Το Ισραήλ προτιμά εδώ και καιρό τη βία από την ειρήνη, τον διαχωρισμό από την ισότητα. Οι βάρβαρες αεροπορικές επιδρομές του στη Γάζα αποτελούν συνέχεια αυτής της πολιτικής – και δεν θα κάνουν τίποτα για να φέρουν ειρήνη και αξιοπρέπεια στους αμάχους και στις δύο πλευρές.
Οι εικόνες από τη Γάζα είναι ένα κολαστήριο επί Γης. Η αλόγιστη καταστροφή των Ισραηλινών αποδεκατίζει τη μικρή πολιορκημένη Λωρίδα. Αυτό είναι που το Ισραήλ κάνει καλύτερα με τους Παλαιστίνιους. Όχι ειρήνη. Όχι συμφιλίωση. Όχι επίλυση συγκρούσεων. Αλλά πόλεμο – εναντίον εκείνων που θυματοποιεί εδώ και εβδομήντα πέντε χρόνια. Πυροβολώντας και κλαίγοντας. Η Δύση τώρα χειροκροτεί.
Ας είναι σαφές: το Ισραήλ συνεχίζει να υποδαυλίζει τον μόνιμο πόλεμο.
Κάθε μέρα το Ισραήλ γεννά μίσος και οργή στους Παλαιστίνιους. Τους τιμωρεί επειδή αντιστέκονται στην κατοχή του – όχι μόνο με τραγική, καταστροφική βία (όπως στις 7 Οκτωβρίου) αλλά και με μη βίαιο αγώνα.
Αυτή η έκρηξη ήταν αναπόφευκτη. Ένα κράτος δεν μπορεί να ταπεινώνει και να υποτάσσει εκατομμύρια ανθρώπους για δεκαετίες και να μένει αλώβητο. Ένα κράτος επίσης δεν μπορεί να περιμένει ειρήνη και ησυχία όταν το μόνο που κάνει είναι πόλεμος.
Από το 2000, το Ισραήλ προτιμά όλο και περισσότερο τη βία από την ειρήνη, την αποικιοκρατία των εποίκων από τη συμφιλίωση, το διαχωρισμό από την ισότητα. Για πάνω από δύο δεκαετίες, οι ισραηλινοί πόλεμοι πολιτικής δολοφονίας διεξάγονται κυρίως για να περιορίσουν τις παλαιστινιακές φιλοδοξίες για κρατική υπόσταση και ανεξαρτησία. Σκοτώνοντας αδιακρίτως χιλιάδες Παλαιστίνιους πολίτες, ακρωτηριάζοντας πολλούς περισσότερους και μετατρέποντας τη Γάζα στο μεγαλύτερο πολιορκημένο γκέτο του κόσμου.
Κάθε μέρα οι Παλαιστίνιοι ζουν μέσα στο φόβο και την απελπισία – νιώθοντας όλο και πιο απελπισμένοι για το μέλλον τους. Τι μπορούν να κάνουν οι Παλαιστίνιοι με έναν τόσο αδυσώπητα ασυμβίβαστο, βάναυσο εχθρό; Το να παραμείνουν αμετακίνητοι κοστίζει πολύ ακριβά, αλλά η αντίσταση φαίνεται να κοστίζει ακόμη περισσότερο.
Σε κάθε περίπτωση, τα δυτικά κράτη απέτυχαν να εφαρμόσουν το διεθνές δίκαιο. Το χειρότερο είναι ότι επέτρεψαν και υποστήριξαν το Ισραήλ στην παραβίασή του και στην ενίσχυση της παράνομης κατοχής της Δυτικής Όχθης και της Γάζας.
Ο ισραηλινός ρατσισμός στην Κνεσέτ έχει γίνει πιο κραυγαλέος. Πρώτα ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου, μετά ο Άβιγκντορ Λίμπερμαν και τώρα οι λυσσαλέα ρατσιστές Ιταμάρ Μπεν-Γβιρ και Μπεζαλέλ Σμότριχ. Καθώς το Ισραήλ κινούνταν προς την ακροδεξιά, οι Ηνωμένες Πολιτείες στήριζαν, η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεργαζόταν και οι αραβικές κυβερνήσεις κανονικοποιούσαν.
Τι λένε όλα αυτά στους Παλαιστίνιους;
Μόνο οι ισραηλινές ζωές έχουν σημασία.
Οι ζωές των Παλαιστινίων δεν έχουν σημασία, και οι παλαιστινιακές εθνικές προσδοκίες για ανεξαρτησία είναι απλώς ενοχλητικές.
Αυτό ακριβώς λένε οι ισραηλινές σημαίες στα κυβερνητικά κτίρια του Λονδίνου και του Βερολίνου: Οι Παλαιστίνιοι είναι ένας “μη λαός”, έξω από τον κύκλο της συμπάθειας και της προσοχής μας. Αυτός ο ρατσισμός είναι απροκάλυπτος, και τα διπλά μέτρα και σταθμά (με την Ουκρανία, για παράδειγμα) είναι εξόφθαλμα.
Το ότι επιτρέπεται στο Ισραήλ να εξαπολύει τέτοια βία στη Γάζα, αυξάνει μόνο την οργή των Παλαιστινίων. Αφήνοντας το Ισραήλ να ενεργεί ατιμώρητο εντείνει τη σύγκρουση και εξασφαλίζει τη διάρκεια και τη φρίκη της.
Η αποκατάσταση της ισραηλινής αποτροπής στις πλάτες των κατεχόμενων Παλαιστινίων είναι ανήθικη και παράνομη. Οι τρομακτικές επιθέσεις της Χαμάς κατά αμάχων στο Ισραήλ αξιοποιούνται για να παράγουν περισσότερο μίσος και βία. Ο πόλεμος δεν είναι ποτέ η λύση στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη. Οι Παλαιστίνιοι και οι Ισραηλινοί θα πρέπει να ζήσουν μαζί ειρηνικά μια μέρα.
Τι πρέπει να ζητήσουν οι προοδευτικοί τώρα;
Να επιμείνουν ότι υπάρχει άλλος δρόμος. Ότι κάθε ζωή πρέπει να αντιμετωπίζεται με τον ίδιο σεβασμό. Ότι όλοι οι άνθρωποι πρέπει να ζουν με ασφάλεια στο Ισραήλ και την Παλαιστίνη. Ότι οι πολίτες και στις δύο πλευρές πρέπει να προστατεύονται. Ότι οι συνθήκες που δημιουργούν την κατοχή πρέπει να τερματιστούν.
Το πρώτο, άμεσο αίτημα θα πρέπει να είναι να σταματήσει αυτός ο αποτρόπαιος ισραηλινός πόλεμος στη Γάζα άμεσα. Η συλλογική τιμωρία είναι παράνομη σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο – ανεξάρτητα από το πόσοι δυτικοί διπλωμάτες την υπερασπίζονται.
Οι Παλαιστίνιοι πρέπει να προστατευθούν από το Ισραήλ και το δικαίωμά τους στη ζωή να διασφαλιστεί άμεσα. Δεν πρέπει να χαθεί ούτε μία ακόμη ζωή αμάχων στο όνομα της ισραηλινής ασφάλειας. Το Ισραήλ δεν μπορεί να επικαλείται αυτοάμυνα εναντίον ενός πληθυσμού που κατέχει, ούτε να αποκομίζει οφέλη από την παραβίαση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους.
Το δεύτερο αίτημα θα πρέπει να είναι η τήρηση του διεθνούς δικαίου ως του σημαντικότερου μηχανισμού για την επίτευξη της ειρήνης. Οι Παλαιστίνιοι έχουν ένα διεθνώς αναγνωρισμένο δικαίωμα αυτοδιάθεσης, το οποίο το Ισραήλ παραβιάζει με κάθε πράξη του. Είναι και αυτό ένα θεμελιώδες δικαίωμα και η μόνη οδός προς την ειρήνη και τη σταθερότητα.
Ο Bashir Abu-Manneh είναι επικεφαλής των κλασικών σπουδών, της αγγλικής γλώσσας και της ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Κεντ.
