Σε νέα και πολύ πιο οξυμένη, με αντιπαραθέσεις, φάση μπαίνουμε ή μάλλον έχουμε μπει με άξονα το μακεδονικό σε ευθεία, δυστυχώς, συνοδεία με τους κομματικούς πολιτικούς στόχους της αξιωματικής, κυρίως, αντιπολίτευσης. Φύγαμε, πια, από την πρώτη φάση κατά την οποία η αντιπολίτευση, σύσσωμη, σχεδόν, ασκούσε δριμεία κριτική για το ότι η κυβέρνηση έκανε μυστική διπλωματία, ότι επεδίωκε να δημιουργήσει προβλήματα στους αντιπάλους της κ.τ.λ. και περάσαμε τώρα στο πολύ σκληρό παιχνίδι.
Ποιος είναι ο στόχος της ΝΔ; Με όλα τα μέσα να μην προχωρήσει η συμφωνία με τη FYROM. Ένα μεγάλο μέρος της ηγεσίας της το επιδιώκει, διότι, με βάση το εθνικιστικό ή φοβικό σκεπτικό της, δεν θέλει τη λύση, καθώς αν συμβεί θα έχει τη λέξη Μακεδονία. Ένα άλλο, όμως, τμήμα της σύρεται στην άρνηση, προφανώς, και διότι δεν καίγεται και τόσο από την αντίληψη περί αυτοπροσδιορισμού, μιας και το συνδέει απολύτως με τις πολιτικές εξελίξεις. Έχει εδραία πεποίθηση ότι θετική εξέλιξη στις διαπραγματεύσεις Ελλάδας-FYROM ωθεί σε μια, αργά ή γρήγορα, αναδιάταξη των πολιτικών δυνάμεων και των σχέσεων μεταξύ των κομμάτων.
Διόγκωση που απογοητεύει
Όσο και αν προφασίζεται η ΝΔ ότι πιστεύει πως η λύση του μακεδονικού θα στιγματίσει την κυβέρνηση, δηλαδή του ΣΥΡΙΖΑ ,και άρα θα γίνει αυτόματα πλειοψηφικό ρεύμα, στο βάθος ξέρει ότι αντίθετα θα εμπεδωθεί το κύρος του κυβερνώντος κόμματος. Και αυτό διότι θα αποδείξει ότι όχι μόνο οδήγησε τη χώρα στο τέλος του προγράμματος, αλλά επιπλέον απέδειξε την ικανότητά του να επιλύει και χρονίζοντα, ακανθώδη ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, τα οποία μάλιστα η αστική τάξη τα ονομάζει και εθνικά θέματα σε αντιπαράθεση με τα «υποδεέστερα» όπως η υγεία, η παιδεία, η ασφάλιση κ.ά. Το πάση θυσία, που σημειώσαμε, θέλει τα ανάλογα όπλα. Στο εσωτερικό πεδίο το συλλαλητήριο στο Σύνταγμα είναι το πρώτο, το κανόνι κατ’ αυτήν. Θέλει να είναι πολύ μαζικό, να δημιουργήσει δυσκολίες πολιτικές, ενδεχομένως, δεν έχει ιδιαίτερο πρόβλημα αν είναι η αφετηρία ακόμη και ταραχώδους πολιτικής κατάστασης. Συνδαυλίζει, όσο μπορεί, τη στάση της Εκκλησίας να έρθει σε πλήρη αντιπαράθεση με την κυβέρνηση, η οποία ειρήσθω εν παρόδω, έχει μεγάλη ευθύνη γιατί έχει αναγορευθεί η Εκκλησία σε συνομιλητή για τα πολιτικά και κρατικά ζητήματα.
Το κύριο παιχνίδι, όμως, η ΝΔ το παίζει με τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής, με τις φάσεις που περνά το Μακεδονικό. Υπάρχει έστω κανείς και καμία που δεν γνωρίζει ότι πρόκειται για ένα λεπτό, ακανθώδες ζήτημα; Διογκώνει κάθε δυσκολία που προκύπτει, για να διαμορφώνει εσωτερικά εκρηκτικό κλίμα, να δυναμιτίσει την πιθανότητα λύσης να απογοητεύσει όσους πολίτες –και από το χώρο της– επιθυμούν λύση. Οι δηλώσεις Νίμιτς, περί ταυτότητας, είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα ψεύδους και διόγκωσης.
Ταυτότητα και αλυτρωτισμός
Η ΝΔ προβάλλει δύο ζητήματα τα οποία θεωρεί αβανταδόρικα. Το ένα είναι τα ζητήματα αλυτρωτισμού και η σύνδεσή τους με το Σύνταγμα της FYROM. Έχουν δοθεί επαρκείς απαντήσεις όχι μόνο από τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Κοτζιά, που επανειλημμένως έχει πει ότι αυτό αντιμετωπίζεται με διεθνείς συμφωνίες, αλλά και τον Ευ. Βενιζέλο, ο οποίος πολύ πειστικά ανέλυσε την ουσία της ενδιάμεσης συμφωνίας. Μάλιστα, επανήλθε, λέγοντας ότι μπορεί να είναι το έδαφος της νέας συμφωνίας. Το ίδιο και πιο εμφατικά υποστήριξε με δηλώσεις του και ο πρώην πρωθυπουργός Κ. Σημίτης.
Το άλλο είναι το ζήτημα της ταυτότητας, το οποίο προέκυψε από συνέντευξη του διαπραγματευτή, κ. Νίμιτς. Είπε κάτι το αυτονόητο, διότι οι πολίτες της FYROM πρέπει κάπως να αποκαλούνται και αυτό, επίσης, όπως και το όνομα δεν θα το ορίσουμε οι Έλληνες. Έξυπνα απάντησε ο Νίκος Κοντζιάς μιλώντας για το παράδειγμα του «διεκδικούμενου» όπως είπε, Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο οποίος έκοψε τον Γόρδιο Δεσμό με τον γνωστό τρόπο. Αν θέλουμε, οι δυο πλευρές, λύση σ’ αυτή τη βάση μπορεί να βρεθεί, δηλαδή να αναχθεί σε τρικυμία εν ποτηρίω.
Φυσικά η ΝΔ δεν θα βγει εύκολα ούτε από την ακροδεξιά και φοβική κλίση της ούτε από το διχασμό που προετοιμάζεται στην επιρροή της και την ηγεσία της. Η συμμετοχή, π.χ. του κ. Σαμαρά στο συλλαλητήριο του Συντάγματος είναι εμβληματική πράξη πολύ κοντά στην πράξη που προκάλεσε την πτώση της κυβέρνησης της ΝΔ το 1992. Σπεύδουμε να σημειώσουμε ότι η μετατόπιση στα δεξιά το μεγάλου δεξιού κόμματος, που εκφράζει την ευρύτερη συντηρητική παράταξη, δεν είναι καθόλου θετική εξέλιξη. Και όσοι, πρόχειρα και στην Αριστερά το νομίζουν, κάνουν σοβαρό λάθος. Έχουμε άλλα πεδία: ταξικό, κοινωνικό, πολιτικό, ιδεολογικό να συγκρουστούμε με τη ΝΔ, ως ανανεωτική και ριζοσπαστική αριστερά.
Διφορούμενη ΔΗΣΥ
Σ’ αυτή τη σύγκρουση η παρέμβαση της ΔΗΣΥ είναι άκρως διφορούμενη. Η τοποθέτηση του Κινήματος Αλλαγής ήταν πολύ θετική, αλλά στη συνέχεια δεν υπηρετήθηκε. Έχουν επιπέσει οι διάφοροι από το ακραίο κέντρο και ωθούν την κ. Γεννηματά να θέτει προσκόμματα. Η στάση αυτή δεν προκύπτει αντικειμενικά, εφόσον προσωπικότητες που θα την επηρέαζαν, όπως, π.χ. οι κ.κ. Βενιζέλος και Σημίτης, έχουν τοποθετηθεί ευνοϊκά στον να βρεθεί λύση στο Μακεδονικό.
Δεν γνωρίζουμε πόσο φθάνει στην ηγεσία του ΔΗΣΥ ο πανικός που καταγράφεται στην αρθρογραφία και τις τοποθετήσεις εκπροσώπων του ακραίου κέντρου. Ο πανικός αυτός οφείλεται στο φόβο μήπως υπάρξει λύση στο Μακεδονικό και στήριξή της από το Κίνημα Αλλαγής. Με δεδομένη όχι απλώς την αρνητική, αλλά την ακραία καταστροφική θέση της ΝΔ, κόβονται οι γραμμές για μετά τις εκλογές και αυτό δεν το θέλουν πάρα πολύ.
Μακριά από τρικλοποδιές
Τι μπορεί να κάνει η κυβέρνηση, μάλιστα με ένα τραύμα στο εσωτερικό της που προκύπτει από τη στάση των ΑΝΕΛ; Στον πρώτο μας τίτλο σήμερα υποστηρίζουμε, με αποφασιστικότητα, να επιμείνουμε με προσήλωση στη λύση. Καμία μετακίνηση από τη γραμμή του διαγγέλματος του πρωθυπουργού. Να προχωρήσουμε. Να αποφύγουμε τις τρικλοποδιές για αλυτρωτικό, σύνταγμα και ταυτότητα. Με βάση τα ως τώρα δεδομένα οι λύσεις είναι εφικτές.
Χρειάζεται και λιγότερη ένταση στις σχέσεις της κυβέρνησης ή του ΣΥΡΙΖΑ με τα άλλα κόμματα. Συνομιλούμε με τον κόσμο όχι με ένα στέλεχος της αντιπολίτευσης που, με σχέδιο ή όχι, μας προκαλεί. Λύση στο μακεδονικό είναι ένα, κρίσιμο, κομμάτι του παράλληλου προγράμματος. Δεν χρειάζονται μεγάλες κουβέντες ούτε περιττές οξύτητες –που υπήρξαν. Η λύση θα φέρει από μόνη της το κύρος, στη συνείδηση της κοινωνίας για την αριστερά, στον ΣΥΡΙΖΑ.
Παύλος Κλαυδιανός
Πηγή: Η Εποχή
