Δείτε από το 4.40 τον ιερωμένο στον χθεσινό αγιασμό στο Αμύνταιο Φλωρίνης.
Λέει ο παπάς που κάνει τον αγιασμό: “να κρατώ τον Σταυρό του Χριστού και να φοράω μάσκα; Ντροπή σας. Τουλάχιστον να το κλείνετε μπροστά μου! Εσείς μου απαγορεύετε να μπω μέσα στις τάξεις να κάνω αγιασμό γιατί δεν φοράω μάσκα. Να κρατάω τον σταυρό του Χριστού κρατώντας μάσκα; Ντροπή σας. Είναι αναίδεια που με διακόπτετε».
Ο τόνος και το περιεχόμενο του Έλληνα ιερωμένου δεν είναι σύμπτωση. Δεν είναι απλώς ότι ο άνθρωπος είναι θρασύς κι ό,τι άλλο (που είναι φυσικά). Είναι η ένδειξη, το σύμπτωμα του τρόπου με τον οποίον κάποιοι – όχι λίγοι – αξιωματούχοι της Εκκλησίας της Ελλάδας αντιλαμβάνονται τη προνομιούχα θέση τους στην ελληνική κοινωνία και το πολίτευμα της χώρας μας.
Δεν πρέπει να επιμείνουμε τόσο στον βαθειά αντι-επιστημονικό χαρακτήρα της θέσης του. Αυτό που πρέπει να αντιληφθούμε είναι πως όσο βασικές λειτουργίες της κοινωνικής μας ζωής απαιτούν “την ευλογία της Εκκλησίας” προκειμένου να πραγματοποιηθούν, τόσο η αλαζονεία της εξουσίας θα τροφοδοτεί τον αυταρχισμό, την έπαρση και την ασύγνωστα εχθρική θέση προς την επιστήμη. Κοινώς, “ό,τι μπορώ κάνω και δεν δίνω λογαριασμό σε κανέναν.”
Η έννοια της λογοδοσίας συνολικά είναι ξένη προς την κουλτούρα της Εκκλησίας της Ελλάδας. Κι αυτό είναι νοσηρό για εκείνην και για την πολιτεία.
Έχει ενδιαφέρον ότι ο Λυκειάρχης ο οποίος τα άκουσε από τον ιερωμένο, μολονότι ορθώς παρότρυνε τους μαθητές του να φοράνε τη μάσκα κλπ. δεν ανταπάντησε στον άθλιο τόνο του παπά, ώστε να τον βάλει στη θέση του. Όμως, σε ποια θέση να τον βάλει; Η θέση που το ελληνικό πολίτευμα επιφυλάσσει στον εκπρόσωπο της Εκκλησίας είναι υψηλότερη από αυτήν του καθηγητή σχολείου.
Επομένως, όσο κάθε χρόνο θα κάνουμε αγιασμούς για να ανοίξουν τα σχολεία προκειμένου να μην κακοκαρδίσουμε την Εκκλησία, τόσο θα εδραιώνονται σχέσεις βαθιά αναχρονιστικές και αντιπαιδαγωγικές.
Εύχομαι αν με το καλό εκλεγεί μια κυβέρνηση που θέλει στοιχειωδώς να υπερασπιστεί τον κοσμικό χαρακτήρα της Ελληνικής Δημοκρατίας και την θρησκευτική ελευθερία των ανθρώπων που ζούνε στη χώρα αυτή, να έχει το θάρρος να καταργήσει τους αγιασμούς στα σχολεία, το πιο βαρετό, ανούσιο και αντιδραστικό τμήμα του τελετουργικού του ανοίγματος της σχολικής χρονιάς. Καιρός είναι.
Λυπάμαι αλλά όσο δεν έχουμε το θάρρος να διεκδικήσουμε τα αυτονόητα σε μια Δημοκρατία, τόσο άνθρωποι σαν κι αυτόν τον παπά δικαιώνονται και θα συνεχίζουν να συμπεριφέρονται με τον τρόπο αυτόν.
Το να επιβάλει η πολιτεία την ευλογία της Εκκλησίας παραβιάζει τη θρησκευτική ελευθερία των μαθητών και των γονέων τους. Όποιοι γονείς και παιδιά θέλουν, μπορούν να παίρνουν την ευλογία αυτή χωρίς την αναγκαστική παρουσία των άλλων.
Αυτή είναι η μόνη συμβατή με την ανθρώπινη αξιοπρέπεια λύση.
Δημήτρης Χριστόπουλος
Ανάρτησή του στο Facebook
