Το σ/ν για το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων είναι αντικοινωνικό και αντιαναπτυξιακό. Επιτρέπει στην κυβέρνηση της ΝΔ να συνεχίσει να διαχειρίζεται αδιαφανώς δεκάδες δις επενδυτικών πόρων. Προωθεί την ανατριχιαστική πολιτική ιδιωτικοποίησης των πάντων.
Κατά την ομιλία της Θεανούς Φωτίου στην Ολομέλεια για το σ/ν του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών «Νέο Αναπτυξιακό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων και συμπληρωματικές διατάξεις», ανέφερε, μεταξύ άλλων, τα εξής:
Η κυβέρνηση φέρνει ένα νομοσχέδιο με τίτλο Νέο Αναπτυξιακό Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Η Νέα Αριστερά θεωρεί ότι ούτε νέο είναι, ούτε αναπτυξιακό. Αντίθετα, είναι αντιαναπτυξιακό και αντικοινωνικό. Γι’ αυτό και το καταψηφίζουμε. Για 4 λόγους:
(α) Δεν πραγματοποιεί όσα υπόσχεται. Δηλαδή, ένα αυτοτελές, συνεκτικό νομοθετικό πλαίσιο που θα διασφάλιζε τη σωστή λειτουργία του ΠΔΕ. Αντ’ αυτού, δημιουργεί νομικές ασάφειες και γκρίζες ζώνες. Απλώς προστίθεται στον κυκεώνα του υφιστάμενου πλαισίου, αυξάνοντας την πολυπλοκότητά του. Πάνω από τα 2/3 των άρθρων ισχύουν “με την επιφύλαξη” παλαιότερου νόμου. Δίνει υπεραρμοδιότητες στους υπουργούς. Από αυτά εύλογα συμπεραίνουμε ότι πραγματική στόχευση της κυβέρνησης ΝΔ είναι να συνεχίσει να διαχειρίζεται αδιαφανώς δεκάδες δις ευρώ επενδυτικών δημόσιων πόρων για να τα κατευθύνει στους κομματικούς φίλους της, το δίκτυο πελατειακών σχέσεων που επιμελώς εξυφαίνει με το που ανέλαβε την εξουσία. Αυτή η επιλογή συνιστά μείζον αναπτυξιακό έγκλημα. Διότι έτσι κατασπαταλάται η ευκαιρία της χώρας μας να ανασυγκροτηθεί παραγωγικά μετά τη δεκαετία μνημονίων και ύφεσης που την καταδικάσατε η ΝΔ με τη χρεοκοπία του 2009.
(β) Συνεχίζει την πολιτική ιδιωτικοποίησης των πάντων. Ιδιωτικοποιεί την αξιολόγηση των νόμων για το ΠΔΕ. Πιέζει για ιδιωτικοποίηση δημόσιων υποδομών. Διότι ενώ εξαιρεί τις δαπάνες συντήρησης από τις δημόσιες επενδύσεις, δεν προβλέπει πώς θα καλύπτονται. Πιέζει έτσι για επιθετικότερη κατάχρηση των ΣΔΙΤ. Ενώ παράλληλα ωριμάζει την ιδέα να μετακυλίεται το κόστος των υποδομών στους χρήστες. Πρόκειται για ανατριχιαστική πολιτική. Ειδικά αν αναλογιστούμε ότι εξαιτίας της κλιματικής κρίσης υπάρχει κατεπείγουσα ανάγκη για ενίσχυση της ανθεκτικότητας όλων ανεξαιρέτως των υποδομών. Και το πρώτο βήμα (προφανώς όχι το μόνο) για την ενίσχυση της ανθεκτικότητας είναι η διενέργεια της απλής συντήρησης. Ώστε π.χ. να μην πέφτουν ταβάνια σχολείων στα καλά καθούμενα. Ή να μην σκοτώνεται ο κοσμάκης στην κακοκαιρία γιατί λείπει η διαγράμμιση στους δρόμους.
(γ) Δεν επιλύει μείζονα προβλήματα του ΠΔΕ όπως: απαλλοτριώσεις, αδυναμία πρόσβασης μικρομεσαίων σε
εγγυητικές, υποστελέχωση αρμόδιων υπηρεσίων, κυρίως στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, ελλιπέστατες μελέτες,
υπερτιμολογήσεις, υπερβολικές εκπτώσεις, συνεννοήσεις επιτήδειων, ενστάσεις. Όλα όσα καθυστερούν τα
έργα και αυξάνουν το κόστος τους.
(δ) Πραγματώνει τη γενικότερη οικονομική στρατηγική της κυβέρνησης με κεντρικά δόγματα: (i) τα προβλήματα τα επιλύουν οι αγορές και (ii) δίνει γη και ύδωρ στους επιχειρηματικούς ομίλους ώστε να παράξουν πλούτο που υποτίθεται θα διαχυθεί στην υπόλοιπη κοινωνία. Εξαιτίας αυτών των δογμάτων, η κυβερνητική στρατηγική είναι αντικοινωνική και αντιαναπτυξιακή. Διότι η στρατηγική αυτή σημαίνει, μεταξύ άλλων, και συγκεκριμένες παρεμβάσεις για ειδικά θέματα της εκάστοτε συγκυρίας. Θα αναφερθώ σε 4 από αυτά.
(1) Βίαιη απολιγνιτοποίηση. Την εξήγγειλε ο κ. Μητσοτάκης το 2019, χωρίς να έχει πει κουβέντα προεκλογικά. Για να υπερασπιστεί συμφέροντα ομίλων που είχαν επενδύσει στο φυσικό αέριο. Κλέβοντας έτσι το μέλλον των πολιτών της Δυτική Μακεδονίας και της Μεγαλόπολης. Κι ενισχύοντας την αισχροκέρδεια των ίδιων ομίλων όταν προέκυψε η ενεργειακή κρίση.
(2) Ακρίβεια. Εξαιτίας της το 70% των νοικοκυριών δεν μπορεί να βγάλει τον μήνα. Είναι νόμισμα με δύο όψεις. Η μία όψη είναι η συρρίκνωση των εισοδημάτων εξαιτίας ιδιωτικοποιήσεων, συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους, και αντεργατικής πολιτικής. Η άλλη όψη είναι οι υψηλές τιμές που οφείλονται στην αισχροκέρδεια επιχειρήσεων που η κυβέρνηση Μητσοτάκη αφήνει ανεξέλεγκτη όταν δεν την ενισχύει.
(3) Στεγαστική κρίση. Εδώ με την επενδυτική πολιτική σας επιδεινώνετε τη στεγαστική κρίση καθώς ενισχύεται τη ζήτηση αντί την προσφορά στέγης. Για παράδειγμα, με τις επιλογές σας για την Golden Visa ή για τα airbnd. Επιπλέον κατασπαταλάτε πόρους του Ταμείου Ανάκαμψης υπέρ των τραπεζών.
(4) Τα κόκκινα δάνεια που βρίσκονται σε funds και τράπεζες. Εκεί η ΝΔ ψήφισε έναν πτωχευτικό που (α) δεν παρέχει προστασία πρώτης κατοικίας και (β) ρευστοποιεί την περιουσία επαγγελματιών που πτωχεύουν. Αποτέλεσμα είναι μια απίστευτη αναδιανομή ακίνητης περιουσίας από νοικοκυριά προς τράπεζες και funds. Όμοια της δεν έχει υπάρξει στη χώρα μας παρά μόνο την περίοδο της ναζιστικής κατοχής. Όταν οι μαυραγορίτες σου άρπαζαν το σπίτι για δύο τενεκέδες λάδι. Καλή λοιπόν η πρωτοβουλία των βουλευτών της ΝΔ, αλλά ας μην ξεχνάμε ότι η ρίζα του κακού είναι ο πτωχευτικός που οι ίδιοι ψήφισαν. Ούτε τους Πάτσηδες ξεχνάμε.
Τα παραπάνω δείχνουν ότι χρειαζόμαστε κατεπειγόντως αλλαγή πορείας. Μια νέα στρατηγική που θα κινείται στον αντίποδα της ταξικής μεροληψίας της ΝΔ. Μια στρατηγική που δεν βασίζεται σε δόγματα που διαψεύστηκαν παγκοσμίως αλλά σε αλήθειες. Την αλήθεια ότι τον πλούτο τον παράγουν οι εργαζόμενοι, δηλαδή η πλειοψηφία της κοινωνίας. Την αλήθεια ότι στην πλειοψηφία αυτή πρέπει να δίνονται οι διαθέσιμοι πόροι και εξουσίες, ώστε να ανθίζει, να ξεδιπλώνει απρόσκοπτα τις παραγωγικές δυνάμεις της. Έτσι μόνο θα υπάρξουν αξιοπρεπή εισοδήματα.
Γι’ αυτό η κυβέρνηση πρέπει να πέσει το συντομότερο. Αυτό προϋποθέτει να εγερθεί η κοινωνική πλειοψηφία. Ως Νέα Αριστερά δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για να συμβεί αυτό. Για να πείσουμε τους πολίτες ότι υπάρχει άλλος δρόμος. Ο δρόμος της δημιουργίας, της αλληλεγγύης, της κοινωνικής δικαιοσύνης. Ο δρόμος της πραγματικής δημοκρατίας. Ο δρόμος της Αριστεράς.
