Ειρήνη Αγαθοπούλου: Λίγα λόγια πιο προσωπικά

Αρχικά, θα ήθελα να ευχαριστήσω όσους και όσες κατανόησαν και σεβάστηκαν την απόφασή μου να μην είμαι ξανά υποψήφια στις ερχόμενες εκλογές. Τα μηνύματα που δέχτηκα ήταν συγκινητικά.. Από την πλευρά μου, κατανοώ και σέβομαι και όσους/ες μου είπαν: «και τώρα τι θα κάνουμε;» και μου ζήτησαν να αλλάξω γνώμη. Και τους απαντώ οτι δεν θα αλλάξω γνώμη, όχι γιατί δεν με νοιάζει τι θα γίνει από εδώ και πέρα, αλλά γιατί δεν προτιθεμαι να παραβιάσω τις αξιακές κόκκινες γραμμές μου ούτε να προδώσω τον εαυτό μου.

…Μπήκα στον πολιτικό στίβο σε μια πολύ δύσκολη, αλλά και πολύ σημαντική περίοδο για την Αριστερά. Τότε που δεν βρίσκαμε υποψήφιους, τότε που δεν ανταγωνιζόμασταν για το ποιος θα εκλεγεί βουλευτής, αλλά που συναγωνιζόμασταν για να κερδίσει η Αριστερά. Και έμαθα πολλά.

Πρώτο μέλημα μου όλα αυτά τα χρόνια ήταν να αποδείξω ότι υπάρχει χώρος για τους νέους ανθρώπους να ασχοληθούν με την πολιτική σε υψηλές θέσεις ευθύνης και ότι δεν χρειάζεται να είσαι παιδί του κομματικού σωλήνα για να τα καταφέρεις αλλά ούτε και να δεσμεύεσαι από συμφέροντα που θα σε στηρίζουν για να ανέβεις ψηλά (και πειρασμοί υπήρξαν, ειδικά στις εκλογές πριν την 1η φορά Αριστερά). Και οτι η οποιαδήποτε επαρχία, όσο μικρή και όσο συντηρητική και να είναι, μπορεί να στηρίξει νέους ανθρώπους και γυναίκες.

Αισθάνομαι ότι σε έναν βαθμό τα κατάφερα και η ικανοποίηση είναι μεγάλη. 11 χρόνια δεν είναι και λίγα..

Η πολιτική όμως δεν είναι μόνο αυτά. Είναι και συμβιβασμοί, είναι και τακτικη, είναι και σκληρό παιχνίδι, δεν είχα ούτε έχω αυταπάτες.

Είναι σημαντικό για μένα να ξέρεις να σταματάς – ή να κανεις μια παύση, ο καιρός θα δείξει – οταν οι συμβιβασμοί αρχίζουν να υπερτερούν των ιδεών. Και αυτό έκανα.

Θα συνεχίσω όμως να αγωνίζομαι για να ακούγεται η φωνή των νέων, η φωνή των γυναικών, η φωνή των πιο αδύναμων εκει που πρέπει. Και παράλληλα θα αφιερώσω πολύτιμο χρόνο στην οικογένεια μου και στη δουλειά μου.

…Θα τα λέμε λοιπόν, στο φαρμακείο και στις παιδικές χαρές!!!