Λοιπόν. Για να αναπτύξουμε το θέμα μας, πρέπει να θυμηθούμε λίγο τι συμβαίνει σχετικά με τις παραγραφές. Έχουμε και λέμε: Κοινοβουλευτική Περίοδος: Είναι η περίοδος λειτουργίας του κοινοβουλίου, ανάμεσα σε δύο εκλογές. Η Κοινοβουλευτική Περίοδος χωρίζεται σε Συνόδους. Την Δευτέρα 5 Οκτωβρίου λοιπόν ξεκίνησε η Γ’ Κοινοβουλευτική Σύνοδος της τρέχουσας Κοινοβουλευτικής Περιόδου. Και αυτό είναι ορόσημο. Γιατί σύμφωνα με τον νόμο περί ευθύνης υπουργών, οποιοδήποτε αδίκημα διαπράχθηκε από υπουργό, παραγράφεται με την λήξη της Β’ Συνόδου της επόμενης Κοινοβουλευτικής Περιόδου. Προχθές λοιπόν, παραγράφηκαν όλα τα ποινικά αδικήματα που ενδεχομένως τελέστηκαν από υπουργούς, κατά την Κοινοβουλευτική Περίοδο 2019 – 2023. Τόχουμε; Αυτό ακριβώς βγήκε να χαιρετήσει το ΠΑΣΟΚ. Και είπε: συγχαρητήρια κύριε Βορίδη, ό,τι κάνατε το 2019 με τον ΟΠΕΚΕΠΕ, από σήμερα είναι και επισήμως παραγεγραμμένο, μπράβο και σιδεροκέφαλος. Και αναφερόταν στις αποφάσεις του Βορίδη το 2019, να αυξηθούν τα στρέμματα που επιδοτούνταν εξ αποστάσεως. Και να μπουν οι κουμπάροι τους και οι κομματάρχες τους, οι φραπέδες και οι χασάπηδες να κάνουν παιχνίδι. Και τι απάντησε ο Μάκης Βορίδης; Απάντησε ότι δεν υπάρχει καμία παραγραφή. «Θέμα παραγραφής ή εξαλείψεως αξιοποίνου τίθεται όταν μια υπόθεση δεν έχει κριθεί στην ουσία της», είπε αυστηρά. Και προσέθεσε ότι για τα αδικήματα που του αποδίδει η αντιπολίτευση, το αρμόδιο ποινικό σώμα, δηλαδή η Βουλή, έκρινε και απέρριψε τις προτάσεις τους ως προδήλως αβάσιμες. «Άρα τίποτε δεν παρεγράφη, γιατί οι προτάσεις τους απερρίφθησαν επί της ουσίας», κατέληξε ο Μάκης ο Βορίδης. Που σημαίνει: τι θέλετε τώρα, η Βουλή είναι το αρμόδιο δικαστικό σώμα για μένα, η Βουλή έκρινε επί της ουσίας της υπόθεσης και αποφάσισε ότι δεν έχω κάνει τίποτα παράνομο. Δηλαδή η πλειοψηφία της Βουλής, δηλαδή το κόμμα μου, έκρινε επί της ουσίας της υπόθεσης, ότι δεν υπάρχει αδίκημα. Και μάλιστα έκρινε επί της ουσίας της υπόθεσης, χωρίς καν να μπει στην ουσία της υπόθεσης, όπως όλοι θυμόμαστε. Άρα δεν υπάρχει και παραγραφή. Αυτό. Θα πει κάποιος, ε, και τι θέλετε. Αυτό δεν προβλέπει ο νόμος; Ναι φυσικά, ακριβώς αυτό προβλέπει ο νόμος: Όποιος έχει πλειοψηφία στη Βουλή, να προστατεύει τους δικούς του και καμία Δικαιοσύνη να μην μπορεί να τους ακουμπήσει. Νομικά, είναι πολύ εντάξει αυτό. Ηθικά και πολιτικά είναι; Ξέρετε, από ηθικής και πολιτικής άποψης, ποια είναι η κατάντια; Ότι έχουν φτάσει σε σημείο, για να διακηρύξουν την αθωότητά τους, να επικαλούνται ό,τι πιο κατάπτυστο έχει να προτάξει η ελληνική νομοθεσία. Έναν νόμο που όλη η κοινωνία θεωρεί αποτέλεσμα της πιο αισχρής και επονείδιστης παρακμής του πολιτικού συστήματος. Και για το οποίο μας βρίζει και μας χλευάζει όλος ο κόσμος. Η Ευρώπη. Και η ευρωπαϊκή εισαγγελία. Και όχι μόνο δεν έχουν πειράξει αυτόν τον νόμο. Όχι μόνο δεν αισθάνονται την ανάγκη να παραστήσουν ότι θα υπάρξει διαλεύκανση και θα αποδοθεί δικαιοσύνη. Όχι μόνο δεν μπαίνουν στον κόπο να δείξουν ότι διαθέτουν έστω κάποια ψήγματα πολιτικού ήθους. Αλλά πατάνε πάνω σε αυτό το έκτρωμα, που προάγει την αναίσχυντη ατιμωρησία και βγάζουν και γλώσσα. Είμαι αθώος, γιατί έτσι ψήφισε το αρμόδιο ποινικό σώμα, δηλαδή οι κολλητοί μου, ο Μαρκόπουλος και ο Πλεύρης με την αντικειμενική και ανεπηρέαστη κρίση τους. Τι θέλετε τώρα. Ξυδάκι. Και θεωρούν τους εαυτούς τους και δικαιωμένους κιόλας. Σας αποστόμωσα. Οι τύποι που έστησαν Ειδικό Δικαστήριο για να δικάσουν τους Εισαγγελείς Διαφθοράς, που διερευνούσαν το σκάνδαλο Novartis. Και τους δημοσιογράφους που είχαν κάνει έρευνα για την υπόθεση. Πρέπει να έχει περάσει ενάμισης αιώνας από την τελευταία φορά που είχε να επιδείξει τέτοια κατάντια και τέτοιο θράσος το πολιτικό σύστημα της χώρας. Ξέρετε, τότε που ο καθένας έβοσκε τα γίδια του όπου ήθελε, αρκεί να είχε άκρες στην κυβέρνηση.Ο Σχολαστικός
