Στην κινηματογραφική ταινία «Μπανάνες» που σκηνοθέτησε, ο Γούντι Αλεν είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο του εκπαιδευόμενου πράκτορα της CIA που ετοιμάζεται να πέσει με αλεξίπτωτο κάπου στη Λατινική Αμερική.
Λίγο πριν πηδήξει από το αεροπλάνο, ρωτά τον εκπαιδευτή του «με ποιον είμαστε, με την κυβέρνηση ή με τους αντάρτες», για να πάρει την απάντηση «και με τους δύο, δεν το ρισκάρουμε»!
Οι ΗΠΑ, από το 2011 και μετά, στη Συρία στήριξαν μια πανστρατιά τζιχαντιστών, που θα συντόμευαν χρονικά την πτώση του Ασαντ, που ήταν ο πιο στενός σύμμαχος του Ιράν στη Μέση Ανατολή.
Ετσι, τον Ιούλιο του 2014, οι ΗΠΑ κατάλαβαν ότι για μια ακόμη φορά είχαν ανοίξει «το κουτί της Πανδώρας» του φονταμενταλιστικού Ισλάμ, καθώς κάποιοι τζιχαντιστές ξέχασαν τον Ασαντ και θέλησαν να ιδρύσουν Ισλαμικό Χαλιφάτο στη Συρία και στο Ιράκ.
Προφανώς οι σχεδιαστές της πολίτικης των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή υιοθέτησαν τη φόρμουλα του Γούντι Αλεν.
Στο ερώτημα αν οι τζιχαντιστές είναι εχθροί ή φίλοι των ΗΠΑ, η απάντηση ήταν, προφανώς, και τα δύο.
Φίλοι όταν πολεμούσαν για την ανατροπή του Ασαντ και εχθροί όταν πολεμούσαν για την ίδρυση του Χαλιφάτου.
Στη μάχη κατά του Χαλιφάτου, οι ΗΠΑ βρέθηκαν μετά το 2015 στο ίδιο χαράκωμα με τη Ρωσία αλλά και το Ιράν και τους συμμάχους του.
Στη μάχη κατά του Ασαντ βρέθηκαν δίπλα δίπλα με τις ΗΠΑ οι ανακυκλωμένοι τζιχαντιστές, με χορηγούς κυρίως την Τουρκία και το Κατάρ.
Σε όλη τη διάρκεια του πολέμου, οι ΗΠΑ ανέθεσαν την εκκαθάριση των τζιχαντιστών στο συριακό παρακλάδι του ΡΚΚ PYD-YPG.
Με τη σειρά της, η Τουρκία ανέθεσε τις επιχειρήσεις κατά των Κούρδων στους δικούς της τζιχαντιστές.
Τέλος, οι ΗΠΑ υιοθέτησαν τη γραμμή Γούντι Αλεν και στήριζαν όσο πιο αθόρυβα και διακριτικά όσους τζιχαντιστές μάχονταν τον Ασαντ και ταυτόχρονα βομβάρδιζαν ανηλεώς τους ζηλωτές του νέου μελλοντικού Χαλιφάτου.
Τα παραπάνω θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως ταυτόχρονή αναβίωση δύο εποχών:
● Η πρώτη ήταν η συμμαχία συνολικά των κάθε λογής ισλαμικών οργανώσεων κατά της μετά το 1979 σοβιετικής κατοχής στο Αφγανιστάν.
● Η δεύτερη ήταν ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας που κήρυξε ο Μπους ο νεότερος μετά την 11.9.2001, δηλαδή τα τρομοκρατικά πλήγματα στη Νέα Υόρκη και την Ουάσιγκτον.
Οι πολιτισμένοι τζιχαντιστές υπεργολάβοι της Αγκύρας στη Δαμασκό είναι πολύ πιο κοντά στην Ευρώπη απ’ ό,τι οι ομόθρησκοί τους στο Αφγανιστάν.
Γιώργος Καπόπουλος
