Η κυβέρνηση, αγνοώντας την εισήγηση της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής για «κλιμακούμενες πρωτοβουλίες της Πολιτείας» και δράσεις στοχευμένης ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης με στόχο τον εκούσιο εμβολιασμό των πολιτών, προχώρησε στην κατάθεση τροπολογίας που θεσπίζει την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού για το προσωπικό των δημόσιων και ιδιωτικών δομών υγείας και των μονάδων φροντίδας ηλικιωμένων ή ατόμων με αναπηρία . Χωρίς να έχουν εξαντληθεί τα περιθώρια εφαρμογής συναινετικών μέτρων που προάγουν την ηθική της ευθύνης και της κοινωνικής αλληλεγγύης . Και , κυρίως, χωρίς καμιά προστασία του θεμελιώδους δικαιώματος στην εργασία , αλλά , αντίθετα, με ρητή πρόβλεψη για αναστολή καθηκόντων και μη καταβολή αποδοχών σε ανεμβολίαστο προσωπικό του Δημόσιου και του Ιδιωτικού Τομέα . Στην πράξη αυτό σημαίνει απολύσεις εργαζομένων στις ιδιωτικές δομές και συμβασιούχων σε δομές του ΕΣΥ και σε προνοιακά ιδρύματα. Ειδικά στο δημόσιο τομέα, το Κράτος ως εργοδότης δεν μπορεί να στερήσει τον μισθό των δημοσίων υπαλλήλων (μονίμων ή συμβασιούχων) και να τους δημιουργήσει βιοποριστικό πρόβλημα. Η αναγκαστική άδεια άνευ αποδοχών είναι τιμωρητική και δεν είναι αποδεκτή. Ο κ.Μητσοτάκης στην πραγματικότητα επαναφέρει με νέους όρους τη διαθεσιμότητα στο Δημόσιο!
Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει δηλώσει από καιρό ότι είναι αποδεκτό να οριστούνπολύ συγκεκριμένες δραστηριότητες και υπηρεσίες ( νοσηλεία ασθενών , φροντίδα ηλικιωμένων ή ευπαθών ομάδων) που θα εκτελούνται αποκλειστικά από εμβολιασμένο προσωπικό. Αυτό είναι απολύτως θεμιτό με όρους επαγγελματικής ηθικής και δεοντολογίας και , πάνω απ’ όλα με όρους προστασίας της Δημόσιας Υγείας . Πάντα όμως με ισχυρές δικλείδες ασφαλείας για την εργασία και το εισόδημα του προσωπικού και για την αξιοποίηση των ανεμβολίαστων εργαζομένων σε άλλα καθήκοντα. Τέτοιες δικλείδες προφανώς δεν υπάρχουν στην κυβερνητική τροπολογία και , ακριβώς γι’αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή .
Η κυβέρνηση λοιπόν επιλέγει για μια ακόμα φορά τη «γραμμή» του αυταρχισμού και του διχασμού και όχι της πειθούς και της κοινωνικής συνοχής . Επιλέγει , στο όνομα της προστασίας της Δημόσιας Υγείας , να επιβάλλει ένα μέτρο που δεν απαντά στο μείζον πρόβλημα της ανεπαρκούς ανοσιακής προστασίας της κοινωνίας έναντι της μετάλλαξης Δ και του 4ου επιδημικού κύματος . Εκτός και αν το σχέδιο είναι η γενικευμένη υποχρεωτικότητα και η «θεραπεία σοκ» αλά Μακρόν . Στη Δημόσια Υγεία όμως , σημασία δεν έχει μόνο ο στόχος ( συλλογική ανοσία, προστασία ευάλωτων ομάδων ) αλλά και ο τρόπος . Και ο τρόπος της κυβέρνησης είναι απαράδεκτος . Ποντάρει στο φόβο για την ανεργία και τη φτωχοποίηση, στον κοινωνικό αυτοματισμό και στην «ιερή αγανάκτηση» των εμβολιασμένων . Έτσι όμως δεν αντιμετωπίζει την κρίση εμπιστοσύνης μερίδας της κοινωνίας απέναντι στην Πολιτεία και στους θεσμούς της , αλλά αντίθετα πυροδοτεί ευρύτατες κοινωνικές αντιδράσεις , υπονομεύοντας τον καθολικό εμβολιασμό και την ίδια τη Δημόσια Υγεία.
Η ρύθμιση αυτή αποδεικνύει ότι η νεοφιλελεύθερη και αυταρχική κυβέρνηση της ΝΔ δεν μπορεί να διασφαλίσει κοινωνικές και πολιτικές συναινέσεις απέναντι σε μια φονική πανδημία , δεν μπορεί να εγγυηθεί ούτε την υγειονομική ασφάλεια της κοινωνίας και τη «θωράκιση» του τουρισμού, ούτε τη στήριξη του ΕΣΥ και του Κοινωνικού Κράτους , ούτε το σεβασμό των κανόνων του Κράτους Δικαίου. Η ανάγκη αλλαγής πορείας στα πολιτικά πράγματα της χώρας είναι πλέον προφανής και για λόγους Δημόσιας Υγείας .
Ανδρέας Ξανθός – Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου
Πηγή: Left
