«…Το γεγονός ότι από το 2014, επισήμως έχουν χαθεί στη Μεσόγειο 21 χιλιάδες άνθρωποι, μας γεμίζει αφενός με οδύνη, αλλά και μας προβληματίζει ιδιαίτερα. Καλό είναι να λες ότι λυπάσαι αλλά το κύριο ζήτημα είναι τι κάνεις για να αποτρέψεις τέτοιες καταστάσεις. Αποδεικνύεται ότι όλα αυτά που κάνει η Ευρώπη στο σύνολό της και που ακολουθεί κατά πόδας η Ελλάδα, δεν είναι στη σωστή κατεύθυνση. Ακόμα και στην πρόσφατη σύνοδο των αρμόδιων υπουργών της ΕΕ, δίνει τη δυνατότητα σε χώρες που δεν επιθυμούν τη λύση του προβλήματος, με 20 χιλιάδες ευρώ/ ανά κεφαλή να αποφεύγουν την εμπλοκή τους. Και μάλιστα αυτά τα χρήματα δίνονται από τα ταμεία της ΕΕ προς τις χώρες αυτές.
Είναι βέβαιο ότι η κατάσταση φτάνει σε τέτοια επίπεδα, γιατί απλά όλοι θέλουν να αποφύγουν την ευθύνη. Αυτός είναι και ο λόγος που το συγκεκριμένο πλοίο κυκλοφορεί επί τόσες μέρες στα νερά της Μεσογείου, παρόλο τον εμφανή κίνδυνο ατυχήματος, χωρίς κανείς να παίρνει την ευθύνη να το σταματήσει.
Είναι σαφές ότι οι άνδρες και οι γυναίκες του Λιμενικού, παίρνουν εντολές και όχι πρωτοβουλίες. Και στην περίπτωση που η εντολή προτάσσει την σωτηρία των ανθρώπων, η στάση τους είναι πάντα ηρωική. Ας θυμηθούμε τον αείμνηστο πλωτάρχη Παπαδόπουλο που είχε τιμηθεί από τον ΟΗΕ και από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, για τον τεράστιο αριθμό διασώσεων στις οποίες είχε πάρει μέρος. Είναι αστείος ο ισχυρισμός κάποιων ότι δεν σταμάτησαν το πλοίο, επειδή δεν τους ζητήθηκε. Τι θα συνέβαινε αν μετέφερε όπλα, ναρκωτικά κλπ; Θα έπρεπε λοιπόν και για την συγκεκριμένη περίπτωση να γίνονταν νηοψία μια που επιπλέον το παράνομο πλοίο έπλεε χωρίς καμιά σημαία. Το ελάχιστο λοιπόν που θα έπρεπε να γίνει εκείνη τη στιγμή θα ήταν η συγκέντρωση μεγάλων δυνάμεων διάσωσης κοντά στο πλοίο, να πετάξεις σωσίβια κλπ.
Η λύση στο προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα πρωτίστως βρίσκεται στην αντιμετώπιση των αιτιών ( πολεμικές συγκρούσεις, οικονομική φτώχεια, κλιματική αλλαγή κλπ), στις χώρες που παράγουν φαινόμενα προσφυγικών και μεταναστευτικών ροών. Μπορεί να δίνονται πάρα πολλά χρήματα στις ΄΄επίσημες΄΄ κυβερνήσεις αυτών των χωρών, μόνο που συνήθως αυτά σπαταλούνται και αποτελούν κομμάτι της διαφθοράς. Επιπλέον υπάρχει το ζήτημα των συνόρων όπου θα πρέπει να ισχύει η συμφωνία της Γενεύης, καθώς επίσης τα ζητήματα ένταξης, επιστροφής κλπ.
Σε όλες τουλάχιστον τις συζητήσεις από το 2016 και μετά στα πλαίσια της ΕΕ, πάντα το πρόβλημα ήταν ο καθορισμός μιας ενιαίας πολιτικής ασύλου, ένταξης και επιστροφών. Για παράδειγμα, για ορισμένες περιοχές του Αφγανιστάν στην Ελλάδα χαρακτηρίζονται πρόσφυγες κατά 60% και στη Γερμανία κατά 10% (!!!)
Ενώ η Frontex δημιουργήθηκε με τις καλύτερες προθέσεις και με στόχο να συνδράμει στη φύλαξη των συνόρων με βάση τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και των διεθνών συνθηκών , σήμερα αποτελεί πλέον μια πληγή για την ΕΕ και τουλάχιστον στα υψηλά της επίπεδα, η διαφθορά αποτελεί σύνηθες φαινόμενο. Χαρακτηριστική είναι η πρόσφατη αποπομπή του επικεφαλής κου Λιμπερί.
Είναι χαρακτηριστική η εικόνα στην Αλεξανδρούπολη όπου, οι μικρές δυνάμεις της Frontex μένουν στα καλύτερα ξενοδοχεία της πόλης και αμείβονται με αρκετές χιλιάδες ευρώ μηνιαίως, τη στιγμή που όλη τη δουλειά την κάνει ο κακά αμειβόμενος Έλληνας αστυνομικός.
Δεν μπορώ να ξέρω αν οι πέντε χώρες πρώτης υποδοχής( Κύπρος, Ελλάδα, Ιταλία , Μάλτα και Ισπανία) έχουν ΄΄ατονίσει΄΄ τις προσπάθειες για την αντιμετώπιση του προσφυγικού και μεταναστευτικού ζητήματος. Ξέρω όμως ότι , οι μεταναστευτικές ροές αλλάζουν συνεχώς κατεύθυνση, κινούμενες με βάση το βαθμό δυσκολίας που αντιμετωπίζουν. Όταν η Ιταλία του Σαλβίνι ακολουθούσε την πολιτική της Mare Nostrum, με τις γνωστές τραγωδίες στα νερά της Μεσογείου, οι μεταναστευτικές ροές στράφηκαν προς την Ελλάδα και κυρίως προς τα νησιά μας. Και θα εξακολουθήσει να συμβαίνει αυτό, όσο δεν χτυπιόνται οι υψηλά ιστάμενοι εγκληματίες διακινητές και όχι οι κάθε λογής ΄΄αυτοφοράκιδες΄΄ που συλλαμβάνονται κάθε φορά…»
Σημεία συνέντευξης του Δημήτρη Βίτσα, στελέχους του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, στο ραδιοφωνικό σταθμό « ΕΡΤ3 102 FM».
