Μεταρρύθμιση ή Επανάσταση;
Η πολυδιάστατη κρίση που συγκλονίζει ολόκληρο τον πλανήτη παίρνει εκρηκτικές διαστάσεις με τις βαρβαρότητες του Ισραήλ σε βάρος των Παλαιστίνιων. Η εθνοκάθαρση που προσπαθεί να επιβάλει ο Νετανιάχου στη Γάζα, με την υποστήριξη των ΗΠΑ, προκαλεί μια δεύτερη πολεμική ανάφλεξη δίπλα στον μακρόσυρτο πόλεμο στην Ουκρανία. Ακόμα και οι πιο συντηρητικοί αναλυτές ανατριχιάζουν μπροστά στις συνέπειες.
Δίπλα στις ανθρωπιστικές καταστροφές με τους χιλιάδες, ήδη, νεκρούς, έρχεται να προστεθεί η προοπτική για μια απότομη επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης. Στη θεωρία, τα ανεβασμένα επιτόκια καταπολεμούν τον πληθωρισμό, στην πράξη η άνοδος στις τιμές του πετρελαίου και του φυσικού αέριου, εξαιτίας των πολέμων φέρνει νέα εκτίναξη της ακρίβειας και κάμψη της οικονομικής δραστηριότητας.
Αναγκαία και εφικτή ανατροπή
Για τον υπερχρεωμένο και συρρικνωμένο ελληνικό καπιταλισμό οι προοπτικές είναι άγριες. Και η κυβέρνηση της ΝΔ τις κάνει ακόμη πιο σκληρές για την εργατική τάξη με την εμπλοκή της στο πλευρό του Ισραήλ και με τη δέσμευσή της να πληρώσουν οι εργάτες τα σπασμένα της κρίσης.
Ήδη όλα τα υπερέσοδα του προϋπολογισμού χάρη στην αύξηση των εσόδων του ΦΠΑ εξαιτίας του πληθωρισμού πηγαίνουν κατευθείαν στην πληρωμή των τοκοχρεωλύσιων στους τραπεζίτες. Μια διευρυμένη ανάφλεξη στη Μέση Ανατολή μπορεί να κάνει αυτή την προοπτική εφιαλτική.
Κι όμως, ο Μητσοτάκης πήγε στο Κάιρο να διακηρύξει το «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα» και αμέσως μετά πήγε στο Ισραήλ και αγκάλιασε τον σφαγέα Νετανιάχου, ενώ παράλληλα δίνει στις ΗΠΑ και την Ελευσίνα εκτός από τη Σούδα. Όσες υποκριτικές δηλώσεις και αν κάνει, ότι θα ήθελε να είναι «περιορισμένη η ανθρωπιστική καταστροφή», είναι συνένοχος για τα εγκλήματα και την εφιαλτική κλιμάκωση της καταστροφικής κρίσης.
Η ανατροπή της κυβέρνησης για να ξεφύγουμε από αυτή την προοπτική είναι επείγουσα ανάγκη. Και είναι εφικτή. Η κυβέρνηση βγήκε πολιτικά αποδυναμωμένη από τις εκλογές στους δήμους και στις περιφέρειες. Υπάρχει τεράστια μαζική οργή. Το «μαύρισμα» των Μπακογιάννηδων έδωσε μόνο μια γεύση από τις διαστάσεις που έχει η αγανάκτηση. Το ίδιο μήνυμα στέλνουν οι κινητοποιήσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη. Παρά τη θηριώδη προπαγάνδα με τα ψέματα που εξωραΐζουν το Ισραήλ, η εργατική τάξη και η νεολαία βγαίνει στους δρόμους, και εδώ όπως και σε όλο τον κόσμο. Ο κόσμος διψάει για μια Αριστερά που θα οδηγήσει την οργή του στη νίκη.
Ο επαναστατικός δρόμος
Σε αυτήν ακριβώς τη συγκυρία, η κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ αποκαλύπτει τα αδιέξοδα της «κυβερνώσας Αριστεράς». Ο Κασσελάκης έβγαλε το πριόνι και διαγράφει στελέχη το ένα μετά το άλλο. Αυτοπροβάλλεται ως ο νεοεκλεγμένος πρόεδρος που «έφερε χιλιάδες νέα μέλη στον ΣΥΡΙΖΑ» και διώχνει χιλιάδες με κάθε νέα του κίνηση, είτε με τη νεοφιλελεύθερη ομιλία του στον ΣΕΒ, είτε με τις διαγραφές ακόμα και αυτών που ήταν υποψήφιοι για την προεδρία μόλις πρόσφατα.
Το πρόβλημα, όμως, δεν περιορίζεται στα πρόσωπα. Ο Κασσελάκης προσωποποιεί τη στρατηγική της δεξιάς προσαρμογής που υποτίθεται ότι είναι ο ρεαλιστικός δρόμος για να γίνει η Αριστερά «κυβερνώσα». Η κατάντια του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνει πόσο αναγκαία είναι η εναλλακτική στρατηγική του επαναστατικού δρόμου.
Καθώς φτάνουμε στα πενηντάχρονα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου τον Νοέμβρη του 1973, η επιλογή Μεταρρύθμιση ή Επανάσταση γράφεται ξανά με μεγάλα γράμματα μπροστά μας. Τιμούμε αυτήν τη μεγάλη επέτειο μέσα σε συνθήκες όπου η καταστροφική κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχει το θράσος να μιλάει για το «τέλος της Αριστεράς». Αυτοί που διαχειρίζονται δολοφονικά την πιο μεγάλη πολυκρίση του συστήματος που σπέρνει φτώχεια, ρατσισμό και πόλεμο, προσπαθούν να μας πείσουν ότι δεν υπάρχει εναλλακτική.
Όμως, το Πολυτεχνείο είναι εδώ για να μας θυμίζει ότι η κοινωνία αλλάζει με εξεγέρσεις και επαναστάσεις και στην Ελλάδα, όπως σε όλο τον κόσμο. Το φοιτητικό κίνημα άναψε τη σπίθα για να βγει στο προσκήνιο η εργατική τάξη και να γκρεμίσουν μαζί τη Χούντα, όπως το ίδιο έγινε στην Πορτογαλία και το ίδιο απλώθηκε παντού εκείνα τα χρόνια με τον μακρόσυρτο «Μάη του ‘68», από τη Γαλλία μέχρι την Ταϊλάνδη.
Για να ανοίξει αυτός ο επαναστατικός δρόμος, που γκρέμισε καθεστώτα και κέρδισε τις εργατικές κατακτήσεις που ακόμα προσπαθούν να ξηλώσουν με λύσσα οι Μητσοτάκηδες και οι Γεωργιάδηδες, χρειάστηκε να μπει μπροστά μια νέα επαναστατική Αριστερά, που στήριξε την εξέγερση του Πολυτεχνείου και τους αγώνες της Μεταπολίτευσης κόντρα στον ψεύτικο ρεαλισμό του «Καραμανλής ή τανκς».
Αυτός ο δρόμος του Νοέμβρη είναι επίκαιρος και σήμερα. Σήμερα η κρίση του καπιταλισμού είναι ακόμη πιο βαθιά και ανυπόφορη, η εργατική τάξη πιο μεγάλη και δυνατή παγκόσμια, η νεολαία εξοργισμένη όχι μόνο με τη μαύρη εργασία, αλλά και ενάντια στις βρομιές του σεξισμού και του ρατσισμού. Σήμερα, χιλιάδες αγωνιστές και αγωνίστριες έχουν τις εμπειρίες για τα αδιέξοδα του κοινοβουλευτικού δρόμου, τις διαψεύσεις των προσδοκιών από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ παλιότερα και του ΣΥΡΙΖΑ πρόσφατα.
Την Κυριακή, 5 Νοέμβρη, συγκεντρωνόμαστε για έναν κύκλο συζητήσεων για τη μεγάλη επιλογή για τον κόσμο της Αριστεράς: Μεταρρύθμιση ή Επανάσταση; Θα είμαστε εκεί πολλοί και πολλές, από τη γενιά του Πολυτεχνείου μέχρι τους πρωταγωνιστές και τις πρωταγωνίστριες στους αγώνες του σήμερα σε όλα τα μέτωπα.
Ελάτε να στείλουμε μαζί το μήνυμα ότι η Αριστερά της εξέγερσης και της επανάστασης είναι εδώ!
ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΑ
Αθήνα, Κυριακή 5 Νοέμβρη, Νομική (Σόλωνος), 12-7μμ
Θεσσαλονίκη, Σάββατο 11 Νοέμβρη, ΕΔΟΘ, 5-9μμ
5-7μμ Η εξέγερση του Πολυτεχνείου
7-9μμ Ο δρόμος του Νοέμβρη στην εποχή των καταστροφών
Ηράκλειο, Παρασκευή 10 Νοέμβρη, Πολύκεντρο, 7μμ
Χανιά, Σάββατο 11 Νοέμβρη, Εργατικό Κέντρο, 7μμ
Βόλος, Κυριακή 12 Νοέμβρη, Θόλος, 6μμ
Πάτρα, Σάββατο 18 Νοέμβρη, Αιθ. ΕΒΕ, Αράχθου 21, 6μμ
Ξάνθη, Σάββατο 18 Νοέμβρη, Εργατικό Κέντρο, 6μμ
Αλεξανδρούπολη, Κυριακή 19 Νοέμβρη, Εργατικό Κέντρο, 6μμ
Γιάννενα, Κυριακή 19 Νοέμβρη, Αρχιτεκτονική Σχολή, 6μμ
Ο Πέτρος Κωνσταντίνου είναι μέλος του ΣΕΚ, συντονιστής ΚΕΕΡΦΑ, δημοτικός σύμβουλος Αθήνας
