Έναν χρόνο μετά την έναρξη της στρατιωτικής επιχείρησης του Ισραήλ στην Παλαιστίνη που εξελίχθηκε σε ένα διαρκές έγκλημα πολέμου με χαρακτηριστικά εθνοκάθαρσης και γενοκτονίας, βρισκόμαστε μπροστά σε έναν γενικευμένο περιφερειακό πόλεμο. Μια πορεία που μπορεί να οδηγήσει στον απόλυτο όλεθρο αν συνυπολογίσουμε ότι εμπλέκονται δυνάμεις με ισχυρά πυρηνικά οπλοστάσια. Η πόρτα του φρενοκομείου έχει ανοίξει διάπλατα. Και πολύ φοβάμαι ότι είμαστε μακριά από το να βρεθεί τρόπος να κλείσει χωρίς να γκρεμιστεί ολόκληρος ο τοίχος.
Η Γάζα έχει ισοπεδωθεί. Περισσότερο από το 84% των κτιρίων, σχολείων, νοσοκομείων, υποδομών έχει καταστραφεί. Κάθε 15 λεπτά ένα παιδί πεθαίνει. 17.000 παιδιά έχουν αποχωριστεί από τις οικογένειες τους. Πάνω από το 90% του πληθυσμού έχει εκτοπιστεί χωρίς ασφαλές μέρος να πάει. Ο μισός πληθυσμός της Γάζας βρίσκεται στα πρόθυρα του λιμού. Αυτή είναι η εικόνα, ένα χρόνο μετά. Την ώρα που ξεκινούσα να γράφω αυτό το άρθρο όλα τα βλέμματα βρίσκονταν στραμμένα στο Ισραήλ και στο Ιράν. Η προαναγγελθείσα απάντηση του Νετανιάχου στο Ιράν δεν είχε ακόμα έρθει. Η κλιμάκωση ωστόσο μοιάζει αναπόφευκτη. Το εφιαλτικό σενάριο η εικόνα της Γάζας να εξαπλωθεί σε όλη τη Μέση Ανατολή δεν μοιάζει πλέον τόσο μακρινό.
Είχαμε προειδοποιήσει. Όσες και όσοι δεν αντιλαμβανόμαστε το διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα α λα καρτ, όσες και όσοι αντιλαμβανόμαστε ότι η ιστορία στην περιοχή δεν ξεκίνησε να γράφεται στις 7 Οκτωβρίου. Όσες και όσοι είπαμε από την πρώτη στιγμή ότι η απάντηση σε μια αποτρόπαια και αυτονόητα καταδικαστέα τρομοκρατική επίθεση δεν μπορεί να είναι η ισοπέδωση νοσοκομείων, σχολείων, ανθρωπιστικών αποστολών και δεκάδες χιλιάδες νεκρά παιδιά.
Όσες και όσοι μιλάμε για την παράνομη κατοχή, όσες και όσοι δεν πιστεύουμε σε λαούς “εκλεκτούς” που έχουν το δικαίωμα να εξοντώνουν και σε λαούς υποδεέστερους που δε μπορούν παρά να αφανίζονται δια της βίας χωρίς αντίσταση. Είχαμε προειδοποιήσει από την αρχή ότι η ακροδεξιά κυβέρνηση του Ισραήλ δεν θα σταματήσει στη Γάζα. Είναι πια ξεκάθαρο ότι η βασική προτεραιότητα του Νετανιάχου δεν ήταν ούτε η διάσωση των ομήρων, ούτε η επικράτηση επί της Χαμάς. Η μετατροπή όλης της περιοχής σε κόλαση πολέμου, η περιφερειακή αποσταθεροποίηση ήταν και είναι ο στρατηγικός στόχος του Νετανιάχου, ως αναγκαία προυπόθεση πολιτικής επιβίωσης του ίδιου και του ακροδεξιού συστήματος εξουσίας γύρω από αυτόν.
Η ευθύνη για τις δραματικές και ιδιαίτερα ανησυχητικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών βαραίνει συντριπτικά τον Ισραηλινό Πρωθυπουργό. Ο ίδιος επέλεξε να εφαρμόσει το σχέδιο της “τελικής λύσης” για την Παλαιστίνη, ο ίδιος έδωσε εντολή για την μαζική τρομοκρατική επίθεση στο Λίβανο με θύματα δεκάδες αμάχους- ο ορισμός του state terorism-, λίγο αφότου είχε κατέβει από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Ο ίδιος διέταξε τη δολοφονία Νασράλα, ο ίδιος επέλεξε την ευθεία σύγκρουση με το Ιράν. Και μάλιστα όταν το περασμένο έτος είχε φανεί να επικρατεί μια λογική κατευνασμού και νηφαλιότητας από την πλευρά της Τεχεράνης. Εάν δε επιβεβαιωθούν τα σενάρια πως ο ηγέτης της Χεζμπολά είχε συμφωνήσει σε εκεχειρία, καταλαβαίνουμε ότι το Ισράηλ είχε ως μόνο σενάριο την ανάφλεξη.
Η ευθύνη βαραίνει και τις ΗΠΑ που εξοπλίζουν τα χέρια του Νετανιάχου για να διαπράξει εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας όπως τα έχει χαρακτηρίσει ο ΟΗΕ. Όμως σε τόσο κρίσιμες στιγμές, η ανοχή και η σιωπή συνιστούν συνενοχή. Και αναφέρομαι φυσικά στην ηγεσία της Ε.Ε.
«Ο χρόνος εξαντλείται», είπε προ ημερών ο Γ.Γ. του ΟΗΕ και πλέον persona non grata στο Ισραήλ, Αντόνιο Γκουτιέρες. Αν υπάρχει έστω και μια χαραμάδα ελπίδας θα πρέπει αυτή να γίνει η άμεση προτεραιότητα για τις πολιτικές ηγεσίες και τη διεθνή κοινότητα. Η βία και ο πόλεμος δεν αντιμετωπίζονται με περισσότερη βία και πόλεμο. Απαιτείται άμεσα η Ε.Ε. να αξιοποιήσει κάθε εργαλείο, σε συντονισμό με τον ΟΗΕ, προκειμένου να υπάρξει έστω και τώρα τερματισμός των εχθροπραξιών, τη θέση των όπλων να πάρει η διπλωματία. Να προστατευτούν οι άμαχοι και οι εκτοπισμένοι. Να εφαρμοστεί το διεθνές δίκαιο για όλους και όχι α λα καρτ. Δεν γίνεται να έχουμε άλλα μέτρα για τον πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας και άλλα σταθμά για το Ισραήλ. Κάτι που προϋποθέτει άμεσες και αυστηρές κυρώσεις στο Ισραήλ, αρχής γενομένης από το εμπάργκο στην παροχή όπλων.
Η Ευρώπη επηρεάζεται βαθιά κάθε μέρα που η πολεμική σύγκρουση μαίνεται στη Μέση Ανατολή. Για την Ελλάδα τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Δεν είμαστε Λουξεμβούργο, δεν είμαστε Ελβετία ούτε Σουηδία. Το εν εξελίξει ολοκαύτωμα συμβαίνει στη γειτονιά μας. Στη Μεσόγειο, τη θάλασσά μας. Σε απόσταση αναπνοής από τη χώρα μας. Η κλιμάκωση αυτού του πολέμου μας αφορά άμεσα. Οι συνέπειες για την χώρα μας θα είναι πολλαπλάσιες, πολύ πιο άμεσες και έντονες απ’ ό,τι θα είναι για τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά κράτη.
Σε όλα τα πεδία. Στο οικονομικό, στο προσφυγικό, στο ενεργειακό αλλά και σε αυτό της ασφάλειας. Η πρόσδεση της κυβέρνησης Μητσοτάκη στο άρμα του Νετανιάχου, η μετατροπή της Ελλάδας στον πιο φανατικό υποστηρικτή και σύμμαχο ενός κράτους παραβάτη του διεθνούς δικαίου, ενός κράτους που εγκληματεί κατά της ανθρωπότητας, είναι μια επιλογή που θέτει σε κίνδυνο τα συμφέροντα της χώρας και των πολιτών της. Ο κ. Μητσοτάκης όφειλε να μπει στην πρώτη γραμμή, να πάρει πρωτοβουλίες στο Ευρωπαϊκό επίπεδο για την ειρήνη που στο κάτω κάτω αφορά άμεσα τη χώρα μας. Αντ’ αυτού, ο βραβευμένος… παγκόσμιος πολίτης, δεν βρήκε ούτε λέξη να πει κατά την παρουσία του στον ΟΗΕ παρά μόνο να εκφράσει μετά τη συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ την αμέριστη στήριξη του στο Ισραήλ. Εμείς, ως Νέα Αριστερά καλούμε τα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης, τις δυνάμεις της Αριστεράς, τα συνδικάτα, τις νέες και τους νέους, τις φοιτήτριες και τους φοιτητές, τους αριστερούς και δημοκρατικούς πολίτες να συντονίσουμε τις δυνάμεις μας για ένα μαζικό κίνημα για την Ειρήνη. Με πρωτοβουλίες στο κοινοβούλιο, στους μαζικούς κοινωνικούς χώρους, στον δρόμο.
Αλέξης Χαρίτσης
