Οι βρετανικές βάσεις στην Κύπρο, απομεινάρι μιας αποικιακής εποχής που επιμένει, έχουν μετατραπεί σε κρίσιμο μηχανισμό που διευκολύνει τη γενοκτονία στη Γάζα. Αυτές οι εκτάσεις, μεγαλύτερες από το νησί της Μάλτας και καταλαμβάνοντας περίπου το 3% της κυπριακής επικράτειας, αποτελούν μια θεμελιώδη υποδομή για τις βρετανικές επιχειρήσεις, επιτρέποντας στο Ισραήλ, σε συνεργασία με τις Ηνωμένες Πολιτείες, να συνεχίσει τις εγκληματικές του ενέργειες. Η εκτενής τεκμηρίωση από πηγές, όπως το «Declassified UK», σε συνδυασμό με έρευνες, τοπική ερευνητική δημοσιογραφία και τον ακτιβισμό του «Genocide Free Cyprus» [Κύπρος Ελεύθερη από Γενοκτονίες], αναδεικνύει την κρισιμότητα της χρήσης αυτών των βάσεων από τις βρετανικές, αμερικανικές και ισραηλινές δυνάμεις. Η χρήση των βάσεων παραβιάζει το διεθνές ανθρωπιστικό δίκαιο και πιθανόν τις συνθήκες εγκαθίδρυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας (ΚΔ).
Προκεχωρημένο φυλάκιο
Είτε η κυπριακή κυβέρνηση έχει δώσει ρητά τη συγκατάθεσή της για τη χρήση αυτών των βάσεων είτε όχι, το γεγονός αυτό επιβαρύνει τόσο το Ηνωμένο Βασίλειο (ΗΒ), όσο και την ΚΔ, νομιμοποιώντας την παραβίαση του διεθνούς ανθρωπιστικού δικαίου. Η Κύπρος, μετατρεπόμενη σε ένα «προκεχωρημένο φυλάκιο» στην Ανατολική Μεσόγειο, εμπλέκεται σε δραστηριότητες που ενδέχεται να συνδράμουν τα ισραηλινά εγκλήματα πολέμου, καθιστώντας τον λαό της συνένοχο σε μια κατάσταση που αντιτίθεται στις επιθυμίες της πλειοψηφίας. Οι λεγόμενες «κυρίαρχες περιοχές βάσεων», έκτασης 98 τετραγωνικών μιλίων, αξιοποιούνται για αυτούς τους σκοπούς, ενισχύοντας τη γεωπολιτική σημασία της Κύπρου μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, καθώς η βρετανική αποικιακή δύναμη υποχωρεί και η αμερικανική επιρροή αυξάνεται. Η διατήρηση μιας μόνιμης στρατιωτικής παρουσίας καθιστά τις βάσεις ως ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα επιχειρήσεων στην περιοχή, διευκολύνοντας την επίθεση του Ισραήλ στη Γάζα. Παρόλο που προορίζονται αποκλειστικά για βρετανικούς στρατιωτικούς σκοπούς, επιτρέπουν σε χώρες της κοινοπολιτείας να τις χρησιμοποιούν για τους δικούς τους στρατιωτικούς σκοπούς, αλλά όχι στις ΗΠΑ.
Η Τουρκία υπό τον αυταρχικό Ερντογάν υπήρξε ένας από τους στενότερους οικονομικούς και στρατιωτικούς εταίρους του Ισραήλ. Κι όμως, σε ένα άλλο επίπεδο, είναι δύο αυταρχικά κράτη-δυνάστες που ανταγωνίζονται μεταξύ τους – δεν είναι πρωτάκουστο να υπάρχουν ενδοϊμπεριαλιστικοί ή άλλοι ανταγωνισμοί για ηγεμονία. Το 2017, ο Αναστασιάδης, με παρότρυνση του Νετανιάχου κι άλλων στην Κύπρο κι αλλού, προτίμησε να προωθήσει τη διχοτόμηση στον Τσαβούσογλου παρά να λύσει το κυπριακό. Δεν ήθελαν Τουρκοκυπρίους να έχουν λόγο στη διαχείριση του κοινού κράτους – ο Νετανιάχου, αλλά και μια πολιτική τάση Χριστοδουλίδη που εκφράζει ισχυρή μερίδα της ελληνοκυπριακής άρχουσας τάξης, προφανώς βλέπει τους Τουρκοκυπρίους απλώς ως «το μακρύ χέρι της Άγκυρας». Σήμερα, λόγω της γενοκτονίας στη Γάζα, οι οικονομικές σχέσεις μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας έχουν διαταραχθεί ακόμα περισσότερο.
Σήμερα, είναι προφανές ότι οι ΗΠΑ μέσω των υποτελών τους στη Κύπρο και Ελλάδα, δηλαδή τους Χριστοδουλίδη – Μητσοτάκη, προσφέρουν στρατιωτικές, πολιτικές και οικονομικές διευκολύνσεις (ακόμα και βάσεις) στο Ισραήλ. Κι αυτό αφορά μόνο το έδαφος υπό τον έλεγχο της ΚΔ, έχοντας στην πράξη ξεγράψει το βόρειο τμήμα, που θεωρείται υπό τουρκικό έλεγχο. Κι έτσι, η πράσινη γραμμή μετατρέπεται όλο και περισσότερο σε σκληρό σύνορο. Όλα στον βωμό της στήριξης του Ισραήλ πάση θυσία. Εξ ου και η εμμονή με τη σκανδαλώδη καλωδιακή διασύνδεση, όπου η ΕΕ ερευνά καταγγελίες για μίζες σε ηγέτη κόμματος: Το προζέκτ δεν είναι για την άρση της ενεργειακής απομόνωσης της Κύπρου, αλλά για την ενεργειακή διασύνδεση του Ισραήλ με διακομιστικό σταθμό την Κύπρο.
Είναι γνωστό ότι τα ισραηλινά F-35, που βομβαρδίζουν τη Γάζα, έχουν πρόσβαση στις βρετανικές βάσεις, γεγονός που έχει επιβεβαιωθεί από το ΗΒ. Τα δε λιμάνια και άλλες υποδομές της ΚΔ χρησιμοποιούνται με την άδεια της κυπριακής κυβέρνησης για την παράδοση καυσίμων που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τα F-35 που βομβαρδίζουν τη Γάζα. Οι βρετανικές δυνάμεις χρησιμοποιούν συστηματικά ακόμα και το διεθνές αεροδρόμιο της Λάρνακας ως βάση εκτόξευσης για διάφορες επιχειρήσεις στην περιοχή. Οι αμερικανικές στρατιωτικές δυνάμεις αξιοποιούν διάφορες εγκαταστάσεις στην Κύπρο, ενώ ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις (πχ Γερμανία και Γαλλία) χρησιμοποιούν επίσης τα διεθνή αεροδρόμια Λάρνακας και Πάφου και τη στρατιωτική βάση «Ανδρέας Παπανδρέου». Αμερικανικά Boeing S-40 Clipper μεταφέρουν φορτία και επιβάτες χρησιμοποιώντας τις βρετανικές βάσεις. Οι πτήσεις Eurofighter Typhoon FR-44, με δυνατότητα πολλαπλών ρόλων, μεταξύ άλλων αεροπορικών επιχειρήσεων, γίνονται συχνά από την Κύπρο.
Σκανδαλώδες είναι ότι, παρά τις συχνές πτήσεις από την Τουρκία προς τη βρετανική βάση στο Ακρωτήρι από αμερικανικά στρατιωτικά αεροσκάφη, η κυπριακή κυβέρνηση συνεχίζει να παρουσιάζει τις βάσεις ως δήθεν αναγκαίες για την αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής. Ωστόσο, οι βάσεις αυτές αποτελούν επέκταση των ΝΑΤΟϊκών βάσεων στη Τουρκία και κάθε άλλο παρά προσφέρουν προστασία στη Κύπρο – αποτελούν απειλή για την Κύπρο, καθώς χρησιμοποιούνται για την γενοκτονική επίθεση κατά των Παλαιστινίων και άλλων χωρών στην περιοχή.
Το Κυπριακό
Είναι καιρός για την πραγματική αποαποικιοποίηση της Κύπρου. Η λύση του Κυπριακού, στη βάση διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας, ανεξάρτητης κι αποστρατικοποιημένης αποτελεί επιτακτική ανάγκη όχι μόνο για μας, αλλά για όλους γειτονικούς λαούς. Δεν έχουμε εμείς επιλέξει τη στιγμή για να τεθεί θέμα των βάσεων – έχει πλέον τεθεί εκ των πράγματων: Οι SBAs αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του «κυπριακού προβλήματος», αλλά και του ευρύτερου ιμπεριαλιστικού παιχνιδιού στην περιοχή: Καθώς η ντε φάκτο διαίρεση συνεχίζεται, η χώρα μας αποτελεί τη βάση για τις ιμπεριαλιστικές επιθέσεις στην περιοχή. Η λύση πλέον προϋποθέτει την κατάργηση των βρετανικών βάσεων και την αποτίναξη των διευκολύνσεων προς τους Βρετανούς, Αμερικανούς και τους νατοϊκούς σχεδιασμούς και τις λεγόμενες «μητέρες πατρίδες» (Ελλάδα και Τουρκία). Οι ιμπεριαλιστές και η εδώ κομπραδόρικη ιθύνουσα τάξη, αποφάσισαν να ταυτιστούν με το γενοκτονικό Ισραήλ υπό τη νεοφασιστική ηγεσία του Νετανιάχου, αλλά έχουν τους λαούς του κόσμου απέναντι, πράγμα που δημιουργεί αντιφάσεις, κραχ και προοπτικές.
Με βάση όλα αυτά, οφείλουμε να αναδείξουμε ότι, ενώ μια διχοτομημένη Κύπρος φαίνεται να εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα του ιμπεριαλισμού, μοναδική ελπίδα για το μέλλον του νησιού βρίσκεται σε μια επανενωμένη, ομόσπονδη, κυρίαρχη κι αποστρατιωτικοποιημένη Κύπρο, με κατάργηση των βρετανικών βάσεων και ακύρωση όλων των νεοαποικιακών στοιχείων και των διευκολύνσεων προς νατοϊκούς. Υπάρχει ανάγκη να τερματιστεί η αποικιακή παρουσία του ΗΒ και των νατοϊκών και κάθε διευκόλυνση προς τους ιμπεριαλιστές που, μαζί με το Ισραήλ, διαπράττουν γενοκτονία και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και αποτελούν συνεχή απειλή για τους γειτονικούς λαούς.
