Macro

Αννέτα Καββαδία: Η δεξιά αντίληψη προσφέρει μόνο στις ελίτ και στους γόνους των ελίτ

Η δημοσιογράφος Αννέτα Καββαδία δίνει αυτές τις ημέρες την μάχη της ως υποψήφια βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στον Βόρειο Τομέα Αθηνών. Η ίδια θέλει να υπηρετήσει με συνέπεια τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας, «ότι με ενδιαφέρει να ακούγονται οι φωνές όσων δεν έχουν φωνή». Για τους παροικούντες της πολιτικής Ιερουσαλήμ, είναι γνωστό πως η Καββαδία είναι προσηλωμένη και μαχητικά συνεπής στο πεδίο των δικαιωμάτων, υπήρξε βουλεύτρια και τώρα επίσης υποστηρίζει πως η νέα σύνθεση της Βουλής χρειάζεται και άλλες συμπεριληπτικές νομοθεσίες, ενώ για το κρίσιμο δίλημμα της εκλογικής μάχης θεωρεί πως οι πολίτες καλούνται να επιλέξουν ανάμεσα σε δύο διαφορετικά μοντέλα ανάπτυξης.
 
Κυρία Καββαδία, λίγες μόνον ημέρες πριν την κάλπη της 21ης Μάη, ποιο είναι για εσάς το βασικό δίλημμα για τον λαό σε αυτή την εκλογική μάχη;
 
Είναι δύσκολο να μιλήσεις για ένα βασικό δίλημμα που να αφορά όλο τον λαό. Διαφορετικά οικονομικο-κοινωνικά ζητήματα θέτουν για παράδειγμα οι νέοι σε σχέση με τις μεγαλύτερες γενιές. Άλλες είναι οι αγωνίες των οικογενειών της εργατικής τάξης και άλλες οι προτεραιότητες όσων αισθάνονται ότι ανήκουν στις οικονομικές ελίτ. Αν πρέπει, παρόλα αυτά, να αναδείξουμε κοινά διλήμματα, ίσως η οικονομική πορεία της χώρας και η υπονόμευση της δημοκρατίας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, να είναι αυτή τη στιγμή τα κυρίαρχα ζητήματα. Όσον αφορά την οικονομία, όλοι οι πολίτες, ανεξαρτήτως κοινωνικής προέλευσης, καλούνται με την ψήφο τους να επιλέξουν ανάμεσα σε δύο διαφορετικά μοντέλα ανάπτυξης.
 
Ποια είναι αυτά;
 
Από τη μια, η πρόταση της ΝΔ που, σχηματικά ας το πούμε, προκρίνει μια ανάπτυξη όπου η αγορά αποφασίζει πού και πότε θα επενδύσει. Από την άλλη, η οικονομική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ που υποστηρίζει ότι το κράτος πρέπει να χρησιμοποιήσει τα εργαλεία που έχει στη διάθεσή του (θεσμικά, δημοσιονομικά, δημόσιες επιχειρήσεις κλπ.) ώστε η ανάπτυξη να κατευθυνθεί στοχευμένα σε επιλεγμένους τομείς. Η πρώτη πρόταση του νεοφιλελευθερισμού έχει αποτύχει παταγωδώς παγκοσμίως.
 
Το μόνο αποτέλεσμα που είχε, ήταν η διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων που έκαναν τους πλούσιους πλουσιότερους και τους υπόλοιπους, χρόνο με το χρόνο, φτωχότερους. Σας θυμίζω τη χρηματιστηριακή φούσκα από την οποία όμως κάποιοι κερδοσκόπησαν, την κατάρρευση του real estate στις ΗΠΑ που οδήγησε σε οικονομική ύφεση όλη τη Δύση με τεράστιες απώλειες για τα μεσαία και φτωχότερα στρώματα, την καταστροφή του περιβάλλοντος με ό,τι αυτό εγκυμονεί σε σχέση με την κλιματική κρίση, την απώλεια εργασιακών δικαιωμάτων και το ψαλίδισμα των μισθών στο όνομα προσέλκυσης κεφαλαίων που τελικά απέφεραν ενδεχομένως υψηλά κέρδη σε κάποιους αλλά κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας και απλήρωτες υπερωρίες στους υπόλοιπους. Εμείς, καλούμε τους πολίτες να μας εμπιστευθούν σε μια άλλη πορεία που δίνει κίνητρα για στοχευμένες επενδύσεις στην καινοτομία, στην παραγωγή υψηλής προστιθέμενης αξίας, στην πράσινη μετάβαση, αλλά ζητά συμμετοχή όλων στα οφέλη και στα κέρδη. Και μόνο η δική μας πρόταση, εκτός από δίκαιη, είναι και μια βιώσιμη πρόταση
 
Θεωρείτε πως με το νέο κυβερνητικό πρόγραμμα αλλά και τα 11 σημεία σύγκλισης με τις άλλες δυνάμεις, ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει βήματα στο πεδίο των δικαιωμάτων (γυναίκα, έμφυλα θέματα κτλ);
 
Επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, υπήρξαν θεαματικά βήματα προόδου στο πεδίο των δικαιωμάτων. Κατ’ αρχάς, σε θεσμικό επίπεδο. Επιγραμματικά θυμίζω ότι κυρώσαμε την εξαιρετικά σημαντική Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την ενδοοικογενειακή βία, μια σύμβαση που άνοιξε το δρόμο για να γίνει ορατό το πρόβλημα στη χώρα μας. Επίσης, θεσπίσαμε το σύμφωνο συμβίωσης για τα ομόφυλα ζευγάρια – δίνοντας επιτέλους λύση σε ένα πρόβλημα που με περισσή υποκρισία κρυβόταν κάτω από το χαλί από όλες τις προηγούμενες κυβερνήσεις – και δεσμευόμαστε για άμεση ψήφιση της νομοθετικής μας πρότασης για το δικαίωμα στο γάμο και στην τεκνοθεσία για όλα. Μπορώ να αναφέρω και άλλα παραδείγματα..
 
Όπως;
 
Νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, νόμος για την ίση μεταχείριση στους χώρους εργασίας και όχι μόνο, σύσταση ειδικής υπηρεσίας για τα εγκλήματα ενδοοικογενειακής βίας εντός της ΕΛ.ΑΣ, ισάριθμη αντιπροσώπευση των φύλων σε όλα τα όργανα αλλά και στα ψηφοδέλτια του κόμματος κλπ. Προφανώς μένουν να γίνουν πολλά ακόμα. Χρειαζόμαστε και άλλες συμπεριληπτικές νομοθεσίες που θα συμβάλλουν στην άρση των προκαταλήψεων και των στερεοτύπων που δημιουργούν εμπόδια στον δρόμο για μια πραγματική ισότητα των πολιτών. Προφανώς, επίσης, δεν αρκεί μια καλή νομοθέτηση.
 
Χρειάζεται συνεχής αγώνας σε καθημερινό επίπεδο. Και σίγουρα ο ομοφοβικός και τρανσφοβικός λόγος και οι ακραίες ξενοφοβικές θέσεις του πρώην πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά, την περασμένη εβδομάδα στο Ζάππειο, θέσεις που καταχειροκροτήθηκαν από το κομματικό ακροατήριο της ΝΔ, είναι το χειρότερο αντιπαράδειγμα που θα μπορούσε να εκπέμψει η δεξιά παράταξη εν όψει εκλογών και με υπαρκτό τον κίνδυνο ανόδου του νεοναζισμού στη χώρα μας. Δεν είναι δυνατόν να λέγονται τέτοια πράγματα, με τόσο επίσημο τρόπο, από ένα κόμμα που υποστηρίζει ότι είναι φιλοευρωπαϊκό.
 
Ποια είναι για εσάς η ορθότερη στρατηγική; Μια απεύθυνση του κόμματός σας στις πιο αριστερόστροφες ή στις κεντρώες εκλογικές δεξαμενές;
 
Το ένα δεν αποκλείει το άλλο, όπως έχει αποδείξει η Ιστορία. Οι πιο σημαντικές νίκες του αριστερού κινήματος στην Ελλάδα έγιναν επειδή αυτό κατάφερε να επεκτείνει την επιρροή του σε ευρύτερα ακροατήρια. Αναφέρω χαρακτηριστικά το ΕΑΜ στα χρόνια της Κατοχής, και τα μεγάλα εκλογικά αποτελέσματα της ΕΔΑ στην μετεμφυλιακή δεκαετία του ‘60. Φυσικά χρειάζεται προσοχή ώστε να μην απολέσεις τα αριστερά σου χαρακτηριστικά σε μια προσπάθεια διεύρυνσης του ακροατηρίου σου. Κάτι τέτοιο θα είναι λάθος και δεν εξυπηρετεί ούτε καν βραχυπρόθεσμα τον στόχο σου. Γιατί ο πολίτης θέλει ένα καθαρό στίγμα, μια συγκεκριμένη ραχοκοκαλιά ιδεών και θέσεων προκειμένου να επιλέξει σωστά και να μη χαθεί σε θολά νερά. Νομίζω όμως ότι το προεκλογικό μας πρόγραμμα την έχει, και μάλιστα απολύτως ορατή, αυτήν τη ραχοκοκαλιά η οποία με σαφήνεια αποτυπώνει τον αριστερό χαρακτήρα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.
 
Πιστεύετε στην διαίρεση της Αριστεράς –Δεξιάς ή θεωρείτε πως έχουμε οδηγηθεί σε συνθέσεις μετακομματικές που συγκλίνουν οι δυνάμεις;
 
Η διαίρεση Αριστεράς – Δεξιάς, όσες μεταμορφώσεις και αν έχει υποστεί ή θα υποστεί στο μέλλον, δεν θα πάψει να υπάρχει. Είναι μια διαιρετική τομή ανάμεσα σε δύο αντιλήψεις που δύσκολα συντίθενται. Από τη μια είναι η αντίληψη του ατομικού, της προσωπικής επιτυχίας με κάθε κόστος, πατώντας επί πτωμάτων χωρίς ενδοιασμούς, με τους κοινωνικούς Καιάδες ανοιχτούς – για τους άλλους και όχι φυσικά για τους εμπνευστές τους. Από την άλλη, είναι η προάσπιση του συλλογικού συμφέροντος, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης από όσους και όσες δεν βλέπουν την κοινωνία σαν ζούγκλ ή που μάλλον θέλουν να διορθώσουν τη ζούγκλα που οι άλλοι θεωρούν κανονικότητα. Η αριστερή αντίληψη είναι η μόνη που μπορεί να προσφέρει υψηλής ποιότητας υγεία, παιδεία, κοινωνική πρόνοια, περιβαλλοντική ισορροπία, πρόσβαση σε δημόσια αγαθά όπως το νερό και η ενέργεια, ασφάλεια σε όλους τους πολίτες. Η δεξιά αντίληψη προσφέρει όλα τα παραπάνω μόνο στις ελίτ και στους γόνους των ελίτ. Μιλάω φυσικά σχηματικά, γιατί το θέμα είναι πολύ ευρύ.
 
Κυρία Καββαδία, ταξική μεροληψία υπέρ των ευάλωτων ή αποκατάσταση της σχέσης σας με τα μεσαία στρώματα;
 
Και τα δύο χωρίς δισταγμό. Δεν αναιρεί το ένα το άλλο. Υπάρχει κοινωνικός πλούτος αρκετός για όλους αρκεί να μην καταλήγει σε ελάχιστες, πάντοτε ίδιες, τσέπες. Για αυτό και πρέπει να συγκρουστείς με τα μεγάλα συμφέροντα. Πρέπει όμως, κι αφού με ρωτάτε, να επισημάνω ότι η ΝΔ, μολονότι εμφανίζεται ως υπερασπιστής της μεσαίας τάξης, είναι στην
 
πραγματικότητα το κόμμα που επί τέσσερα χρόνια τη λεηλάτησε. Αποκόμισε, μόνο για το 2022, 4,5 δισ. υπερέσοδα από τον ΦΠΑ – διπλάσια είσπραξη από όσο επί εποχής ΣΥΡΙΖΑ – γιατί οι τιμές στην ενέργεια και στο σούπερ μάρκετ απογειώθηκαν, με πρόσχημα, να το υπογραμμίσω, με πρόσχημα την Ουκρανία. Ο ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε επανειλημμένα στη Βουλή μείωση του ΦΠΑ σε καύσιμα και βασικά αγαθά αλλά η κυβέρνηση επέμεινε στην υπερφορολόγηση. Ο κύριος Μητσοτάκης το 2019 έταξε καλύτερες συντάξεις. Σε τέσσερα χρόνια στέρησε 7 δισ. από τους συνταξιούχους (4,5 δισ. από περικοπή 13ης σύνταξης και 2,5 δισ. από μη καταβολή αναδρομικών για περικοπές σε δώρα και επικουρικές). Το 2019 έταξε καλύτερες δουλειές. Τέσσερα χρόνια μετά, η Ελλάδα βρίσκεται στην 4 η χειρότερη θέση στην απώλεια εισοδήματος στους πίνακες του ΟΟΣΑ – που δεν θα τον χαρακτηρίζαμε και…αριστερών καταβολών. Σε τέσσερα χρόνια το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών αυξήθηκε δέκα φορές. Τεράστιες αυξήσεις έχουμε και στο ιδιωτικό χρέος προς τις τράπεζες όπου δημιουργούνται νέα κόκκινα δάνεια, αλλά και προς την εφορία και τα ασφαλιστικά ταμεία. Πέρα λοιπόν από επικοινωνιακά τεχνάσματα, οι αριθμοί δείχνουν ότι τα μεσαία κοινωνικά στρώματα δεν ευνοήθηκαν από την ΝΔ και μάλιστα σε περίοδο που δεν υπήρχε ο βραχνάς των μνημονίων όπως επί των ημερών μας. Όπως και να έχει, εμείς δεσμευόμαστε ότι οι αδικίες που έγιναν επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ακριβώς επειδή οι ξένοι δανειστές μας εκβίαζαν, θα διορθωθούν μετά τις 21 Μάη. Είναι ηθική μας υποχρέωση, γιατί ξέρουμε ποιοι και πόσο μάτωσαν για να βγούμε από τα μνημόνια. Και αυτούς θέλουμε να στηρίξουμε με τους πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης, την επόμενη περίοδο, σε αντίθεση με τα σχέδια ενίσχυσης αποκλειστικά της μεγάλης επιχειρηματικότητας που απεργάζεται ο κύριος Μητσοτάκης.
 
Πώς δεσμεύεστε προσωπικά, αν είστε στην σύνθεση της νέας Βουλής, απέναντι στον κόσμο;
 
Έδειξα και στη διάρκεια της τετραετίας 2015-2019 που ήμουν βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και αντιπρόεδρος στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης, ότι
 
στόχος μου είναι να υπηρετώ με συνέπεια τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας, ότι με ενδιαφέρει να ακούγονται οι φωνές όσων δεν έχουν φωνή, ότι θεωρώ προσωπική μου αυταξία την υπεράσπιση των εργασιακών, πολιτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Με τον ίδιο τρόπο θα λειτουργήσω και το επόμενο διάστημα αν οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ μου κάνουν τη μεγάλη τιμή να με εμπιστευθούν ξανά. Μια επανεκλογή δεν θα είναι απλώς μια προσωπική επιτυχία αλλά μια ανάληψη ευθύνης την οποία παίρνω πολύ στα σοβαρά.
 
Δημήτρης Ν. Μανιάτης