– Σε ανακοίνωσή της για τα μέτρα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ, η ΝΕΑΡ κάνει λόγο για φορολογική πολιτική για λίγους. Ωστόσο, η μείωση των φορολογικών συντελεστών ωφελεί 4 εκατομμύρια πολίτες, κατά την κυβέρνηση. Πώς στηρίζετε λοιπόν τον ισχυρισμό σας;
– Αν και ο κ. Μητσοτάκης έκανε λόγο για τη μεγαλύτερη φορολογική μεταρρύθμιση της Μεταπολίτευσης, η πραγματικότητα δείχνει ότι πρόκειται για μια αντίστροφα προοδευτική μεταρρύθμιση. Και τι εννοώ με αυτό; Ότι ωφελεί με άνισο τρόπο τα πιο υψηλά εισοδήματα. Για παράδειγμα, στέλεχος χωρίς παιδιά που έχει 50.000 ευρώ εισόδημα θα δει μείωση ως και 5 % στους φορολογικούς συντελεστές του όταν, εργαζόμενοι με τον κατώτατο μισθό ή χαμηλοσυνταξιούχοι δεν θα δουν κανένα όφελος.
Εργαζόμενοι με δύο παιδιά και 15.000 ευρώ εισόδημα θα έχουν όφελος 100 ευρώ φόρο όταν, εργαζόμενοι με τριπλάσιο εισόδημα (45.000 ευρώ) θα δουν οκταπλάσιο όφελος (850 ευρώ). Αυτά είναι τα πραγματικά οφέλη που παράγει αυτή η «τόσο σπουδαία» φορολογική μεταρρύθμιση της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Όλα αυτά σε ένα πλαίσιο συνεχιζόμενης ακρίβειας στα ράφια του σούπερ μάρκετ, στα τρόφιμα, στα είδη πρώτης ανάγκης αλλά και στο ρεύμα, με τα καρτέλ να απολαμβάνουν ανενόχλητα τα υπερκέρδη τους, καθ’ όλη της διάρκεια διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.
Αν και ο κος Μητσοτάκης έκανε τον «αδιάβαστο», όταν ρωτήθηκε στη συνέντευξη Τύπου στη ΔΕΘ γιατί η Ελληνική Κυβέρνηση δεν ενσωματώνει, ως οφείλει, την Ευρωπαϊκή Οδηγία που επιβάλλει μείωση μέχρι και μηδενισμό του ΦΠΑ στα τρόφιμα και στα φάρμακα, γνωρίζει πολύ καλά ότι ο ΦΠΑ, οι έμμεσοι φόροι δηλαδή είναι αυτοί που πλήττουν σε μεγαλύτερο βαθμό τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, τα οποία και δεν έχει σκοπό να ελαφρύνει.
– Στη Θεσσαλονίκη μίλησε όμως και ο Αλέξης Τσίπρας, παρουσιάζοντας το δικό του πλαίσιο για μια προοδευτική διακυβέρνησης. Ποια είναι η αξιολόγησή σας για την ομιλία του πρώην πρωθυπουργού;
-Ο Αλέξης Τσίπρας ολοκλήρωσε, με την παρέμβασή του, τη στροφή προς το κέντρο που είχε ξεκινήσει ήδη από το 2019. Θα έλεγα ότι απομακρύνθηκε έτι περαιτέρω από την ανανεωτική και ριζοσπαστική αριστερά ή σωστότερα από την αριστερά σε οποιαδήποτε εκδοχή της. Επέλεξε μια στρατηγική κεντρώου ρεαλισμού. Η παρέμβασή του δείχνει περισσότερο έναν πολιτικό που θέλει να παίξει ρόλο «σοβαρού παίκτη» στο κεντρώο σκηνικό, παρά έναν αριστερό ηγέτη που εμπνέει και κινητοποιεί.
Δεν έχει νόημα να αξιολογήσω τις όποιες θετικές προτάσεις του όσο, να επισημάνω κυρίως αυτά που δεν είπε ο Αλέξης Τσίπρας.
Δεν αναφέρθηκε στην Αριστερά και στην ανάγκη συσπείρωσης του λαού μέσα από κινήματα. Αυτή η στάση αποδυναμώνει την κοινωνική και κινηματική διάσταση της πολιτικής και δεν προτείνει ένα εναλλακτικό όραμα κοινωνικής δικαιοσύνης.
Σε ό,τι αφορά στην κλιματική δικαιοσύνη, έκανε μια περιορισμένη αναφορά με όρους «ασφάλειας» και «ανάπτυξης». Η πράσινη μετάβαση όμως πρέπει να συνδέεται με τα δικαιώματα των τοπικών κοινωνιών π.χ. εξορύξεις, με την κοινωνική ισότητα, όχι να μείνει στα επίπεδα τεχνοκρατικής διαχείρισης.
Και βεβαίως δεν ακούσαμε καμία κριτική στην ΕΕ της λιτότητας, στο νέο κύμα στρατιωτικοποίησης και στο ReArm Europe.
Η μεγαλύτερη όμως απουσία στην παρέμβασή του είναι η απόλυτη σιωπή του για τη συνεχιζόμενη γενοκτονία στη Γάζα.
Όταν μια αριστερή φωνή σιωπά μπροστά σε έναν από τους μεγαλύτερους ανθρωπιστικούς εφιάλτες της εποχής μας, χάνει το ηθικό της έρεισμα. Η αλληλεγγύη στους λαούς που υφίστανται κατοχή και γενοκτονία είναι πυρήνας της Αριστεράς.
-Στο συνέδριό της, η ΝΕΑΡ υιοθέτησε τη γραμμή το Λαϊκού Μετώπου, την οποία στη συνέχεια υπηρέτησε. Φαίνεται όμως ότι αυτή η ενότητα δράσης που προτείνετε, δεν ενθουσιάζει τα άλλα προοδευτικά κόμματα. Θα σας ενδιέφερε μια κοινή πορεία μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ αν συμφωνούσατε στο πολιτικό πλαίσιο;
-Η Νέα Αριστερά συζητάει, από τον Ιούλιο του 2023, αμέσως μετά τις Ευρωεκλογές, για την ανάγκη δημιουργίας ενός Λαϊκού μετώπου, με σκοπό να ξεκινήσει ένας διάλογος με προγραμματικούς όρους με τα υπόλοιπα προοδευτικά κόμματα, για να αντιπαρατεθούμε στις πολιτικές της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Δεν έχουμε σταματήσει όμως να μιλάμε, ταυτόχρονα, για την ανάγκη ανασυγκρότησης της Αριστεράς.
Η έννοια του λαϊκού μετώπου δεν αφορά, σε καμία περίπτωση, εκλογικές συγκολλήσεις αλλά, μια πολιτική και κοινωνική συμμαχία με περιεχόμενο. Ούτε αφορά προνομιακές συνομιλίες με τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία παρότι, αποτελεί έναν χώρο με τον οποίο έχουμε κοινές ρίζες.
Όπως άλλωστε έχει αποτυπωθεί και στο κείμενο θέσεών μας, της Νέας Αριστεράς, η εκλογή Κασσελάκη, δεν ήταν παρά ένα «σύμπτωμα» μιας υποβόσκουσας κρίσης του ΣΥΡΙΖΑ και όχι η βασική της αιτία. Αιτία ήταν η εμμονή στη γραμμή της ανερμάτιστης διεύρυνσης προς ένα θολό «κέντρο» με την πρακτική των μεταγραφών, η αποκοπή από τα ριζοσπαστικά τμήματα της ελληνικής κοινωνίας και η λογική ενός κυβερνητισμού χωρίς πολιτική πυξίδα και ιδεολογικό προσανατολισμό.
Δεν έχουμε δει κάποια αυτοκριτική από τον ΣΥΡΙΖΑ, τονίζω Προοδευτική Συμμαχία, για αυτήν την στρατηγική, ούτε έχει εκφραστεί κάποια βούληση αλλαγής της.
Ζητάμε και θα ζητάμε ενότητα δράσης από όλα τα προοδευτική κόμματα, όπως κάναμε με την πρόταση μομφής που είχαμε καταθέσει εναντίον της κυβέρνησης, όπως κάναμε με επιστολή μας για την αναγνώριση της Παλαιστίνης κ.α.. Ζητήσαμε ακόμη από τα προοδευτικά κόμματα να λάβουν θέση κατά των υπέρογκων εξοπλιστικών. Είδαμε όμως τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο και τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να υπερψηφίζουν τις αμυντικές δαπάνες.
– Σε λίγες μέρες θα αποπλεύσει για τη Γάζα το ελληνικό πλοίο Οξυγόνο το οποίο συμμετέχει στον Παγκόσμιο Στολίσκο Sumud. Μάλιστα, εσείς θα είστε μία από τις επιβαίνουσες στο σκάφος. Τι μπορεί να πετύχει ένα κίνημα πολιτών απέναντι στην πανίσχυρη στρατιωτική μηχανή του Ισραήλ;
-Ζούμε ιστορικές στιγμές που μάς καλούν να πάρουμε θέση. Αυτή τη στιγμή, όλοι γνωρίζουμε πως, το 85% των νεκρών στη Γάζα είναι άμαχοι και παιδιά, όπως και όλοι γνωρίζουμε ότι το κράτος του Ισραήλ επιχειρεί, τώρα και μέσω του λιμού, μία γενοκτονία στη Γάζα.
Δεν μπορούμε λοιπόν να μένουμε σιωπηλοί. Η σιωπή δεν είναι απλώς συνενοχή αλλά, συμμετοχή σε ένα έγκλημα. Αυτό που συμβαίνει στη Γάζα, δεν μπορεί να γίνεται ανεκτό από κυβερνήσεις και διεθνείς οργανισμούς.
Διάλεξα και εγώ πλευρά, όπως και απλοί πολίτες από όλο τον κόσμο, που μιλάμε, φωνάζουμε και αγωνιζόμαστε για το δίκαιο. Επέλεξα να συμμετέχω στην αποστολή, μετά την εμπειρία του March to Gaza στην Αίγυπτο, αφού πρόκειται για τη μεγαλύτερη μη βίαιη, ειρηνική και ανθρωπιστική κινητοποίηση της εποχής μας. Αυτό το κίνημα αφυπνίζει τους λαούς και το Global Sumud Flotilla κουβαλά εκτός από ανθρωπιστική βοήθεια για τον δοκιμαζόμενο λαό της Παλαιστίνης, όλες τις φωνές και τις αγωνίες της ανθρωπότητας απέναντι σε αυτό το έγκλημα που διαπράττει το δολοφονικό κράτος του Ισραήλ στη Γάζα. Πετυχαίνουμε λοιπόν την ευαισθητοποίηση της ανθρωπότητας, την ανάδειξη του τι συμβαίνει εκεί και δηλώνουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας. Καμία στρατιωτική μηχανή και κανένας κίνδυνος δεν μπορούν να μας φοβίσουν γιατί έχουμε το δίκιο με το μέρος μας.
Καλούμε όλους τους πολίτες, όλα τα πολιτικά κόμματα και όλους τους θεσμικούς φορείς να στηρίξουν το τεράστιας σημασίας παγκόσμιο ειρηνικό κίνημα «Global Sumud Flotila», αυτόν τον στόλο που θα επιχειρήσει να προσεγγίσει τη Γάζα και να σπάσει τον αποκλεισμό. Φαίνεται πως αυτό το κίνημα ανθρωπισμού το στηρίζουν όλο και περισσότεροι πολίτες σε ολόκληρο τον κόσμο, κάνοντας αυτό που δεν κάνουν οι κυβερνήσεις και οι διεθνείς οργανισμοί.
Ως μέλος του «Global Sumud Flotila», ζητάω τέλος, την προστασία του στόλου. Την προστασία μίας πρωτοβουλίας που έχει απολύτως νόμιμο χαρακτήρα και, συνεπώς, δεν μπορεί να δεχτεί επίθεση ή να εξαναγκαστεί να σταματήσει.
– Βλέποντας το πάθος σας για τη Γάζα, δεν μπορώ να μη σκεφτώ ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην οποία συμμετείχατε, ανέπτυξε στενές σχέσεις με την κυβέρνηση Νετανιάχου. Αλλά κι εσείς προσωπικά έχετε ταξιδέψει στο Ισραήλ κι έχετε συναντηθεί με Ισραηλινούς αξιωματούχους. Δεν τίθεται ένα ζήτημα ανακολουθίας;
Πράγματι, συμμετείχα το 2022 σε αποστολή στο Ισραήλ με τον ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια της πρώτης κοινοβουλευτικής μου θητείας, η οποία έγινε παράλληλα με αντίστοιχη αποστολή του κόμματος στην Παλαιστίνη. Η θεσμική αποστολή βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού τους ρόλου, ήταν να θέτουν πολιτικά και δημόσια το ζήτημα της Παλαιστίνης απέναντι σε Ισραηλινούς αξιωματούχους και διεθνείς θεσμούς. Αυτό αποτυπώνεται και στις δημόσιες ανακοινώσεις της εποχής. Και στις δύο αποστολές προωθήσαμε την ειρήνη, την αναγκαιότητα εξεύρεσης λύσης για το Παλαιστινιακό ζήτημα και την αναγνώριση του κράτους της Παλαιστίνης. Άλλωστε μιλάμε για το κόμμα που, κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησής του, πέρασε το ψήφισμα στην Ελληνική Βουλή για την αναγνώριση του Κράτους της Παλαιστίνης.
Όμως αναγνωρίζω και την αντίφαση της τότε πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ που, ενώ έφερε τη σχετική απόφαση στη Βουλή, την ίδια στιγμή, διατηρούσε στρατηγικές σχέσεις με το Ισραήλ, όπως με τον αγωγό EastMed. Και δεν θα αποφύγω να κάνω αυτοκριτική για πολλές λανθασμένες πολιτικές επιλογές που στήριξα και εγώ ως μέλος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Αυτοκριτική που οδήγησε, μετά από την ανάληψη-«καταλύτη» της Προεδρίας από τον Στέφανο Κασσελάκη, και στην αποχώρησή μου από αυτόν τον πολιτικό φορέα και τη συμμετοχή μου στη συνέχεια στην Νέα Αριστερά.
Σήμερα, ως μέλος της Νέας Αριστεράς, θέλω να είμαι καθαρή: η αλληλεγγύη στους λαούς δεν μπορεί να έχει αστερίσκους. Μπροστά σε μια ανοιχτή γενοκτονία, δεν αρκούν οι θεσμικές παρεμβάσεις. Χρειάζεται και η έμπρακτη διεθνής αλληλεγγύη. Και βεβαίως πρέπει να διακοπεί εδώ και τώρα κάθε σχέση εμπορικής και στρατιωτικής συνεργασίας της ελληνικής κυβέρνησης με το σιωνιστικό κράτος – τρομοκράτη.
Η συμμετοχή μου στο «Global Sumud Flotila» είναι μια πράξη καρδιάς, ευθύνης και διεθνιστικής συνέπειας απέναντι στη γενοκτονία που εκτυλίσσεται στη Γάζα.
Είναι συνέχεια και κλιμάκωση μιας προσωπικής δέσμευσης, όχι αντίφαση.
