«Ο πρόεδρος της Ν.Δ. ακούει την ευαισθησία των πολιτών η οποία πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν», δήλωσε η εκπρόσωπος του κόμματος σχετικά με το συλλαλητήριο της Θεσσαλονίκης για το «Μακεδονικό». Ένα πρόβλημα που δημιούργησε η Ν.Δ. και ο ανεπαρκέστατος (τότε) υπουργός Εξωτερικών και μετέπειτα εξ ίσου ανεπαρκέστατος πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς. Ένα πρόβλημα, επίσης, που απέφυγαν να αγγίξουν οι επόμενες κυβερνήσεις επί 25 ολόκληρα χρόνια, στρουθοκαμηλίζοντας με αφόρητη ελαφρότητα, παρά τον διατυμπανιζόμενο παντοιοτρόπως «πατριωτισμό» τους. Και στο μεταξύ το πρόβλημα διογκώθηκε. Αρκεί κανείς να σκεφτεί ότι 140 χώρες έχουν αναγνωρίσει το γειτονικό κράτος με το όνομα «Μακεδονία» για να καταλάβει (αν θέλει να καταλάβει…) το μέγεθος και τη δυσκολία επίλυσης. Μια διαδικασία δηλαδή που απαιτεί προσοχή, νηφαλιότητα, σεβασμό του άλλου και από τις δυο πλευρές, λεπτούς χειρισμούς και προσήλωση στο συμφέρον της χώρας. Και συμφέρον της χώρας σε μια εποχή που ετοιμάζεται να γυρίσει σελίδα και να απαλλαγεί από τον βραχνά της μνημονιακής επιτροπείας, σε μια εποχή που η γύρω περιοχή συνταράσσεται από αιματηρές έριδες, σε μια εποχή που η λαίλαπα του αφηνιασμένου πλούτου σαρώνει τον πλανήτη (το 82% του παγκόσμιου πλούτου βρίσκεται στα χέρια του 1% του παγκόσμιου πληθυσμού), αποτελώντας την αρχέκακο αιτία για μύρια όσα δεινά, σε μια τέτοια εποχή λοιπόν, συμφέρον της χώρας δεν είναι άλλο παρά η επίλυση ενός προβλήματος που ταλανίζει την εξωτερική μας πολιτική και δυσκολεύει τη θέση της χώρας στον διεθνή ορίζοντα. Τώρα, αν μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον, η ταραχή και ο μικροπολιτικός κουρνιαχτός στις βλέψεις της «δεξιάς πολυκατοικίας», που δημιούργησε το περιώνυμο συλλαλητήριο, βοήθησαν έστω κατ’ ελάχιστον στην ουσιαστική πρόοδο της Ελλάδας, αυτό εναπόκειται στον κάθε εχέφρονα πολίτη να το αξιολογήσει.
Δεν γνωρίζω λοιπόν τι «ακούει» και τι δεν «ακούει» ο πρόεδρος της Ν.Δ., άλλωστε είναι και παρακινδυνευμένο να υποθέσεις τι ακούει ένας άνθρωπος που κουβεντιάζει με εξωγήινους… Εκείνο όμως που γνωρίζω είναι ότι ούτε είδε ούτε άκουσε για τη συντεταγμένη εμφάνιση της Χρυσής Αυγής εν είδει τάγματος εφόδου, με τη σημαία (που τόσο μας νοιάζει ποιος θα την κρατάει και ποιος είναι ο «άριστος» «πελάτης σχολείου») για μια ακόμα φορά να μετατρέπεται σε ρόπαλο εναντίον των αλλόδοξων. Ούτε είδε ούτε άκουσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης, εξ ου και η αφωνία της Ν.Δ., για την αμαύρωση του μνημείου των σφαγιασθέντων Εβραίων της Θεσσαλονίκης από τους ναζί.
Εδώ είναι που λένε, «σιγά, η πατριωτική ευαισθησία κοιμάται». Ούτε είδε, ούτε άκουσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Ν.Δ. για την πυρπόληση ενός υπό κατάληψη κτίσματος από φασίστες, που θα μπορούσε να έχει και τραγικά αποτελέσματα. Ακόμα θυμάμαι τις διαρκείς πιέσεις προς τον (μικρό τότε) ΣΥΡΙΖΑ να καταδικάσει τη βία… με το ακουόμετρο, που πάντοτε έβγαζε λειψή την καταδίκη. Πάντοτε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ξελαρυγγιαζόταν αρκετά ώστε να ικανοποιηθούν οι ταγοί της «δημοκρατικής» γαλήνης. Τώρα, ούτε γάτα ούτε ζημιά. Πού είναι εκείνα τα μεγαλεία που οι διάφοροι τηλεαστέρες έστηναν ομαδόν στον τοίχο τους εκπροσώπους του ΣΥΡΙΖΑ στα πάνελ της (ετσιθελικής και ασύδοτης) τηλεοπτικής πολιτικοεισαγγελικής δημοκρατίας.
Ο κύριος Μητσοτάκης (και διάφοροι ένθεν – κακείθεν της εναντίωσης προς την κυβέρνηση) ουδέν είδε και ουδέν άκουσε. Ούτε για τις ρατσιστικές επιθέσεις που δέχτηκε ο γενικός διευθυντής της ΕΡΤ3 (με καταγωγή από το Μπαγκλαντές) κύριος Αλέξανδρος Κάντερ Μπαξ. Ούτε για τις χυδαιότατες επιθέσεις στον δήμαρχο Θεσσαλονίκης κύριο Μπουτάρη. Ούτε για τις ευθέως χουντικές κραυγές του κεντρικού ομιλητή Φραγκούλη Φράγκου περί στρατού και ειδικών δυνάμεων. Ούτε για τη χουντοναζιστική παρουσία τινών μητροπολιτών άκουσε, παρά την υποτιθέμενη απέχθεια της Ν.Δ. προς τον τρισκατάρατο «λαϊκισμό». Το αντίθετο. Πνευστιών έτρεξε, άρον άρον μόλις είδε το πληθυσμιακό μέγεθος της πολιτικά, μορφωτικά, ηθικά και αισθητικά πρωτόγονης «ευαισθησίας».
Ούτε για τα «δάκρυα της Παναγίας» άκουσε. Να του θυμίσει κάποιος ότι πρόκειται για τα ίδια «δάκρυα» που εν είδει θανατηφόρων λυγμών έπνιξαν κόσμο και περιουσίες στη Μάνδρα πριν από λίγο καιρό; Να του θυμίσει κάποιος ότι έπρεπε να ειδοποιηθεί η Παναγία ώστε να μην «κλαίει» τόσο πολύ, γιατί η πατρίδα κοιμόταν τον αργυρώνητο και αχάραγο ύπνο της αδιαφορίας; Δεν έχει νόημα… «Ο πρόεδρος ακούει την ευαισθησία των πολιτών».
Μια «ευαισθησία» ωστόσο αρκετά δυνατή, που καλά θα κάνουμε να την ακούσουμε όλοι. Γιατί δείχνει ότι η οπισθοδρόμηση και ο πρωτογονισμός έχουν ισχυρά ερείσματα στην ελληνική κοινωνία. Και δυστυχώς και στους θεσμούς. Τους βασικούς συνταγματικούς θεσμούς. Δεν είναι μόνο οι καβαλαραίοι από την Κρήτη που τυλίξανε τα ζωντανά (αλήθεια, τι τους φταίξανε;) μέσα στον στραβοδιπλωμένο χάρτη και τα πήγανε στη Θεσσαλονίκη. Δε είναι μονάχα τα ούγκανα κάθε λογής, με τις περικεφαλαίες, τα τσαπράζια και τα λοιπά εξαρτήματα του κρομανιόν εθνικισμού.
Είναι η δικαστική εξουσία που αφήνει απελεύθερα τα, ποινικώς κολάσιμα αυτεπαγγέλτως, διακηρύγματα μίσους και φασισμού του Αμβρόσιου και του κάθε Αμβρόσιου. Είναι και η Εκκλησία που βλέπει το πρόσωπο της αγάπης να γελοιοποιείται από τους Άνθιμους και σιωπά. Εν τέλει, είναι το άγριο μάτι του βαθέος συστήματος πάνω στην κοινωνία. Θέλω να πω ότι η συστημική καθυστέρηση (το σύστημα πάντοτε προσαρμόζεται και συναρμόζει τις συνθήκες) που αναδύθηκε από τη Θεσσαλονίκη είναι ένα γεγονός.
Μια κερδισμένη μάχη της οπισθοδρόμησης. Φυσικά, ο πόλεμος δεν χάθηκε. Το αντίθετο. Συνεπώς η δικιά μας προσπάθεια είναι να μετατρέψουμε την πραγματικότητα σε όφελος για τον τόπο. Και αυτό είναι μια βαθιά, ειλικρινής και έντιμη καθημερινή εργασία που στάζει σαν επιλύχνιος εσπερινός. Τον ήχο της σταλαγματιάς να ακούμε. Αυτόν που δεν θα ακούσει ποτέ ο πρόεδρος της Ν.Δ. Ο υπουργός της πατριωτικής καταδίκης σε ευαίσθητη ανεργία χιλιάδων ανυπεράσπιστων.
Κώστας Καναβούρης
Πηγή: Η Αυγή
