Στην προηγούμενη συνεδρίαση της Επιτροπής, ο κ. Πιερρακάκης απάντησε σε ερώτησή μου, λέγοντας, ότι βάζει φαρδιά – πλατιά την υπογραφή του σε αυτό το νομοσχέδιο και ότι, άλλωστε, επί χρόνια, προσπαθούσε για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων στην Ελλάδα. Εγώ, λοιπόν, θέλω να του απαντήσω, ότι φαρδιά – πλατιά την υπογραφή τους βάζουν εναντίον αυτού του νομοσχεδίου και δεσμεύονται ότι θα το πολεμήσουν, αν γίνει νόμος του κράτους, οι φοιτητές και οι φοιτήτριες των πανεπιστημίων, οι μαθητές και οι μαθήτριες που βλέπουν το μέλλον τους να συρρικνώνεται πάρα πολύ. Βάζουν φαρδιά – πλατιά την υπογραφή τους η ΠΟΣΔΕΠ, οι αποφάσεις Συγκλήτων και τμημάτων πανεπιστημίων, πολλών πανεπιστημίων, οι σύλλογοι διδασκόντων στα ΑΕΙ και όλοι αυτοί οι οποίοι, δεν θέλουν ένα τέτοιο νομοσχέδιο να περάσει.
Κι εδώ τίθεται το ερώτημα. Για ποιούς και για ποιές νομοθετεί ο Υπουργός; Όταν έχουμε τέτοια μεγάλη αντίσταση από την ίδια την ακαδημαϊκή κοινότητα, για ποιούς νομοθετεί; Με ποιούς διαβουλεύεται, για μία τέτοια ιστορική, όπως την ονομάζει, νομοθέτηση;
Μίλησε ο κ. Πιερρακάκης σε συνέντευξή του, για 40.000 εξόριστους φοιτητές. Έχει καταρριφθεί πολλαπλώς αυτό το επιχείρημα και εξακολουθεί ο Υπουργός και οι βουλευτές και βουλεύτριες της πλειοψηφίας, να το επαναφέρουν συνέχεια. Είπε για Έλληνες καθηγητές που είναι στο εξωτερικό και οι οποίοι θα έρθουν έτσι και ιδρυθούν τα περίφημα παραρτήματα. Και ρωτάμε. Γιατί δεν ανοίγει η στελέχωση των δημόσιων πανεπιστημίων, για να μπορέσουν να έρθουν αυτοί οι καθηγητές από το εξωτερικό; Και σας πληροφορώ και το υπογράφω και εγώ από τη μεριά μου, κανένας Έλληνας καθηγητής του εξωτερικού δεν θα έρθει από μεγάλο πανεπιστήμιο για να διδάσκει σε ένα παράρτημα, έτσι όπως τα ονειρεύεται το Υπουργείο Παιδείας και η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Είπε επίσης ο κ. Υπουργός ότι, δέκα τουλάχιστον μεγάλα πανεπιστήμια ετοιμάζουν να ανοίξουν παραρτήματα. Έφερε το παράδειγμα της Σορβόννης. Στην προηγούμενη Επιτροπή μίλησα για τα παραρτήματα των ξένων πανεπιστημίων. Ένα παράρτημα έχουμε, ενός μεγάλου πανεπιστημίου στην Αμερική, στο Παρίσι. Ένα άλλο στο Άμπου Ντάμπι. Και αυτά έχουν φοιτητές για περιορισμένο διάστημα. Μόνο δικούς τους φοιτητές από την Αμερική ή ντόπιους για ακόμα πιο περιορισμένο διάστημα. Μας είπε για τη Σορβόννη. Επειδή τυχαίνει να ξέρω κάπως το ζήτημα, η Σορβόννη έχει συνεργασίες, τμήματά της με δημόσια πανεπιστήμια της Ελλάδας. Υπάρχουν εδώ και χρόνια συνεπιβλέψεις διδακτορικών και με τη Σορβόννη και με άλλα μεγάλα ευρωπαϊκά πανεπιστήμια, οι οποίες πρέπει να διευκολυνθούν. Πρέπει να σταματήσει η μεγάλη γραφειοκρατία. Να συζητήσουμε για αυτά, αλλά μη μας λέτε για παραρτήματα. Θα ήθελα να ακούσω αυτά τα δέκα μεγάλα πανεπιστήμια.
Ακούσαμε και για τις μεταβολές που έχουν επέλθει τα τελευταία χρόνια, λόγω των κοινωνικοοικονομικών αλλαγών κ.λπ.. Ο κ. Κτιστάκης μας έκανε ένα σεμινάριο Συνταγματικού Δικαίου και κοινωνικοοικονομικών εξελίξεων των τελευταίων χρόνων και μας ρώτησε ποιός φοβάται την απελευθέρωση των πανεπιστημίων από τα δεσμά του κράτους και επικαλέστηκε και τον Αριστόβουλο Μάνεση. Επικαλούμαι και εγώ τον Αριστόβουλο Μάνεση. Ο Αριστόβουλος Μάνεσης, όταν έγινε το Σύνταγμα του 1975, είπε ότι με το άρθρο 16 προβάλλεται ως θεσμοθετημένο κέντρο οργανωμένης επιστημονικής έρευνας και διδασκαλίας σε συνθήκες ακαδημαϊκής ελευθερίας το πανεπιστήμιο. Η νομική μορφή των ΑΕΙ στο Σύνταγμα του 1975 είναι η λογική συνέπεια μιας λαμπρής στιγμής του ευρωπαϊκού πνεύματος της ακαδημαϊκής ελευθερίας με θεσμική εγγύηση του Συντάγματος, από την οποία προέκυψε όχι μόνο ο δημόσιος χαρακτήρας του πανεπιστημίου, της ανώτατης εκπαίδευσης, αλλά και η υποχρεωτικότητα της. Άρα, με αυτό το νομοσχέδιο παραβιάζει κατάφωρα το Σύνταγμα η Νέα Δημοκρατία. Και θα πω κάτι και στους βουλευτές της Πλειοψηφίας. Ξέρετε τι έλεγε ο Γενικός Εισηγητής της Πλειοψηφίας της Νέας Δημοκρατίας το 1975 για το άρθρο 16; Το κράτος – έλεγε ο Νιάνιας – οφείλει να προστατεύσει την ελευθερία των ανώτατων ιδρυμάτων, όταν μάλιστα η ανώτατη παιδεία οφείλει να είναι μόνο κρατική διά των φόβων του «μπίζνες». Υπάρχει στα πρακτικά της Βουλής. Καλό είναι να ανατρέξετε. Η Νέα Δημοκρατία το έλεγε τότε. Δεν θεώρησε κανένας από αυτούς τους ανθρώπους ούτε ότι είναι συνέχεια της Χούντας, ούτε ότι είναι οτιδήποτε τέτοιο.
Έχουμε σε όλο τον κόσμο μία αντίθετη κατεύθυνση από αυτή που προσπαθείτε με αυτό το νομοσχέδιο να θεσμοθετήσετε. Στις ΗΠΑ που ξεκίνησε με ιδιωτικά πανεπιστήμια, τον τελευταίο αιώνα, η κατεύθυνση είναι η δημιουργία δημόσιων πανεπιστημίων και μάλιστα ο περιορισμός των διδάκτρων και ει δυνατόν η κατάργηση των διδάκτρων. Γιατί έχει δημιουργηθεί μια φούσκα φοιτητικών δανείων. Στην Κύπρο ειπώθηκε από προλαλήσαντες και προλαλήσασες το τι γίνεται με τα δίδακτρα και πως πιέζουν το δημόσιο πανεπιστήμιο να ανεβάσει δίδακτρα. Είδαμε το παράθυρο που «ανοίγει» αυτό το νομοσχέδιο.
Κύριε Υπουργέ, έχω να σας προτείνω κάτι. Βρισκόμαστε σε μία κρίσιμη καμπή για την Παιδεία. Κρίσιμη καμπή για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Τα προβλήματα είναι πολλά, αυτά όμως τα ιδρύματα έχουν δείξει ανθεκτικότητα, επινοητικότητα, δημιουργικότητα. Θα είναι πράξη γενναιότητας και οφειλόμενης γενναιοδωρίας προς τη νέα γενιά η απόσυρση του νομοσχεδίου τώρα, να μην φτάσει καν στην Ολομέλεια. Η δωρεάν Παιδεία πρέπει να επεκταθεί και στα μεταπτυχιακά και από την άλλη μεριά, να στελεχωθούν και να ενδυναμωθούν, να ενισχυθούν τα δημόσια πανεπιστήμια, γιατί αυτό θα είναι ο κινητήριος μοχλός της έρευνας στη χώρα, σε μία εποχή τεχνητής νοημοσύνης και επανάστασης, της πέμπτης βιομηχανικής επανάστασης. Θα είναι ο κινητήριος μοχλός για αυτή την ίδια την κοινωνία. Αποσύρετε τώρα το νομοσχέδιο.
