Όπως περιμέναμε η κυβέρνηση, πιστός εκφραστής των συμφερόντων των πολυεθνικών και των μεγάλων επιχειρηματιών, έχει περάσει σε μια μεγάλη επίθεση ενάντια στην ελληνική κοινωνία.
- Η επίθεση στους εργαζόμενους εκφράστηκε με το ασφαλιστικό νομοσχέδιο, αλλά και τις τροπολογίες που κατατέθηκαν για το καθεστώς των απολύσεων, όπου η κυβέρνηση καταργεί την ευθύνη των εργολάβων απέναντι στους εργαζόμενους, καταργεί τους βάσιμους λόγους απολύσεων από τους εργοδότες και ενισχύει ουσιαστικά την εργοδοτική ασυδοσία.
- Η ανεργία στη νεολαία είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα και η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτε για να την μειώσει. Αντίθετα, συνεπέστατη στις νεοφιλελεύθερες ιδεολογικές τις εμμονές, φορτώνει το φταίξιμο στους άνεργους, με τον Κυρανάκη να δηλώνει, «Η νεολαία είναι άνεργη, γιατί δεν μπορούν να φτιάξουν καλά τα βιογραφικά τους.»
- Μειώνει δραστικά τις δαπάνες για την δημόσια παιδεία, στρέφοντας και απελευθερώνοντας την δυνατότητα πτυχίων στα ιδιωτικά κολλέγια, ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο την ιδιωτική εκπαίδευση και την παραπαιδεία.
- Για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τον θυμό της νεολαίας, ενισχύει τις αστυνομικές παρεμβάσεις στα στέκια των νέων, αστυνομεύει και ποινικοποιεί κάθε αντίδρασή τους και κλείνει στα κρατητήρια 14χρονα παιδιά.
- Την ίδια αντιμετώπιση έχει και το περιβάλλον. Με τον νόμο που ψηφίστηκε πρόσφατα για το περιβάλλον, η ΝΔ δίνει την δυνατότητα εξορύξεων σε περιοχές NATURA και αναστέλλει την λειτουργία υπηρεσιών δημιουργίας δασικών χαρτών. Δίνει την δυνατότητα ιδιωτικής αγοράς για την άγρια ζωή και πολλά άλλα πράγματα, όπως η φωτογραφική διάταξη παράτασης άδειας της εταιρείας ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ στις Σκουριές.
- Ιδιωτικοποιεί ευρείες σφαίρες του Δημόσιου τομέα, ακόμα και εκείνες που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε καταφέρει να γλιτώσει από της μνημονιακές υποχρεώσεις, και δίνει γη και ύδωρ σε εργολάβους σε βάρος των συμφερόντων των λαϊκών τάξεων σε μια σειρά από δραστηριότητες (κλάδος παραχωρήσεων, διαχείριση απορριμμάτων κ.α.).
-Εν μέσω πανδημίας ,μειώνει τις δαπάνες για την υγεία ,αφήνοντας ανοχύρωτη την κοινωνία ,επιδοτώντας ταυτόχρονα τις ιδιωτικές κλινικές και τους κλινικάρχες .
- Ταυτόχρονα κατάργησε δεκάδες προνοιακά επιδόματα, μείωσε δραματικά τις παροχές στα φτωχότερα στρώματα της κοινωνίας, ενίσχυσε την αστυνόμευση και την δημιουργία κλειστών κέντρων για τους πρόσφυγες κ.λ.π.
Αυτά και δεκάδες άλλα νομοσχέδια και πολιτικές πρακτικές αποδεικνύουν ότι η κυβέρνηση έχει κηρύξει τον πόλεμο στην κοινωνία.
ΣΥΡΙΖΑ : ΕΣΩΣΤΡΕΦΕΙΑ ΑΝΤΙ ΜΑΧΗΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΟΛΙΤΕΥΣΗΣ
Όλο αυτό το διάστημα και ενώ το σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας δέχεται μια μεγάλη επίθεση από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας ο ΣΥΡΙΖΑ διακατέχεται με ευθύνη της ηγεσίας του, από μια διαρκή απροθυμία να ασχοληθεί με την απόκρουση των νεοφιλελεύθερων επιθέσεων.
Στις εκλογές του προηγούμενου καλοκαιριού πλατιές λαϊκές μάζες επέλεξαν να συσπειρωθούν στον ΣΥΡΙΖΑ για να οργανώσουν με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο την άμυνά τους απέναντι στην νεοφιλελεύθερη επίθεση του Μητσοτάκη, και να βάλουν τέλος στην κυβέρνησή του όσο το δυνατόν νωρίτερα.
Από το βράδυ των εκλογών όμως, ο ΣΥΡΙΖΑ συστηματικά αναλώνεται σε ζητήματα όπως: θα έχει το ίδιο όνομα ή θα αλλάξει; Είναι ικανός ο γραμματέας ή όχι; Πρέπει να έχει 30 χιλιάδες, 60 χιλιάδες ή 180 χιλιάδες μέλη; Πρέπει να νέα μέλη να πριμοδοτηθούν ή όχι; Ποιο θα είναι το σώμα από το οποίο θα εκλέγεται ο πρόεδρος; Είναι το σήμα του κόμματος σωστό ή πρέπει να αλλάξει;
Όλα αυτά την στιγμή που η κυβέρνηση Μητσοτάκη ξεδίπλωνε το ήδη διακηρυγμένο σχέδιό της, να κάνει την κυβέρνηση της αριστεράς παρένθεση και να επιτεθεί με σφοδρότητα στην ελληνική κοινωνία και τις κατακτήσεις της.
Το δυστύχημα είναι ότι η ηγεσία του κόμματος ενώ θα έπρεπε να δώσει τον τόνο και να βγει μπροστά στον αγώνα για να διώξουμε την κυβέρνηση των επιχειρηματικών συμφερόντων και της διαπλοκής, προτάσσοντας πρόγραμμα με στόχο τον σοσιαλισμό, σχέδιο, οργάνωση και προσδίδοντας αγωνιστικό περιεχόμενο στην οργή των εργαζόμενων και της νεολαίας.
Αντί οι βουλευτές μας η ηγεσία και οι οργανώσεις μας να βρίσκονται δίπλα στους αγώνες των εργαζόμενων και της νεολαίας, ο ΣΥΡΙΖΑ από το βράδυ των εκλογών του προηγούμενου καλοκαιριού αναλώνεται διαρκώς σε ζητήματα οργανωτικά και ανούσια για το σύνολο της κοινωνίας
Εκεί θα κριθούν σε τελευταία ανάλυση και οι διαφορετικές πολιτικές που υπάρχουν στα πλαίσια του κόμματος (και όχι στις διαδικτυακές κραυγές)
Στο πως δηλαδή θα εμπνεύσουν και θα εκφράσουν τους καταπιεσμένους αυτής της κοινωνίας στην υποστήριξη των δικαιωμάτων τους και στην προσπάθεια να φτιάξουν μια άλλη κοινωνία .
Μέσα σε αυτές τις συνθήκες η εσωστρέφεια απογοητεύει την κοινωνία και τα μέλη του κόμματος .
ΣΤΡΟΦΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
ΣΤΗΡΙΞΗ ΚΑΙ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ
Απέναντι σ’ αυτή την επίθεση ο ΣΥΡΙΖΑ σαν σύνολο πρέπει να στραφεί στην κοινωνία.
– Να δημιουργήσει ένα πρόγραμμα που θα αγκαλιάσει τις διεκδικήσεις των εργαζόμενων και της νεολαίας. Που θα προστατεύει το περιβάλλον. Που θα στηρίζει τα φτωχότερα στρώματα , θα δίνει δικαιώματα και θα προστατεύει όλες τις αδύναμες κοινωνικές ομάδες και θα οδηγεί αμετάκλητα στην κοινωνική αλλαγή και τον σοσιαλισμό.
Με αυτό το πρόγραμμα μπορούμε να συσπειρώσουμε τα καταπιεσμένα στρώματα σε έναν κοινό αγώνα για να διώξουμε την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Αντίθετα, η λογική της διαχείρισης του συστήματος με καλύτερο και ικανότερο τρόπο από την ΝΔ που μέχρι στιγμής ακολουθεί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη φανεί αναποτελεσματική στο να συγκινήσει και να εμπνεύσει τον κόσμο που στράφηκε προς αυτόν.
Για να μπορέσει να το κάνει αυτό πρέπει συστηματικά να στραφεί στην στήριξη όλων των αγώνων που αναπτύσσονται (μαθητικοί, εργαζόμενοι, νοσοκομειακοί κ.λ.π.) Να αναπτύξει δράση και να κτίσει επικοινωνία και επαφές στους χώρους της δουλειάς, στις γειτονιές και στα σχολεία.
Ειδικά τις τελευταίες μέρες, ο αγώνας για την καταδίκη της Χρυσής Αυγής έβγαλε στην επιφάνεια ένα μαζικό και μαχητικό κίνημα που όμοιό του είχαμε αρκετά χρόνια να δούμε. Αυτό μας δείχνει πως η κοινωνία θα αρχίσει να αντιδρά σε όλα τα αντιδραστικά μέτρα με όλο και μαχητικότερο τρόπο. Από την άλλη αποκάλυψε και την αδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ: παρά το ότι πρόκειται για το πιο προνομιακό πεδίο για τον ΣΥΡΙΖΑ, η μαχητική νεολαία που κινητοποιήθηκε δεν αγκαλιάζει τον ΣΥΡΙΖΑ, δεν συγκινείται από τα προτάγματά του, δεν οργανώνεται στις γραμμές του.
Σε αυτόν τον κόσμο οφείλει να απευθυνθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, και να αποπειραθεί να οργανώσει, να ενοποιήσει και πολιτικοποιήσει. Αυτός ο κόσμος θα ξαναζωντανέψει και το κόμμα. Εκεί πρέπει να στραφεί ο ΣΥΡΙΖΑ και την φωνή αυτού του κινήματος να ακούσει, και όχι να πίνει καφέδες με ισραηλινούς πράκτορες-μεγαλοεπιχειρηματίες, να δωρίζει γήπεδα σε προέδρους ΠΑΕ και να συναγελάζεται στα σαλόνια μεγαλοεπιχειρηματιών.
Πρέπει να αποκρουστούν οι «σειρήνες» των φιλοσυστημικών μέσων που καλούν τον ΣΥΡΙΖΑ να γίνει «υπεύθυνη δύναμη», να προσαρμοστεί στα σαλόνια, τα κοστούμια και την καθεστωτική μούχλα, να εξημερωθεί και να αποκηρύξει τους αγώνες στον δρόμο και τα λαϊκά προβλήματα.
Αυτό σημαίνει ότι δεν στρέφεται μονομερώς με ένα συντηρητικό πρόγραμμα προς τα μεσαία στρώματα, αλλά καλεί με ένα ριζοσπαστικό πρόγραμμα τα εκατομμύρια των εργαζόμενων, της νεολαίας και των φτωχών στρωμάτων σε μια σκληρή προσπάθεια ενάντια στην Νέα Δημοκρατία.
ΜΑΖΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Για να μπορέσει κανείς να αποκρούσει την επίθεση της κυβέρνησης πρέπει να δημιουργήσει την αντίστοιχη οργάνωση.
Χρειαζόμαστε ένα κόμμα όπου τα Μέλη θα στρατευτούν και θα μπουν μπροστά στον αγώνα της κοινωνίας εναντία στην πολιτική της κυβέρνησης .
Χρειαζόμαστε ένα πρόγραμμα ριζοσπαστικό με στόχο τον σοσιαλισμό, που θα εμπνεύσει τους χιλιάδες εργαζόμενους και νεολαίους και έτσι θα μπορέσουμε να τους καλέσουμε να γίνουν μέλη και να πλαισιώσουν τις γραμμές του κόμματος.
Για αυτό το λόγο χρειάζεται τα μέλη να καλούνται να συνεισφέρουν, να μπουν μπροστά και να προσφέρουν σε αυτή την προσπάθεια.
Είναι λάθος να εκπέμπουμε το μήνυμα ότι η συμμετοχή του μέλους σημαίνει μόνο μια εγγραφή σε μια ηλεκτρονική σελίδα, η ενασχόλησή του με αυστηρά εσωκομματικά καθήκοντα, και πως η όποια «γραμμή» είναι υπόθεση επαϊόντων και «κεντρικών στελεχών».
Σε αυτόν τον αγώνα στηριγμένοι στο ριζοσπαστικό πρόγραμμα πρέπει να καλέσουμε και τα απογοητευμένα μέλη της αριστεράς, τα οποία θέλουν να αντιδράσουν στην επίθεση της κυβέρνησης, καθώς και τους εργαζόμενους και τους χιλιάδες νεολαίους που είναι άνεργοι ή σπουδάζουν χωρίς να βλέπουν κανέναν μέλλον να πλαισιώσουν τις γραμμές μας .
ΚΟΜΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ
Το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς θα πρέπει να είναι στην ζωή και την εσωτερική λειτουργία του μικρογραφία της κοινωνίας που θέλουμε να φτιάξουμε.
-Πρέπει λοιπόν να είναι ένα κόμμα με ρίζες στην κοινωνία, τις σχολές, τις γειτονιές, τους χώρους δουλειάς ,τα συνδικάτα και τα κοινωνικά κινήματα.
Πρέπει να είναι ένα κόμμα που χτίζεται «από τα κάτω», με γερά θεμέλια και όχι προσθέτοντας «έπιπλα» στο ρετιρέ.
-Πρέπει τα μέλη και οι οργανώσεις του να είναι ενεργοί συμμέτοχοι στον προγραμματισμό ,την ιδεολογική αναζήτηση ,την υλοποίηση της πολιτικής και την δράση στην κοινωνία.
Αν δεν εμπιστευόμαστε τα μέλη του κόμματος με το καθήκον να συζητούν και να προσπαθούν να πείσουν ο ένας τον άλλον για την «γραμμή», δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι θα μάθουν να συζητούν και να πείθουν κανέναν και οι οργανώσεις θα μείνουν κλειστές λέσχες.
-Πρέπει οι αποφάσεις να είναι συλλογικές για να είναι κτήμα των μελών και κατ επέκταση η δημοκρατία να είναι ο αέρας και το βασικό συστατικό ενός προπλάσματος για μια νέα κοινωνία.
Όλοι οι κοινωνικοί αγώνες των τελευταίων δεκαετιών, έχουν το «σπέρμα» του αιτήματος για μια πιο δημοκρατική κοινωνία. Αυτό πρέπει να επαναγονιμοποιήσει και τις δικές μας εσωκομματικές διαδικασίες.
Τέλος, κάθε μας κίνηση οφείλει σήμερα να μετριέται με το βασικό μας καθήκον, το κλειδί που θα ξεδιπλώσει και πάλι την άνοδο των κινημάτων, την άνοδο της αριστεράς: τον αγώνα για να μην περάσει κανένα αντιλαϊκό νομοσχέδιο, τον αγώνα για να πέσει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Λεωνίδας Καρίγιαννης – Σπύρος Νιάκας
