Είναι σημαντικές οι ευρωπαϊκές εκλογές για ολόκληρη την Ευρώπη και όλες τις γυναίκες. Σε περίοδο πολλαπλών κρίσεων, με πολέμους, κλιματική κρίση και την Ακροδεξιά να καιροφυλακτεί. Με τραγικές επιπτώσεις για τα θύματα και με τα σώματα των γυναικών να γίνονται όπως πάντα «πεδία των μαχών».
Τα τελευταία χρόνια η Ευρώπη απομακρύνεται όλο και περισσότερο από τις αρχές της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης. Παρόλη όμως αυτή την ραγδαία οπισθοδρόμηση και την πρόσδεσή της στο άρμα των ΗΠΑ, παραμένουν ακόμη στο εσωτερικό της σημαντικές εστίες υπεράσπισης της δημοκρατίας, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των γυναικών.
Τα επιτεύγματα για τις γυναίκες από την εγκαθίδρυσή της ΕΕ είναι αξιοσημείωτα, ωστόσο η δημοκρατία χρειάζεται επαγρύπνηση και συμμετοχή για την διεύρυνσή της και το βάθεμά της, ενώ το ίδιο χρειάζονται και τα δικαιώματα των γυναικών. Οι ευρωεκλογές λοιπόν έχουν ξεχωριστή σημασία για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες.
Ας πάρουμε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα: Στη Συνθήκη της Ρώμης, το 1957, που εγκαθίδρυσε την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, κατοχυρώθηκε «η ισότητα ανάμεσα σε άντρες και γυναίκες» ως μία από τις θεμελιώδεις αξίες της ΕΕ. Καθιερώθηκε επίσης «η ίση αμοιβή για ίση εργασία», που έγινε αργότερα «ίση αμοιβή για εργασία ίσης αξίας».
Σήμερα, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι γυναίκες κερδίζουν μικρότερη αμοιβή την ώρα από τους άντρες σε ποσοστό 12,7%. Κατά τη συνταξιοδότησή τους, η σύνταξη των γυναικών είναι κατά μέσο όρο 30% μικρότερη από των ανδρών, γεγονός που συντείνει άμεσα στη φτωχοποίησή τους.
Στα 67 αυτά χρόνια, έχει παραχθεί αρκετό έργο για την καταπολέμηση του χάσματος στις αμοιβές. Καμπάνιες, μελέτες, έρευνες, αγώνες του γυναικείου κινήματος που δεν σταμάτησαν ποτέ. Επιτυχίες είχαμε, όμως χρειάζεται πάντα επαγρύπνηση, παρακολούθηση, νέα αιτήματα που να καλύπτουν τις νέες ανάγκες. Ο αγώνας συνεχίζεται γιατί χρειάζονται ριζοσπαστικά μέτρα και παρεμβάσεις για τον συνδυασμό οικογενειακών και επαγγελματικών υποχρεώσεων. Χρειάζεται «επανάσταση» για την κατανόηση και εφαρμογή πολιτικής ώστε να αναδειχθεί η «οικονομία της φροντίδας» που χτύπησε δυνατά την πόρτα μας κατά την πανδημία του COVID-19.
Η ΕΕ πέρασε πρόσφατα οδηγία για την καταπολέμηση και εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών, δίνοντας νέα ώθηση στη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης. Πενήντα γυναίκες την εβδομάδα, κατά μέσο όρο, δολοφονούνται στην Ευρώπη.
Η εμπορία και διακίνηση ανθρώπων για σεξουαλική εκμετάλλευση ανθεί και το 87% αυτών που βασανίζονται κατά αυτόν τον φρικτό τρόπο είναι γυναίκες.
Υπάρχουν ζητήματα ζωής και θανάτου που δεν μπορούν να επιλυθούν από τα μεμονωμένα κράτη, αντιθέτως χρειαζόμαστε συμμαχίες δυνατές που σε συνεργασία με το γυναικείο κίνημα θα προωθούν και θα αγωνίζονται για την ευόδωση των αιτημάτων αυτών.
Οι μάχες μας θα δίνονται σε κάθε επίπεδο, για δικαιοσύνη, ισότητα, ειρήνη. Η Ευρώπη είναι άλλο ένα πεδίο μάχης.
Η Φωτεινή Σιάνου είναι ακτιβίστρια για την ειρήνη, τη μη βία και τα δικαιώματα των γυναικών
