Από όλες τις πτέρυγες της δημοκρατικής αντιπολίτευσης επισημάνθηκε ότι χθες ήταν μια μέρα ντροπής και για την Ελληνική Δημοκρατία, αλλά και για την ελληνική Δικαιοσύνη. Το πόρισμα του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, με το οποίο αθωώνονται όλοι για το μεγάλο σκάνδαλο των υποκλοπών, εκτός από τέσσερις ιδιώτες οι οποίοι παραπέμπονται για πλημμέλημα, ήταν ένα ακόμα επεισόδιο στην επιχείρηση συγκάλυψης αυτής της δυσώδους υπόθεσης. Και αυτό το σκάνδαλο, κύριε Χατζηδάκη, σας αφορά και προσωπικά. Και είναι ευτυχές το γεγονός ότι είστε σήμερα εδώ και ενδεχομένως να μας δώσετε κάποιες απαντήσεις.
-Χθες στην τοποθέτησή μου άσκησα κριτική επί της ουσίας του πορίσματος, αλλά εδώ θα δεχτώ ότι τα πράγματα έχουν έτσι όπως ορίζει το πόρισμα, απλώς για χάρη της συζήτησης. Και θα δεχτώ ότι οι επισυνδέσεις της ΕΥΠ, όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση του Αρείου Πάγου, ήταν πράγματι νόμιμες. Αυτό το συμπέρασμα φέρνει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση και εσάς προσωπικά και τον κύριο Μητσοτάκη. Θα σας πω γιατί. Αν ο κύριος Μητσοτάκης γνώριζε ότι είστε κίνδυνος για την εθνική ασφάλεια, πράγμα το οποίο αποτελεί προϋπόθεση για να είναι μια επισύνδεση νόμιμη, πρέπει να εξηγήσει με ποιο σκεπτικό σας κράτησε όλη την περίοδο κατά την οποία σας παρακολουθούσε ως μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου. Προϋποτίθεται για να γίνει μια επισύνδεση ότι ο στόχος είναι κίνδυνος για την εθνική ασφάλεια. Το πόρισμα του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου λέει, λοιπόν, ότι ήσασταν κίνδυνος για την εθνική ασφάλεια. Και ο κύριος Μητσοτάκης, ως πρωθυπουργός της χώρας όφειλε να το γνωρίζει. Και παρόλα αυτά σας κράτησε στη θέση σας.
-Ας πάρουμε όμως την έτερη πιθανότητα. Αν ο κύριος Μητσοτάκης δεν γνώριζε ότι είστε επισυνδεδεμένος, τότε αυτό σημαίνει ότι λειτουργούσε στην ΕΥΠ παρακράτος το οποίο παρακολουθούσε εν ενεργεία υπουργό της κυβέρνησης ως επικίνδυνο για την εθνική ασφάλεια και δεν ενημέρωσε τον πρωθυπουργό. Αυτά είναι οι λογικές συνέπειες της αποδοχής από τη μεριά της κυβέρνησης της ορθότητας του πορίσματος του Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου και οφείλετε απαντήσεις και εσείς προσωπικά αλλά και κυρίως ο πρωθυπουργός για αυτή την παρακρατική λειτουργία.
-Ως προς το νομοσχέδιο δεν θέλω να μπω σε μια συζήτηση που αφορά το 2010 και τη συμφωνία για την ίδρυση του ΤΑΙΠΕΔ, τους όρους που προέβλεπαν την ιδιωτικοποίηση και την κατεύθυνση του 100% των εσόδων του ΤΑΙΠΕΔ στο χρέος. Ούτε να κάνω σύγκριση μεταξύ των δανειακών συμβάσεων του 2010, 2012, 2015. Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι όλες οι δανειακές συμβάσεις και οι όροι που τις συνόδευαν κινούνταν στην κατεύθυνση της εσωτερικής υποτίμησης και της επιβολής ακραίων αναδιαρθρώσεων στην ελληνική οικονομία. Ωστόσο, κάποιοι διεκδίκησαν και την ιδιοκτησία αυτών των προγραμμάτων, ενώ κάποιοι αρνήθηκαν την ιδιοκτησία αυτών των προγραμμάτων. Τα ανέδειξαν ως προγράμματα επιβολής και επιχείρησαν να αμβλύνουν τις συνέπειές τους. Το αν ήταν επιτυχημένη αυτή η επιχείρηση άμβλυνσης των συνεπειών είναι ένα ιστορικό ζητούμενο.
-Το θέμα όμως είναι το εξής: Ότι οι τροποποιήσεις και οι συγχωνεύσεις του Υπερταμείου με το ΤΑΙΠΕΔ και με το ΤΧΣ, βαθαίνουν απλώς τη λογική της λειτουργίας του Δημοσίου με τους όρους, με τις προϋποθέσεις, με τη λογική του ιδιωτικού τομέα. Κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο. Διότι στη σκέψη της σημερινής κυβέρνησης και της Νέας Δημοκρατίας, μόνο ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να είναι αποτελεσματικός. Και δεν είναι καθόλου επίσης τυχαία η αποστροφή του κ. Χατζηδάκη περί του Αγίου Δημοσίου. Η ειρωνική αυτή διάθεση με την οποία αντιμετωπίζει το Δημόσιο ο κ. Χατζηδάκης αποτυπώνει μια βαθιά ιδεολογική αποστροφή της σημερινής κυβέρνησης προς οτιδήποτε δημόσιο, εκτός αν πρόκειται για μηχανισμούς καταστολής ή παρακολούθησης. Αν και θα έλεγε κανείς ότι και σε αυτούς τους μηχανισμούς επιλέγετε την πολιτική του outsourcing, όπως είδαμε με το Predator.
-Ο μόνος που μπορεί να είναι αποτελεσματικός λοιπόν είναι ο ιδιωτικός τομέας. Αποτελεσματικός για ποιον; Για τους πολίτες; Για το περιβάλλον; Για τους εργαζόμενους. Η ιδέα είναι η εξής και είναι πολύ απλή. Αν οι εταιρείες κερδίζουν, τότε όλοι κερδίζουν. Όλα αυτά οδηγούν πίσω σε μια ιδέα που λανθασμένα αποδίδεται στον Άνταμ Σμιθ. Ότι ο υποκειμενικός εγωισμός οδηγεί στο κοινωνικό όφελος. Αυτή είναι μια ιδέα του Μάντεβιλ, κατά την οποία οι ατομικές κακίες και οι εγωιστικές συμπεριφορές δημιουργούν δημόσια ευημερία. Είναι η βασική ιδέα που υποστηρίζει όλη τη φιλελεύθερη οικονομική θεωρία. Παίρνει αυτή την ιδέα ο Άνταμ Σμιθ, την επεξεργάζεται και καταλήγει στη διατύπωση της θεωρίας του αόρατου χεριού. Πρόκειται εδώ για καθαρή θεολογία και όχι φυσικά για επιστημονικό λόγο. Το αόρατο χέρι είναι το άλλο όνομα της θείας Πρόνοιας. Και πράγματι, στο πρώτο απόσπασμα που αναφέρεται στο αόρατο χέρι της αγοράς, ο Άνταμ Σμιθ το ταυτίζει με τη Θεία Πρόνοια. Είναι σε αυτή τη Θεία Πρόνοια που ομνύει η κυβέρνηση, στη Θεία Πρόνοια της αγοράς, του αόρατου χεριού, σύμφωνα με την οποία οι ατομικοί εγωισμοί και η προσπάθεια να δημιουργήσει κανείς όφελος για τον εαυτό του με έναν μαγικό τρόπο θα οδηγήσει στη συλλογική ευημερία. Εμείς δεν κάνουμε αποδεκτή αυτή τη θεολογία που βρίσκεται στον πυρήνα της στρατηγικής σας, στον πυρήνα των ιδεών σας και που δεν στηρίζεται παρά σε μια εμπειρικά μη διαπίστωσιμη πίστη.
-Με αυτό το νομοσχέδιο: Πρώτον, συγχωνεύετε το ΤΑΙΠΕΔ με την εταιρεία συμμετοχών του Δημοσίου. Το ερώτημα είναι: αλλάζετε τον σκοπό του; Όχι. Συνεχίζετε στη λογική εκείνη που λέει ότι ό, τι μπαίνει στο ΤΑΙΠΕΔ πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί. Και την ίδια στιγμή, τα έσοδα με την εξαίρεση των λιμανιών, θα συνεχίσουν να κατευθύνονται κατά 100% στο χρέος. Γι’ αυτή την πολιτική δεν σας φταίει η διαπραγμάτευση του 2015. Το ΤΑΙΠΕΔ ήταν ένα ταμείο το οποίο άλλες πολιτικές δυνάμεις το δημιούργησαν ήδη από την περίοδο 2010-2014.
-Δεύτερον, σε ό,τι αφορά τις εργασιακές σχέσεις μεταφέρετε και πάλι τη λογική του ιδιωτικού τομέα στις δημόσιες επιχειρήσεις. Περιορίζεται ο ρόλος του ΑΣΕΠ στις προσλήψεις. Ενισχύεται το διευθυντικό δικαίωμα. Υπερισχύουν οι ατομικές συμβάσεις και μάλιστα οι ατομικές συμβάσεις ορισμένου χρόνου έναντι των συλλογικών συμβάσεων και των συμβάσεων αορίστου χρόνου. Αποκλείονται οι εργαζόμενοι από τα πειθαρχικά συμβούλια και φυσικά οι κανονισμοί εργασίας θα καταρτίζονται πλέον μονομερώς από τη μεριά των εργοδοτών.
-Τρίτον, επικρατούν και πάλι πλήρως αδιαφανείς διαδικασίες. Ακόμη δεν γνωρίζουμε τα οικονομικά στοιχεία ούτε της Εταιρίας συμμετοχών ούτε του ΤΑΙΠΕΔ. Τα τελευταία οικονομικά στοιχεία που έχουμε είναι αυτά που έχουν αναρτηθεί στις 31/12/2022. Ενώ πλήρως αδιαφανής είναι και η λειτουργία της Μονάδας Ωρίμανσης Έργων, η οποία και διατηρεί την αυτονομία της εντός της εταιρείας συμμετοχών: Μη γνωστοποίηση αριθμού προσφορών σε κάθε διαγωνισμό, μη γνωστοποίηση της παροχής εκπτώσεων, μη δημοσιοποίηση των συμβάσεων. Μόνο εντός του 2022 αυτή η μονάδα προκήρυξε 37 διαγωνισμούς για την πρόσληψη συμβούλων με κόστος 10 εκατομμύρια ευρώ. Και για όλα αυτά δεν έχουμε καμία εικόνα και καμία ενημέρωση.
-Κλείνω με το θέμα του Τ.Χ.Σ. Πριν λίγες μέρες οι τράπεζες αποφάσισαν τη διανομή μερίσματος στους μετόχους ύψους 814 εκατομμυρίων ευρώ. Γιατί το αναφέρω αυτό; Διότι με το νομοσχέδιο το ΤΧΣ καταργείται, αφού έχει επιτελέσει το έργο του να ξεφορτωθεί, δηλαδή, τις μετοχές που κατείχε προς όφελος ιδιωτών και με προφανή ζημία του Δημοσίου.Και ένα ερώτημα παραμένει. Ποια είναι η λογική να ξεφορτώνεσαι ως δημόσιο τις μετοχές σου σε έναν κλάδο ο οποίος βρίσκεται σε τροχιά ανόδου; Δεν είναι αυτό σε σύγκρουση με τα πραγματικά συμφέροντα του ελληνικού δημοσίου; Η μόνη λογική που έχει αυτή η κίνηση είναι η εξυπηρέτηση συγκεκριμένων ιδιωτικών συμφερόντων. Αυτή είναι η στρατηγική σας, μια αποτυχημένη στρατηγική για την κοινωνική πλειοψηφία. Αντιθέτως, είναι εξαιρετικά επιτυχημένη για τους ιδιώτες επενδυτές, για τους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους, οι οποίοι θα είναι και οι μόνοι που θα ωφεληθούν από το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Με δεδομένη λοιπόν την πλήρη αντίθεσή μας σε αυτήν την στρατηγική την οποία ακολουθείτε, δεν μπορούμε παρά να καταψηφίσουμε το νομοσχέδιο.
Εισήγηση στην ολομέλεια της Βουλής στη συζήτηση του σχεδίου νόμου: Αναδιάρθρωση της Ελληνικής Εταιρείας Συμμετοχών και Περιουσίας και των θυγατρικών της και λοιπές διατάξεις
