Γενικά οι πολιτικοί μιλάνε πολύ και συνήθως περισσότερο από όσο πρέπει. Ο Νίκος Ανδρουλάκης φαίνεται ότι αποτελεί εξαίρεση. Ο κατά τα φαινόμενα νέος πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛΛ. αποδεικνύει ότι το να μη μιλάς ή το να μιλάς χωρίς να λες κάτι συγκεκριμένο μπορεί να αποτελέσει διαβατήριο για μια πολύ πετυχημένη πολιτική καριέρα. Δεν νομίζω ότι έχει υπάρξει άλλη περίπτωση πολιτικού που έχει εκλεγεί ευρωβουλευτής (δύο φορές μάλιστα) και αναλαμβάνει την προεδρία κόμματος, για τον οποίο:
* δύσκολα μπορείς να πεις ποιο είναι το ακριβές ιδεολογικό στίγμα του,
* δεν μπορείς να αναφέρεις ποιες είναι οι μείζονες προγραμματικές θέσεις του,
* δεν έχεις καν υπόνοια για το ποια θα είναι η τακτική του όταν αναλάβει την ηγεσία.
Ο Νίκος Ανδρουλάκης κερδίζει την παρτίδα κρατώντας κρυφά όλα τα χαρτιά του. Από μια σκοπιά, δεν είναι και μικρό το επίτευγμα.
Οι λόγοι
Βεβαίως είναι ευεξήγητη η επιτυχία της σιωπής του Νίκου Ανδρουλάκη. Αποφεύγοντας τις συγκεκριμένες τοποθετήσεις, ο Ν. Ανδρουλάκης κατάφερε:
* να εμφανιστεί ως “μέση λύση ενότητας” του κόμματος, παρότι παλιότερα ήταν στενά συνδεδεμένος με τον Βαγγέλη Βενιζέλο,
* να εκπροσωπήσει την ανανέωση, ενώ αποτελεί την κατεξοχήν φιγούρα του πολιτικού παλαιάς κοπής που αναδεικνύεται μέσα από τον κομματικό μηχανισμό.
Εννοείται ότι η σιωπή δεν θα είχε τόσο μεγάλη επιτυχία αν ο Ν. Ανδρουλάκης δεν είχε βρει απέναντί του τον φθαρμένο από το Μνημόνιο Γιώργο Παπανδρέου και τον ταυτισμένο με τη Ν.Δ. Ανδρέα Λοβέρδο. Έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα, η υποψηφιότητα του Νίκου Ανδρουλάκη φάνηκε η πιο λογική πολιτικά για τα μέλη και τους φίλους του ΚΙΝ.ΑΛΛ.
Η ώρα για να μιλήσει
Ωστόσο η τακτική της σιωπής μπορεί να αποδείχτηκε επαρκής για να κερδίσει τις εσωκομματικές εκλογές, εντούτοις είναι απίθανο να συνεχίσει να είναι παραγωγική από τη στιγμή που ο Νίκος Ανδρουλάκης θα αναλάβει τα νέα καθήκοντα. Γιατί ως πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛΛ. όχι μόνο αναπόφευκτα θα πρέπει να κάνει τις επιλογές του στο πεδίο των συμμαχιών, αλλά θα αναγκαστεί να παρουσιάσει την προγραμματική πρότασή του. Ακόμα και το να προσπαθήσει να κερδίσει χρόνο, μεταθέτοντας για το μέλλον την αποσαφήνιση της γραμμής του, συνιστά και αυτό μια πολιτική επιλογή για την οποία θα αξιολογηθεί πολιτικά. Αργά ή γρήγορα ο κ. Ανδρουλάκης θα πρέπει να μιλήσει και βάσει όσων πει θα κριθεί από τους πολίτες.
Γιάννης Αλμπάνης
Πηγή: Η Αυγή
