Macro

Σε ταληράκια

Οσοι και όσες από εσάς παρακολουθείτε τη λίστα Πέτσα θα έχετε προσέξει πώς πληθαίνουν τα στόρις για το ελληνικό οικονομικό θαύμα στον διεθνή Τύπο.
 
Πριν μερικές μέρες αποθεώσαμε τον Economist που ανακήρυξε την Ελλάδα χώρα της χρονιάς.
 
Εντάξει, έχει μια λογική. Πέρυσι ήταν η Ουκρανία.
 
Και από το 2013 Ουρουγουάη, Τυνησία, Μιανμάρ, Κολομβία, Γαλλία, Αρμενία, Ουζμπεκιστάν, Μαλάουι και Ιταλία.
 
Τώρα είμαστε και εμείς στο πάνθεο των θριαμβευτών.
 
Για να καταλάβετε πόσο σοβαρή είναι η συζήτηση στην οποία μπαίνουμε… Ο Economist αξιολογεί τις οικονομίες με βάση πέντε δείκτες: πληθωρισμός, «εύρος πληθωρισμού», ΑΕΠ, θέσεις εργασίας και επιδόσεις του χρηματιστηρίου.
 
Τα δύο πρώτα με τον πληθωρισμό δεν τα συζητάμε καν. Κανείς δεν πρόκειται να καταλάβει τι βρήκαν στον πληθωρισμό μας που μας έκανε επιλέξιμους για την οικονομία της χρονιάς.
 
Το τρίτο είναι η αύξηση του ΑΕΠ. Προφανώς έχουμε αύξηση του ΑΕΠ.
 
Οταν έχουν από 2 δισ. κέρδη οι εταιρείες ενέργειας, οι τράπεζες και τα διυλιστήρια και οι εισηγμένες κάνουν πάρτι κερδοφορίας στο χρηματιστήριο, προφανώς θα έχει αύξηση το ΑΕΠ.
 
Αλλά στο λάδι θα έχεις αντικλεπτικά. Η οικονομία της χρονιάς.
 
Το τέταρτο είναι οι θέσεις εργασίας. Εδώ γελάμε.
 
Προχθές έτυχε να γνωρίσουμε έναν ντελιβερά που το πρωί είναι τραπεζικός υπάλληλος.
 
Δύο θέσεις εργασίας μάνι-μάνι. Είδατε πόσο πολλές έχει φτιάξει ο Μητσοτάκης;
 
Είναι τόσο πολλές που θα φέρουμε και απέξω.
 
Απλώς οι μισθοί δεν φτάνουν για να ζήσεις. Γιατί να τον ενδιαφέρει αυτό τον Economist;
 
Τέλος, το πέμπτο είναι οι επιδόσεις του χρηματιστηρίου. Το πάρτι των εισηγμένων που λέγαμε προηγουμένως. Με συνολικά κέρδη 10,5 δισ. ευρώ και άνοδο του γενικού δείκτη πάνω από 40%.
 
Που μας αφορά πάρα πολύ ως κοινωνία, όπως εκτιμά ο Economist.
 
Το επισημαίνει, άλλωστε. Λέει ότι η Ελλάδα σημειώνει μερικά εκπληκτικά αποτελέσματα σε ό,τι αφορά τους πέντε δείκτες, αλλά εκείνο στο οποίο ξεχωρίζει είναι η αύξηση της χρηματιστηριακής αξίας της ελληνικής αγοράς κατά 43,8%.
 
Μάλιστα. Σωθήκαμε.
 
O Economist σχολιάζει, επίσης, ότι πρόκειται για ένα αξιοσημείωτο αποτέλεσμα μιας οικονομίας που μέχρι πρότινος αποτελούσε συνώνυμο της κακοδιαχείρισης.
 
Συνώνυμο της κακοδιαχείρισης. Μάλιστα. Ήτανε μέχρι πρότινος.
 
Ενώ τώρα έχει σταματήσει να είναι. Έχουμε γκώσει στη διαφάνεια.
 
Και επίσης λέει ότι θεσπίστηκαν σκληρές, λογικές οικονομικές μεταρρυθμίσεις και ανασυγκροτήθηκε το κοινωνικό συμβόλαιο…
 
Δεν θα σχολιάσουμε άλλο.
 
Η Ελλάδα δοκιμάζεται από την ακρίβεια. Το κόστος των βασικών ειδών διατροφής και της ενέργειας και τα ενοίκια είναι στον θεό.
 
Και οι μισθοί είναι εξευτελιστικοί. Εξού και τα αντικλεπτικά στο ελαιόλαδο.
 
Ετσι εξηγείται ότι υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες κενές θέσεις εργασίας στις οποίες δεν θέλει να πάει να δουλέψει κανένας.
 
Και ότι υπάρχουν και δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που έχουν παραιτηθεί από το να βρουν δουλειά. Με αποτέλεσμα να σβήνονται από τις λίστες των ανέργων.
 
Ετσι εξηγείται και το ότι οι νέοι μας ψάχνουν τρόπους να σηκωθούν να φύγουν από τη χώρα.
 
Και οι συνταξιούχοι δεν παίρνουν δώρο, αν θυμάστε. Έτσι δουλεύει το ελληνικό θαύμα.
 
Και δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι κάθε μήνα χάνουν την περιουσία τους σε πλειστηριασμούς.
 
Και επειδή οι Ευρωπαίοι εταίροι μας τα εκτιμούν όλα αυτά, αποφάσισαν να μην μετράνε στο χρέος οι δαπάνες για εξοπλισμούς.
 
Διότι αυτοί μας πουλάνε τους εξοπλισμούς και προφανώς θέλουν να μας διευκολύνουν να τους αγοράσουμε, χαζοί είναι;
 
Οικονομικό θαύμα, πράγματι. Μπράβο, Economist.
 
Ο Σχολαστικός