Νικητής και του δεύτερου γύρου των Γαλλικών εκλογών που έλαβαν χώρα την Κυριακή του Πάσχα αναδείχθηκε ο Εμανουέλ Μακρόν, καταφέρνοντας μάλιστα να είναι ο πρώτος, μετά το 2008, Γάλλος πρόεδρος που ανανεώνει την θητεία του για ακόμα μια πενταετία.
Η νίκη του Εμανουέλ Μακρόν δεν αποτέλεσε έκπληξη ακόμα και για τους πιο απαισιόδοξους αναλυτές της Γαλλικής πολιτικής σκηνής, που ανέμεναν η «αντι – Λεπέν» ψήφος να αναδειχθεί απέναντι στην «αντι – Μακρόν» ψήφο, παρά το γεγονός ότι ο Εμανουέλ Μακρόν έχει χάσει την εμπιστοσύνη κυρίως της Γαλλικής μεσαίας τάξης.
Και αν ο Γάλλος πρόεδρος κέρδισε το στοίχημα των προεδρικών εκλογών, όλοι επικεντρώνονται στις επικείμενες βουλευτικές εκλογές, στις οποίες θα επιδιώξει να κερδίσει και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, γεγονός που ίσως για πρώτη φορά δεν θεωρείται σίγουρο, ενόψει συνεργειών και συνεργασιών που «εξελίσσονται» αυτή τη στιγμή στην Γαλλία που θα την ανακόψει.
Ο ΕΕΠ Γαλλικής Γλώσσας και Πολιτισμού της Νομικής Σχολής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης κ. Στέφανος Γραβάνης μίλησε στο «Ράδιο Παρατηρητής 94fm» για την επόμενη των εκλογών ημέρα στη Γαλλία και τα επόμενα στοιχήματα του Εμανουέλ Μακρόν…
«Οι Γάλλοι επέλεξαν τον Μακρόν, ακόμα και αν καταδικάζουν την πολιτική του, για να ηρεμήσουν την ακροδεξιά απειλή»
ΠτΘ: κ. Γραβάνη είχατε προαναγγείλει την επικράτηση του Εμανουέλ Μακρόν στον δεύτερο γύρο των γαλλικών εκλογών, ωστόσο όπως είχατε επισημάνει οι Γάλλοι θα κληθούν να επιλέξουν την «λιγότερο κακή επιλογή». Έτσι έγινε;
Σ.Γ.: Προσωπικά για μένα, όπως και για πολλούς, το αποτέλεσμα δεν ήταν έκπληξη. Θεωρώ άλλωστε πως το δίλημμα της εκλογής του Εμανουέλ Μακρόν έναντι της Μαρίν Λεπέν ήταν ψευδές για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι σε μια Γαλλία του 2022 δεν μπορείς να μιλάς για νόμους που καταργούν τη μαντίλα ή για διχασμό σε μια κοινωνία που ταλανίζεται από προβλήματα. Η Γαλλία δεν είναι μακριά από την υφιστάμενη κατάσταση στην Ελλάδα, με τη κρίση, την ακρίβεια κ.ο.κ. και επιπλέον δεν μπορείς να λες ότι θα κυβερνήσω με δημοψηφίσματα και θα παρακάμψω και το συνταγματικό δικαστήριο, συστήνοντας ένα μη δημοκρατικό σύστημα. Θεωρώ λοιπόν ότι ναι προτίμησαν την λιγότερο κακή επιλογή, που αποτελεί και την άποψη της πλειοψηφίας των Γάλλων πολιτών. Το βλέπαμε και στα social media ότι δεν ήξεραν τι να ψηφίσουν, χαρακτηριστικό παράδειγμα η κοινοποίηση αποφθεγμάτων του Γάλλου συγγραφέα Εντουάρ Λουί, που θεωρείται ο εκφραστής των λαϊκών τάξεων και της περιφερειακής Γαλλίας, ο οποίος είπε «ένας φίλος μου είπε πως μπορώ να ψηφίσω τον Μακρόν, με τον οποίο έχασα το ένα μάτι» – στις διαδηλώσεις των προηγούμενων χρόνων υπήρχαν 32 περίπου διαδηλωτές που έχασαν το μάτι τους λόγω απευθείας βολών των αρχών- για να του απαντήσει πως «με τον Μακρόν έχασες το ένα μάτι, με την ακροδεξιά θα έχανες και τα δύο». Όπως είπε και ο ίδιος ο Λουί θα ψηφίσει Μακρόν αν και καταδικάζει την πολιτική του για να μπορέσουν να απομακρύνουν την ακροδεξιά απειλή στις βουλευτικές να υπάρξει άλλο σκηνικό.
ΠτΘ: Μπορούμε όμως με ένα ποσοστό τις τάξεως του 42% στη Μαρίν Λεπέν να μιλάμε για «υπαναχώρηση» της ακροδεξιάς στη Γαλλία;
Σ.Γ.: Το ποσοστό αυτό είναι πλασματικό, παρά το γεγονός ότι όποιος το διαβάζει τρομάζει. Πρέπει όμως να σκεφτούμε ότι πρόκειται για δεύτερο γύρο με δύο μόνο υποψηφίους, στο πρόσωπο της οποίας Μαρίν Λεπέν να συνασπίζεται όλη η ακροδεξιά και η ρατσιστική δεξιά, καθώς και κάποιοι που δεν ήθελαν τον Μακρόν ή ήθελαν να τον τιμωρήσουν. Ούτε το ποσοστό της Λεπέν είναι 42% ούτε του Μακρόν 58%. Σίγουρα τα αυξημένα της ποσοστά ήδη από τον πρώτο γύρο είναι ανησυχητικά, αλλά δεν μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει μια ακροδεξιά επικράτηση στη Γαλλία. Εξάλλου να μην ξεχνάμε ότι πολλοί ψήφισαν όχι γιατί πιστεύουν σε ακροδεξιές ιδεολογίες και πολιτικές αλλά όντας απογοητευμένοι. Εξάλλου πάρα πολλοί ψηφοφόροι της εργατικής τάξης ψηφίζουν από το ’90, ειδικά σε κάποιες περιοχές της βορειοανατολικής Γαλλίας και της νότιας, το εθνικό μέτωπο του πατέρα της.
ΠτΘ: Σε ό,τι αφορά τον επανεκλεγέντα πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας, τρία είναι τα βασικά ζητούμενα. Το πρώτο είναι και καθαρή νίκη στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, για να εξασφαλίσει σαφώς και την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, την αντιστοίχιση του προέδρου με την εκλογική του βάση, και βεβαίως την επιλογή του «σωστού» για τα συμφέροντά του πρωθυπουργού…
Σ.Γ.: Ακριβώς. Είναι ίσως οι πιο ενδιαφέρουσες βουλευτικές εκλογές της Γαλλίας των τελευταίων ετών. Οι βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία γίνονται στις 12 και στις 19 Ιουλίου. Κάθε περιφέρεια έχει έναν βουλευτή και επίσης, είναι πολύ σημαντικό για τον πρόεδρο να μπορέσει να εξασφαλίσει και την πλειοψηφία στη βουλή για να μπορέσει να κυβερνήσει. Υπάρχει όμως και η αντίληψη ότι ναι μεν ψηφίσαμε Μακρόν, στον πρώτο και στον δεύτερο γύρο, αλλά τώρα θα ψηφίσουμε κάτι άλλο. Υπάρχει πολύ μεγάλο ποσοστό των Γάλλων ψηφοφόρων που επιθυμούν «συγκατοίκηση», δηλαδή πρόεδρο τον Μακρόν και στην Βουλή διαφορετική πλειοψηφία. Συνήθως, όπως έγινε και το 2017, όποιος κερδίζει τις προεδρικές έχει τον αέρα του νικητή, και είθισται να του δίνουν και την πλειοψηφία στη βουλή. Όμως τώρα είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα, και αυτό είναι το ωραίο και το συναρπαστικό. Ήδη από τις δηλώσεις που έκανε στο Πεδίο του Άρεως, ο Μακρόν δείχνει ότι κατάλαβε πως δεν θα είναι εύκολη η πενταετία που ακολουθεί και ειδικά με την πολιτική του που μπορούμε να πούμε ότι –δανείζομαι τα λόγια του Εντουάρ Λουί – «ταπείνωσε τη μικρομεσαία τάξη». Ο Μακρόν δεν θεωρείται πια τόσο αξιόπιστος. Είναι χαρακτηριστικό ότι προχθές πήγε σε μια λαϊκή γειτονιά στα προάστια και του πέταξαν τομάτες. Μεταξύ άλλων δήλωσε πως θα βελτιώσει το νοσοκομειακό σύστημα και παραδέχτηκε ότι οι πολίτες της μικρομεσαίας και εργατικής τάξης «ξεχάστηκαν». Μίλησε για βελτίωση στην παιδεία, για γενναίες χρηματοδοτήσεις στους νέους, στους φοιτητές κ.ο.κ. και αναρωτιέται κανείς γιατί δεν τα έκανε τα προηγούμενα πέντε χρόνια. Ακούγονται διάφορα όσον αφορά τον πρωθυπουργό που θα επιλέξει. Στη Γαλλία δίνεται μεγάλη βαρύτητα στην οικολογία και ένα μεγάλο μέρος των ψηφοφόρων ήθελε μια πιο οικολογική πολιτική. Και δεν εννοούμε τα καλαμάκια ή τον καθαρισμό μιας ακτής, αλλά για μείωση των πυρηνικών, εξολοκλήρου κατάργηση παραγωγής ενέργειας μέσω πυρηνικών εργοστασίων, κατάργηση των φυτοφαρμάκων, όπως το είχε ο ίδιος υποσχεθεί, και πιο πράσινες πολιτικές. Οπότε πιστεύω ότι θα επιλέξει ως πρωθυπουργό κάποιον ενδεχομένως που έχει ενεργό δράση και θέση στο κομμάτι της οικολογίας για να πλευρίσει και τους οικολόγους ψηφοφόρους. Ίσως μάλιστα να είναι και γυναίκα.
ΠτΘ: Θα μπορούσε το πρόσωπο αυτό να προέρχεται από τις τάξεις της Ανυπότακτης Γαλλίας;
Σ.Γ.: Όχι. Η ανυπότακτη Γαλλία και ο συνασπισμός της που πήρε το 22%, δεν θα συναινέσει γιατί θέλουν να σταθούν εμπόδιο στην πολιτική του Μακρόν. Θέλουν την «συγκατοίκηση» και αυτό είναι το ωραίο, γιατί «καταργούνται» τα κόμματα, δηλαδή το κόμμα του προέδρου Μακρόν, το κομμουνιστικό, το οικολογικό, το κόμμα της Λεπέν, και προσπαθούν να διαμορφώσουν μπλοκ ιδεολογικά, σαν συνασπισμούς. Μετά την μεγάλη πτώση, οι σοσιαλιστές, οι οικολόγοι αλλά και ο υποψήφιος του Κομμουνιστικού κόμματος προσπαθούν να τα βρουν με την «Ανυπότακτη Γαλλία» για να κάνουν έναν μεγάλο αριστερό συνασπισμό. Από την άλλη υπάρχει το κυβερνητικό μπλοκ του Μακρόν, στο οποίο ίσως πάνε αρκετοί, γίνονται διεργασίες από το κεντροδεξιό κόμμα. Τρίτος πόλος είναι η ακροδεξιά η Λεπέν, με αρκετούς ψηφοφόρους του Ζεμούρ, που ο ίδιος είπε θα ψηφίσουμε και θα κάνουμε μια μεγάλη συμμαχία με την Λεπέν, αν και υπάρχουν και πολλές κόντρες και μίση στην πλευρά εκείνη. Βλέπουμε λοιπόν ότι δημιουργούνται τρεις πόλοι. Σε επίπεδο διεργασιών έχει μεγάλο ενδιαφέρον και τα όσα γίνονται στους οικολόγους ο επικεφαλής των οποίων, και υποψήφιος πρόεδρος, δεν επιθυμεί την συνεργασία με τον Μελανσόν λόγω διαφορών, όχι τόσο στα προγράμματα, όσο στην κατανομή των εδρών και τις υποψηφιότητες. Θα πρέπει όμως να υπογραμμίσουμε πως οι διεργασίες είναι συνεχείς και ίσως τίποτα από όσα προανέφερα δεν θα υπάρχει – ισχύει σε δύο μέρες. Θα ήθελα επίσης να πως ότι παρατηρώ στον ελληνικό τύπο και τα ΜΜΕ γενικότερα, από ορισμένους, μια εργαλειοποίηση των αποτελεσμάτων των γαλλικών εκλογών. Μπορεί να έχεις μια άποψη και μια θέση και να τα ερμηνεύεις φυσικά με τα προσωπικά σου πιστεύω, αλλά δεν μπορείς να λες κάποια πράγματα που δεν ισχύουν εκμεταλλευόμενος ότι ένας μέσος αναγνώστης ή ακροατής δεν γνωρίζει πράγματα, ώστε να τα παρουσιάσεις και να τα συνδυάσεις με την ελληνική πολιτική σκηνή. Πιστεύω ότι κάνει κακό η εργαλειοποίηση και ναι μεν πρέπει να βλέπουμε τις εκλογές στις μεγάλες χώρες, αλλά πρέπει να τις βλέπουμε όπως είναι και όχι να τα παρουσιάζουμε όπως εμείς θέλουμε με κάποιους συγκεκριμένους σκοπούς.
ΠτΘ: Κατά την άποψή σας τελικά το αποτύπωμα των γαλλικών εκλογών σε επίπεδο Ελλάδας; Μας αφορά; Μας επηρεάζει; Αν ναι με ποιον τρόπο;
Σ.Γ.: Θα έλεγα ότι δεν είναι αυτό που φαίνεται. Εννοώ ότι υπάρχει το αφήγημα ότι ο πρόεδρος Μακρόν είναι ένας φιλοευρωπαίος, κεντρώος πολιτικός που νίκησε τελικά μια ακροδεξιά υποψήφια, αλλά εγώ θα συνιστούσα σε όσους ενδιαφέρονται για το αποτύπωμα, να ψάξουν τα προγράμματα και τι πρότειναν οι υποψήφιοι. Εμείς αυτό πρέπει να βλέπουμε. Ποια είναι τα προγράμματά τους και τι πρότειναν για τη στέγαση που στην Ελλάδα είναι πολύ σημαντικό ζήτημα, για την οικολογία, για τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας; Γιατί κάποιοι υποψήφιοι είχαν πολύ καλά προγράμματα, τα οποία παραδέχτηκαν ακόμα και οι αντίπαλοί τους και τα οποία θα μπορούσαν να υιοθετηθούν και από τους δικούς μας πολιτικούς εκπροσώπους. Αυτό για μένα είναι το αποτύπωμα, όχι ότι έχασε η Λεπέν και όπως λέγανε ανακουφίστηκαν. Διότι αν συνεχιστεί η ακρίβεια, η φτωχοποίηση, η αντίδραση θα είναι να ξαναζήσουμε την αναβίωση κομμάτων και ιδεολογιών τύπου Λεπέν, που θα προσπαθούν να κερδίσουν ολοένα και περισσότερο πολιτικό χώρο.
Ο Στέφανος Γραβάνης, ΕΕΠ Γαλλικής Γλώσσας και Πολιτισμού της Νομικής Σχολής του ΔΠΘ «αποκωδικοποιεί» την νίκη του Εμανουέλ Μακρόν αλλά και τους στόχους της επόμενης ημέρας ενόψει και τις βουλευτικές εκλογές του προσεχούς Ιουνίου
