Η επέτειος των εννέα ετών από το ιστορικό δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου του 2015, τα αποτελέσματα των εκλογών στη Μεγάλη Βρετανία και ο κρίσιμος δεύτερος γύρος των Γαλλικών εκλογών μέσα από το φάσμα του πολέμου και της εμπλοκής των χωρών της Ε.Ε. βρέθηκαν στο επίκεντρο της συζήτησης που είχε σήμερα, Παρασκευή 5 Ιουλίου 2024, ο πρώην πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης με τον δημοσιογράφο Φώτη Παπούλια στο ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ.
Ιδιαίτερη αναφορά έγινε παράλληλα στα σενάρια δημιουργίας ενός νέου ενιαίου φορέα της Κεντροαριστεράς αλλά και στο κλείσιμο της ιστορικής ΑΥΓΗΣ.
Ακολουθούν τα βασικά σημεία της συνέντευξης του Νίκου Βούτση στο ΠΡΩΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ και τον Φώτη Παπούλια:
· Το δημοψήφισμα του 2015 υπήρξε ιστορικό ορόσημο για τη λαϊκή παρέμβαση στη μακρά μεταπολιτευτική περίοδο. Η μεγάλη πλειοψηφία υπέρ του ΟΧΙ στο σχέδιο της Ε.Ε. καταγράφηκε μέσα σε ένα περιβάλλον μεγάλης συμμετοχής στη διαδικασία και αποτύπωσε πέραν των άλλων την υπέρβαση των στενών κομματικών γραμμών όλου του φάσματος.
· Η πρόσκληση προς τον ελληνικό λαό για υπερψήφιση του ΟΧΙ, από τον πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα, την κυβέρνηση, την εισήγηση που είχα την τιμή να κάνω στο Κοινοβούλιο στις 27 Ιουνίου και το πυκνό επταήμερο που ακολούθησε δεν συνδυάστηκε και δεν παρέπεμπε ποτέ σε επιλογή εξόδου από την ευρωζώνη. Το ίδιο το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος βοήθησε ώστε να ανοίξει ο δρόμος για να δοθεί ρητή διαδικασία για ρύθμιση του χρέους στο πλαίσιο του επώδυνου συμβιβασμού που ακολούθησε. Η σκληρή, εκδικητική στάση της Ε.Ε. αποτυπώθηκε και στην απόφαση για να μην υπάρξει «ανάσα» για τις τράπεζες στο κρίσιμο οκταήμερο διεξαγωγής του δημοψηφίσματος.
· Το αντί-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, που αποτυπώθηκε και στην Επιτροπή του ΝΑΙ και που ιδιαίτερα και απροκάλυπτα παρενέβη μέσω των ηλεκτρονικών ΜΜΕ, υποτίμησε την ωριμότητα του ελληνικού λαού και τη δυναμική της λαϊκής συμμετοχής. Ωριμότητα που πέραν των άλλων εκφράστηκε στην αποφυγή επεισοδίων και συγκρούσεων στις μεγάλες καθημερινές εκδηλώσεις αλλά και στη ψυχραιμία που επιδείχθηκε στις πρωτόγνωρες ουρές για τα 50 ευρώ στις τράπεζες. Εξάλλου όπως είναι γνωστό δεν κατατέθηκε καμία ένσταση για τη διαδικασία διεξαγωγής και τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος. Από τους ίδιους κύκλους ωστόσο περίσσεψε η κινδυνολογία και ο εκφοβισμός προς το λαό ενώ ανενδοίαστα έδιναν άλλοθι και συγχωροχάρτι προς τη στρατηγική των θεσμών που είχε οδηγήσει ήδη σε δραματική φτωχοποίηση του ελληνικού λαού.
· Τα αποτελέσματα των εκλογών στη Μεγάλη Βρετανία πέραν της κυρίαρχης «εσωτερικής» ερμηνείας που αναφέρεται σε όλη την πολιτική των συντηρητικών στην μετά-Brexit εποχή, πρέπει και μένει να αποτιμηθούν, μαζί βέβαια και με τα αποτελέσματα των γαλλικών εκλογών, όπου προσδοκούμε τη νίκη των δυνάμεων του Λαϊκού Μετώπου, στο πλαίσιο της γενικότερης κρίσιμης και επικίνδυνης διαδικασίας που συνιστά η εμπλοκή των χωρών της Ε.Ε. και βέβαια του βορειοατλαντικού άξονα στις πολεμικές συρράξεις, ιδιαίτερα σε αυτήν στην Ουκρανία.
· Ο προσανατολισμός προς την «πολεμική οικονομία» αντί της αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης και των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων προοιωνίζεται επικίνδυνες και τυχοδιωκτικές ενέργειες σε διεθνές επίπεδο. Με ορατή τη τάση για προετοιμασία και ένταση σε πολεμικές συγκρούσεις στον αντίποδα μιας στρατηγικής ειρήνης για την ισορροπία και την επίλυση διαφορών με γεωπολιτικό χαρακτήρα σε μια φάση μάλιστα εντεινόμενης αποπαγκοσμιοποίησης.
· Η συζήτηση που εξελίσσεται για τη δημιουργία ενός ενιαίου φορέα, ενός νέου κόμματος της κεντροαριστεράς που προγραμματικά εντάσσεται στις συστημικές επιδιώξεις εναλλακτικών λύσεων δεν αφορά την Αριστερά, δεν μας αφορά. Η σύγχρονη Αριστερά είναι απολύτως διακριτή και μπορεί να συμβάλει με καθαρές λύσεις χωρίς κεντρώους συμψηφισμούς και μεταλλάξεις στον ευρύτερο διάλογο για μια ενδεχόμενη προγραμματική σύγκλιση και συνεργασία όλων των δυνάμεων του προοδευτικού τόξου.
· Σε ότι αφορά το απαράδεκτο λουκέτο στην ΑΥΓΗ θα ήθελα να τονίσω ότι πρόκειται για μία ιστορική εφημερίδα της οποίας το καθημερινό πρωτοσέλιδο ήταν ιδιαίτερα επιδραστικό. Επίσης να σημειώσω ότι ακόμα και σε πιο δύσκολους καιρούς στο παρελθόν είχαν βρεθεί λύσεις. Σε αυτήν την κατεύθυνση θα έπρεπε να αναζητηθεί και τώρα η διέξοδος με επίκεντρο βεβαίως τους εργαζόμενους και την κάλυψή τους.
