Η μετασυνεδριακή ζωή στον ΣΥΡΙΖΑ–Προοδευτική Συμμαχία επανέρχεται βαθμιαία και το κόμμα εντείνει την πολιτική του παρεμβατικότητα να καλύψει και τον χρόνο που δέσμευσε η διπλή συνεδριακή περίοδος. Ωστόσο, η εκλογή της Πολιτικής Γραμματείας της Κεντρικής Επιτροπής, στη συνεδρίαση της προηγούμενης Κυριακής, και Εκτελεστικού Γραφείου της Π.Γ., την Τρίτη, αναζωπύρωσαν τη συνεδριακή συζήτηση. Κρίθηκαν ως μετασυνεδριακές τροποποιητικές κινήσεις του Αλέξη Τσίπρα, με βάση τα αποτελέσματα για την εκλογή ΚΕ και τις πολιτικές στοχεύσεις της αμέσου περιόδου. Και οι στοχεύσεις είναι πολλαπλές.
Η επιλογή της νέας γραμματέα
Η επιλογή του προέδρου να προτείνει τη Ράνια Σβίγκου ως νέα γραμματέα ήταν ασφαλώς η πιο σημαντική πολιτική και συμβολική κίνηση. Μια πρώτη ανάγνωσή της –μαζί με τη θέση του Γιώργου Βασιλειάδη ως αναπληρωτή– είναι το προφανές να προτείνει, σε κεντρικές κομματικές θέσεις ορατές στην κοινωνία, δύο νέους ανθρώπους. Μια δεύτερη ανάγνωσή της, ιδίως γιατί η Ρ. Σβίγκου ανήκει στη μειοψηφία, στην Ομπρέλα, είναι η ανάγκη να σταλεί ένα μήνυμα ενότητας στο κόμμα που το είχε –και το έχει– ανάγκη, ιδίως ενόψει εκλογών. Υπάρχει και η τρίτη ανάγνωση, όμως, που λέει ότι η πρόταση αυτή είναι μέρος της επιδίωξης του Α. Τσίπρα να μειώσει –και απαξιώσει, ίσως– τη σημασία και την επιδραστική ικανότητα ρευμάτων και τάσεων στο κόμμα. Απαραίτητη κίνηση που συμπληρώνει τις πρόσφατες καταστατικές αλλαγές, που ενισχύουν και αυτονομούν, σε ένα βαθμό, τον ρόλο του προέδρου στον μετασχηματιζόμενο σε αρχηγικό κόμμα ΣΥΡΙΖΑ;
Αναμενόμενο, μια κίνηση, που δεν ήταν γνωστή παρά σε ελάχιστους, να δημιουργούσε δυσκολία τοποθέτησης ρευμάτων και τάσεων, όλων των μελών της ΚΕ. Στην Ομπρέλα, πρώτα, καθώς τώρα δεν επαρκούσε το «λευκό», πολύ περισσότερο το «κατά» αν χρειαζόταν. Έπρεπε να ξανασκεφτεί τη στάση της και η «κατά συνείδηση ψήφος», συνοδευόμενη με θετικά λόγια για την υποψηφιότητα, οδήγησε, μάλλον, σε πλειοψηφική υπερψήφισή της από το ρεύμα αυτό, και εποικοδομητικές προτάσεις για συν-εργασία. Προφανώς, δεν ξεχνιέται ότι η «κίνηση Τσίπρα» απέβλεπε και σε δυσκολία της «Ο», σε αναταραχή της. Όπως δε, φάνηκε και με την πρόταση για Π.Γ., με τις παραλείψεις της –αναφέρουμε μόνο τον Μιχάλη Σαμπατακάκη– είχε ως και πρόθεση «νουθεσίας».
Το σαφές πρόβλημα, όμως, δημιουργήθηκε στο ρεύμα της Κίνησης Μελών. Το φανέρωσε, με τον γνωστό του τρόπο, ο Π. Πολάκης που εγκάλεσε τον Α. Τσίπρα γιατί επιλέγει κάποια από τους «ηττημένους», τους αντι–διευρυνσίες. Ο τρόπος που απάντησε ο εγκαλούμενος έδειξε ότι ακριβώς ο εγκαλών ήταν ένας ακόμη στόχος του προέδρου, πολιτικός: έμπρακτα του δόθηκε η ευκαιρία να «κατατροπώσει» τον πολακισμό. Γι’ αυτό και η μεγάλη πλειοψηφία των «λευκών», ήταν, εικάζεται, από τους κόλπους της «Κίνησης Μελών» –η Κουμουνδούρου ήθελε να το κρύψει αυτό, και παραπληροφορούσε…
Η πρόταση για Εκτελεστικό Γραφείο (Ε.Γ.), δηλαδή τρία επιπλέον μέλη, τέσσερα είναι εξοφίτσιο (γραμματέας, αναπληρωτής, πρόεδρος ΚΟ, υπεύθυνος γραφείου Τύπου) με Αχτσιόγλου, Δούρου, Ξενογιαννακοπούλου, επίσης δεν έγινε ομόφωνα αποδεκτή. Η «Ο» πρότεινε τον Ε. Τσακαλώτο. Το σίγουρο, αν και όχι φανερό, είναι ότι η πρόταση του προέδρου παρέκαμπτε, πάλι, στελέχη της Κίνησης Μελών ή «πασοκογενών» με πολιτικό, πέρα από εσωκομματικό, σκεπτικό.
Η ΚΕ, γενικότερα, «μοίρασε» τους σταυρούς της κατά τέτοιον τρόπο που απέδειξε, από αμέσως, ότι δεν θα είναι «εύκολο» σώμα. Πρώτο συμβάν ήταν η εκλογή τριών ακόμη μελών στην ΠΓ από την Ομπρέλα. Θα υπάρξουν τομείς, πχ, εξωτερική πολιτική, περιβάλλον, ευρωπαϊκή πολιτική, δημοτικά, όπου οι ψηφοφορίες θα έχουν πολύ ενδιαφέρον. Όπως έλεγε και ένας έμπειρος συριζαίος της μειοψηφίας, «πολλά πράγματα στον ΣΥΡΙΖΑ που μέχρι το προηγούμενο Σάββατο φαίνονταν αδύνατα, τώρα είναι μαχητά».
Η συνέντευξη του Α. Τσίπρα
Στην Όλγα Τρέμη, ο Αλέξης Τσίπρας επανήλθε σ’ αυτά μάλιστα με μεγαλύτερη έμφαση. Επανέφερε θέμα τάσεων με πολλές βαριάντες ιδεών ακόμα και την «αυτοκατάργηση». «Το καλό που έχουν να κάνουν για το κόμμα, είναι είτε να ανασχηματιστούν, είτε να ανασυντεθούν, είτε να αυτοκαταργηθούν, για να πάμε όλοι μαζί μπροστά». Άλλη διατύπωση αποκαλύπτει ότι η ένταση μεταξύ προέδρου και «προεδρικών» συνεχίζεται. «Εξελέγην με ένα ποσοστό πάνω από 99%. Άρα δεν καταλαβαίνω τι νόημα και τι αξία έχει κάποιοι να συγκροτούν τάση αυτοεπονομαζόμενοι ως “προεδρικοί”. Οι άλλοι τι είναι, λοιπόν;».
Ρεύματα, όμως, και τάσεις είναι σύγχρονος θεσμός στα ριζοσπαστικά, κι όχι μόνο, κόμματα και η απαξίωσή τους αντιφάσκει με τη φιλολογία περί ανοικτού, πλουραλιστικού κόμματος. Έχουν προσφορά. Ποιος, πχ, θα μπορούσε να αγνοήσει τη συνεισφορά της Ομπρέλας, που με ιδέες και προτάσεις ενίσχυσε την επαφή του ΣΥΡΙΖΑ με στρώματα που είχαν προβλήματα με το κόμμα; Ή και τη ψύχραιμη και εποικοδομητική στάση της μετά την απώλεια της κυβέρνησης;
Η επόμενη μέρα
Πάμπολλα τώρα τα καθήκοντα της νέας ηγεσίας. Άρχισε ήδη τις επαφές για τους καταμερισμούς με βάση και τα νέα δεδομένα. Οι πιθανές εκλογές τον Σεπτέμβρη επιβάλουν συνεχή πολιτική και οργανωτική ετοιμότητα. Το διατύπωσε η Ράνια Σβίγκου στον REAL.
«H επόμενη μέρα στον ΣΥΡΙΖΑ–ΠΣ, επικεντρώνεται σε δυο στόχους», είπε. «Αφενός, στην οργανωτική ανασυγκρότηση του κόμματος, πώς 110.000 νέα μέλη, όχι μόνο, θα ενταχθούν στις οργανώσεις του κόμματος, αλλά κυρίως θα είναι ενεργοί στις κοινωνικές διεργασίες. Αφετέρου, όπως ανέφερε στην ομιλία του στην ΠΓ ο πρόεδρος, στο κυβερνητικό πρόγραμμα, που θα καταρτίσουμε το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα και θα το εξαγγείλει στη ΔΕΘ».
Άρης Καραντινός
