Είμαι χαρούμενη που μετά από ένα χρόνο φτάσαμε στο πρώτο ιδρυτικό μας συνέδριο και βέβαια συγκινημένη που βλέπω συντρόφους και συντρόφισσες που πορευτήκαμε πολλά χρόνια μαζί στα μικρά και στα μεγάλα, στις ήττες και στις νίκες και σήμερα δηλώνουν αποφασισμένοι να ξεκινήσουν από την αρχή. Θα ήθελα να είχαμε το χρόνο σήμερα εμείς οι 11 της κοινοβουλευτικής ομάδας να σας παρουσιάζαμε τον απολογισμό της δουλειά μας ένα χρόνο τώρα στη Βουλή, γιατί αυτό που ίσως δεν ξέρετε παρόλο που λέτε πάρα πολύ καλά λόγια για το τι κάνουμε στην Βουλή, και απορώ που τα μαθαίνετε γιατί κανείς δεν μας παίζει και πουθενά δεν επικοινωνούνται αυτά που κάνουμε στην Βουλή ούτε στις οργανώσεις μας , είναι αυτήν την αλληλεγγύη και την συντροφικότητα που εγώ ζω εδώ και έναν χρόνο, είναι δηλ ότι χωρίς ανάσα βρισκόμαστε σε όλα τα κινήματα όπου μας ζητήσατε σε όλη την Ελλάδα. Ίσως να μην ξέρετε ότι ήμασταν σε όλες τις κινητοποιήσεις μικρές και μεγάλες της κοινωνίας, στις δικές για το φασισμό, για το Ζακ, για την ανήλικη του Κολωνού για την Λάρκο, για την υπεράσπιση εργαζομένων που απολύονται, τις διεκδικήσεις των ντελιβεράδων, τις αναπληρώτριας εκπαιδευτικούς, τους εποχικούς πυροσβέστες, για τα κινήματα των παραλιών, για τους δολοφονημένους πρόσφυγες στην Πύλο. Αυτό θεωρώ ότι είναι το πιο σημαντικό έργο που κάνουμε όλη αυτή την χρονιά και πραγματικά πιστεύω ότι αυτό μας δίνει φτερά γιατί βλέπουμε ότι κάτι κινείτε στην κοινωνία.
Σήμερα όμως κοιτάμε το τώρα και το αύριο με εργαλεία τις θέσεις, το καταστατικό και αυτό το εξαιρετικό συνεδριακό διάλογο. Οι θέσεις επιχειρούν την αποτίμηση της κρίσιμης περιόδου 15 – 19 και 19 – 23 και μέχρι την αποχώρηση μας από το ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. Συμφωνώ σε γενικές γραμμές με τις θέσεις και δεν θα μπω σε υπό λεπτομέρειες. Όσοι από μας ζήσαμε όλα αυτά, έχουμε και την βιωμένη εμπειρία μας, τραύμα και υπερηφάνεια μας αλλά και μια γνώση του τι σημαίνει κρατικός μηχανισμός, τι σημαίνει να νομοθετείς έχοντας ένα μνημόνιο στην πλάτη σου και προσπαθώντας να μην ξεχάσεις τι θα πει πρώτη φορά Αριστερά και πιο λαό έχεις απέναντι σου καθημαγμένο από την φτώχεια, την παιδική φτώχεια, την ανεργία, την αστεγία. Γι αυτό αυτήν την περίοδο εγώ δεν την πετάω συντρόφισσες και σύντροφοι.
Προχωράμε σήμερα να στήσουμε το νέο μας το σπίτι με δύο προϋποθέσεις:
Ένα ανοιχτό και φιλόξενο κόμμα με καταστατικό που δεν το κάνει φρούριο.
Λειτουργικό που δεν χάνεται στους διαδρόμους. Λειτουργικό σημαίνει ότι το κόμμα μας έχει μια νέα κουλτούρα λειτουργίας βάσης που σημαίνει ότι απαντούν τάχιστα στις αποφάσεις του πολιτικού γραφείου χρησιμοποιώντας τα ψηφιακά μέσα που μας παρέχονται.
Ποιο είναι το κεντρικό μας αφήγημα; Ποια είναι η κεντρική ιδέα; Υπάρχει στις θέσεις μας.
Ότι ο νεοφιλελευθερισμός στην χώρα μας επιχειρεί την μεγαλύτερη αναδιανομή εισοδήματος και περιουσιών από τους φτωχούς και εργαζόμενους προς τους πλούσιους. Χρησιμοποιώντας κάθε κρίση γι αυτό τον σκοπό, χρηματοπιστωτική, υγειονομική, κλιματική, και τώρα τους πολέμους. Διαλύει τις εργασιακές σχέσεις, κάθε συλλογικότητα και ιδιωτικοποιεί την υγεία, παιδεία και δημόσια αγαθά.
Ποιο είναι λοιπόν το δικό μας αφήγημα; Είναι η ανατροπή αυτής της κατάστασης. Πολύ απλά, υπερασπιζόμαστε και προστατεύουμε την ειρήνη, το περιβάλλον, την μισθωτή εργασία, το δημόσιο κοινωνικό κράτος υγεία, παιδεία, πρόνοια, τα δημόσια αγαθά, ενέργεια, στέγη, νερό, μεταφορές. Έχουμε τις ιδέες θα μιλήσουμε απλά λαϊκά και θα νικήσουμε.
