Macro

Χριστίνα Πάντζου: Ο Τραμπ ως αυτόκλητος προστάτης των γυναικών

Ο Ρεπουμπλικανός τέως πρόεδρος κατάλαβε πως πρέπει να προσελκύσει τη γυναικεία ψήφο και άρχισε να αυτοπροβάλλεται ως άνθρωπος που αρέσει στις γυναίκες γιατί τους παρέχει ασφάλεια ● Αραγε πόση ασφάλεια παρείχε στις δεκάδες γυναίκες που τον έχουν κατηγορήσει για σεξουαλικές επιθέσεις και παρενόχληση ή στις αμέτρητες πολιτικές αντιπάλους του που έχει συκοφαντήσει βρόμικα και σεξιστικά;
Σε «προστάτη» των γυναικών αυτοανακηρύχτηκε ο Ντόναλντ Τραμπ. Σε προεκλογική του συγκέντρωση στην Πενσιλβάνια ο Ρεπουμπλικανός υποψήφιος, που έχει κατηγορηθεί από δεκάδες γυναίκες για σεξουαλικές επιθέσεις και στην προσωπική του ζωή συμπεριφέρεται σαν «σεξουαλικό αρπακτικό», που έχει εκφέρει την πιο σεξιστική και προσβλητική ρητορική απέναντι στις γυναίκες πολιτικές του αντιπάλους, δημοσιογράφους, δικαστές και όποια τον «ενοχλεί», επιχειρεί να προσελκύσει τη γυναικεία ψήφο -καθοριστική για την έκβαση των εκλογών- αναπαράγοντας την ίδια πατερναλιστική λογική που τις υποτιμά, τις συκοφαντεί, τις ταπεινώνει ή τις αντιμετωπίζει σαν ανήλικα που χρήζουν κηδεμονίας.
Στην ομιλία του στην Πενσιλβάνια ο Τραμπ μπερδεύοντας την πολιτική με τις επιθυμίες του παραπονέθηκε: «Πάντα πίστευα ότι αρέσω στις γυναίκες. Ποτέ δεν πίστεψα ότι είχα πρόβλημα. Αλλά τα fake news συνεχίζουν να λένε πως δεν αρέσω στις γυναίκες. Δεν το πιστεύω. Ξέρετε γιατί; Τους αρέσουν τα απόρθητα σύνορα. Τους αρέσει να είναι ασφαλείς». Βέβαια το πραγματικό fake news είναι να συνδέει την ξενοφοβική του αντίληψη για το μεταναστευτικό με την ανασφάλεια των γυναικών και τη βία εναντίον τους.
Αλλά έχει δίκιο να ανησυχεί για τη γυναικεία ψήφο. Οι δημοσκοπήσεις εν όψει των εκλογών του Νοεμβρίου δείχνουν πως υστερεί αισθητά στην ψήφο των γυναικών έναντι της Κάμαλα Χάρις, όπως αυτή του NBS που τον φέρει να ηγείται στην ψήφο των ανδρών με 52% έναντι 40% της Χάρις, αλλά η διαφορά αντιστρέφεται και διευρύνεται στις γυναίκες που μόνο κατά 37% ψηφίζουν τον τέως πρόεδρο και ένα 58% στηρίζει τη Δημοκρατική υποψήφια.
«Είμαι ο προστάτης σας», είναι το νέο μότο της προεκλογικής εκστρατείας του Τραμπ προς τις γυναίκες ψηφοφόρους, αλλά είναι εξαιρετικά λάθος η επιλογή αυτής της λέξης και η λογική πάνω στην οποία βασίζεται, γράφει ο Τζόναθαν Τσέιτ στο New York Magazine. «Αυτοδιαφημίζεται σαν ένα είδος συζύγου των Αμερικανίδων. Ακούγεται σαν ένας από αυτούς τους κακοποιητές στην οικογένεια, με τον ίδιο ως λύση για όλα τα προβλήματα που φαντάζεται ότι έχουν (οι γυναίκες) στην προσωπική τους ζωή».
Πόσο μάλλον όταν τους λέει πως «δεν θα είστε πλέον εγκαταλειμμένες ή φοβισμένες. Δεν θα κινδυνεύετε πια. Δεν θα αγωνιάτε πια για όλα τα προβλήματα που έχει η χώρα μας σήμερα. Θα είστε προστατευμένες. Κι εγώ θα είμαι ο προστάτης σας. Οι γυναίκες θα είναι ευτυχισμένες, υγιείς, με αυτοπεποίθηση και ελεύθερες. Δεν θα σκέφτεστε πια την άμβλωση».
Είναι πρόκληση να μιλά για τις αμβλώσεις ο Τραμπ, που πέρσι πανηγύριζε στην πλατφόρμα του Truth Social πως «κατάφερα να σκοτώσω το “Ρόου εναντίον Ουέιντ”», εννοώντας την ακύρωση απόφασης του Ανώτατου Δικαστηρίου που κατοχύρωνε το δικαίωμα στην άμβλωση σε ομοσπονδιακό επίπεδο, χάρη στους τρεις συντηρητικούς δικαστές που διόρισε. Ενα δικαίωμα που χάρη στους Ρεπουμπλικανούς πλέον σχεδόν απαγορεύεται στο ένα τρίτο των αμερικανικών Πολιτειών. Και είναι προσβολή να λέει πως οι αμβλώσεις δεν θα απασχολούν πια τις γυναίκες, την ώρα που αν θελήσουν να διακόψουν μια κύηση θα είναι καταδικασμένες είτε στην υπονόμευση της υγείας τους με μια παράνομη έκτρωση είτε στην καταναγκαστική μητρότητα.
«Αντί να αναγνωρίζει πως οι γυναίκες είναι απρόθυμες να τον υποστηρίξουν και πως λόγος είναι η άμβλωση, αντί να ακολουθήσει τον τρόπο με τον οποίο προσπαθείς να κερδίσεις έναν ψηφοφόρο που έχει λογικές ανησυχίες, υποθέτει ότι οι γυναίκες είναι τρελές», συνεχίζει ο Τζόναθαν Τσέιτ στο New York Magazine, αναφερόμενος σε δηλώσεις που έκανε ο Τραμπ στην Ιντιάνα.
Και το υπονοεί λέγοντας πως «οι γυναίκες είναι περισσότερο στρεσαρισμένες, θλιμμένες και δυστυχείς», ότι νιώθουν «μόνες και εγκαταλειμμένες», προσπαθώντας να τις πείσει ότι όλα τα προβλήματά τους θα εξαφανιστούν διαμιάς μόλις εκείνος επιστρέψει στον Λευκό Οίκο. «Αυτά δεν είναι επιχειρήματα που απευθύνεις σε ελεύθερους πολίτες. Είναι μια οιονεί αυταρχική απεύθυνση (ο Τραμπ ως εθνικός πατέρας) με μια αδιαμφισβήτητη χροιά απειλής», συνεχίζει ο Τσέιτ, σημειώνοντας πως «αυτή η υπόσχεση ευημερίας για τις γυναίκες στηρίζεται στην πεποίθηση του Τραμπ ότι αυτές θα είναι πιο ευτυχισμένες αν σκέφτονται και αισθάνονται λιγότερο. Είναι το είδος των επιχειρημάτων που ένας κακοποιητής θα χρησιμοποιούσε για ένα θύμα του το οποίο θέλει να συνεχίσει να ελέγχει».
Ο βίος και η πολιτεία του δεν αφήνουν περιθώρια «παρεξήγησης» για την πραγματική του αντίληψη σχετικά με τις γυναίκες. «Φαντάζει παράδοξη στροφή της αμερικανικής ιστορίας ότι ο μόνος άντρας που έχει κάνει προεδρική κούρσα απέναντι σε δύο υποψήφιες, τη Χίλαρι Κλίντον και την Κάμαλα Χάρις, έχει ένα τεράστιο και ξεκάθαρο ιστορικό υποτίμησης και δυσφήμησης των γυναικών, αλλά τώρα δηλώνει προστάτης τους», γράφει η Τζες Μπίντγκουντ στους New York Times. «Τα εννέα χρόνια του στην πολιτική σκηνή δείχνουν πως ακολουθεί ένα ρητό και εμφανές μοντέλο έμφυλων επιθέσεων».
Καταδικασμένος
Είναι να αναρωτιέται κανείς πώς θα «προστατεύσει» τις γυναίκες ο άνθρωπος που, ανάμεσα στα εκατοντάδες άλλα παραδείγματα, κρίθηκε ένοχος για σεξουαλική κακοποίηση και δυσφήμηση της συγγραφέα Τζιν Κάρολ, που έχει κατηγορηθεί για σεξουαλική παρενόχληση από τουλάχιστον 25 γυναίκες, που έχει αποκαλέσει τις γυναίκες οι οποίες δεν του αρέσουν «χοντρές γουρούνες, σκύλες, βρομοτεμπέλες και αηδιαστικά ζώα» και που σε βίντεο το οποίο αποκάλυψε η Washington Post έλεγε με απαράμιλλη χυδαιότητα: «Μόλις βλέπω μια γυναίκα, είναι σαν μαγνήτης. Τη φιλάω αμέσως. Οταν είσαι σταρ σε αφήνουν να κάνεις ό,τι θέλεις. Τις χουφτώνεις στο μ…νί. Μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις».
«Είναι τρομακτικό να ακούγεται αυτός ο άνθρωπος τις τελευταίες ημέρες να μιλά για τις γυναίκες, ιδίως να λέει πως θα μας “προστατεύσει”», λέει η Τζόαν Ουάλς στο The Nation. «Δεν θέλουμε προστάτες. Συντρόφους θέλουμε. Και όλοι μας ξέρουμε ότι ο Τραμπ είναι ένα αρπακτικό και όχι ένας προστάτης».
Χριστίνα Πάντζου