Το νομοσχέδιο που συζητάμε σήμερα αφορά αρκετά σημαντικά ζητήματα, μεταξύ των οποίων και το βασικότερο που κατά την άποψή μου είναι η ισότητα των φύλων. Θα έλεγα «ισότητα των ανθρώπων» ανεξαρτήτως ταυτότητας φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού και χαρακτηριστικών φύλου. Οι τελευταίες δύο λέξεις λείπουν από το νομοσχέδιο και νομίζω ότι θα μπορούσαν να συμπληρωθούν στα άρθρα 1, 2, 3, 4, 17, 22 και 24, για να είναι πιο ξεκάθαρο το πλαίσιο που θα κινηθεί ο νόμος.
Γιατί νομοθετούμε για την ισότητα των φύλων;
Υπάρχει έμφυλη βία;
Υπάρχουν γυναικοκτονίες;
Υπάρχουν δολοφονίες ΛΟΑΤΚΙ ανθρώπων στη χώρα μας;
Μόνο όσοι κλείνουν τα μάτια στην καθημερινή ειδησεογραφία δεν καταλαβαίνουν και δεν γνωρίζουν αυτά τα δεδομένα. Και δεν είναι μόνο ότι δεν γνωρίζουν αυτά τα δεδομένα, αλλά επιδιώκουν να μένουν στο σκοτάδι, για να έχουμε μια πατριαρχική κοινωνία ακόμα και σήμερα στη χώρα μας.
Αυτή είναι και η ποιοτική διαφορά μας, μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Δημοκρατίας, μεταξύ της Αριστεράς και της Δεξιάς. Η πατριαρχία δεν είναι δημοκρατικό δεδομένο και η άποψή μας είναι ότι δεν πρέπει να διατηρηθεί μετά από διακόσια χρόνια ύπαρξης αυτής της χώρας. Θεωρούμε ότι οι αυτές οι νομοθετικές πρωτοβουλίες δείχνουν το δρόμο και διαπαιδαγωγούν, πέρα από το να νομοθετούν, και την ελληνική κοινωνία.
Γιατί πρέπει να γίνεται αυτό; Γιατί πρέπει να συζητάμε σήμερα αν οι γυναίκες έχουν δικαίωμα, παραδείγματος χάρη, να φτάσουν στο ανώτατο επίπεδο των ενστόλων τμημάτων αυτού του κράτους; Γνωρίζετε κάποια αρχηγό ΓΕΣ; Γνωρίζετε κάποια αρχηγό ΓΕΝ; Κάποια αρχηγό ΓΕΑ;
Γνωρίζουμε πολλούς Πρωθυπουργούς γυναίκες σε αυτή τη χώρα; Για να πάω και στο πιο δύσκολο, γνωρίζουμε ΛΟΑΤΚΙ ανθρώπους που έφθασαν στο υψηλότερο αξίωμα της πολιτειακής μας εξουσίας;
Εγώ θα πω ότι γνωρίζουμε, αλλά υπάρχει μια συνωμοσία της σιωπής και το κρύβουμε. Γιατί όποιος άνθρωπος επιλέγει να έχει μια συγκεκριμένη ταυτότητα, για να μπορέσει τουλάχιστον στα αιρετά αξιώματα να προχωρήσει, βάζει αυτήν την ταυτότητα στη ντουλάπα και υποδύεται κάποιον άλλον εαυτό. Αυτό μπορούμε κάποια στιγμή να το νικήσουμε;
Μπορούμε να δούμε, γιατί βλέπω και τον Μουσταφά μπροστά μου, Υπουργό Παιδείας από τη μειονότητα; Μπορούμε να δούμε, δηλαδή, ανθρώπους, που για τη Δεξιά πτέρυγα της Βουλής είναι κάτι τρομακτικό, γιατί είναι διαφορετικό, γιατί δεν είναι πληρούν τα στερεότυπα της κοινωνικής τους αντίληψης, γιατί δεν είναι το κράτος που αυτοί οικοδόμησαν τα τελευταία πενήντα χρόνια; Αυτές οι νομοθεσίες τουλάχιστον αυτό προσπαθούν να κάνουν και νομίζω ότι με έναν τρόπο το πετυχαίνουμε αρκετά καλά. Προφανώς, είναι και στο χέρι της κοινωνίας να διεκδικήσει ακόμα περισσότερα πράγματα.
Θα αναφέρω ένα παράδειγμα, για να καταλάβουμε πού βρισκόμαστε σήμερα από τη δεξιά πλευρά του Κοινοβουλίου. Ένας υποψήφιος Βουλευτής, που είναι μηχανή γεννήσεως ψεύτικων ειδήσεων, έγραψε ότι η ποσόστωση είναι συνωμοσία του ΣΥΡΙΖΑ για να αποκλειστούν άξιοι άνδρες από τα ψηφοδέλτια της ΝΔ. Είναι ο ίδιος που μπέρδεψε τον Σωτήρη Καλυβάτση με τον Λατούς και είμαι πολύ σίγουρος ότι αν του έδειχναν τον Γκουσγκούνη θα τον μπέρδευε με τον Κορνήλιο Καστοριάδη.
Όμως, με αυτό το επίπεδο δεν μπορεί να υπάρξει διάλογος που να βασίζεται στον ορθό λόγο.
Ακούστηκαν, επίσης, διάφορα –και μάλιστα, δίνει τη γραμμή το Γραφείο προπαγάνδας της Νέας Δημοκρατίας και τα επαναλαμβάνουν ως κασετόφωνο όλοι οι Βουλευτές- σχετικά με τις τροπολογίες που αφορούν τις ευρωεκλογές. Θέλω να θυμίσω στη Νέα Δημοκρατία, που είναι απούσα αυτή τη στιγμή, ότι η κυβέρνηση Σαμαρά προχώρησε σαράντα μέρες πριν τις ευρωεκλογές του 2014 στην αλλαγή του τρόπου εκλογής των Ευρωβουλευτών, καταργώντας τη λίστα και καθιερώνοντας τον σταυρό προτίμησης. Το σχετικό νομοσχέδιο ήρθε στις επιτροπές 1-3 Απριλίου 2014, στις 9 και 10 Απριλίου συζητήθηκε στην Ολομέλεια και στις 25 Απριλίου κάναμε ευρωεκλογές.
Μην μιλάτε, λοιπόν, για αιφνιδιασμούς, για στημένα παιχνίδια, για καλπονοθεία. Δεκαπέντε ημέρες πριν από τις ευρωεκλογές άλλαξαν τον τρόπο εκλογής των Ευρωβουλευτών και έρχονται να μιλήσουν γι’ αυτό το πράγμα! Και παρότι οι τότε δύο κυβερνητικοί εταίροι είχαν αρχικά συμφωνήσει να αρθεί το ισχύον ασυμβίβαστο συμμετοχής Βουλευτών στα ευρωψηφοδέλτια για τις κάλπες της 25ης Απριλίου, κάτι το οποίο είχε ανακοινώσει ο Γιάννης Μιχελάκης στις 24 Φλεβάρη 2014, τελικά το σχέδιο νόμου δεν ήρθε και δεν έγινε η άρση. Η αλλαγή δεν έγινε γιατί δε βοηθούσε στο να κρατηθούν οι ισορροπίες στο εσωτερικό της ΝΔ. Οπότε ας αφήσουμε στην άκρη λίγο αυτή την υποκρισία περί «τροπολογίας Κουντουρά».
Χρήστος Καραγιαννίδης
