Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δηλώνει κατηγορηματικά: «Δεν βρίσκουμε κανένα υπονοούμενο στο “Ντε Γκρες”».
Αλήθεια κ. Μαρινάκη; Ακόμα και το κανάλι που σας φιλοξένησε να κάνετε την ιστορική αυτή δήλωση θεώρησε αυτονόητο να σας διορθώσει –ή μάλλον να σας προστατέψει- φροντίζοντας στο τηλεοπτικό τρέιλερ να εμφανίζεται το επίθετο «Ντε Γκρες» (δηλαδή «de Grèce», δηλαδή «της Ελλάδος»), ως «Ντεγκρές». Βέβαια οι παραλίγο εστεμμένοι απόγονοι του Κωνσταντίνου Γκλίξμπουργκ που απέκτησαν με κυβερνητική απόφαση την ελληνική ιθαγένεια δεν έχουν καμιά όρεξη να τους φωνάζουμε «Ντεγκρέδες». Οι άνθρωποι απλώς χάρη στη μεγαλόκαρδη απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη απέκτησαν ελληνικές ταυτότητες που τους αναγνωρίζουν εμμέσως τίτλους ευγενείας, κάτι που απαγορεύεται σαφώς από το Σύνταγμα (άρθρο 4.7). Έχουν φυσικά απολύτως δίκιο τα κόμματα της αντιπολίτευσης που αντέδρασαν στην κυβερνητική αυτή παραχώρηση προς την οικογένεια Γκλίξμπουργκ (ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, Νέα Αριστερά). Γιατί η αποδοχή από το Μέγαρο Μαξίμου του «Ντε Γκρες» ως νόμιμου επωνύμου αποτελεί υποχώρηση από την πάγια θέση των ελληνικών κυβερνήσεων να υπερασπίζονται το Σύνταγμα και τον νόμο του 1994, και απορρίπτουν τη χρήση τίτλου ευγενείας έστω και… μεταφρασμένου.
Αλήθεια, ο κ. Μητσοτάκης θα έκανε δεκτό και το επώνυμο «Της Ελλάδος»; Ποιον κοροϊδεύει; Άλλωστε τόσα χρόνια ο πατέρας Γκλίξμπουργκ δήλωνε ότι δεν έχει ούτε θα δεχτεί ποτέ επώνυμο, το θεωρούσε υποτιμητικό. Το διαβατήριο που του είχε χορηγηθεί από τη Δανία έγραφε «Constantine de Grecia» («Κωνσταντίνος της Ελλάδος», στα ισπανικά) και βεβαίως το είχε δεχτεί, εφόσον τον εμφάνιζε ως κάτοχο του βασιλικού τίτλου. Ακριβώς το ίδιο επώνυμο (στα γαλλικά) απέκτησαν τώρα τα παιδιά και τα εγγόνια του. Και βγαίνει ο αρμόδιος γενικός γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών Αθανάσιος Μπαλέρμπας στα κανάλια και τα ραδιόφωνα για να μας πείσει ότι δεν έγινε και τίποτα. Τον ακούσαμε χτες να έχει πείσει τους παρουσιαστές του «Μπρα ντε φερ» (Χρ. Κοραή, Δ. Τάκη), λέγοντας:
«Το να λες για τα επώνυμα είναι περί όνου σκιά. Να θυμίσω ότι το 2004, ο Μιχαήλ, πρώην πρίγκιπας της Ελλάδας έκανε την ίδια διαδικασία, πήρε το ίδιο επίθετο, και πολλοί τον διαβάζαμε ως Michel de Grèce και κανένας δεν το πήρε είδηση θα λέγαμε. Δεν δημιουργήθηκε ποτέ κανένα πρόβλημα. Άρα είναι εκ του περισσού να καθόμαστε να συζητούμε τέτοιες λεπτομέρειες» («Παραπολιτικά 90,1», 20.12.2024).
Αυτό είναι το «δεδικασμένο» που επικαλούνται Μητσοτάκης και οικογένεια Γκλίξμπουργκ. Μόνο που ο Michel de Grèce είχε αποφασίσει να απαρνηθεί τους τίτλους του προτού ζητήσει την ελληνική ιθαγένεια. Είχε, βλέπετε, ερωτευθεί μια κοινή θνητή, αλλά και η θέση του στην ιεραρχία της βασιλικής οικογένειας ήταν πολύ χαμηλή. Άθελά τους, πάντως, οι απόγονοι του Γκλίξμπουργκ προδίδονται μόνοι τους. Στον επίσημο ιστότοπό τους αναφέρουν τον πρόσφατο θάνατο του Michel de Grèce αποκαλώντας τον συγγενή τους (πώς αλλιώς;) «Πρίγκιπα Μιχαήλ της Ελλάδος». Ποιο «de Grèce» και κουραφέξαλα!
Για το τι ακριβώς ισχύει με το όνομα των «τέως», παραπέμπω στο σχόλιο του καθηγητή Νίκου Αλιβιζάτου, ο οποίος υπήρξε μέλος της υπερασπιστικής ομάδας της ελληνικής κυβέρνησης στην υπόθεση της βασιλικής περιουσίας στο Στρασβούργο:
«Το ζήτημα του ονόματος του τέως βασιλιά “έκλεισε” με την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής επί του παραδεκτού, στις 21.4.1998: κατά πλειοψηφία κρίθηκε τότε ότι η διάταξη του νόμου του 1994 που επέβαλλε στους προσφεύγοντες να χρησιμοποιούν επώνυμο δεν ήταν αντίθετη προς την Σύμβαση. Αν και ο Κωνσταντίνος δεν συμμορφώθηκε, συνέχισε να ταξιδεύει με διαβατήριο, που άλλοι μεν ισχυρίζονταν ότι ήταν το παλαιό του (που του είχε δώσει η κυβέρνηση Καραμανλή, το 1975, και που προφανώς είχε λήξει), ενώ άλλοι διατείνονταν ότι ήταν ένα είδος laissez passer της Δ.Ο.Ε. Έπρεπε να περάσουν 3 και πλέον χρόνια για να πληροφορηθούμε από τη Δανία ότι, ως απόγονος του Χριστιανού Θ΄ (1818-1906), ο Κωνσταντίνος είχε το δικαίωμα να φέρει δανέζικο διπλωματικό διαβατήριο. Όσο για τον περίφημο “Ντεγκρέτσια”, δεν κατάφερα ποτέ να μάθω αν πράγματι αναγράφεται στο εν λόγω διαβατήριο και -αν ναι- από πού προέκυψε (“de Grèce”?, “of Greece”?)». (Νίκος Αλιβιζάτος, «Η βασιλική περιουσία στο Στρασβούργο», Αθήνα 2003, σελ. 312).
Τελικά αυτό που ισχύει είναι φαίνεται η προφητεία της Φρειδερίκης, μητέρας του Γκλίξμπουργκ, η οποία είχε προλάβει να δηλώσει ότι «Οι βασιλείς της Ελλάδος επιστρέφουν πάντοτε» («Point de vue», 13.2.1992). Και βέβαια αυτή τη φορά δεν επιστρέφουν στον θρόνο, αλλά διεκδικούν μια θέση στην ελληνική «καλή κοινωνία», φυσικά με το αζημίωτο. Το δεύτερο «unfair» της οικογένειας Μητσοτάκη έχει δηλαδή οικονομικό αντίκρισμα, όπως έχουμε ήδη εξηγήσει με την αποκάλυψη της υπόθεσης του Τατοΐου. Παραπέμπω σε δυο σχετικά κείμενα:
* «Ο βασιλιάς του Κ. Μητσοτάκη είναι γυμνός», «Εφημερίδα των Συντακτών», 27.4.2022
* «Εκθέτουν τον Κυρ. Μητσοτάκη τα τηλεγραφήματα του ΑΠΕ», «Εφημερίδα των Συντακτών», 30.4.2022
Δημήτρης Ψαρράς
