Στη Βρετανία, η τελετουργία του Λόγου του Θρόνου είναι γνωστή, με τον βασιλιά να διαβάζει στη Βουλή το ετήσιο πρόγραμμα της κυβέρνησης κάθε φθινόπωρο.
Στις ΗΠΑ, στις αρχές κάθε χρόνου, ο πρόεδρος ενώπιον του Κογκρέσου εκφωνεί τον λόγο για την κατάσταση του έθνους.
Στην Ε.Ε. τα κράτη-μέλη κάθε χρόνο υποβάλλονται σε έλεγχο υπερβολικού ελλείμματος και εάν βρεθεί να έχουν παραβατική απόκλιση υποχρεούνται στο σχέδιο προϋπολογισμού, για την επόμενη χρονιά, να ενσωματώσουν μέτρα προσαρμογής στα πλαφόν του Συμφώνου Σταθερότητας.
Επιπλέον, η Γερμανία, πέραν του Συμφώνου Σταθερότητας, οφείλει σε ετήσια βάση να μειώνει προς την κατεύθυνση μηδενισμού τον δανεισμό της χώρας.
Αυτό είναι το φρένο χρέους το οποίο με πρωτοβουλία του Σόιμπλε ενσωματώθηκε στο Σύνταγμα και, έτσι, για την αλλαγή του χρειάζεται πλειοψηφία των δύο τρίτων στην Μπούντεσταγκ.
Ετσι, τα χέρια των κυβερνώντων την Ε.Ε. των 27 που θέλουν να προωθήσουν πολιτικές μείωσης των κοινωνικών και περιφερειακών ανισοτήτων είναι δεμένα, με αποτέλεσμα τη διαρκή κοινωνική δυσαρέσκεια και τον πολιτικό αναβρασμό.
Γύρω από την ετήσια διαβεβαίωση υποταγής στους κανόνες διαμορφώνεται ένα πεδίο συμψηφισμών και αντισταθμιστικών παροχών ανάμεσα στις Βρυξέλλες και στις χώρες-μέλη.
Πολλές φορές, η άκαμπτη δημοσιονομική πειθαρχία έχει κωμικοτραγικές συνέπειες.
Το 2014, ο Μοσκοβισί, ως υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, συνέταξε τον προϋπολογισμό της χώρας τον οποίο λίγους μήνες αργότερα, ως αρμόδιος επίτροπος, απέρριψε ως παραβατικό.
Η αναγκαστική προσαρμογή στη μόνιμή λιτότητα έχει το στίγμα της ταπείνωσης της πολιτικής εξουσίας στους θεσμούς και στις αξίες που είναι δεδομένες και αδιαπραγμάτευτες.
Θυμίζουν την ταπείνωση της Κανόσα, όταν ο αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας του Γερμανικού Εθνους περίμενε γονατιστός τρεις μέρες για να γίνει δεκτός από τον Πάπα…
Η Μελόνι υπήρξε τυχερή, καθώς αντιστάθμισε την υποστολή της σημαίας της δημοσιονομικής ανταρσίας με την αποδοχή της όχι μόνον ως συνιστώσας του δημοκρατικού τόξου, αλλά και ως παράγοντα συνδιαμόρφωσης της νέας ηγεσίας της Ε.Ε για την επόμενη πενταετία.
Τι θα κάνει φέτος η Μελόνι, η χώρα της οποίας έστειλε στις Βρυξέλλες αποκλίνοντα προϋπολογισμό;
Το ερώτημα τίθεται γιατί η Γαλλία με τη Λεπέν ή το Λαϊκό Μέτωπο δεν θα μπορούν να υποχωρήσουν έναντι αντισταθμιστικών παροχών.
Σε κάθε περίπτωση, σύντομα θα φανεί αν η τρικομματική κυβέρνηση Σολτς στη Γερμανία θα καταρρεύσει από την άρνηση των Φιλελευθέρων να στηρίξουν τη δημοσιονομική χαλάρωση που προωθούν Σοσιαλδημοκράτες και Πράσινοι.
Οι οπαδοί της μόνιμης λιτότητας στη Γερμανία θυμίζουν τον φιλόσοφο Φίχτε που, όταν οι φοιτητές του τού είπαν ότι τα γεγονότα τον διαψεύδουν, απάντησε: «Τόσο το χειρότερο για τα γεγόνοτα»…
Γιώργος Καπόπουλος
