Η είδηση προκάλεσε ανατριχίλα σε όλη την Ευρώπη. Για πρώτη φορά από την πτώση του ναζισμού ακροδεξιό κόμμα κέρδισε την πρώτη θέση στις εκλογές ενός γερμανικού κρατιδίου. Η Εναλλακτική για τη Γερμανία (AfD) πήρε 32,8% στις εκλογές της Θουριγγίας που έγιναν την Κυριακή, τερματίζοντας πρώτη. Πολύ καλή ήταν και η επίδοσή του AfD στις τοπικές εκλογές της Σαξονίας όπου με 30,6% πήρε τη δεύτερη θέση.
Όταν οι λέξεις «Γερμανία», «Ακροδεξιά» και «εκλογική νίκη» βρίσκονται στην ίδια πρόταση, ξυπνούν τους πιο φοβερούς εφιάλτες της Ιστορίας.
Καμπανάκι κινδύνου
Είναι αλήθεια ότι το AfD δεν είναι ναζιστικό κόμμα. Είναι όμως ένα καθαρά ακροδεξιό και ρατσιστικό κόμμα, εχθρικό στις δημοκρατικές αξίες, το οποίο στις τάξεις του φιλοξενεί αρκετούς νοσταλγούς του Χίτλερ.
Είναι επίσης αλήθεια ότι το AfD είχε και στις προηγούμενες εκλογές ισχυρή παρουσία στα κρατίδια της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Τα κρατίδια αυτά 35 χρόνια μετά τη γερμανική επανενοποίηση, παραμένουν αρκετά πιο φτωχά από εκείνα της πρώην Δυτικής Γερμανίας. Η Θουριγγία μάλιστα είναι το πιο φτωχό γερμανικό κρατίδιο με κατά κεφαλήν εισόδημα 35.715 ευρώ όταν ο μέσος όρος της χώρας είναι 48.750.
Ωστόσο, παρότι ξεκίναγε από υψηλά ποσοστά, η αύξηση των ποσοστών του AfD είναι σημαντική: 9,4 μονάδες στη Θουριγγία και 3,1 στη Σαξονία.
Παρά τις ιδιαιτερότητες που σημειώσαμε, έχουμε λοιπόν ένα καθαρό ακροδεξιό κόμμα που πετυχαίνει μια μεγάλη εκλογική νίκη στη χώρα-πυλώνα της ευρωζώνη. Κατά συνέπεια, είναι απολύτως δικαιολογημένο να σημάνει το καμπανάκι κινδύνου όχι μόνο για τη Γερμανία αλλά για όλη την Ευρώπη.
Τα κοινά στοιχεία
Το καμπανάκι πρέπει να χτυπήσει για όλη την Ευρώπη γιατί οι παράγοντες που καθόρισαν τα αποτελέσματα στις γερμανικές εκλογές απαντώνται σε όλη την Ευρώπη. Συγκεκριμένα:
Η πληθωριστική κρίση ροκανίζει την αγοραστική δύναμη, προκαλώντας πλατιά κοινωνική δυσαρέσκεια. Οι πολίτες μένουν σε μεγάλο βαθμό απροστάτευτοι από τις κυβερνήσεις και στρέφονται εναντίον τους.
Ακόμα και στη Γερμανία, την πιο ισχυρή οικονομία της Ευρώπης, είναι πολύ μεγάλος αριθμός των εργαζόμενων φτωχών που βλέπουν τη ζωή τους να είναι βαλτωμένη χωρίς προοπτικές. Όπως επισημαίνει ο Romaric Godin στο Mediapart to ¼ των Γερμανών μισθωτών αμείβονται με λιγότερο από το 66% του διάμεσου μισθού.
Την ώρα που η αγοραστική δύναμη υποχωρεί και η φτώχεια παγιώνεται, η νεοφιλελεύθερη επιμονή στην αυστηρή δημοσιονομική πειθαρχία και η ραγδαία αύξηση των εξοπλισμών λόγω Ουκρανίας δεν επιτρέπουν την αναγκαία ενίσχυση του λαϊκού εισοδήματος.
Τα μέτρα για την πράσινη μετάβαση όταν δεν εμπεριέχουν το στοιχείο της κοινωνικής δικαιοσύνης, οδηγούν συχνά στην περαιτέρω υποβάθμιση της ζωής των πιο φτωχών.
Η στοχοποίηση των μεταναστών εξελίσσεται σε μια από τις πιο «εμπορικές» επιλογές στο ευρωπαϊκό πολιτικό χρηματιστήριο. Ο ρατσιστικός λόγος του AfD θριαμβεύει μολονότι οι μετανάστες αποτελούν μόλις το 2,7% του εργατικού δυναμικού στη Θουριγγία και το 3,3% στη Σαξονία.
Για πολλοστή φορά αποδεικνύεται ότι όταν μια κυβέρνηση με κορμό τους σοσιαλδημοκράτες δεν ακολουθεί πολιτική άμβλυνσης των ανισοτήτων και ενίσχυσης των πιο φτωχών, ανοίγει το δρόμο στα αντιδραστικά πολιτικά ρεύματα.
Για πολλοστή φορά αποδεικνύεται επίσης ότι όταν το πολιτικό σύστημα αποξενώνεται από σημαντικά τμήματα της κοινωνίας, δεν βρίσκουν ευήκοον ους οι εκκλήσεις ενάντια στις δυνάμεις που παρουσιάζονται ως «αντισυστημικές»
Το γερμανικό ζήτημα είναι λοιπόν ευρωπαϊκό ζήτημα. Να ακούσουμε το καμπανάκι που χτύπησε στη Θουριγγία και να κινητοποιηθούμε απέναντι στη φαιά απειλή που θεριεύει σε όλη την Ευρώπη.
Γιάννης Αλμπάνης
