AMY GOODMAN: Καλώς ήρθατε ξανά στο Democracy Now!, Φραντσέσκα Αλμπανέζε. Μπορείτε να ξεκινήσετε σχολιάζοντας τη δολοφονία, το τελευταίο 24ωρο, έξι δημοσιογράφων — οι πέντε εκ των οποίων σκοτώθηκαν σε διπλό χτύπημα στο Νοσοκομείο Νάσερ;
FRANCESCA ALBANESE: Ευχαριστώ, Έιμι. Ναι, βεβαίως.
Κοιτάξτε, σε συνθήκες σύγκρουσης, η στοχοποίηση ή η δολοφονία δημοσιογράφων είναι παράνομη. Οι δημοσιογράφοι, όπως οι γιατροί, το ιατρικό προσωπικό και τα σωστικά συνεργεία — όλοι όσοι σκοτώθηκαν σε αυτή την επίθεση — είναι άμαχοι. Επομένως, η δολοφονία τους είναι παράνομη. Προστατεύονται από το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο.
Ωστόσο, εδώ δεν πρόκειται για μεμονωμένο περιστατικό. Δημοσιογράφοι έχουν σκοτωθεί σε τόσο μεγάλο αριθμό. Κάποιοι λένε ότι έχουν καταγραφεί 200, το Al Jazeera μιλά για 270. Υπάρχει λοιπόν ένα μοτίβο στοχοποίησης και δολοφονίας δημοσιογράφων, που μας οδηγεί να πιστέψουμε ότι υπάρχει πρόθεση πίσω από αυτό. Πρόκειται για μια εκτεταμένη και συστηματική επίθεση εναντίον τους, όπως υπάρχει και εναντίον αμάχων συνολικά. Και αυτό μπορεί να χαρακτηριστεί και από μόνο του ως έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Ωστόσο, θέλω να υπενθυμίσω ότι βρισκόμαστε στην 688η μέρα της επίθεσης εναντίον της Γάζας, την οποία ολοένα και μεγαλύτερη συναίνεση χαρακτηρίζει γενοκτονική. Υπάρχει λιμός, υπάρχει πλήρης καταστροφή του τοπίου στη Γάζα. Το ερώτημα είναι: τι περιμένουν ακριβώς τα κράτη-μέλη για να παρέμβουν και να σταματήσουν αυτή τη σφαγή;
JUAN GONZÁLEZ: Φραντσέσκα Αλμπανέζε, έχετε πει ότι πρέπει να υπάρξει αντίδραση. Έχετε καλέσει για κυρώσεις κατά του Ισραήλ. Μπορείτε να μας πείτε πώς θα μπορούσαν να λειτουργήσουν, ειδικά όπως αναφέρατε, αφού οι κυβερνήσεις δεν λαμβάνουν καμία δράση;
FRANCESCA ALBANESE: Απολύτως. Θα ήθελα ο κόσμος να το δει αυτό στο ευρύτερο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου. Μόλις πέρσι, το Διεθνές Δικαστήριο επιβεβαίωσε ότι η παρουσία του Ισραήλ στη Δυτική Όχθη, τη Λωρίδα της Γάζας και την Ανατολική Ιερουσαλήμ είναι παράνομη, πρέπει να τερματιστεί πλήρως και άνευ όρων. Και η Γενική Συνέλευση έδωσε στο Ισραήλ μια πολύ γενναιόδωρη προθεσμία ενός έτους για να το πράξει, η οποία λήγει σε έναν μήνα.
Μπροστά σε αυτό, τα κράτη-μέλη έχουν την υποχρέωση να μην παρέχουν βοήθεια ή υποστήριξη με οποιονδήποτε τρόπο σε ένα κράτος όπως το Ισραήλ, ώστε να διατηρεί την κατάσταση που δημιούργησε η παράνομη παρουσία του. Το γεγονός ότι δεν το σταματούν είναι εξοργιστικό, αλλά αυτή η καθυστέρηση αυξάνει το επίπεδο ευθύνης τους, την παραβίαση του διεθνούς δικαίου και πιθανώς τη συνέργειά τους στα εγκλήματα που διαπράττει το Ισραήλ.
Γι’ αυτό οι συστάσεις μου είναι: για τα κράτη που δεν θέλουν να βρεθούν υπόλογα νομικά, αλλά και για λόγους ανθρωπιάς, να σπάσουν την πολιορκία. Τα κράτη-μέλη που διαθέτουν λιμάνι στη Μεσόγειο πρέπει να στείλουν οπωσδήποτε σκάφη τους, με την εθνική τους σημαία, φορτωμένα με ανθρωπιστική βοήθεια, γιατρούς, τρόφιμα και βρεφικό γάλα, γιατί 500.000 άνθρωποι, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, βρίσκονται κυριολεκτικά στο κατώφλι του λιμού.
Επίσης, όπως βλέπουμε το στολίσκο Sumud, δηλαδή απλούς πολίτες που μπαίνουν σε πλοιάρια για να κάνουν ό,τι δεν κάνουν τα κράτη, θεωρώ εντελώς ανήθικο και ανεύθυνο να αφήνουμε μεμονωμένα άτομα να αναλαμβάνουν τέτοιους κινδύνους, όταν είναι υποχρέωση των κρατών να σπάσουν την πολιορκία.
Και επιπλέον, είναι καιρός να κοπούν οι δεσμοί με το Ισραήλ, να σταματήσει το εμπόριο, διότι και το Διεθνές Δικαστήριο έχει υπενθυμίσει ότι τα κράτη πρέπει να λάβουν όλα τα μέτρα ώστε να αποτρέψουν εμπορικές και επενδυτικές σχέσεις που βοηθούν στη διατήρηση της παράνομης παρουσίας του Ισραήλ. Και πρέπει να θυμόμαστε ότι ενώ το Ισραήλ διαπράττει γενοκτονία στη Γάζα, ταυτόχρονα προωθεί και την προσάρτηση με απίστευτη ταχύτητα. Δεν υπάρχει διέξοδος από αυτό παρά μόνο μέσω σθεναρής και αποφασιστικής δράσης των κρατών-μελών.
JUAN GONZÁLEZ: Θα ήθελα να σας ρωτήσω — η κυβέρνηση Τραμπ, αντί να λάβει υπόψη της τις εκκλήσεις σας ως ειδική εισηγήτρια, σας επέβαλε κυρώσεις, ισχυριζόμενη ότι κατονομάσατε δεκάδες εταιρείες που κερδίζουν από την ισραηλινή κατοχή και τη γενοκτονία στη Γάζα. Ο υπουργός Εξωτερικών, Μάρκο Ρούμπιο, είπε: «Η εκστρατεία της Αλμπανέζε πολιτικού και οικονομικού πολέμου εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ δεν θα γίνει πλέον ανεκτή». Ποια η απάντησή σας;
FRANCESCA ALBANESE: Καταρχάς, ως μη Αμερικανίδα αλλά κάποια που έχει ζήσει στις Ηνωμένες Πολιτείες, αναρωτιέμαι πώς αντιλαμβάνονται οι Αμερικανοί πολίτες αυτό, γιατί φυσικά πρόκειται για παραβίαση της Πρώτης Τροπολογίας του Συντάγματος. Έκανα απλώς τη δουλειά μου, που είναι pro bono. Ο ΟΗΕ μου ανέθεσε να ερευνήσω και να καταγράψω τις πιο σοβαρές παραβιάσεις διεθνούς δικαίου στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη. Και απλώς δήλωσα γεγονότα, δίνοντας το δικαίωμα απάντησης στις εταιρείες. Είπα ότι υπάρχει μια οικονομία της κατοχής, και ότι το Ισραήλ έχει ωφεληθεί, επιτρέποντας σε ιδιωτικές εταιρείες, κατασκευαστές όπλων, ακόμα και τράπεζες, συνταξιοδοτικά ταμεία, πανεπιστήμια, να το βοηθούν και να επωφελούνται από τη διατήρηση της παράνομης κατοχής.
Αυτή η κατοχή τις τελευταίες 688 μέρες έχει εξελιχθεί σε γενοκτονική, και το έχω καταγγείλει. Και για αυτό έχω υποστεί κυρώσεις — κάτι πρωτοφανές στην 80χρονη ιστορία του ΟΗΕ. Είναι παραβίαση του διεθνούς δικαίου, του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, της Σύμβασης για τα Προνόμια και τις Ασυλίες. Παρ’ όλα αυτά, οι ΗΠΑ διατηρούν τις κυρώσεις, που μπαίνουν πλέον στον δεύτερο μήνα. Είναι αποτρόπαιο.
Και δείχνει ότι προφανώς άγγιξα ένα νεύρο. Αλλά αυτός δεν είναι τρόπος να αντιδρά κανείς σε μια έκθεση.
AMY GOODMAN: Μπορείτε να μιλήσετε για την ευθύνη των ΗΠΑ; Και να μας πείτε περισσότερα για τους μηχανισμούς στον ΟΗΕ, δεδομένου ότι είναι ξεκάθαρο πως οι ΗΠΑ μπλοκάρουν κάθε είδους δράση στο Συμβούλιο Ασφαλείας;
FRANCESCA ALBANESE: Όπως είπα, υπάρχουν ξεκάθαρες οδηγίες από το Διεθνές Δικαστήριο για το πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί η κατάσταση. Το μόνο νόμιμο που μπορεί να κάνει το Ισραήλ στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη είναι να αποσυρθεί: να αποσύρει τα στρατεύματα, να διαλύσει τους εποικισμούς, να σταματήσει να εκμεταλλεύεται παλαιστινιακούς πόρους.
Μπροστά σε αυτό, οποιαδήποτε βοήθεια, υποστήριξη, εμπορική συναλλαγή, στρατιωτική ή άλλη, από τις ΗΠΑ ή άλλες χώρες, αποτελεί παραβίαση της υποχρέωσης να μην παρέχουν βοήθεια στη διατήρηση της κατάστασης. Επιπλέον, υπάρχουν διαδικασίες για γενοκτονία που εκκρεμούν στο Διεθνές Δικαστήριο, οι οποίες ενεργοποιούν την υποχρέωση πρόληψης. Αυτό, όπως είπε το Δικαστήριο στην υπόθεση Νικαράγουα κατά Γερμανίας, σημαίνει τουλάχιστον την απαγόρευση μεταφοράς όπλων σε κράτος που παραβιάζει το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο.
Υπάρχουν επίσης διαδικασίες κατά του Νετανιάχου και του Γιοάβ Γκαλάντ για εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, συμπεριλαμβανομένης της λιμοκτονίας. Οι ΗΠΑ, αντί να σεβαστούν το διεθνές δίκαιο, υποδέχονται τον Νετανιάχου σαν ήρωα. Παράλληλα, κηρύσσουν πόλεμο στο ίδιο το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, όχι μόνο σε μένα. Όλοι οι δικαστές του ΔΠΔ έχουν μπει στο στόχαστρο με κυρώσεις, όπως και ο εισαγγελέας.
Φυσικά, υπάρχουν ευθύνες από την πλευρά αυτής της κυβέρνησης και, κατά τη γνώμη μου, ακόμη και από την προηγούμενη. Αλλά αυτό είναι κάτι που αφορά τον αμερικανικό λαό. Είναι ο αμερικανικός λαός που πρέπει, ή το αμερικανικό πολιτικό τοπίο που πρέπει, να αναλάβει δράση σε αυτό το θέμα.
JUAN GONZÁLEZ: Φραντσέσκα Αλμπανέζε, θα ήθελα να σας ρωτήσω — σε λίγες εβδομάδες θα πραγματοποιηθεί η ετήσια Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ. Ηγέτες από όλο τον κόσμο θα εκφωνήσουν ομιλίες. Θεωρείτε ότι είναι καθοριστική στιγμή για τον ΟΗΕ ως θεσμό, όσον αφορά την αδυναμία ή απροθυμία των κρατών-μελών να σταματήσουν μια γενοκτονία που όλος ο κόσμος παρακολουθεί εδώ και δύο χρόνια;
FRANCESCA ALBANESE: Ναι. Και να προσθέσω και στο προηγούμενο ερώτημα: ζούμε μια ιστορική στιγμή, καθοριστική. Δεν θα βγούμε από αυτή τη γενοκτονία με την ίδια προσποίηση αθωότητας που είχαμε πριν. Τα εγκλήματα του Ισραήλ κατά των Παλαιστινίων υπήρχαν εδώ και 56+ χρόνια πριν από την επίθεση στη Γάζα μετά την 7η Οκτωβρίου. Αλλά υπήρξε ανοχή στην ατιμωρησία του Ισραήλ για δεκαετίες.
Σήμερα, οι ΗΠΑ αποτελούν τον σημαντικότερο παράγοντα κρίσης στο σύστημα του ΟΗΕ. Ο ΟΗΕ έχει παραλύσει μπροστά σε μια πολιτική, νομική και ανθρωπιστική κρίση, και οι ΗΠΑ έχουν συμβάλει σε αυτήν την παράλυση, καλύπτοντας το Ισραήλ. Σπάνια εξαίρεση ήταν το ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας που το 2016 αναγνώρισε ότι οι οικισμοί είναι παράνομοι.
Ωστόσο, η διεθνής κοινότητα αποτελείται από 193 κράτη. Τα άλλα 191 δεν είναι εξίσου υπεύθυνα για τη γενοκτονία όπως το Ισραήλ και οι ΗΠΑ. Αυτά πρέπει να κάνουν ό,τι μπορούν, όχι μόνο για να σταματήσουν τη γενοκτονία, αλλά και για να σώσουν ό,τι έχει απομείνει από το πολυμερές σύστημα. Γιατί όταν χαθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα τα νοσταλγήσουμε όλοι.
AMY GOODMAN: Το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο δήλωσε ότι καταδικάζει έντονα τις νέες αμερικανικές κυρώσεις σε δικαστές και εισαγγελείς του. Την περασμένη εβδομάδα, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανακοίνωσε νέες κυρώσεις σε δύο δικαστές και δύο εισαγγελείς του ΔΠΔ, επειδή επιχείρησαν να διώξουν ποινικά Αμερικανούς και Ισραηλινούς πολίτες. Το ΔΠΔ απάντησε ότι πρόκειται για «κατάφωρη επίθεση στην ανεξαρτησία ενός αμερόληπτου δικαστικού θεσμού». Μπορείτε να σχολιάσετε αυτήν την εξέλιξη, και επίσης τη δική σας περίπτωση;
FRANCESCA ALBANESE: Οι κυρώσεις είναι πολύ βαριές και, ειλικρινά, ένα φρικτό εργαλείο, ειδικά όταν στρέφονται κατά ανθρώπων που εργάζονται για δικαιοσύνη και λογοδοσία. Είναι παράλογο να χρησιμοποιούνται για να τιμωρηθούν όσοι προσπαθούν να σταματήσουν εγκλήματα. Αυτό δείχνει αδυναμία από την πλευρά εκείνων που τις επιβάλλουν.
Ναι, ως ειδική εισηγήτρια, έχω επισημάνει 48 εταιρείες. Και λοιπόν; Γιατί δεν υπερασπίστηκαν τον εαυτό τους; Γιατί δεν συνεργάστηκαν μαζί μου; Αντ’ αυτού, κατέφυγαν στην αμερικανική κυβέρνηση, η οποία με απείλησε να σταματήσω. Προέρχομαι από χώρα που γνώρισε τη λογική της Μαφίας και γνωρίζω αυτό τον τρόπο συμπεριφοράς. Αλλά αυτές οι απειλές πετυχαίνουν μόνο αν συναντήσουν φόβο. Εγώ δεν θα υποχωρήσω και δεν θα σταματήσω τη δουλειά μου.
AMY GOODMAN: Θα ήθελα να κάνω μια τελευταία ερώτηση σχετικά με τη Δυτική Όχθη. Την ώρα που βγήκαμε στον αέρα, νομίζω ότι περίπου 24 άνθρωποι είχαν τραυματιστεί στη Ραμάλα σε μια στρατιωτική επιδρομή του Ισραήλ. Δεν μιλάμε για τη Γάζα. Αυτή είναι η Ραμάλα. Την ίδια στιγμή, ακροδεξιοί υπουργοί μιλούν για την έναρξη της προσάρτησης της Δυτικής Όχθης αυτή την εβδομάδα. Τι σημαίνει αυτό;
FRANCESCA ALBANESE: Ναι.
AMY GOODMAN: Και ποιον ρόλο έχει ο ΟΗΕ σε αυτό;
FRANCESCA ALBANESE: Ναι, δύο πράγματα. Πρώτον, όταν λέμε «αυτή δεν είναι η Γάζα», την περασμένη εβδομάδα η ισραηλινή εφημερίδα +972/Local Call δημοσίευσε μια αναφορά βασισμένη σε διαρρεύσαν έγγραφο του ισραηλινού στρατού, που παραδεχόταν ότι μόνο ένας στους έξι από τους ανθρώπους που σκοτώθηκαν στη Γάζα ήταν μαχητής της Χαμάς. Και θέλω να υπογραμμίσω ότι ο ορισμός που δίνει το Ισραήλ στη λέξη «μαχητής» είναι πολύ ευρύτερος από αυτόν που αναγνωρίζει το διεθνές δίκαιο. Αυτό, λοιπόν, επιβεβαιώνει και επιδεινώνει τις κατηγορίες του ΟΗΕ, ανεξάρτητων εμπειρογνωμόνων και άλλων, ότι ο απολογισμός των θυμάτων αποτελείται σταθερά τουλάχιστον κατά 70% από γυναίκες και παιδιά, άρα από αμάχους. Στην πραγματικότητα, παραδέχονται ότι πάνω από το 80% των θυμάτων στη Γάζα είναι πολίτες.
Η κατάσταση δεν είναι διαφορετική στη Δυτική Όχθη, όπου το Ισραήλ προωθεί την ατζέντα της εθνοκάθαρσης μέσω της προσάρτησης. Αυτό δεν είναι καινούργιο. Τον Φεβρουάριο του 2023, η κυβερνητική συμμαχία πέρασε μια συμφωνία που ουσιαστικά μετέφερε στον Μπεζαλέλ Σμότριτς, τον υπουργό Οικονομικών, τον έλεγχο μεγάλων τμημάτων της Δυτικής Όχθης. Ήταν ακόμη μία πράξη προσάρτησης, αλλά απλώς επισημοποίησε αυτό που το Ισραήλ κάνει εδώ και 57 χρόνια: δημιουργία εποικισμών —που συνιστούν έγκλημα πολέμου— σε κατεχόμενα εδάφη αποκλειστικά για Ισραηλινούς Εβραίους, σε κλεμμένη γη, που έχει οδηγήσει στη βίαιη εκδίωξη και μετακίνηση των Παλαιστινίων. Σήμερα, βεβαίως, αυτό έχει πάρει τερατώδεις διαστάσεις, γιατί έχει χαθεί ακόμη κι εκείνο το ελάχιστο προσωπείο σεβασμού προς το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο. Έποικοι και στρατιώτες ρημάζουν τη Δυτική Όχθη, και η Κοιλάδα του Ιορδάνη είναι απροστάτευτη, πέρα από λίγους Ισραηλινούς ακτιβιστές που πηγαίνουν εκεί μέρα και νύχτα προσπαθώντας να προστατεύσουν βοσκούς και αγροτικές κοινότητες.
Αλλά κοιτάξτε, η κατάσταση είναι αποκρουστική, αποκρουστική. Και τώρα το κράτος της Παλαιστίνης έχει ζητήσει παρέμβαση από τη διεθνή κοινότητα. Ορισμένοι πρόεδροι, ορισμένες αρχές, όπως ο πρόεδρος της Ιρλανδίας, έχουν καλέσει σε στρατιωτική επέμβαση. Και κατανοώ ότι όλα πρέπει να περάσουν, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, μέσα από το Συμβούλιο Ασφαλείας. Την ίδια στιγμή, επειδή το Ισραήλ δεν έχει καμία κυριαρχία πάνω στη Γάζα, στη Δυτική Όχθη και στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, είναι καιρός να εξεταστεί σοβαρά η ανάπτυξη μιας δύναμης προστασίας, γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος να σταματήσει αυτό που κάνει το Ισραήλ.
AMY GOODMAN: Φραντσέσκα Αλμπανέζε, σας ευχαριστούμε που ήσασταν μαζί μας, ειδική εισηγήτρια του ΟΗΕ για τα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη.
