Σύμφωνα με την έκθεση του Centre For Feminist Foreign Policy οι κύκλοι που δραστηριοποιούνται κατά των δικαιωμάτων και της ισότητας των φύλων είχαν λάβει μεταξύ του 2009 και του 2018 τετραπλάσια αύξηση στην ετήσια χρηματοδότησή τους.
Μια μετωπική αντεπίθεση που έχει προσλάβει τον χαρακτήρα των αντιμεταρρυθμίσεων σαρώνοντας κατακτήσεις δεκαετιών συντελείται εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ενας πόλεμος που διεξάγεται από τα «λευκά κολάρα» με θύματα τις λιγότερο προνομιούχες ομάδες του πληθυσμού, όλο και περισσότερο καθίσταται ορατός και εντυπωσιάζει με τον στρατηγικό σχεδιασμό του, την ευρεία κινητοποίηση υπόγειων μηχανισμών καθώς και τα ιλιγγιώδη χρηματικά ποσά που διατίθενται για την ευόδωση των στόχων του. Αντεπίθεση που εν πολλοίς επικεντρώνεται στην ανατροπή των κατακτήσεων -μεταξύ άλλων- του γυναικείου κινήματος και της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας καθώς και στη συρρίκνωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Το πλέον κομβικό εργαλείο που έχει στη διάθεσή του το κίνημα κατά των φύλων (anti-gender) αφορά τη γενναία χρηματοδότησή του. Και όπως αποδεικνύεται, χρηματοδοτείται με τις ευλογίες της Ε.Ε. πολλαπλάσια έναντι των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των κινημάτων υπέρ της ισότητας. Η πανδημία αξιοποιήθηκε και σε αυτό το πεδίο από τους συγκεκριμένους κύκλους που επιδιώκουν τις αντιμεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση του αφηγήματός τους επιδεινώνοντας έτι περαιτέρω τη θέση των γυναικών και των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων.
Σε κάθε περίπτωση η πληροφόρησή μας σε ό,τι αφορά τη διασύνδεση και την προέλευση των ροών χρήματος αυτών των κύκλων είναι από ελάχιστη έως ανύπαρκτη. Η έρευνα που διενεργήθηκε από το Centre For Feminist Foreign Policy (Κέντρο Φεμινιστικής Εξωτερικής Πολιτικής) με τη συνεργασία και άλλων οργανισμών αποκαλύπτει πως τρία είναι τα κύρια γεωγραφικά σημεία προέλευσης της χρηματοδότησης: από τις ΗΠΑ σε ποσοστό που μπορεί να φτάνει το 11,5%, τη Ρωσία σε ποσοστό που ίσως αγγίζει το 26,6% και την Ευρωπαϊκή Ενωση σε ποσοστό ίσως 66,9%!
Διότι δεν πρόκειται για την Ευρωπαϊκή Ενωση που ευαγγελίστηκε την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αλλά για έναν οργανισμό που κυβερνά με αδιαφάνεια, υπάκουο στα κελεύσματα της οικονομικής ελίτ, που διολισθαίνει ανερυθρίαστα προς τον αυταρχισμό και την αναστολή των δημοκρατικών κατακτήσεων. Και αυτός ακριβώς ο κίνδυνος υπογραμμίζεται με έμφαση στην έκθεση. Διότι, όπως εύλογα επισημαίνεται, οι καμπάνιες και οι κινητοποιήσεις κατά της ισότητας των φύλων συνιστούν το όχημα για την προώθηση κοινωνικών και πολιτικών ιεραρχήσεων που στόχο έχουν τη δημιουργία μιας κουλτούρας αποκλεισμού.
Και αυτή η θεμελίωση της κουλτούρας αποκλεισμού στις μεταμοντέρνες δημοκρατίες δεν κάνει χρήση μιας γλώσσας «άξεστης», αλλά απονομιμοποιεί αθόρυβα αρχές και έννοιες όπως ισότητα και οικουμενικότητα. Και ο ρόλος της οικονομικής ελίτ σε αυτή τη διαδικασία απονομιμοποίησης είναι, όπως θα δούμε στη συνέχεια, καθοριστικός.
Εχουμε υποστηρίξει προηγουμένως ότι οι φορείς κατά των φύλων δεν κινητοποιούνται ενάντια στο φύλο ή τα δικαιώματα των γυναικών και των LGBTQI ως έχουν, αλλά ότι χρησιμοποιούν αυτά τα ζητήματα για να ενισχύσουν ή να αυξήσουν τη δύναμή τους και να διατηρήσουν ή να προωθήσουν κοινωνικές και πολιτικές ιεραρχήσεις που ωφελούν το πρόσωπο της (αντιληπτής) παρακμής τους (Denkovski et al. 2021).
Τα στοιχεία της έκθεσης
Σύμφωνα με την έκθεση του Centre For Feminist Foreign Policy, η έρευνα που διεξήχθη από το Ευρωπαϊκό Κοινοβουλευτικό Φόρουμ για τα Σεξουαλικά και Αναπαραγωγικά Δικαιώματα (European Parliamentary Forum on Sexual and Reproductive Rights, EPF) κατέδειξε πως οι κύκλοι που δραστηριοποιούνται κατά των δικαιωμάτων και της ισότητας των φύλων είχαν λάβει μεταξύ του 2009 και του 2018 τετραπλάσια αύξηση στην ετήσια χρηματοδότησή τους. Συγκεκριμένα τα ποσά που διοχετεύθηκαν ανήλθαν από 22,2 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ το 2009 στα 96 εκατομμύρια δολάρια το 2018.
Οπως σημειώνεται στην έκθεση, το κίνημα της χριστιανικής Δεξιάς στις ΗΠΑ ήδη από το 1940 επηρεάζει καθοριστικά τόσο τις ακολουθούμενες πολιτικές όσο και το νομοθετικό έργο των Ηνωμένων Πολιτειών. Παράλληλα οι στενοί δεσμοί του κινήματος της χριστιανικής Δεξιάς με τις ακροδεξιές, εξτρεμιστικές και φασιστικές ομάδες ουδέποτε απεκρύβησαν.
Ο κατάλογος των οικονομικά ισχυρών συντηρητικών ιδρυμάτων που ενισχύουν οικονομικά το δεξιό χριστιανικό κίνημα είναι ευρύς. Ομως τουλάχιστον επτά από αυτά τα ιδρύματα έχουν απλώσει τα πλοκάμια τους στην Ευρώπη: είναι το ίδρυμα της οικογένειας DeVos (Dick & Betsy DeVos Family Foundation), το ίδρυμα Charles Koch, το Chiaroscuro, το Εθνικό Χριστιανικό Ιδρυμα, το Donors Trust, το Prince Foundation και το ίδρυμα Templeton.
Τα τελευταία δέκα χρόνια δε, εισήλθαν συνολικά στην Ε.Ε. από ΜΚΟ και δεξαμενές σκέψης στις ΗΠΑ 81,3 εκατομμύρια δολάρια για να εγκαθιδρύσουν εντός της Ευρωπαϊκής Ενωσης ένα ισχυρότατο δίκτυο νομικών συμβούλων με στόχο την άσκηση πιέσεων (lobbying) στα νομοθετικά όργανα του οργανισμού ενάντια στο δικαίωμα της άμβλωσης, τα σεξουαλικά και αναπαραγωγικά δικαιώματα καθώς και τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας. Παρέμβαση γενικευμένη, τονίζεται, τόσο σε επίπεδο κρατών-μελών όσο και στο επίπεδο της Ενωσης. Μάλιστα την τελευταία δεκαετία η ετήσια χρηματοδότηση διπλασιάστηκε από τα 4,7 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ στα 7,6 εκατομμύρια δολάρια.
Το 2020 το Open Democracy δημοσίευσε στοιχεία καταδεικνύοντας πως ομάδες της χριστιανικής Δεξιάς των ΗΠΑ διέθεσαν 280 εκατομμύρια δολάρια προκειμένου να ενισχύσουν καμπάνιες κατά της φεμινιστικής νομοθεσίας σε πέντε ηπείρους. Μεγάλο μέρος αυτής της χρηματοδότησης κατευθύνθηκε προς την Ευρώπη αποσκοπώντας στην άσκηση πιέσεων και παρεμβάσεων στη νομοθέτηση της Ε.Ε. ή για την υπεράσπιση νομοθετημάτων κρατών-μελών. Χαρακτηριστικά αναφέρονται δύο παραδείγματα: η υπεράσπιση της θέσης της Ιταλίας ενάντια στον γάμο των ομοφυλόφιλων καθώς και επτά υποθέσεις που αφορούν την Πολωνία και την προάσπιση στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των συντηρητικών της πολιτικών ενάντια στο διαζύγιο και στην άμβλωση.
Εξάλλου αρκετοί ευρωπαϊκοί anti-gender παράγοντες έχουν επιβεβαιώσει τη γενναία οικονομική συνδρομή που προέρχεται από τις ΗΠΑ αλλά και από άλλες πηγές του Ατλαντικού. Ενδεικτικά το Hazte Oir, το ισπανικό παράρτημα της συντηρητικής πλατφόρμας αναφορών (petition) CitizenGo (σ.σ. θεμελιώθηκε στη Μαδρίτη το 2013 από τον Καθολικό οργανισμό Hazte Oir) έχει λάβει τουλάχιστον 40.000 ευρώ από Μεξικανούς ολιγάρχες, ενώ το γαλλικό Manifpour Tous και οι ομόλογοί του στην Ευρώπη έχουν λάβει 23 εκατομμύρια δολάρια από δύο άγνωστες πηγές στις ΗΠΑ.
Από τη Ρωσία με… αγάπη
Δύο συντηρητικοί ολιγάρχες στη Ρωσία, ο Vladimir Yakunin (σ.σ. πρόεδρος, μεταξύ άλλων, της ΜΚΟ «Dialogue of Civilizations») και ο Konstantin Malofeev (σ.σ. πρόεδρος, μεταξύ άλλων, ομίλου μέσων μαζικής ενημέρωσης που στηρίζει τον Ρωσικό Ορθόδοξο Χριστιανισμό και τον πρόεδρο Πούτιν) διένειμαν το μεγαλύτερο μερίδιο χρηματοδότησης από τη Ρωσία έχοντας διαθέσει συνολικά 188,2 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ μέσα σε μία δεκαετία. Τα χρηματοδοτικά κανάλια που οι οικονομικοί ολιγάρχες έχουν στη διάθεσή τους είναι πολλά και διακρίνονται σε δεξαμενές σκέψης, οργανισμούς και ιδρύματα.
Μέσω αυτών των καναλιών τα ποσά καταλήγουν σε πρωτοβουλίες όπως το CitizenGo ή το Παγκόσμιο Συνέδριο Οικογενειών (μια διεθνής ομάδα που συγκλήθηκε για την προώθηση και την υπεράσπιση της φυσικής οικογένειας με συμβουλευτικό καθεστώς στο Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο του ΟΗΕ) καθώς και σε πολλά ευρωπαϊκά ακροδεξιά κόμματα. Σύμφωνα με τους συγγραφείς της έκθεσης, η χρηματοδότηση αυτών των δράσεων γίνεται από τη Ρωσία για την υποστήριξη των γεωπολιτικών της συμφερόντων εντός της Ευρώπης και την προώθηση μιας αντιφιλελεύθερης ατζέντας. Η πρόσδεση δε με τα ακροδεξιά πολιτικά κόμματα στη Γηραιά Ηπειρο αποσκοπούσε στην επιρροή του εκλογικού αποτελέσματος στη Δυτική Ευρώπη και κυρίως στις εκλογές της Ε.Ε. το 2014 και το 2019 καθώς και στις εθνικές εκλογές στη Γαλλία και την Ιταλία!
Εξ εφόδου κατάληψη της Ε.Ε.
Σε κάθε περίπτωση τα ιλιγγιώδη ποσά που διατίθενται για αυτές τις δράσεις δεν προέρχονται μόνο από πηγές εκτός της Ε.Ε. Και αυτό καθώς η πλειονότητα αυτών των χρημάτων (66,9%) προέρχεται από τους κόλπους της ίδιας της Ενωσης. Το EPF (European Parliamentary Forum on Sexual and Reproductive Rights) αποκάλυψε ότι μεγάλο ποσοστό αυτών των κονδυλίων προέρχεται από περίπου είκοσι ιδρύματα τα οποία ομαδοποιούνται σε πέντε διεθνή δίκτυα και εστίες: είναι αυτά κατά των αμβλώσεων, κατά των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων, τα ψευδοκαθολικά, όπως χαρακτηρίζονται, δίκτυα, τα χριστιανικά πολιτικά κόμματα, ενώ εντυπωσιακή είναι η αξιοποίηση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Οι μεγαλύτεροι δωρητές μεταξύ αυτών είναι τα καθολικά ιδρύματα από τη Γαλλία, την Ιταλία, την Ισπανία και την Πολωνία.
Επιπρόσθετα τα κονδύλια από την ίδια την Ε.Ε. για τη στήριξη αυτών των δράσεων κατέγραψαν θεαματικά άλματα τη χρονική περίοδο μεταξύ του 2009 και του 2018 καθώς αυξήθηκαν από τα 17,5 εκατομμύρια δολάρια στα 63,8 εκατομμύρια δολάρια. Η οικονομική ευρωστία έδωσε αέρα στα πανιά και στα μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που συντάσσονται με τις δράσεις κατά της ισότητας των φύλων διπλασιάζοντας τον αριθμό τους μεταξύ του 2016 και του 2020. Η αύξηση της παρουσίας τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μεταφράζεται σε επιπρόσθετες δυνατότητες για την περαιτέρω ενίσχυση της χρηματοδότησης αυτών των δράσεων.
Το ίδιο ισχύει και για τον αυξανόμενο αριθμό δεξιών πολιτικών που εκλέγονται σε αξιώματα αποκτώντας έτσι πρόσβαση σε σημαντικά ποσά κρατικής χρηματοδότησης μέσω νόμιμων καναλιών.
Η με επαγγελματικό τρόπο οργανωμένη παρουσία των κύκλων αυτών δεν περιορίζεται μόνο στους θεσμικούς φορείς της Ε.Ε., αλλά μεγαλώνει και στα κράτη-μέλη. Η Πολωνία χαρακτηριστικά μεταξύ του 2011 και του 2016 έχει υποβάλει αρκετές νομοθετικές προτάσεις για την απαγόρευση των αμβλώσεων στη χώρα, οι οποίες προκάλεσαν μεγάλες διαδηλώσεις που οδήγησαν στην απόσυρσή τους. Ομως το 2020 το Συνταγματικό Δικαστήριο της χώρας απεφάνθη πως η απόφαση για απαγόρευση των αμβλώσεων ακόμη και για τις περιπτώσεις σοβαρής ή θανατηφόρας επιπλοκής ισοδυναμεί επί της ουσίας με ολοκληρωτική απαγόρευση των αμβλώσεων. Τον Σεπτέμβριο του 2021 μια 30χρονη γυναίκα πέθανε σε νοσοκομείο εξαιτίας της σηψαιμίας κατά την 22η εβδομάδα της κύησης. Οι γιατροί δίστασαν να λήξουν την εγκυμοσύνη που θα έσωζε τη ζωή της από φόβο για την παραβίαση της νομοθεσίας περί των αμβλώσεων. Στην περίπτωση της Πολωνίας διαπιστώθηκε η άμεση εμπλοκή του Ευρωπαϊκού Κέντρου για τον Νόμο και τη Δικαιοσύνη (Centre for Law and Justice) το οποίο συνδέεται με το ACLJ (American Centre for Law and Justice), μια πολιτικά συντηρητική, χριστιανική ακτιβιστική οργάνωση στις ΗΠΑ που χρηματοδοτείται από τη χριστιανική Δεξιά.
Πάντως, υπογραμμίζεται στην έκθεση, τα συγκεκριμένα κονδύλια όσο και αν φαίνονται εντυπωσιακά συνιστούν την κορυφή του παγόβουνου, αφού πιο σύνθετες εισροές λαμβάνουν χώρα που καθιστούν δυσκολότερη τη διερεύνησή τους. Ενας συνήθης μηχανισμός, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε και από τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, είναι η συγκέντρωση κεφαλαίων μέσω της διαδικασίας των αιτημάτων (petition). Διαδικασία που κρίνεται αποτελεσματική από πρωτοβουλίες όπως «η σωτηρία της φυσικής οικογενειακής τάξης». Μέσω αυτών των μηχανισμών κινητοποιούνται μεγάλες ομάδες ατόμων που σπεύδουν να συνδράμουν με μικρά ποσά αυξάνοντας εντυπωσιακά τον συνολικό αριθμό των κονδυλίων.
Φυσικά και η κοινωνικοοικονομική ελίτ της Ευρώπης δεν μένει άπραγη προς την κατεύθυνση αυτή. Εκατομμυριούχοι και δισεκατομμυριούχοι δωρίζουν ενθουσιωδώς μεγαλύτερα ποσά προς την ευόδωση αυτών των στόχων. Πολλοί από αυτούς τους «ευεργέτες» προέρχονται από παλιές αριστοκρατικές φαμίλιες της Ευρώπης με διαγενεακή πρόσβαση στον πλούτο και στην κληρονομιά. Και τέλος, είναι η ίδια κρατική στήριξη που διατίθεται σε συμβουλευτικά κέντρα εγκυμοσύνης ή για τη διδασκαλία σχολικών προγραμμάτων σπουδών (όπως διαπιστώσαμε πρόσφατα και στη χώρα μας με τα βίντεο της προγεννητικής αγωγής). Κάπως έτσι το συντηρητικό μέτωπο αποκτά πρόσβαση στην επίσημη κρατική χρηματοδότηση διαδίδοντας με καταχρηστικό τρόπο τις πολιτικές του κατά της ισότητας.
Μια επιπρόσθετη δυσκολία στη διερεύνηση των διαδρομών του χρήματος αφορά την έλλειψη διαφάνειας που χαρακτηρίζει την Ευρωπαϊκή Ενωση και σε αυτό το πεδίο. Σύμφωνα με το EPF, τα πλέον αξιόπιστα στοιχεία προέρχονται από τα αμερικανικά ιδρύματα, και αυτό λόγω των απαιτήσεων χρηματοοικονομικής διαφάνειας. Ακόμη και εκεί όμως τα στοιχεία παρουσιάζουν αντιφάσεις καθώς πολλοί οργανισμοί που ερευνήθηκαν από το Open Democracy έχουν εγγραφεί ως εκκλησιαστικοί οργανισμοί, για τους οποίους δεν υπάρχουν οι ίδιες αξιώσεις διαφάνειας. Επισημαίνεται ωστόσο ότι προσοχή θα πρέπει να δοθεί στη χρήση κρυπτονομισμάτων, αφού έχουν τεθεί στην υπηρεσία των δράσεων κατά των φύλων. Η χρήση των οποίων θα καταστεί μελλοντικά σημαντικότερη, όπως σημειώνεται. Στο διά ταύτα, τα στοιχεία που έχουν συγκεντρωθεί συνιστούν ένα μικρό μέρος των πραγματικών ποσών καθώς από την Ε.Ε. είναι δυνατή μόνο η συλλογή πληροφοριών από έγγραφα των ΗΠΑ…
▶ Χορός εκατομμυρίων για τους αντιδραστικούς κύκλους της Ευρώπης
Ο λόγος του μίσους
Οσο περιορίζονται δραματικά οι δυνατότητες παρεμβάσεων των προοδευτικών δυνάμεων τόσο οι επιπτώσεις στη δημοκρατία συνολικά καθίστανται όλο και πιο επιζήμιες. Τα σημερινά μέλη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου έχουν δηλώσει πως η αυξανόμενη παρουσία παραγόντων κατά των φύλων στα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. είναι τόσο πιεστική στην καθημερινή τους εργασία που επηρεάζει τις πολιτικές αποφάσεις που λαμβάνονται. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της επιρροής είναι η ψηφοφορία για την έκθεση Matic (δικαίωμα στην άμβλωση) τον Ιούλιο του 2021 που αφορούσε τη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία και τα δικαιώματα στην Ε.Ε. και ψηφίστηκε στο Κοινοβούλιο με 378 ψήφους υπέρ και 255 κατά.
Τις εβδομάδες που προηγήθηκαν της ψηφοφορίας, οι συντηρητικές δυνάμεις εξαπέλυσαν μαζικές εκστρατείες κατά της έκθεσης και των υποστηρικτών της. Οργανισμοί όπως το Οrdo Iuris (σ.σ. καθολική πολωνική οργάνωση) ή το Ευρωπαϊκό Κέντρο για το Δίκαιο και τη Δικαιοσύνη ξεκίνησαν αναφορές κατά της έκθεσης προβαίνοντας και σε δηλώσεις στα ΜΜΕ. Προοδευτικοί ευρωβουλευτές λάμβαναν χιλιάδες ηλεκτρονικά μηνύματα μίσους, ενώ ο εισηγητής του κειμένου Predrag Fred Matic δήλωσε πως η εξωτερική πίεση ήταν τόσο μεγάλη και η εκστρατεία παραπληροφόρησης τέτοιας έκτασης που τον συνέκριναν με τον Χίτλερ.
Επτά χρόνια νωρίτερα η έκθεση Estrela που κινούνταν στην ίδια κατεύθυνση είχε προκαλέσει εξίσου θυελλώδεις αντιδράσεις με οργανισμούς όπως το European Dignity Watch και το CitizenGo να αναλαμβάνουν δράση, ενώ η ευρωβουλευτίνα Εστρέλα έλαβε περισσότερα από 80.000 ηλεκτρονικά μηνύματα. Τότε η έκθεση επεστράφη στην επιτροπή, η γλώσσα λειάνθηκε και εν τέλει ολόκληρη η έκθεση απορρίφθηκε. Η ψηφοφορία χάθηκε κυρίως λόγω της απουσίας των ευρωβουλευτών που φοβήθηκαν να λάβουν μέρος σε αυτή τη συζήτηση μίσους…
Στο περιθώριο
Οσο οι ακραία συντηρητικές δυνάμεις καταλαμβάνουν δημόσιο χώρο και αυξάνουν την επιρροή τους ελέω ισχυρών χρηματοδοτήσεων τόσο σε αντιδιαστολή οι φεμινιστικές και άλλες οργανώσεις αγκομαχούν για την εισροή ελάχιστων κονδυλίων. Το 2013 η AWID και η Mama Cash διαπίστωσαν πως σε παγκόσμιο επίπεδο ο ετήσιος προϋπολογισμός μιας φεμινιστικής οργάνωσης δεν υπερβαίνει τα 20.000 δολάρια ΗΠΑ. Επίσης ότι μόλις το 50% των οργανώσεων για τα δικαιώματα των γυναικών είχε πρόσβαση σε οποιαδήποτε βασική χρηματοδότηση.
Η Mama Cash έλαβε σχεδόν 5.500 αιτήσεις μεταξύ του 2016 και του 2018 από τις οποίες μπόρεσε να χρηματοδοτήσει μόλις το 3%. Μια μελέτη της ILGA Europe (σ.σ. οργάνωση λεσβιών, ομοφυλόφιλων, ιντερσέξ ατόμων κ.λπ.) το 2018 διερεύνησε 287 LGBTQI οργανώσεις στην Ευρώπη και την Κεντρική Ασία και διαπίστωσε ότι το ένα τρίτο αυτών των οργανώσεων δεν έχει πρόσβαση στη χρηματοδότηση. Oργανώσεις δε που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των αμφίφυλων, queer γυναικών, των λεσβιών λειτουργούν με μέσο προϋπολογισμό κάτω των 12.000 δολαρίων. Σχεδόν οι μισοί από τους ερωτηθέντες οργανισμούς ανέφεραν ότι δεν έχουν αμειβόμενο προσωπικό, ενώ συχνά οι οργανώσεις πιέζονται προκειμένου να προβούν σε συμβιβασμό ως προς τους τομείς δράσης τους για τη διασφάλιση της οργανωτικής τους επιβίωσης.
Σε κάθε περίπτωση, όπως σημειώνεται στην έκθεση, ολοκληρωμένη επισκόπηση της χρηματοδότησης της Ε.Ε. για τις φεμινιστικές και άλλες δράσεις είναι σχεδόν αδύνατη. Σύμφωνα με μια ανάλυση της Prospera που διενεργήθηκε το 2019, το τοπίο σε σχέση με τη χρηματοδότηση για την ισότητα των φύλων παραμένει κατακερματισμένο με άνιση κατανομή και με την Ε.Ε. να καθίσταται όλο και πιο γραφειοκρατική. Για δε τους μικρότερους οργανισμούς η χρηματοδοτική ανασφάλεια και η πίεση για υποβολή αιτήσεων μεταφράζονται σε ένα κυνήγι επιχορηγήσεων εις το διηνεκές που δεσμεύει δυσανάλογα ικανότητες οι οποίες θα μπορούσαν να κατευθυνθούν σε ουσιαστικότερη εργασία. Μία από τις πλέον ορατές εκδηλώσεις της υποκρισίας των χορηγών είναι ο pride month (μήνας περηφάνιας) όταν πολλές εταιρείες αλλάζουν τα λογότυπά τους με το ουράνιο τόξο ή παρουσιάζουν τους queer υπαλλήλους τους, κάνοντας παράλληλα δωρεές σε πολιτικούς κατά των LGBTQI. Χαρακτηριστικά παραδείγματα, η Amazon και η Walmart…
Ναι, είμαστε σε κίνδυνο
Το 2020, τονίζεται στην έκθεση, μόνο το 3% του παγκόσμιου πληθυσμού ζούσε σε ελεύθερες κοινωνίες με ουσιαστικά δικαιώματα. Στην Ε.Ε. αυτό ισχύει για περίπου 173 εκατομμύρια ανθρώπους, λίγο περισσότερο από το ένα τρίτο του πληθυσμού. Την τελευταία δεκαετία περισσότεροι από εκατό νόμοι περιόρισαν τη χρηματοδότηση οργανώσεων για την υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Οι νόμοι δε για την τρομοκρατία που θεσπίστηκαν μετά την 11η Σεπτεμβρίου έδωσαν τη δυνατότητα στα κράτη να ψηφίζουν νόμους για την αποτροπή των τρομοκρατικών πράξεων. Και ακριβώς επειδή δεν υπήρξε ένας συμφωνημένος ορισμός περί της τρομοκρατίας ακολούθησαν ευρύτατοι κατά το δοκούν ορισμοί που συμπεριέλαβαν κάθε μορφή πολιτικής ανυπακοής…
Η στρατηγικά μεθοδευμένη επικράτηση ακραίων αντιφεμινιστικών θέσεων και θέσεων κατά της διαφορετικότητας συνιστά την ικανή και αναγκαία βάση για τη δημιουργία της ιδεολογίας του αποκλεισμού σε όλα τα επίπεδα.
Κάπως έτσι η πλουσιοπάροχη χρηματοδότηση αυτών των κύκλων με τις στρατιές συμβούλων και επαγγελματιών, σε αντιδιαστολή με την έλλειψη πόρων και την αποσιώπηση της φωνής της άλλης πλευράς, σηματοδοτεί τον τεράστιο κίνδυνο, ορατό ήδη, της μετατόπισης των πολιτικών. Και κάπως έτσι σιγά σιγά οι φωνές αυτών που βρίσκονται στο περιθώριο θα πάψουν να ακούγονται και να εισακούγονται.
Κωνσταντίνα Ιωακειμίδου
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
