Υπάρχουν στην Ελλάδα κάποια θέματα ταμπού, κάποια πρόσωπα ιερά, που δεν συνηθίζεται να τα ακουμπάμε, ακόμα και όταν η σιωπή τους πάνω σε ζητήματα που καίνε είναι από εκκωφαντική έως και ύποπτη.
Στην περίπτωση του σχεδιαζόμενου εγκλήματος του τεμαχισμού και απόσπασης του Ρωμαϊκού και Βυζαντινού δρόμου που βρέθηκε στα έγκατα της Εγνατίας οι ”σιωπές” αυτές είναι ασυνήθιστα πολλές.
Αφορούν εκατοντάδες περιπτώσεις λαλίστατων σε άλλα ζητήματα διανοούμενων που παίρνουν θέση για το παραμικρό στις συνεντεύξεις και τις ομιλίες τους, ψέγουν τον πάσα ένα και βάζουν στη θέση τους κόσμο και κοσμάκη, δίνουν γραμμή, μας λένε ποιον πολιτικό συμπαθούν, μας κλείνουν το μάτι για ποιον πρέπει να ψηφίσουμε, πονάνε για το καλό της πατρίδας και το δείχνουν με φασαριόζικο τρόπο, όταν όμως η Πατρίδα τους χρειάζεται στα αλήθεια σε μια τέτοια υπόθεση που η παγκόσμια κοινή γνώμη μιλά για έγκλημα κατά της Ιστορίας και του Πολιτισμού της χώρας μας, εκείνοι σφυρίζουν αδιάφορα.
Και για να μη μιλάμε μόνο γενικά και αόριστα υποθέτω όπως και εγώ έτσι και εσείς δεν διαβάσατε ούτε μια δήλωση ανησυχίας της ύψιστης Βυζαντινολόγου Ελένης-Γλύκατζη Αρβελέρ υπέρ των αρχαίων της Βενιζέλου, ούτε μια τοποθέτηση του λαλίστατου Φιλόσοφου Στέλιου Ράμφου, έστω έναν αστεϊσμό του Θεσσαλονικιού Διονύση Σαββόπουλου που θεωρεί πατέρα μας το Βυζάντιο αλλά το Βυζαντινό δρόμο που μας κληροδότησε στη Θεσσαλονίκη μάλλον δεν θα μπει στον κόπο να τον υπερασπιστεί ποτέ…
Γιώργος Τούλας
Πηγή: Parallaxi
