Την Τρίτη 26/3 οργανώθηκε μια εκδήλωση στη Νομική Σχολή από την επιτροπή αλληλεγγύης στο 12χρονο κορίτσι, θύμα τράφικινγκ. Το αμφιθέατρο ήταν κατάμεστο και ξεκίνησε με χαιρετισμό της Μάγδας Φύσσα και του πατέρα του Βασίλη Μάγγου. Και οι δύο γονείς μοιράζονται μια κοινή εμπειρία, η αστυνομία δολοφόνησε τα παιδιά τους…
Η εκδήλωση έγινε ενόσω η δίκη διεξάγεται με κλειστές πόρτες, αλλά που η πρόταση της εισαγγελέως έχει διαρρεύσει: ο κύριος κατηγορούμενος του βιασμού πέφτει στα μαλακά, δεν κατηγορείται για βιασμό, ενώ η μητέρα πέφτει στα δύσκολα, γιατί κατηγορείται για συνέργεια.
Στο κοινό ήταν η γιαγιά του κοριτσιού που αποκαλούμε 12χρονη και τα αδέλφια της, κορίτσια και αγόρια.
Η εκδήλωση ξεκίνησε με γράμματα που μας έστειλαν η 12χρονη, η μητέρα και τα αδέλφια που δεν μπορούσαν να μιλήσουν από τη συγκίνηση, οπότε η μεγάλη αδελφή Κωνσταντίνα πήρε την ευθύνη να μας ενημερώσει για το όπως νιώθουν και σε τι καταστάσεις ζουν τα παιδιά.
Το γράμμα της 12χρονης ξεκινά με τις βόλτες που έκανε μικρό κορίτσι, ανέμελη με το ποδήλατο της, μέχρι που συνάντησε αυτό το τέρας, όπως τον αποκαλεί, και καταλήγει ότι ζει εφιάλτες με τη μαμά της στη φυλακή και τον κίνδυνο να καταδικαστεί, οπότε αυτή δεν θα λυτρωθεί. Θα έχει τιμωρηθεί διπλά, όπως και τα αδέλφια της. Είναι μακριά από τη μαμά της (ούτε τα Χριστούγεννα που ήθελε να την συναντήσει την αφήσαν να την δει), μακριά από τα αδέλφια της. Νιώθοντας ότι τώρα μπορεί να μας μιλήσει, σε εμάς τους αλληλέγγυους, ρωτώντας «πού είναι η μαμά μου, πού είναι τα αδέλφια μου, πού είναι η οικογένεια μου; Γιατί με αφήσατε μόνη;».
Και ζητάει από τους δικαστές και τους ενόρκους, «μετά από όλα αυτά που πέρασα, θέλω να με πιστέψετε! Η μαμά δεν ήξερε, είναι αθώα!».
Και το γράμμα της μητέρας 8 παιδιών φωνάζει «το παιδί μου το βίασαν! Στον Κολωνό έπεσε περονόσπορος βιαστών…».
Και τα γράμματα των άλλων παιδιών ζητούν τη μαμά τους να γυρίσει σπίτι, να ξαναβρούν όσο μπορούνε μια φυσιολογική ζωή.
Σε αυτό το πολύ βαρύ και συγκινητικό κλίμα μίλησαν και οι ομιλητές της επιτροπής αλληλεγγύης, που ο ένας συμπλήρωνε την άλλη. Για τον ρόλο, στην ουσία απουσία, του κράτους, που δεν υποστήριξε ούτε τη φτωχή οικογένεια, αλλά ούτε τη γειτονιά. Τον ρόλο του δικαστηρίου θα τον κρίνουμε μετά το αποτέλεσμα της δίκης.
Ο Θ. Μεγαλοικονόμου από την ψυχιατρική πλευρά, ο Α. Σεραφείμ δικηγόρος αποκάλυψε νομικές πλευρές που δεν έχουν μελετηθεί, η Κ. Χατζηνικολάου επίκουρη καθηγήτρια αναπτυξιακής ψυχοπαθολογίας, που ανέλυσε από τη δική της πλευρά μικρές και ουσιαστικές πλευρές, ο Γ. Μαρούτας, δάσκαλος που ανέλυσε και στήριξε τον ρόλο της εκπαίδευσης. Υποστήριξη από τη Μάγδα Φύσσα και τον Γιάννη Μάγγο, που έκλεισε με το ερώτημα «πολιτισμός ή βαρβαρότητα;». Και ρωτά «τι είναι η επιστολή του αδελφού; Πολιτισμός. Τι είναι όλες οι επιστολές; Πολιτισμός. Τι είναι η συγκάλυψη και η ατιμωρησία; Βαρβαρότητα».
Τέλος η φωνή της κόρης ηχεί στα αυτιά μας: «Όχι τη μαμά μου», φωνάζει η Ειρήνη!
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, περιμένουμε ακόμα την απόφαση του δικαστηρίου και είμαστε όλες και όλοι εδώ (Παρασκευή 29/03/2024).
ΕΠΙ ΤΟΥ ΠΙΕΣΤΗΡΙΟΥ
Ένοχο για όλες τις κατηγορίες (βιασμό, μαστροπεία, κατάχρηση ανηλίκου, πορνογραφία ανηλίκου, εμπορία ανήλικου, παράνομη κατοχή όπλων και πυρομαχικών), εκτός αυτής της εμπορίας ανθρώπων, βρήκε τελικά τον κατηγορούμενο Η. Μίχο το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο, ενώ αθωωτική ήταν η απόφαση για τις κυριότερες κατηγορίες για τη μητέρα της 12χρονης, βρίσκοντάς τη ένοχη μόνο για το πλημμέλημα της εκβίασης της συζύγου του βασικού κατηγορούμενου.
Ελέγκω Μανουσάκη
