-Είναι μια ανείπωτη τραγωδία, την οποία όλοι προσπαθούμε, τουλάχιστον, με την αλληλεγγύη μας να αντιμετωπίσουμε. Έχουμε φτάσει να γίνεται συνήθεια η απώλεια ανθρώπινων ζωών και ξεχνάμε ότι δεν είναι στατιστικές ή νούμερα, είναι άνθρωποι.
-Ο κατάλογος είναι εφιαλτικός και μακρύς από τα Κύθηρα, μέχρι τη Σάμο, τη Λέσβο, την Κρήτη και τώρα την Πύλο, ο κατάλογος είναι εφιαλτικός και δεν τελειώνει και πρέπει να μας φέρει προ των ευθυνών μας και πρέπει να κινητοποιηθούμε.
-Η Ευρώπη εάν δεν κάνει και τώρα κάτι θα είναι 100% υπόλογη μαζί και με τις κυβερνήσεις πρώτης γραμμής, που θα πρέπει να αξιώσουν μια διαφορετική πολιτική. Ένα εντελώς άλλο Σύμφωνο Μετανάστευσης, το οποίο να μην να μην βάζει στο τραπέζι την επιλεκτική και την ευέλικτη αλληλεγγύη, η οποία στην ουσία εξαγοράζει τις χώρες του Νότου, προκειμένου να μείνουν χιλιάδες άνθρωποι εκεί, ή να επιστρέφει μέσα σε ένα τουλάχιστον θολό τοπίο σε ασφαλείς τρίτες χώρες, ανθρώπους που δεν έχει εξεταστεί καν το άσυλό τους.
-Πρέπει να γίνει αυτό που ζητάμε και απαιτούμε τόσα χρόνια, κάνοντας συσχετισμούς κάνοντας συμμαχίες, παρεμβαίνοντας, και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα, να υπάρξει έμπρακτη αλληλεγγύη. Και αυτό σημαίνει κοινές πολιτικές για το άσυλο, για την υποδοχή, μετεγκαταστάσεις και επανεγκαταστάσεις, απευθείας στα κράτη μέλη, με ποσοστώσεις, και νόμιμες και ασφαλείς δίοδοι. Αυτό δηλαδή που λέει ο ΟΗΕ τόσα χρόνια και που είναι ο μόνος τρόπος να σταματήσουν αυτές οι τραγωδίες, να χτυπήσουμε τα δίκτυα των διακινητών και να σταματήσει και η εργαλειοποίηση η οποία επιχειρείται από διάφορες δυνάμεις γεωστρατηγικά.
-Η γραμμή του Βίζεγκραντ που λέει ότι εμείς μπορεί να παίρνουμε τις αγροτικές επιδοτήσεις, ή να έχουμε τη δημοσιονομική χαλάρωση, ή να έχουμε όλες τις ευεργεσίες της αλληλεγγύης που είναι κομβικό σημείο των ευρωπαϊκών συνθηκών αλλά να μην συμμετέχουμε σε υποχρεώσεις.
-Η Ευρώπη πρέπει να βοηθήσει να καταπολεμηθούν οι αιτίες. Ο πόλεμος στη Λιβύη και σε άλλες περιοχές του κόσμου, η ανάγκη για μείωση των ανισοτήτων λόγω της φτώχειας αλλά και της κλιματικής κρίσης, την ανάπτυξη ισότιμης συνεργασίας με τις χώρες της Βόρειας Αφρικής για να αναπτυχθούν κοινωνικά και οικονομικά και στο κράτος δικαίου.
-Δεν είναι εύκολο θέμα το προσφυγικό-μεταναστευτικό. Κάποιοι μας το πλάσαραν το προηγούμενο διάστημα ως κάτι που με λαϊκισμό με εύκολα συνθήματα ή με μικροπολιτική μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτό δεν μπορεί να γίνει. Είναι πολυπαραγοντικό κρίσιμο και αυτή τη στιγμή που μιλάμε πρέπει όλοι να έχουμε στο μυαλό μας να μην επιτρέψουμε να γίνεται υγρός τάφος το Αιγαίο και η Μεσόγειος.
-Το μυαλό μας είναι λοιπόν σε αυτούς που επιχειρούν τώρα, στους αγνοούμενους, στους ανθρώπους που διασώθηκαν και έχουν ανάγκη την αλληλεγγύη μας και γι’ αυτό κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ με τον Αλ. Χαρίτση και την Αθ. Λινού ήταν εκεί.
-Να διερευνηθούν σε βάθος, όπως προβλέπει ο νόμος, οι συνθήκες της τραγωδίας. Να έχουμε στο μυαλό μας ότι η φύλαξη των συνόρων είναι δικαίωμα και υποχρέωση των χωρών, όμως το ίδιο είναι και ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου και του δικαίου της θάλασσας, όπως και ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής.
– Η στρατηγική της κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν να συνδυάσει αυτά τα δύο, ενώ με πίεση στην Ευρώπη, ακόμα και με διμερείς συμφωνίες, κατάφερε το 2017-2019 να μεταφερθούν στην Ευρώπη, με μετεγκαταστάσεις και οικογενειακές επανενώσεις, πάνω από 40.000 άνθρωποι.
Στο Kontra Channel και τον Γ. Μελιγγώνη για το τραγικό ναυάγιο έξω από την Πύλο.
