Κατά τη συζήτηση, σήμερα στη Βουλή, με την Υφυπουργό Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, κα Κεφάλα, επίκαιρης ερώτησης σχετικά με τις πολιτικές της κυβέρνησης για τη βία κατά των γυναικών, που αρχικά είχα κατατεθέσει ως ερώτηση, τόνισα:
Η βία κατά των γυναικών και τα εγκλήματα με θύματα γυναίκες αυξήθηκαν κατά 150% επί διακυβέρνησης της ΝΔ. Από 4171 θύματα το 2019 φτάσαμε το 2022 στα 10.131 (στοιχεία ΕΛΑΣ). Και από 8 γυναικοκτονίες το 2019 σε 24 γυναικοκτονίες το 2022.
Συγκλονιζόμαστε όλοι εδώ και δυο μέρες από τη γυναικοκτονία της εγκύου Γεωργίας στη Θεσσαλονίκη και την πυρπόλυση μιας γυναίκας στο Ζεφύρι από τον σύζυγό της. Ο εγκλεισμός συνέβαλε στην αύξηση της ενδοοικογενειακής βίας κατά γυναικών, όμως η κυβέρνηση της ΝΔ συνέβαλε καθοριστικά στην εκτόξευση των περιστατικών με δύο τρόπους: Με τις πολιτικές που εφάρμοσε όπως ο νόμος Τσιάρα που εγκλώβισε πολλές γυναίκες σε κακοποιητικά περιβάλλοντα, ενώ χιλιάδες υποθέσεις ενδοοικογενειακής βίας δεν εκδικάζονται (από 40 το 2019 έχουμε 4.499 το 2022). Αλλά ευθύνεται και για τις πολιτικές που δεν εφάρμοσε όπως ρητά αναφέρει η έκθεση της GREVIO που περιλαμβάνει 18 κατεπείγουσες και 34 επείγουσες συστάσεις.
Ενδεικτικά καλεί για άμεσο συντονισμό του κράτους μεταξύ του και με τα τις ΜΚΟ για τα δικαιώματα των γυναικών. Γενναία χρηματοδότηση για δημόσιες δομές υποστήριξης θυμάτων και δημιουργία δικτύων στη κοινότητα για συμβουλευτική οικογένειας και παιδιού. Λειτουργία των ιατροδικαστικών υπηρεσιών 24 ώρες το 24ωρο. Εφαρμογή της σύμβασης 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας κατά της βίας και της παρενόχλησης στην εργασία και στοχευμένα μέτρα για γυναίκες με διασταυρούμενες διακρίσεις (Ρομά, ανάπηρες, γυναίκες ΛΑΤΚΙ κλ.π).
Ρώτησα την Υφυπουργό τι μέτρα λαμβάνει το Υπουργείο της, για την υλοποίηση των 18 κατεπειγουσών και των 34 επειγουσών συστάσεων της GREVIO κι αν θα φροντίσει άμεσα σε συνεργασία με το Υπουργείο Δικαιοσύνης για τη νομική κατοχύρωση του όρου γυναικοκτονία ως ορισμού δολοφονίας λόγω φύλου.
Και επειδή η Υφυπουργός δεν απάντησε επί των αιτιάσεων αλλά υποστήριξε εν ολίγοις ότι τα υπάρχοντα μέτρα είναι σχετικά επαρκή, επισήμανα ότι η πρώτη επιτακτική σύσταση της GREVIO είναι η οικονομική ενίσχυση των γυναικείων ΜΚΟ και η συνεργασία μαζί τους. Η κυβέρνηση αυτή τη συνεργασία δεν την επιδιώκει. Όπως δεν έκανε καμία διαβούλευση μαζί τους για το νόμο Τσιάρα που παραβιάζει σε πολλά σημεία τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης του ΟΗΕ και γι αυτό οι γυναικείες συλλογικότητες ζητούν ομόφωνα να καταργηθεί.
Όπως ζητούν να κατοχυρωθεί νομικά ο όρος «γυναικοκτονία» και να επιστρέψει η Γενική Γραμματεία Ισότητας στο Υπ. Εσωτερικών που είναι το μόνο αρμόδιο Υπουργείο υπεύθυνο για του Δήμους όπου επιβάλλεται να δημιουργηθούν δομές προστασίας των γυναικών θυμάτων βίας και των παιδιών τους και δίκτυα υποστήριξης της οικογένειας και του παιδιού. Αυτή τη στιγμή μόνον 42 συμβουλευτικά κέντρα λειτουργούν στους 332 δήμους και μόνον 20 καταφύγια κακοποιημένων γυναικών. Πρέπει να υλοποιηθούν και πολλαπλασιαστούν τα Κέντρα Υποστήριξης Οικογένειας και Παιδιού (ΚΕΣΟΙΠ) που είχαν ξεκινήσει ως πιλοτικό πρόγραμμα το 2018. Και βέβαια, να υλοποιηθούν όλα τα υπόλοιπα αιτήματα των γυναικείων συλλογικοτήτων σε όλα τα επίπεδα.
