Κάτι λιγότερο από έναν μήνα μετά τις ευρωεκλογές και ενώ αλλάζουν τα δεδομένα σε ολόκληρη την Ευρώπη, ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς, Αλέξης Χαρίτσης μιλά στο NEWS 24/7 για τις προϋποθέσεις που απαιτούνται προκειμένου να υπάρξει αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών στην Ελλάδα και ήττα του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Μας λέει, επίσης, τι πρόκειται να κάνει η Νέα Αριστερά γι’ αυτό.
Η Νέα Αριστερά, κατέγραψε ένα αρνητικό αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές. Παραμένει όμως μια ενεργή δύναμη στον χώρο της Αριστεράς, που μετεκλογικά επίσης φαίνεται να ταλανίζεται. Ποιoν ρόλο φιλοδοξεί να παίξει;
«Τόσο στην πολιτική όσο και γενικά στη ζωή, κρινόμαστε στα δύσκολα, αφού τίποτα δεν χαρίζεται και τίποτα δεν είναι δεδομένο. Τώρα είναι που καλούμαστε να αποδείξουμε ότι εννοούσαμε αυτό που λέγαμε για την ανάγκη να υπάρχει στη χώρα μια σύγχρονη και πειστική Αριστερά. Βασικά εφαλτήρια της νέας αρχής που επιχειρούμε, είναι οι δύο θετικές παρακαταθήκες της προεκλογικής περιόδου: Η πρώτη είναι η κινητοποίηση στην καμπάνια μας ενός μεγάλου αριθμού αριστερών πολιτών. Η δεύτερη παρακαταθήκη είναι η εικόνα της σοβαρότητας και της ειλικρίνειας που διαμόρφωσε η Νέα Αριστερά. Μπορεί να μην πείσαμε, αλλά κανείς δεν θεώρησε ότι πήγαμε να τον κοροϊδέψουμε.
Η Νέα Αριστερά βάζει τρεις κύριους στόχους: Ο πρώτος είναι να ενισχύσουμε και να μεγαλώσουμε το κόμμα μας, αυτό το καινούργιο σπίτι της Αριστεράς. Ένα σπίτι ευρύχωρο και φωτεινό που μπορεί να στεγάσει διαφορετικές εμπειρίες και ευαισθησίες, που μπορεί να γίνει το μεγάλο εργαστήριο μιας νέας αριστερής ταυτότητας.
Ο δεύτερος στόχος μας είναι να γίνει η Νέα Αριστερά πραγματικά χρήσιμη για την κοινωνία – και να το καταλαβαίνουν ακόμα και όσοι διαφωνούν μαζί μας. Πρέπει η ανοιχτόμυαλη και μαχητική Αριστερά, η δικιά μας Αριστερά, να είναι παρούσα στις γειτονιές και τους εργασιακούς χώρους, στο Κοινοβούλιο και τον ψηφιακό κόσμο, να γίνει το στήριγμα των αγώνων και να τους δώσει θετική προγραμματική προοπτική.
Τρίτον, η Νέα Αριστερά θα ανταποκριθεί με όλες τις δυνάμεις της στο αίτημα του προοδευτικού κόσμο να ανατραπεί η Δεξιά του κ. Μητσοτάκη. Παρά το μικρό μέγεθός μας, έχουμε τη δυνατότητα να συμβάλουμε αποφασιστικά στη διαμόρφωση της εναλλακτικής απέναντι στην Δεξιά. Μιας εναλλακτικής που δεν μπορεί να οικοδομηθεί με τους όρους των προσωπικών στρατηγών, του lifestyleκι ενός “Κέντρου” που μοιάζει απελπιστικά με τη Δεξιά, αλλά στη βάση ενός αριστερού προγράμματος άμεσων μεταρρυθμιστικών τομών στα οποίο τα λαϊκά στρώματα θα αναγνωρίσουν τις ανάγκες και τις επιθυμίες τους».
Στη μετεκλογική αποτίμηση υπήρξατε αυστηροί με τον εαυτό σας. Ο ίδιος χαρακτηρίσατε το αποτέλεσμα στην συνεδρίαση του Πανελλαδικού Συντονιστικού ως «πολύ κακό». Πως ακούτε την αποτίμηση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ που χαρακτηρίζει την εκλογική του επίδοση ως «καλή» ή «αξιοπρεπή» συναθροίζοντας το ποσοστό της Νέας Αριστεράς προκειμένου να στηρίξει τον ισχυρισμό;
«Αν με ρωτούσατε πώς θα μπορούσα να συνοψίσω το εγχείρημα της Νέας Αριστεράς, θα μπορούσα να σας απαντήσω με τρεις λέξεις: πολιτική, ειλικρίνεια, Αριστερά. Εμείς σκεφτόμαστε πολιτικά, μιλάμε με ειλικρίνεια, και δρούμε αριστερά, δηλαδή με γνώμονα τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων, την κλιματική δικαιοσύνη, τα δικαιώματα και τις ελευθερίες. Οι πολίτες δεν είναι αφελείς για να τους λες “όχι, δεν είναι αυτό που νομίζετε”. Ειδικά για εμάς που προερχόμαστε από έναν χώρο με μεγάλο έλλειμμα αξιοπιστίας, η ειλικρίνεια αποτελεί ακλόνητη, θεμελιώδη δέσμευση.
Όλοι μπορούν να κρίνουν το αφήγημα της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Πώς να θεωρηθεί θετικό ένα αποτέλεσμα όταν έχεις χάσει 3 μονάδες τη στιγμή που ο βασικός αντίπαλός σου έχει χάσει 12 μονάδες; Όσο για τα περί αθροίσματος, δείχνουν έλλειψη συνειδητοποίησης της πραγματικότητας. Με τον κ. Κασσελάκη είμαστε διαφορετικοί κόσμοι.»
Τα βλέμματα από όλη την Ευρώπη στρέφονται αυτόν τον καιρό στην Γαλλία. Από την μια η επέλαση της ακροδεξιάς από την άλλη το μέτωπο της Αριστεράς. Φόβος κι απογοήτευση ή ελπίδα;
«Ο Σαρτρ κάποτε είχε γράψει ότι ο ζόφος του ναζισμού ήταν ανάλογος με την ελπίδα που είχε αποτελέσει ο κομμουνισμός για την ανθρωπότητα. Παραφράζοντάς τον, θα μπορούσαμε να πούμε ότι σήμερα η ελπίδα που γεννάει το Νέο Λαϊκό Μέτωπο είναι ανάλογη με το σκοτάδι που εκπροσωπεί η Ακροδεξιά των Λεπέν και Μπαρντελά. Το ποια είναι η Ακροδεξιά δεν χρειάζεται να το εξηγήσουμε ιδιαίτερα. Τα λένε μόνοι τους. Η θέση τους ότι όσοι έχουν διπλή υπηκοότητα δεν πρέπει να καταλαμβάνουν κυβερνητικές θέσεις, παραβιάζει τη θεμελιώδη αρχή της ισότητας απέναντι στον Νόμο. Η Ακροδεξιά μάς πάει πίσω από τη Γαλλική Επανάσταση.
Από την άλλη, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της Ιστορίας. Οι προοδευτικές, αριστερές και οικολογικές δυνάμεις ενώθηκαν στη βάση ενός ρηξικέλευθου προγράμματος το οποίο οδηγεί στην άμεση βελτίωση της ζωής των λαϊκών στρωμάτων. Την ώρα που ο Μακρόν ακολουθώντας τη θεωρία των δύο άκρων άνοιξε στην Λεπέν τον δρόμο για την εξουσία, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο μετατράπηκε στη μεγάλη ασπίδα της Δημοκρατίας. Πρόκειται για ένα απτό παράδειγμα του πώς η ενωμένη Αριστερά μπορεί να πρωταγωνιστήσει στην πολιτική ζωή, αλλάζοντας τους όρους του παιχνιδιού. Η Ακροδεξιά δεν παίζει μόνη της στο γήπεδο πια. Και αυτό το μήνυμα, πρέπει να έρθει και στη χώρα μας. Να μιλήσουμε για ένα Λαϊκό Μέτωπο που θα συγκινεί και θα κινητοποιεί πάνω σε άμεσους στόχους αλλαγής της υπάρχουσας κατάστασης πραγμάτων.»
Στην Ελλάδα η συζήτηση για την συμπόρευσης των προοδευτικών δυνάμεων έχει ανοίξει. Κατά την εκτίμησή σας η ατζέντα «μπαίνει» από τις πολιτικές ηγεσίες ή από τους ψηφοφόρους και την κοινωνία;
«Η ανατροπή του πολιτικού συσχετισμού για να φύγει η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποτελεί γνήσιο αίτημα του προοδευτικού κόσμου και επείγουσα ανάγκη της χώρας. Αν δεν παραπέμπεις την κοινωνική αλλαγή σε κάποιο άπιαστο μακρινό μέλλον, δεν μπορείς να αγνοήσεις το ερώτημα που θέτουν οι αριστεροί και προοδευτικοί πολίτες «τι θα κάνετε με τον Μητσοτάκη».
Στις ευρωεκλογές αποδείχτηκε ότι οι προτάσεις που κατέθεσαν οι ηγεσίες του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ δεν μπορούν να συγκροτήσουν μια ηγεμονική πολιτική δύναμη. Λύση δεν είναι ούτε το lifestyleούτε η προσκόλληση στο παρελθόν. Λύση όμως δεν μπορεί να είναι ούτε μια γενικόλογη συζήτηση περί κεντροαριστερής ενότητας την ώρα που η «στρατηγική του Κέντρου» ηττάται στη Γαλλία και όλη την Ευρώπη. Μια συζήτηση που βάζει σε δεύτερο πλάνο το προγραμματικό περιεχόμενο χάριν των προσωπικών στρατηγικών και του αρχηγικού μεσσιανισμού. Για να συγκροτηθεί ένα νικηφόρο κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο απέναντι στην Δεξιά απαιτείται μια διαφορετική προσέγγιση που θα δώσει έμφαση στο προγραμματικό περιεχόμενο, τα λαϊκά αιτήματα, την κινητοποίηση της κοινωνίας.
Για να το κάνω ακόμα πιο καθαρό, χρειαζόμαστε ένα πρόγραμμα μάχης που θα προβλέπει πραγματικές αυξήσεις στους μισθούς για να καλυφθούν οι απώλειες της αγοραστική δύναμης, πλαφόν στα τιμολόγια ρεύματος και τα ενοίκια, μηδενισμό του ΦΠΑ στα βασικά είδη διατροφής, πάταξη των μονοπωλιακών πρακτικών στο λιανεμπόριο, επιβολή φόρου αλληλεγγύης στα πολύ μεγάλα εισοδήματα κι έκτακτης εισφορά στα υπερκέρδη. Χρειαζόμαστε επίσης την επιτάχυνση της απεξάρτησης από τα ορυκτά καύσιμα καθώς και την ξεκάθαρη τοποθέτηση ότι η Ελλάδα τοποθετείται στην Ευρώπη στο στρατόπεδο της ειρήνης και όχι στο πλευρό όσων επενδύουν πολιτικά και οικονομικά στον πόλεμο. Δείτε, για να επανέλθω στο θέμα, το παράδειγμα του γαλλικού Λαϊκού Μετώπου. Η ραχοκοκαλιά του είναι συγκεκριμένες προτάσεις. Προτάσεις που κάνουν τη Δεξιά -σε όλες τις εκδοχές- να φοβάται.
Ο Μητσοτάκης λοιπόν θα ηττηθεί μόνο από μια πολιτική πρόταση που βρίσκεται στους αντίποδες της δικιάς του. Όχι από μια πρόταση που θα προσπαθεί να μοιάσει στη δικιά του.»
Βλέπουμε πολιτικές εξελίξεις τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ αυτή την περίοδο, όσο και στο ΠΑΣΟΚ. Η Νέα Αριστερά θα είναι παρατηρητής των όσων συμβαίνουν η κάτι περισσότερο;
«Η Νέα Αριστερά ούτε μπορεί ούτε και επιδιώκει να παρέμβει στις εσωτερικές διαδικασίες άλλων κομμάτων. Οι παρεμβάσεις και οι απερίσκεπτοι σχολιασμοί εκτός του ότι εγείρουν σοβαρά ζητήματα δεοντολογίας, συνήθως έχουν και τα αντίθετα αποτελέσματα. Τα όσα συμβαίνουν όμως στα δύο κόμματα – όπου μέχρι τώρα δεν έχουμε ακούσει κάτι προγραμματικά ενδιαφέρον – δείχνουν γιατί χρειαζόμαστε έναν ισχυρό αριστερό πόλο.
Χρειαζόμαστε τη δυναμική παρουσία μιας ανοιχτόμυαλης και μαχητικής Αριστεράς που μπορεί να φέρει την κοινωνικές ανάγκες και την πολιτική σε πρώτο πλάνο. Χρειαζόμαστε εκείνη την Αριστερά που επιδιώκει να προωθήσει μεταρρυθμιστικές τομές υπέρ των πολλών στο πεδίο του παρόντος και όχι σε κάποιο απροσδιόριστο μέλλον. Χρειαζόμαστε την Αριστερά που οικοδομεί ενωτικά μέτωπα στη βάση των προγραμματικών συμφωνιών και των λαϊκών αιτημάτων.
Η Νέα Αριστερά είναι εδώ λοιπόν. Για να γίνει το νέο σπίτι των αριστερών, για να αποτελέσει το στήριγμα των κοινωνικών αγώνων, για να παίξει δυναμικό ρόλο στη συγκρότηση ενός λαϊκού μετώπου απέναντι στη Δεξιά και την Ακροδεξιά.»
Γεράσιμος Λιβιτσάνος
