Το Σχέδιο Προγραμματικών Θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, εκτός των άλλων, έχει μία σημαντική πρωτοτυπία: όλο το κείμενο το διαπερνάει διαγώνια η λογική της προστασίας του περιβάλλοντος, συγχρόνως με τη διεύρυνση των εργαλείων που θα διαμορφώσουν τις προϋποθέσεις για μία νέου τύπου ανάπτυξη, φιλική στο περιβάλλον.
Στον αντίποδα της λογικής που περιγράφουμε η κυβέρνηση της ΝΔ με το νομοσχέδιό της για τη χρήση του Ελληνικού –ύστερα από το νομοσχέδιο για την “Ελληνικός Χρυσός”– διαμορφώνει μία πρόταση σε εντελώς λανθασμένη περιβαλλοντικά και πολεοδομικά κατεύθυνση, θεσμοθετώντας μία περιφραγμένη πόλη 25.000 κατοίκων, μέσα στην πόλη, περιορίζοντας τους κοινόχρηστους χώρους, καταργώντας τις όποιες θετικές πρόνοιες μπόρεσαν να εξασφαλισθούν, υπό αντίξοες συνθήκες, με τη νομοθετική ρύθμιση του 2016.
Είναι απολύτως λογικό, επομένως, η συγκεκριμένη ρύθμιση να επαναφέρει στο προσκήνιο τις αντιδράσεις του κινήματος των κατοίκων της περιοχής και όχι μόνο, καθώς η συγκεκριμένη ρύθμιση έχει συναντήσει τις αντιδράσεις δημοτικών κινήσεων, αλλά και των δημάρχων της περιοχής.
Διαβάζοντας τις προγραμματικές θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και το νομοσχέδιο για το Ελληνικό μόνο έκπληξη θα δημιουργούσε το ενδεχόμενο μιας θετικής ψήφου από τον ΣΥΡΙΖΑ. Θα ήταν σαν η θέση του να ετεροκαθορίζεται από τον φόβο να μην κατηγορηθεί ότι είναι ενάντια στις επενδύσεις. Επιχείρημα ακραία λανθασμένο καθώς δεν πρόκειται ούτε για μία ουσιαστικά, ισχυρή επένδυση –το καζίνο δεν αποτελεί τέτοιου είδους επένδυση– το δε περιβάλλον και ο δημόσιος χώρος πλήττεται ανεπανόρθωτα. Ο ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς τον εκβιασμό του μνημονίου, δεν θα δεχόταν ποτέ ένα έργο με τόσο αρνητικό αισθητικό, περιβαλλοντικό και πολεοδομικό αποτύπωμα. Οι ουρανοξύστες είναι το ορατό, μόνο, σημάδι της βαναυσότητας που θα δεχθούμε εσαεί.
Ο μόνος που κερδίζει τώρα είναι μια εταιρεία που με απολύτως αδιαφανείς όρους συσσωρεύει κέρδη σε βάρος των συμφερόντων του ελληνικού δημοσίου δίχως να επενδύσει, επιπλέον δικά της κεφάλαια.
Το περιβαλλοντολογικό κόστος, σε μία περίοδο υπερθέρμανσης του πλανήτη, είναι πολλαπλάσιο του οποιουδήποτε, έστω και αμφισβητούμενου οικονομικού, κέρδους. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πρέπει να είναι συνεπής με τις θέσεις του για την κλιματική κρίση και όχι να δοκιμάζει την εμπιστοσύνη της κοινωνίας προς τη σταθερότητά του στο κρίσιμο αυτό ζήτημα της εποχής μας, που είναι και στρατηγικό φυσιογνωμικό του χαρακτηριστικό.
Η κατασκευή της κλειστής πόλης έχει ένα, ακόμη, ειδικό ενδιαφέρον καθώς είναι η πρώτη φορά που θεσμοθετείται κάτι σχετικό στην ευρωπαϊκή ήπειρο αναβαθμίζοντας τη λογική κυριαρχίας των κοινωνικών ανισοτήτων. Ένα μοντέλο πολεοδόμησης, όχι μόνο απάνθρωπο αλλά και παρωχημένο και γι’ αυτό εγκαταλείπεται ήδη και από τους εμπνευστές του.
Η ψήφος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ως κόμματος όχι μόνο της Αριστεράς αλλά και της Οικολογίας, σε ένα νομοσχέδιο που ελέγχεται –και το πιο πιθανό θα ελεγχθεί με προσφυγές πολιτών– και για τη νομιμότητά του, καθώς δίνει δικαιώματα ιδιοκτήτη στη Lamda χωρίς να είναι πέρα από την καταπάτηση του δημοσίου συμφέροντος και του περιβάλλοντος, οφείλει να είναι αρνητική. Αυτό θα αποδεικνύει ότι ως κόμμα ακούει τα μηνύματα των καιρών, συμμετέχει στο διεθνές κίνημα για τη σωτηρία του πλανήτη όπου πρωτοστατούν οι νέοι. Θα ήταν λάθος να ενισχύσουμε την καταγραμμένη επιφύλαξή τους απέναντί μας.
Άρης Καραντινός
Πηγή: Η Εποχή
