Δεν ξέρω γιατί αλλά τις τελευταίες ημέρες θυμήθηκα μια ιστορία από παλιά
Ήταν κάπου 2002 ή 2003. Σε έναν «Ελευθερουδάκη» που υπήρχε στον Πύργο των Αθηνών είχα βρει ένα νόστιμο αγγλικό βιβλιαράκι με θέμα την εξέλιξη της ελληνικής οικονομίας από τον Πόλεμο και μετά.
Ήταν μικρό, φαινόταν προσιτό και είχε καλοφτιαγμένα διαγράμματα.
Ρώτησα πόσο έκανε. 110 ευρώ, μου είπε η κοπέλα.
Από που ως που ρε παιδιά; Είναι εκπαιδευτικό, το αγοράζουν για τα κολλέγια, μου είπε, λες και αυτό εξηγούσε λογικά το να είναι τέσσερις φορές ακριβότερο από ό,τι θα περίμενε κανείς.
Έφυγα βρίζοντας την ισχυρή Ελλαδάρα και την ανάπτυξη που πήγαινε σφαίρα.
Όλα αυτά τα θυμήθηκα με αφορμή την ιστορία του Δοξιάδη και της ΑΠΟΛΛΩΝ ΑΕ. Δεν ξέρω φυσικά αν η ΑΠΟΛΛΩΝ ΑΕ είχε σχέση με εκείνο το βιβλίο, ή ήταν καμία ξαδέρφη της.
Τι μάθαμε λοιπόν από την παραίτηση του υφυπουργού Ανάπτυξης:
Κάπου στις αρχές του 2000 ο εν λόγω ήταν νόμιμος εκπρόσωπος της εν λόγω ΑΠΟΛΛΩΝ ΑΕ. Η ΑΠΟΛΛΩΝ ΑΕ ήταν μια εταιρεία που δραστηριοποιείτο στον χώρο του ξενόγλωσσου εκπαιδευτικού βιβλίου.
Πώς δραστηριοποιείτο: Σύμφωνα με όσα έχουν γραφτεί στο διαδίκτυο λοιπόν, από το 2001 η ΑΠΟΛΛΩΝ ΑΕ προσέγγισε τους εκδότες ξενόγλωσσου εκπαιδευτικού βιβλίου, προτείνοντας τους να αναλάβει εκείνη την κεντρική διάθεση των βιβλίων τους.
Τους πρότεινε εξαιρετικά συμφέροντες όρους όπως προκαταβολική πληρωμή, αγορά σε μικρότερη έκπτωση σε σχέση με την ονομαστική τιμή και, ακόμα, πληρωμές σε μετρητά.
Μετά, έχοντας την αποκλειστική διάθεση, επέβαλλε σκληρούς όρους στους βιβλιοπώλες. Μείωνε τις εκπτώσεις τους, απαιτούσε να πληρώνουν προκαταβολικά τα βιβλία, τους μείωνε το ποσοστό επιστροφών και τον χρόνο επιστροφών, τους περιόριζε τον χρόνο πίστωσης.
Με αποτέλεσμα και τα βιβλία να ακριβαίνουν συνεχώς και το περιθώριο κέρδους των βιβλιοπωλών να εξανεμίζεται. Όπως τουλάχιστον κατήγγειλαν οι βιβλιοπώλες.
Να σημειώσουμε εδώ ότι δεν χρειάζεται μόνο να είσαι αστέρι στα οικονομικά και το επιχειρείν για να τα κάνεις αυτά. Θέλει να έχεις και το κατάλληλο ήθος.
Με αυτές τις μεθόδους, η ΑΠΟΛΛΩΝ ΑΕ και μια ακόμα εταιρεία κατάφεραν να μονοπωλούν μια αγορά με ετήσιο τζίρο 15 εκατομμύρια ευρώ.
Το 2009, η Επιτροπή Ανταγωνισμού επέβαλλε στην ΑΠΟΛΛΩΝ ΑΕ πρόστιμο 2.714.375 ευρώ.
Αλλά η ΑΠΟΛΛΩΝ ΑΕ πτώχευσε το 2012. Και όπως γράφεται δεν έχει πληρώσει ούτε ευρώ από το πρόστιμο, το οποίο με τις προσαυξήσεις, έχει φτάσει σήμερα τα 10 εκατομμύρια ευρώ.
Ποιος να τα πληρώσει άλλωστε. Πάντα σύμφωνα με τα γραφόμενα, ιδιοκτήτης της ΑΠΟΛΛΩΝ ΑΕ ήταν τρεις εταιρείες οφσορ με έδρα το Λουξεμβούργο, ιδιοκτήτης των οποίων ήταν μια τέταρτη οφσορ, ιδιοκτήτης της οποίας ήταν μια πέμπτη οφσορ με έδρα τις Βρετανικές Παρθένες Νήσους.
Και ιδιοκτήτες της οποίας φέρονται να είναι 33 φυσικά και νομικά πρόσωπα, τα περισσότερα από τα οποία είναι επίσης οφσόρ.
Δηλαδή διάφοροι άριστοι, οι οποίοι εμ μονοπωλούσαν την αγορά, εμ δεν ήθελαν να πληρώνουν και φόρους στο ελληνικό κράτος.
Και αυτό θέλει ήθος για να το κάνεις. Και συνείδηση κοινωνικής προσφοράς.
Διότι όταν κερδίζει ο ιδιωτικός τομέας ωφελείται ολόκληρη η κοινωνία, όλοι το ξέρουμε αυτό.
Αυτά είναι τα κακά νέα. Τα καλά είναι ότι ως νόμιμος εκπρόσωπος όλων αυτών των αρίστων, ο Αρίστος Δοξιάδης πέρασε ποινικό και αθωώθηκε.
Δεν ξέρουμε τι ακριβώς έγινε αλλά λογικό μας φαίνεται. Τι φταίει ο νόμιμος εκπρόσωπος όταν οι αποφάσεις παίρνονται στις Παρθένες Νήσους.
Κανείς δεν κατάλαβε βέβαια, γιατί, αφού ο άνθρωπος αθωώθηκε, χρειάστηκε να παραιτηθεί από υφυπουργός. Θα μπορούσε να μας τρίψει στη μούρη την αθωωτική απόφαση και να συνεχίσει το έργο του.
Αλλά προτίμησε να μας τρίψει στη μούρη την αθωωτική απόφαση και να παραιτηθεί.
Τι να πεις, μερικοί άνθρωποι χαρακτηρίζονται από υπερβολική ευαισθησία.
Και δεν αντέχουν και την τοξικότητα. Ο Δοξιάδης είναι γνωστός στα κοινωνικά δίκτυα για την αδυναμία του αυτή.
Και άλλον έναν θυμόμαστε που είχε παραιτηθεί επειδή δεν άντεχε την τοξικότητα.
Κακώς βέβαια παραιτήθηκε ο άνθρωπος. Γιατί η δημιουργία καρτέλ δεν είναι έγκλημα.
Δείτε πόσα έχουμε γύρω μας. Καρτέλ οι εταιρείες ενέργειας, καρτέλ οι τράπεζες, καρτέλ οι ασφαλιστικές, καρτέλ τα διυλιστήρια.
Ανάπτυξη είναι αυτά. Ξέρετε πόσα βγάζουν με τις πρακτικές καρτέλ;
Εις βάρος μας αλλά δεν πειράζει. Για την Ελλάδα ρε γαμώτο.
Και επίσης: γιατί πετροβολάμε τους άριστους; Εμείς δεν λέγαμε να μπούνε στην κυβέρνηση επιτυχημένοι άνθρωποι από τον ιδιωτικό τομέα, να ξελασπώσουν το κράτος;
Ξέρετε πολλά παραδείγματα τέτοιας επιτυχίας;
Αλλά τι νιώθετε εσείς οι πλεμπαίοι από επιχειρηματικότητα. Τον φάγατε τον άνθρωπο.
Ο Σχολαστικός
