Η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ ήταν αναμενόμενη και ακολούθησε το ξεπούλημα του συνόλου του δικτύου φυσικού αερίου (ΔΕΠΑ Υποδομών) και του 49% του Δικτύου Διανομής Ηλεκτρισμού (ΔΕΔΔΗΕ) έναντι πινακίου φακής, ενώ αντίστοιχη μεθόδευση έγινε και με την απώλεια της πλειοψηφίας στο Δ.Σ. των ΕΛ.ΠΕ.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να κρατήσει το πλειοψηφικό ποσοστό και τον έλεγχο του Δημοσίου στους ενεργειακούς φορείς (ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ, ΔΕΠΑ Υποδομών) αλλά και τη διατήρηση των τιμών στο ηλεκτρικό ρεύμα με μία μεσοσταθμική μείωση κατά 12% σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat.
Χιλιάδες νοικοκυριά απροστάτευτα
Η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ εξωθεί, (μέσα από την απώλεια του κοινωνικού της ρόλου) δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά και επιχειρήσεις στη φτωχοποίηση και τη χρεοκοπία, καθώς η ενεργειακή κρίση εντείνεται και οι τιμές ηλεκτρισμού και αερίου αυξάνονται με εκρηκτικό ρυθμό.
-Η με την δραστική μείωση του εργατικού κόστους και κατ’ επέκταση με απολύσεις εργαζομένων και με μείωση μισθών και δικαιωμάτων.
-Η με την εγκατάλειψη του κοινωνικού ρόλου της επί ζημία νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
Ο Μαρξ τονιζε ότι «η υπερσυσσώρευση του κεφαλαίου και η πτώση του ποσοστού κέρδους προκαλούν ανακατανομή της αγοράς και αναδιαρθρώσεις ανάμεσα στις διάφορες μερίδες του κεφαλαίου».
-Στην αυγή της καπιταλιστικής ανάπτυξης το κράτος δρώντας σαν συλλογικός καπιταλιστής ήταν αυτό που δημιουργούσε τους όρους για μια απρόσκοπτη καπιταλιστική ανάπτυξη, κάνοντας επενδύσεις που είχαν υπερβολικό κόστος, χωρίς ουσιαστικό κέρδος και κατ επέκταση ασύμφορες για τους επιμέρους καπιταλιστές.
-Σε περιόδους κρίσης που οι ιδιωτικές επενδύσεις είναι αβέβαιες και επισφαλείς οι καπιταλιστές στρέφονται και ιδιωτικοποιούν τους κερδοφόρους τομείς του δημοσίου για να εξασφαλίσουν σίγουρη κερδοφορία χωρίς μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια και με ελάχιστο ρίσκο.
Ο συνδικαλισμός της παρακμής
Η ΓΣΕΕ δηλώνει ότι: ‘’Η εισήγηση της Διοίκησης της ΔΕΗ για αύξηση μετοχικού κεφαλαίου με την άρνηση του δικαιώματος της συμμετοχής του ελληνικού δημοσίου (ανάλογη δηλαδή άρνηση με την περίπτωση των τραπεζών την περίοδο των..”ακλόνητων βεβαιοτήτων”…το 2015), ανοίγει τον ασκό του Αιόλου και θέτει υπό αμφισβήτηση την ενεργειακή ασφάλεια, το φθηνό ρεύμα, τον κοινωνικό χαρακτήρα της ΔΕΗ, τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων στην επιχείρηση.
Η διασφάλιση του Εθνικού χαρακτήρα της μεγαλύτερης βιομηχανίας ενέργειας της χώρας και ο διοικητικός και διαχειριστικός έλεγχος του Δημοσίου, πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα κάθε Κυβέρνησης’’
-Η μεν ΓΣΕΕ εκτός από ένα δελτίο τύπου δεν κάλεσε σε καμία κινητοποίηση ούτε για την τιμή των όπλων σε ένα τόσο σημαντικό γεγονός.
-Το γεγονός ότι δεν αντέδρασε στο ελάχιστο όταν ξεπουλήθηκε ο ΑΔΜΙΕ είναι χαρακτηριστικό του συνδικαλιστικού συμβιβασμού.
Τα συνδικάτα είχαν προχωρήσει σε δυναμικές κινητοποιήσεις (καταλήψεις χώρων δουλειάς, υπουργείων, πολυήμερες απεργίες, δυναμικές διαδηλώσεις κλπ) στο παρελθόν για ποιο μικρά γεγονότα.
Το λιγότερο που θα μπορούσε να κάνει η ΓΕΝΟΠ θα ήταν να καλέσει άμεσα την ΓΣΕΕ καθώς και τα υπόλοιπα συνδικάτα, τις ενώσεις καταναλωτών, καθώς και το σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας σε πανελλαδική κινητοποίηση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και την εκποίηση του δημοσίου πλούτου.
Δυστυχώς τίποτε από όλα αυτά δεν έκανε και δεν πρόκειται να κάνει, πολύ δε περισσότερο η ΓΣΕΕ που ‘’νίπτει τας χείρας της’’ και έχει ‘’ήσυχη’’ την συνείδηση της με μια μικρή ανακοίνωση.
Το σύνολο της αντιπολίτευσης δείχνει αυτήν την στιγμή να αντιδρά στην ιδιωτικοποίηση.
Δεν είναι δυνατόν σε ενδεχόμενη κυβερνητική αλλαγή να μην προσβληθούν όλες αυτές οι συμβάσεις-δώρα στους εγχώριους και πολυεθνικούς καπιταλιστές.
Λεωνίδας Καρίγιαννης
Ανάρτησή του στο Facebook
