαλής της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και οι ΗΠΑ πιέζουν ήδη ώστε να δραστηριοποιηθεί ενεργά στην αντιμετώπιση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κυρίως στη Βενεζουέλα και την Κούβα, αλλά και στη Νικαράγουα, τη Βόρεια Κορέα, στο Ιράν, στο Κογκό. Αναμένεται ότι αυτή η εξέλιξη θα οδηγήσει σε μια περισσότερο επιθετική πολιτική του Πινιέρα εναντίον κάθε δημοκρατικής και προοδευτικής προοπτικής στη Λατινική Αμερική.
Ο σαντινισμός μεταξύ συναίνεσης και οικογενειοκρατίας
Η κυβέρνηση του Ορτέγκα αναγνώρισε ότι μέσα σε σχεδόν τέσσερις μήνες 197 άτομα έχασαν την ζωή τους “στην προσπάθεια πραξικοπήματος”, εκ των οποίων 22 αστυνομικοί, και 253 σε πράξεις κοινής εγκληματικής βίας. Ο Σύλλογος υπέρ των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Νικαράγουας ANPDH μιλά για 448 νεκρούς εξαιτίας της πολιτικής βίας, ρίχνοντας την ευθύνη στην κυβέρνηση.
Ανεξάρτητα από τον πόλεμο των αριθμών, είναι σαφές ότι οι δυνάμεις του κατεστημένου προσπαθούν να οδηγήσουν τη Νικαράγουα σε έναν εμφύλιο πόλεμο, ένα πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό αδιέξοδο και να ανατρέψουν την κυβέρνηση Ορτέγκα για να μπορέσουν πιθανώς να αγοράσουν τις όποιες εκλογές διεξαχθούν, όπως είχε συμβεί και στο παρελθόν. Ο σαντινισμός στη Νικαράγουα, έντεκα χρόνια μετά την επιστροφή του Ορτέγκα στα ηνία της χώρας, αντιμετωπίζει ένα μεγάλο πρόβλημα ανανέωσης της πολιτικής του ηγεσίας, στόχων και συμμαχιών. Η σύζυγος του Ορτέγκα Μουρίγιο έχει αναλάβει τη θέση της αντιπροέδρου της χώρας εμφανίζοντας ένας είδος οικογενειοκρατίας που θα έπρεπε να ήταν ξένο με τις αρχές ενός απελευθερωτικού κινήματος.
Η ειρήνευση στη Νικαράγουα θα είναι αρκετά επίπονη, γιατί οι καλοπροαίρετοι ειρηνοποιοί (μεταξύ των οποίων η Καθολική Εκκλησία) και ασφαλώς οι ΗΠΑ του Τραμπ ζητούν την άνευ όρων παράδοση του Ορτέγκα και των σαντινίστας.
Κούβα: Συνταγματική μεταρρύθμιση χωρίς “κομμουνιστική κοινωνία”
“Δεν είμαι ο Πρόεδρός σου, αλλά ο σύντροφός σου” απάντησε ο Πρόεδρος της Κούβας Ντίας – Κανέλ σε έναν νέο που ήθελε να φωτογραφηθεί μαζί του, δείχνοντας το πνεύμα της ισότητας και της προσπάθειας που καταβάλλουν η κυβέρνηση και το Κ.Κ. της Κούβας ώστε να αντιμετωπίσουν τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις.
Οι πολίτες της Κούβας καλούνται από αύριο 13 Αυγούστου έως τις 15 Νοεμβρίου να πάρουν μέρος στον διάλογο για την αλλαγή του συντάγματος του 1976. Η πρόταση για τη συνταγματική μεταρρύθμιση δεν αναφέρεται στην Κούβα ως “κομμουνιστική κοινωνία”, αναγνωρίζει την ιδιωτική ιδιοκτησία, τις ξένες επενδύσεις και την αγορά ως περαιτέρω στοιχεία της εθνικής οικονομίας. Στο θεσμικό επίπεδο προβλέπει τη φιγούρα του πρωθυπουργού, περιορίζει την περίοδο της προεδρικής θητείας στα πέντε χρόνια και αναγνωρίζει τους γάμους ομοφυλοφίλων.
Για τον σκληρό αντικαστρικό και αντικομμουνιστικό πυρήνα του Μαϊάμι, η μη αναφορά στον κομμουνισμό αποτελεί μια νίκη, αλλά το γεγονός ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα συνεχίζει να αποτελεί το σημείο αναφοράς του κράτους και της κοινωνίας αποδεικνύει ότι οι αλλαγές είναι εικονικές και συμβολικές.
Η Κούβα του Ντίας – Κανέλ φαίνεται πως προσπαθεί να βγει από την ακινησία και να οδηγηθεί σε μια μεταβατική περίοδο αλλαγών, η πορεία και η ταχύτητα των οποίων θα εξαρτηθεί από πολλούς παράγοντες. Προτείνονται πολλά ανοίγματα στην ιδιωτική πρωτοβουλία, αλλά δεν φαίνεται πως η Κούβα θα μετατραπεί σε μια χώρα της οικονομίας της αγοράς και πως απαρνείται τον σοσιαλισμό, παρόλο που αναγνωρίζει στην πράξη μία από τις μεγάλες ιδεοληψίες του καπιταλισμού, τον ελεύθερο ανταγωνισμό, όπως φάνηκε από την αντιπαράθεση των ιδιωτικών με τα δημόσια εστιατόρια.
Αργύρης Παναγόπουλος
Πηγή: Η Αυγή
