Macro

Γιώργος Καπόπουλος: Χορογραφημένη προσέγγιση;

Μετά τις ταυτόχρονες σχεδόν συνεντεύξεις και δηλώσεις Πούτιν και Τραμπ, τι;
 
Του ερωτήματος αυτού προηγείται η απάντηση στο ερώτημα ποιος θα κάνει το πρώτο βήμα και σε ποια στιγμή.
 
Ο Τραμπ ανέβασε τους τόνους απειλώντας τον Πούτιν με νέες κυρώσεις, αλλά και με μεθόδευση της πτώσης της τιμής του πετρελαίου. Με δύο λόγια, επιχειρεί να διαμορφώσει ένα σκηνικό υποχώρησης του Κρεμλίνου στις πιέσεις του Λευκού Οίκου.
 
Με τη σειρά του ο Πούτιν παρέκαμψε τις απειλές Τραμπ για να αποφανθεί ότι αν δεν είχε «κλαπεί» το αποτέλεσμα των εκλογών του 2020 στις ΗΠΑ δεν θα είχε ξεσπάσει ο πόλεμος στην Ουκρανία.
 
Σε πρώτη ανάγνωση η αλληλουχία των δηλώσεων αποτυπώνει την προσπάθεια των δύο πλευρών να αρχίσουν την διαπραγμάτευση.
 
Λογικά το επόμενο βήμα δεν μπορεί παρά να είναι μια τηλεφωνική επικοινωνία Τραμπ και Πούτιν με ζητούμενο τον καθορισμό μιας συνάντησης κορυφής.
 
Στο ερώτημα ποια πλευρά επείγεται να αρχίσει η διαπραγμάτευση για το μέλλον της Ουκρανίας, η απάντηση είναι «και οι δύο»:
 
● Οι ΗΠΑ βραχυκύκλωσαν τη στρατηγική ειδική σχέση Ρωσίας-Γερμανίας και ολοκλήρωσαν τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ με την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας.
 
● Η Ρωσία κατέλαβε στρατηγικής σημασίας εδάφη, με τη Δύση να έχει αποδεχθεί τον εδαφικό ακρωτηριασμό της Ουκρανίας.
 
Οι εκλογικές αναμετρήσεις στη Γεωργία και τη Μολδαβία, που καταγράφουν την ενίσχυση των φιλορωσικών πολιτικών δυνάμεων, πιστοποιούν ότι στην πράξη, ή καλύτερα επί του πεδίου, η Μόσχα ασκεί μια ανεπίσημη επικυριαρχία στο σύνολο της πρώην ΕΣΣΔ πλην των τριών βαλτικών χωρών.
 
Τούτων λεχθέντων είναι σαφές ότι η έναρξη διαλόγου – διαπραγμάτευσης Τραμπ και Πούτιν θα επηρεάσει και τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, καθώς οι τζιχαντιστές αποτελούν στρατηγικό κίνδυνο και για τις δύο πλευρές.
 
Το φθινόπωρο του 2015, ενάμιση χρόνο μετά την εξέγερση στο Ντονμπάς και την προσάρτηση της Κριμαίας, οι ΗΠΑ άναψαν το πράσινο φως για την εμπλοκή της Ρωσίας στην εμφύλια σύγκρουση της Συρίας. Οταν οι Ομπάμα-Κέρι εξέτασαν το ενδεχόμενο κοινού επιχειρησιακού συντονισμού με τη Ρωσία αντιμετώπισαν σχεδόν εξέγερση του βαθέος κράτους.
 
Ομως, παρ’ όλο που ο τερματισμός της σύγκρουσης στην Ουκρανία εξυπηρετεί τα συμφέροντα και τις προτεραιότητες και των ΗΠΑ και της Ρωσίας, η απούσα και πολυδιασπασμένη Ε.Ε. θα αποτελέσει παράγοντα καταλυτικής περιπλοκής στην προσπάθεια τερματισμού του πόλεμου και σταθεροποίησης των χωρών της πρώην ΕΣΣΔ.
 
Γιώργος Καπόπουλος