Η αντιδημοκρατική στρατηγική της έντασης που καλλιεργείται στα Εξάρχεια καλά κρατεί. Κάτοικοι και εργαζόμενοι παραμένουν αποκλεισμένοι από τη μοναδική πλατεία της γειτονιάς τους, με διμοιρίες κρανοφόρων και λαμαρίνες να περιορίζουν την κινητικότητα και την ελευθερία τους. Η εικόνα των «φυλακισμένων μελλοθάνατων» δέντρων είναι τουλάχιστον θλιβερή και η εικόνα της αστυνομοκρατίας άκρως αποκρουστική.
Κάτοικοι της περιοχής δεν σταματούν να συγκεντρώνονται κάθε πρωί έξω από τις λαμαρίνες, να ενημερώνουν τον κόσμο και να παρακολουθούν τα όσα συμβαίνουν εντός και εκτός της πλατείας. «Η γειτονιά τελεί υπό κατοχή», όπως καταγγέλλει η Συνέλευση «Όχι Μετρό στην πλατεία Εξαρχείων». «ΜΑΤ και ΟΠΚΕ, πάσης φύσεως αστυνομία, με στολή ή χωρίς, έχει κατοικοεδρεύσει πάνω στην πλατεία και στα γύρω στενά. Επτά ημέρες την εβδομάδα, 24 ώρες την ημέρα οι άγρυπνοι φρουροί της λαμαρίνας βρίσκονται στα Εξάρχεια, έχοντας ξεκάθαρα αποκαλύψει, μη τηρώντας ούτε τα τυπικά προσχήματα, τον ρόλο τους. Πλήρως εξοπλισμένοι και πάνοπλοι σε όλες τις κινητοποιήσεις δεν διστάζουν να χτυπήσουν άγρια κόσμο που διαμαρτύρεται γι’ αυτό που συμβαίνει, δεν διστάζουν να πνίγουν μια γειτονιά στα δακρυγόνα» αναφέρει η Συνέλευση και κάνει λόγο για «φραστικές αψιμαχίες με απειλές προς άντρες ότι θα τους πάρουν σε φέρετρα και σεξιστικά σχόλια και εκφοβισμό σε γυναίκες» σε καθημερινή βάση. Προειδοποιεί μάλιστα ότι η κατάσταση αρχίζει να γίνεται επικίνδυνη με ευθύνη της κυβέρνησης, αλλά και της ίδιας της «Αττικό Μετρό» που επέλεξε να στήσει ένα εργοτάξιο με αυτούς τους όρους, «παίζοντας και εκείνη όχι μόνο το παιχνίδι του κέρδους, αλλά και το πολιτικό παιχνίδι της εκδίκησης σε μια ολόκληρη γειτονιά που ξέρει από αντίσταση και αλληλεγγύη».
Αναίτια επίθεση σε δικηγόρους
Χαρακτηριστικά της κατάστασης που επικρατεί στα Εξάρχεια είναι δύο πρόσφατα τραγικά περιστατικά. Το πρώτο έλαβε χώρα στις 2 Σεπτεμβρίου. Δύο δικηγόροι δέχτηκαν αναίτια φραστική και σωματική επίθεση από άνδρες των ΜΑΤ στην πλατεία Εξαρχείων. Όπως κατήγγειλε ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου, Δημήτρης Βερβεσός, αστυνομικοί τούς σταμάτησαν και ζήτησαν τα στοιχεία τους. Αφού ρώτησαν για ποιο λόγο τούς γίνεται έλεγχος και ενημέρωσαν πως είναι δικηγόροι, ακολούθησε επίθεση και οδηγήθηκαν στο Αστυνομικό Τμήμα με χειροπέδες. Ο Δ. Βερβεσός καταγγέλλει πως εκεί του ζητήθηκε να βγάλει τα ρούχα του. Για το περιστατικό έχει γίνει επίσημη καταγγελία από τον Δικηγορικό Σύλλογο της Αθήνας και διατάχθηκε Προκαταρκτική Διοικητική Εξέταση.
Κακοποίηση γυναίκας πίσω από τις λαμαρίνες
Το δεύτερο τραγικό περιστατικό καταγγέλλεται ότι συνέβη την ημέρα της μεγαλειώδους πορείας διαμαρτυρίας, στις 9 Σεπτεμβρίου. Σε ανάρτησή της στο Facebook η δικηγόρος, Άννυ Παπαρρούσου, ανέφερε ότι αστυνομικοί που βρίσκονταν στο εργοτάξιο του μετρό επιτέθηκαν φραστικά σε γυναίκα που απλώς περνούσε από το σημείο για να πάει να πάρει το μηχανάκι της από την οδό Τσαμαδού. Όταν εκείνη απάντησε, οι αστυνομικοί «την τραβούν μέσα στο εργοτάξιο και την κακοποιούν. Επειδή φώναξε βοήθεια και υπήρχε κόσμος έξω, δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν το γνωστό έργο τους και ύστερα από λίγο την άφησαν να φύγει με μώλωπες σε όλο της το σώμα, αλλά αρτιμελή. Στη συνέχεια διαπίστωσε ότι της έλειπαν τα 100 ευρώ που είχε στην τσάντα της» κατήγγειλε η δικηγόρος. «Το αυθαίρετο εργοτάξιο της Πλατείας Εξαρχείων ανοίγει πού και πού και λειτουργεί και ως άντρο βασανιστών και κακοποιών του κοινού ποινικού δικαίου» κατέληγε η ανάρτηση. Σε επικοινωνία της «Ε» με την Ά. Παπαρρούσου μάς δήλωσε ότι υπάρχει ισχυρό ενδεχόμενο η γυναίκα που δέχτηκε την επίθεση να κινηθεί νομικά, ενώ τόνισε ότι θα έπρεπε η Πολιτεία να φροντίζει να φτάνουν στη δικαιοσύνη τέτοιου είδους καταγγελίες που αφορούν την αστυνομική αυθαιρεσία.
Η δημοτική κίνηση «Ανοιχτή Πόλη», κατά την πρόσφατη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου της Αθήνας, έκανε σχετική παρέμβαση εκτός ημερήσιας διάταξης και κάλεσε τη δημοτική αρχή «να ευθυγραμμιστεί με τα συμφέροντα των δημοτών, να ζητήσει από το αρμόδιο υπουργείο να αποσύρει τις δυνάμεις καταστολής από την πλατεία Εξαρχείων και να διερευνήσει τα καταγγελλόμενα περιστατικά, αλλά και να προχωρήσει στο μόνο δημοκρατικό δρόμο, εκείνον της διαβούλευσης με τους κατοίκους για όσα τους αφορούν».
Μαρία Λυκούρα
